Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "dire pourquoi nous " (Frans → Nederlands) :
Nous y sommes allés. Nous nous sommes installés devant l'une des barricades, et un peu après, une colonne de chars est arrivée. Le soldat dans le char de devant a dit : « Nous avons ordre strict de détruire cette barricade. Si vous partez, nous ne vous ferons pas de mal mais si vous ne bougez pas, nous n'aurons d'autre choix que de vous écraser. » Les artistes avec qui j'étais ont dit : « Donnez-nous juste une minute. Donnez-nous juste u
ne minute pour vous dire pourquoi nous sommes ici. » Le soldat a croisé les bras, et l'artiste s'est lancé dans un panégyrique jeffersonnien de la démocratie, un éloge que ceux d'entre nous qui vivent dan
...[+++]s une démocratie jeffersonnienne auraient bien du mal à présenter.
We gingen ernaartoe en stelden ons op voor een van de barricades. Een tijdje later kwam een kolonne tanks aangerold. De soldaat op de eerste tank zei: We hebben onvoorwaa
rdelijke bevelen om deze barricade op te ruimen. Als jullie weggaan, hoeven we jullie geen pijn te doen, maar als je niet weggaat, hebben we geen andere keuze dan jullie omver te rijden.” De kunstenaars zeiden: Geef ons één minuut. Geef ons één minuut om je te vertellen waarom we hier zijn.” De soldaat kruiste zijn armen, en de kunstenaar stak een Jeffersoniaanse lofrede op de democratie af zoals wij, die in een Jeffersoniaanse democratie leven, er moeilijk een zouden ku
...[+++]nnen afsteken.Lorsque j'ai repris ce poste j'ai essayé de bien comprendre, ce que serait mon projet : comment change-t-on vraiment la relation des enfants à la nourriture ? Et je vais vous dire pourquoi nous devons la changer, mais nous devons absolument la changer. Et ce que j'ai fini par comprendre, c'est que nous devons apprendre aux enfants la relation symbiotique entre une planète saine, une alimentation saine et des enfants en bonne santé.
Toen ik dit overnam, probeerde ik precies te bepalen wat mijn visie zou zijn: hoe veranderen we de relatie die kinderen met hun eten hebben? Ik zal je vertellen waarom we die moeten veranderen, maar dat het moet, is een feit. Ik kwam tot de conclusie dat we onze kinderen de symbiotische relatie moeten bijbrengen tussen een gezonde planeet, gezond voedsel en gezonde kinderen.
Je vais donc vous parler de cela, utiliser mes 18 minutes pour vous dire pourquoi je fais ça, comment nous nous y prenons, et ce que nous faisons.
In de volgende 18 minuten ga ik jullie vertellen waarom ik het doe, hoe we het doen en wat we doen.
Ce que je souhaite faire dans cette conférence, c'est vous expliquer ce que sont réellement les phéromones, vous dire pourquoi l'on pense que les humains produisent des phéromones, vous parler de quelques confusions existantes au niveau des phéromones, et je souhaite finir en vous parlant d'un chemin prometteur qui nous montre vers où nous devrions nous diriger.
In het vervolg van deze talk wil ik uitleggen wat feromonen echt zijn, waarom we er volgens mij van mogen uitgaan dat mensen feromonen hebben, welke verwarring er zoal bestaat rond feromonen, en ik wil afsluiten met een veelbelovend pad dat ons toont waar we heen moeten.
Il n'incombe pas au reste d'entre nous de dire pourquoi nous n'y croyons pas.
Het is niet aan anderen om uit te leggen waarom niet.
Et il est temps de commencer à y réfléchir, même si la raison pour laquelle nous réfléchissons, c'est pour construire des arguments pour dire pourquoi nous ne devrions pas le faire.
Het wordt tijd om erover te gaan nadenken, zelfs als de reden is om argumenten te bedenken waarom we er niet aan moeten beginnen.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le
général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007,
...[+++] l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar
. Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Comme tous les autres, ils ont dit: «Merci docteur! C'est génial! J'avais besoin d'un nouveau tableau. Je pren
drai le troisième.» Nous leur avons expliqué que nous le leur ferions parvenir. Nous avons ramassé notre matériel, nous sommes sortis et avons attendu une demi-heure. De retour à la chambre : « Bonjour, nous revoici. » Les patients nous répondent : «Désolé docteur, j'ai un problèm
e de mémoire, c'est pourquoi je suis ici. Si je vous ai déjà rencontré, je ne m'en souviens pas.» «Vraiment, Jim, tu ne t'en souviens pas? J'étais ic
...[+++]i plus tôt avec les Monet? » «Désolé docteur, je n'en ai aucun souvenir.» Pas de soucis, Jim. J’aimerais simplement que tu classes ces reproductions par ordre inverse de préférence.» Que font alors les patients? Assurons-nous d'abord qu'ils soient réellement amnésiques. Nous demandons à ces patients de nous dire laquelle ils avaient choisie au départ. Résultat: les amnésiques répondent au hasard.
Net zoals alle anderen zeiden ze Hé, bedankt dokter! Dat is fantastisch! Ik kan wel een nieuw plaatje gebrui
ken. Ik neem nummer drie. We legden ze uit dat nummer drie met de post zou worden toegestuurd. We pakten onze biezen en verlieten de kamer, en telden tot een half uur. Terug in de kamer zeiden we: Hoi, we zijn terug. De patiënten, alle goeds voor hen, zeiden, Oh dokter, het spijt me, ik heb een geheugenprobleem, daarom ben ik hier ook. Als ik je al eerder hebt ontmoet, kan ik het me niet herinneren. Echt waar Jim, weet je het niet meer? Ik was hier zojuist met de Monet posters? Sorry dokter, ik heb echt geen idee. Geen probleem Jim
...[+++]. Het enige dat ik van je vraag is dat je deze rangschikt van degene die je het meest waardeert, tot degene die je het minst waardeert. Wat doen ze? Nou, laat me eerst controleren en bevestigen dat ze echt geheugenverlies hebben. We vroegen deze patiënten met geheugenverlies om ons te vertellen welke in hun bezit is, welke ze de afgelopen keer hadden gekozen, welke van hen is. Het bleek dat patiënten met geheugenverlies gewoon gokken.L'expansion peut aussi être alimentée par le multiculturalisme ; par les histoires, le journalisme, les mémoires, la fiction réaliste, les voyages et l'a
lphabétisation, qui nous permettent de nous imaginer dans la vie d'autres personnes, qu'on aurait peut-être traité de sous-humains autrefois, et de se rendre compte des hasards qui nous ont menés là où
nous sommes, de se dire c'est par chance que je suis là. Quelles qu'en soient les causes, le déclin de la violence a de profondes conséquences. Cela devrait nous forcer à nous dem
ander non ...[+++]seulement Pourquoi la guerre ? mais aussi Pourquoi la paix ? . Pas seulement Que faisons-nous mal ? , mais aussi Que faisons-nous bien ?
Het kan ook aangedreven worden door kosmopolitisme: geschiedenissen, journalisme, memoires en realistische fictie en reizen en geletterdheid, waardoor je jezelf kunt projecteren op de levens van andere mensen die je voorheen wellicht als sub-humaan behandelde, en ook het je realizeren van de toevalligheid van je eigen omstandigheden in het leven; in de zin van dat een ieder voor het geluk gaat . Wat de oorzaken ook moge zijn, de afname van geweld heeft diepgaande implicaties. Het dwingt ons niet alleen te vragen Waarom is er oorlog? maar ook Waarom is er vrede? Niet alleen Wat doen we verkeerd? maar ook Wat hebben we goed gedaan?
Donc quelle est la supposition intuitive, m
ais incorrecte, qui nous empêche de comprendre le cervea
u ? Je vais vous la dire, et il va sembler évident que c'est juste, et c'est là le but, non ? Ensuite je va
is devoir expliquer pourquoi vous avez tort avec l'autre supposition. La chose intuitive et évidente est que quelque part l'intelligence est définie par le comportement, que nous sommes intelligents par la façon dont nous faisons
...[+++] les choses et la façon dont nous agissons intelligemment. Je vais vous dire que c'est une erreur.
Wat is dan de intuïtieve, maar verkeerde aanname, die ons ervan weerhoudt hersenen te begrijpen? Wat ik jullie ga vertellen, gaat vanzelfsprekend juist lijken. En daar gaat het toch om, niet? Ik moet een argument vinden waarom je verkeerd zit met die andere aanname. Het intuïtieve, vanzelfsprekende is dat intelligentie bepaald lijkt te worden door gedrag, dat we intelligent zijn door de manier waarop we dingen doen en de manier waarop we ons intelligent gedragen. Ik ga jullie vertellen dat dat verkeerd is.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dire pourquoi nous ->
Date index: 2021-11-16