Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "différents nous avons " (Frans → Nederlands) :
Je suis ici avec des chanteurs de Cal State Long Beach, Cal State Fullerton et de Riverside Community College, parmi les meilleurs chanteurs de chorale amateur dans le pays, et -- (Applaudissements) -- et dans la deuxième partie du morceau, la c
horale virtuelle va nous rejo
indre, 30 chanteurs différents, venant de 30 pays d
ifférents. Nous avons poussé la technologie aussi loin que nous avons pu, mais il y a toujours moins d'une seconde de latence, et en terme de musique, c
...[+++]'est très important. Nous avons besoin d'une précision à la milliseconde. Donc j'ai adapté « Cloudburst » afin que la latence soit intégrée au morceau et les chanteurs chantent avec un peu de latence au lieu d'essayer d'être exactement synchronisés. Alors avec une profonde humilité, et avec votre accord, nous vous présentons « Cloudburst ». (Applaudissements) (Piano) [La pluie...] [Des yeux d'eau ombragés] [des yeux d'eau de puits] [des yeux d'eau de rêve.] [Soleils bleus, tourbillons verts,] [des becs d'oiseaux de lumière grand ouverts] [des étoiles de grenade.] [Mais dis moi, terre brulée, n'y a-t-il pas d'eau ?] [Seulement du sang, seulement de la poussière,] [seulement des traces de pas nus sur les épines ?] [La pluie se réveille...] [Nous devons dormir les yeux ouverts,] [nous devons rêver avec nos mains,] [nous devons rêver de rêves d'une rivière cherchant son lit,] [du soleil rêvant ses mondes.] [Nous devons rêver tout haut,] [nous devons chanter jusqu'à ce que les chansons prennent racine,] [troncs, branches, oiseaux, étoiles.] [Nous devons trouver le monde perdu,] [et nous rappeler ce que le sang,] [les vagues, la terre, et le corps nous disent,] [et retourner au point de départ...] (Musique) (Applaudissements) [« Cloudburst » Octavio Paz] [traduction par Lysander Kemp, adapté par Eric Whitacre] Eric Whitacre : Beth. Annabelle, où es-tu ? Jacob.
Ik word bijgestaan door de zangers van Cal State Long Beach, Cal State Fullerton en Riverside Community College, enkele van de beste amateurkoren van het land, en (Applaus) -- en in de tweede helft van het stuk zal het virtuele koor met ons me
edoen, 30 verschillende zangers, van 30 verschillende landen. We hebben de grenzen van de technologie opgezocht, maar er is toch nog altijd een seconde vertraging. In muzikale termen is dat een eeuwigheid. We werken in milliseconden. Dus heb ik 'Cloudburst' aangepast zodat het de vertraging omarmt en dat de zangers tegen de vertraging zingen in plaats van te proberen om precies bij elkaar te zingen.
...[+++] Dus met diepe nederigheid en jullie goedkeuring, presenteren we 'Cloudburst'. (Applaus) (Piano) [De regen ...] [De ogen van schaduw-water] [ogen van bron-water] [ogen van droom-water]. [Blauwe zonnen, groene wervelwinden,] [vogelsnavels van licht die pikken in] [granaatappelsterren.] [Maar vertel me, verbrande aarde, is er geen water?] [Enkel bloed, enkel stof,] [enkel naakte voetstappen in de doornen?] [De regen wordt wakker...] [We moeten slapen met de ogen open,] [we moeten dromen met onze handen,] [we moeten de droom dromen van een rivier die haar weg zoekt,] [van een zon die droomt over haar werelden.] [We moeten hardop dromen,] [we moeten zingen totdat het lied wortel schiet,] [stam, boomtakken, vogels, sterren.] [We moeten de verloren wereld vinden.] [en denken aan wat het bloed,] [de getijden, de aarde, en het lichaam zeggen] [en teruggaan naar het vertrekpunt...] (Muziek) (Applaus) ['Cloudburst' Octavio Paz, arrangement Eric Whitacre] Eric Whitacre: Beth, Annabelle, waar zijn jullie? Jacob.Et je pense que chaque être humain, nous avons tous des patrimoines génétiques différents, nous avons tous vécu des vies séparées.
Ieder mens heeft een andere genetische achtergrond, ieder van ons heeft een andere levensloop.
Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injustice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tu
ez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous
avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme: Alors, soyons égaux d
evant la mort. Nous avons toujours le Paradis ...[+++]. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen het slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in mijn hoofd dan een leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En
...[+++]wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...Pouvons-nous en tirer plus? Alors
nous avons fait des expériences au cours desquelles nous avons saturé nos pauvres patients d'électrodes et puis nous leur avons demandé de tenter d'accomplir deux douzaines de taches ; de tortiller un doigt jusqu'à bouger tout un bras pour atteindre quelque chose, et nous avons enregistré ces données. Et puis nous avons utilisé des algorithmes qui ressemblent beaucoup aux algorithmes de reconnaissance vocale. et que l'on appelle reconnaissance de modèles. Voyez. (Rires) Ici vous voyez, sur la poitrine de Jesse, quand il essaye de faire trois
...[+++] choses différentes, vous pouvez voir trois modèles différents. Mais je ne peux pas implanter une électrode et dire Va là. Nous avons donc collaboré avec nos collègues de l’Université du New Brunswick, et nous avons trouvé cet algorithme de contrôle dont Amanda fait à présent la démonstration. AK : Mon coude monte et descend.
Valt er meer uit te halen? We deden een paar experimenten waarbij we onze arme patiënten volplakten met ontelbare elektroden en hen vervolgens twee dozijn verschillende taken lieten doen -- gaande van een vinger bewegen tot een hele arm uitsteken om iets te pakken. We noteerden deze gegevens. Vervolgens gebruikten we algoritmes die erg lijken op spraakherkenningsalgoritmes, zogenaamde patroonherkenning. Kijk. (Gelach) Je ziet op de borst van Jesse dat als hij drie verschillende dingen heeft gedaan, je drie verschillen
de patronen ziet. Maar ik kan er geen elektrode opzetten en zeggen Daarheen. Dus werkten we samen met onze collega's van d
...[+++]e universiteit van New Brunswick de algoritmecontrole uit die Amanda nu kan demonstreren. AK: Ik heb een elleboog die op en neer gaat,Alors nous nous sommes précipités dans un bar à sushis. Et dans ce
bar à sushis, nous avons eu une grande idée. Et c'est quelque chose qu'on appelle EcoRock. Et nous avons dit que nous pouvions redessinner le prodédé vieux de 115 ans de cloison sèche en panneau de gypse, qui génère 9 millions de tonnes de CO2 par an. C'était ça la grande idée. Nous voulions réduire ce chiffre de 80%. C'est exactement ce que nous avons fait. Nous avons démarré la recherche et le développement en 2006. Nous avons décidé d'utiliser le contenu recyclé de la fabrication du cim
...[+++]ent et de l'acier. Voilà l'intérieur de notre laboratoire. Nous ne l'avons encore jamais montré. Mais notre équipe ont dû effectuer quelques 5 000 mélanges différents pour arriver au bon résultat, pour atteindre notre objectif.
Dus gingen we naar een sushibar. En in die sushibar kwamen we met een geweldig idee. En het was iets genaamd EcoRock. En we zeiden dat we een 115 jaar oud ontwerp van gipsplaten konden verbeteren. Dat veroorzaakt 20 miljard pond CO2 per jaar. Dus het was een geweldig idee. We wilden dat verlagen met 80 %. En dat is precies wat we gedaan hebben. We begonnen met R& D in 2006. Besloten om gerecycleerd materiaal te gebruiken van cement en staal productie. Dit is ons lab. We hebben dit nog niet eerder laten zien. Maar onze mensen moesten zo'n 5.000 verschillende mengsels maken om onze doelstellingen te halen.
Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient.
Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires)
Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c'est important dans notre cas, parce que nous n'étions pas vraiment ex
posés à beaucoup de ...[+++]différents styles de musique. Nous avons appris à jouer des instruments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instrumenten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gin
gen naar de kerk en soms naar school, we werkten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eig
...[+++]en stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit : « Bon, nous pouvons e ...[+++]n parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Il n'y a pas de différence ici entre classes, entre noirs ou blancs, fortunés ou pas. Simplement, si vous êtes talentueux, si vous avez la vocation et la volonté d'être ici vous venez, vous participez à la musique. Pendant la tournée récente de l'orchestre de la jeunesse vénézuélienne Simon Bolivar, aux État
s-Unis et en Europe nous avons vu combien notre musique pouvait émouvoir profondément le jeune public ; nous
avons vu combien notre musique pouvai
...[+++]t émouvoir profondément le jeune public ; nous avons vu les enfants et les adolescents affluer vers la scène pour recevoir les vestes de nos musiciens ; nous avons eu des ovations, parfois de 30 minutes, qui semblaient durer à jamais, nous avons eu des ovations, parfois de 30 minutes, qui semblaient durer à jamais, nous avons vu le public, après le concert, sortir dans la rue accueillir notre jeunesse en triomphe.
Kind: Er is hier geen verschil tussen de klassen, blank of zwart, geld of geen geld. Simpelweg: als je talent hebt, als je je geroepen voelt en je de wil hebt om hier te zijn, dan geraak je binnen, deel je met ons en maak je muziek. JA: Tijdens de recente tournee van het Simon Bolivar Jeugdorkest van Venezuela door de VS en Europa zagen we hoe onze muziek de jonge toehoorders tot in het diepste van hun ziel raakte, hoe kinderen en jongeren het podium opstormden om de jasjes van onze muzikanten te krijgen, hoe
de staande ovaties, soms 30 minuten lang, geen einde leken te kennen, en hoe het publiek, na afloop van het concert, de straat opg
...[+++]ing om onze jonge mensen triomfantelijk te begroeten.Bon, qu’avons-nous trouvé ? Qu’avons-nous trouvé dans ce gang ? Laissez-moi vous dire que nous avons eu un accès complet à tout le monde dans le gang. Nous avons pu le voir intégralement, de la base au sommet. Ils ont eu confiance en Sudhir, une confiance que jusqu’ici aucun chercheur, qu’aucun étranger au gang, n’avait jamais réussi à obtenir de ces gangs. À tel point qu’ils nous ont laissé consulter ce qui était le plus intéressant pour moi : leur comptabilité, les rapports financiers qu’ils tenaient. Et ils nous les ont fournis. Et pas seulement pour les étudier : nous pou
...[+++]vions aussi leur poser des questions sur leur contenu. Si je devais résumer rapidement, dans le peu de temps qu’il me reste, les conclusions qu’on peut tirer de ce gang, c’est que s’il fallait comparer le gang à une autre organisation, on pourrait dire qu’un gang, c’est comme McDonald’s. Malgré des différences évidentes, comme les restaurants McDonald’s D’abord, d’une manière qui n’est peut-être pas la plus intéressante, mais qui permet de poser des bonnes bases, dans son organisation. Dans la hiérarchie du gang, ce à quoi il ressemble. Voici donc à quoi ressemble l’organigramme du gang.
Wat waren onze bevindingen? Wat vonden we in de bende? Laat me één ding zeggen, we hadden toegang tot echt iedereen in de bende. We hebben een kijkje kunnen nemen in de bende, van de laagste ranken tot de top. Zij vertrouwden Sudhir, zoals geen enkele academicus ooit - of andere buitenstaander - ooit het vertrouwen heeft kunnen winnen van deze bendes, tot aan het punt waar zij openstelden wat het meest interessant voor mij was: hun boeken, de financiële verslagen die zij bijhielden. En uiteindelijk stelden zij die beschikbaar voor ons. We konden ze niet alleen bestuderen, maar we konden ook vragen stellen over wat er in stond. Dus als ik het allemaal heel snel samenvat in de korte tijd die ik heb, wat ik heb meegenomen uit de ervaringen met
...[+++] de bende, is dat als ik een parallel moet trekken tussen de bende en elke andere organisatie, dan zou het zijn dat de bende is als McDonald's. Op heel veel manieren, net als McDonald's. Ten eerste, is op een bepaalde manier, misschien niet de meest interessante, maar het is een goede manier om te beginnen, is de manier waarop het is georganiseerd. De hiërarchie van de bende, de manier waarop ze eruit ziet. Dus dit is hoe een organigram van hoe de bende eruit ziet.Mais si je marche épaule contre épaule, même jusqu'à avoir les épaules en contact cela ne pose pas de problème. Qui se dispute en marchant ? C'est pourquoi dans les négociations, souvent, quand ça se complique, les gens vont marcher dans les bois. Alors j'ai eu l'idée d'inspirer un chemin, une route -- pensez à la route de la soie, le sentier des Appalaches qui suit les traces d'Abraham. Les gens ont dit C'est insensé. On ne peut pas faire ça. On ne peut pas retracer les pas d'Abraham. C'est trop dangereux. Il faut traverser toutes ces frontières. ç
a passe par 10 pays différents du Moyen-Orient parce que ça les r
éunit tous ...[+++]. Et donc nous avons étudié cette idée à Harvard. Nous avons fait notre audit de faisabilité. Et ensuite il y a quelques années, un groupe parmi nous environ 25 d'entre nous de près de 10 pays différents, ont décidé de voir si nous pouvions marcher dans les pas d'Abraham, en partant de son lieu de naissance dans la cité d'Urfa dans le sud de la Turquie, en Mésopotamie du Nord.
Maar als ik schouder aan schouder stap, zelfs als de schouders elkaar raken, dan is het geen probleem. Wie vecht terwijl hij stapt? Daarom gaat men tijdens onderhandelingen vaak, als het moeilijk gaat, wandelen in de bossen. Zo kreeg ik het idee waarom niet een pad, een route op hem te inspireren -- zoals de zijderoute, zoals de Appalachian trail -- een pad dat in de voetstappen zou treden van Abraham. Men zei: Dat is waanzin, dat kan je niet doen. Je kan niet in het voetspoor van Abraham lopen. Het is te onveilig. Je moet
al die grenzen over. Het doorkruist 10 verschillende landen in het Midden-Oosten, want het verenigt ze allemaal. Daa
...[+++]rna bestudeerden we het idee op Harvard. We deden ons boekenonderzoek. Enkele jaren geleden besloot een deel van ons, ongeveer 25 van ons uit 10 verschillende landen, te bekijken of we in het voetspoor van Abraham konden lopen, vanaf zijn oorspronkelijke geboorteplek in de stad Urfa in Zuid-Turkije, Noord-Mesopotamië. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
différents nous avons ->
Date index: 2024-08-06