Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «devint un vrai » (Français → Néerlandais) :
Mais lorsque les scénarios, les prédictions furent annoncés en 2007, le changement climatique devint un vrai problème.
Maar toen in 2007 de scenario's, de voorspellingen kwamen, werd het echt een probleem.
Il appela cela SKLAVENMORAL (morale de l'esclave) Les chrétiens - qu'il qualifia assez rudement DIE HEERDE, le troupeau - avaient
voulu profiter des vrais ingrédients de l'accomplissement ( une position dans le monde, le sexe , la maîtrise intellectuelle, la créativité ) mais avaient été trop ineptes à les avoir. Ils ont donc façonné un credo hypocrite dénonçant ce qu'ils voulaient mais pour lesquels ils avaient été trop lâches pour se battre - Tout en louant ce qu'ils ne veulent pas, mais avec lesquels ils se retrouvent. Ainsi, dans le système de valeurs chrétien, le fait de ne pas pouvoir/réussir à coucher ( sexlessness ) se transforma en p
urité, la ...[+++]faiblesse devint de la bonté, la soumission-aux-personnes-qu'on-hait devint de l'obéissance et, dans les termes de Nietzsche, ne-pas-pouvoir-se-venger se transforma en Pardon . Le christianisme équivalait à une machine géante de déni amer. 3. NE JAMAIS BOIRE D'ALCOOL Nietzsche lui-même ne buvait que de l'eau - et comme un petit plaisir spécial , le lait . Et il pensait que nous devrions faire de même. Il ne faisait pas une petite diète excentrique. L'idée venait du cœur du philosophe, comme il figure dans sa déclaration: « Il y a eu deux grands stupéfiants dans la civilisation européenne : le christianisme et l'aclool . Il détestait l'alcool pour les mêmes raisons qu'il méprisait le christianisme : les deux engourdissent la douleur, et tous les deux nous rassurent que les choses sont très bien comme elles sont, nous sappant la volonté de changer nos vies pour mieux. Quelques verres mènent a un sentiment transcendant de satisfaction qui peut être obtenu fatalement dans la façon de prendre les mesures nécessaires pour améliorer nos vies. Nietzsche était obsédé par la vérité inconfortable que l'obtention des choses vraiment précieuses fait mal.
Hij noemde dit SKLAVENMORAL. Christenen - aan wie hij nogal grof de titel DIE Heerde, de kudde gegeven had - hadden willen genieten van de echte ingrediënten van voldoening (een plaats in de wereld, seks, intellectuele meesterschap, creativiteit), maar waren te onhandig geweest om ze te pakken. Om die reden hadden ze een hypocriete belijdenis gemaakt, waarin ze vertelden wat ze wilden, maar ze waren te zwak om ervoor te vechten - Terwijl ze prezen wat ze niet willde, maar wel hadden. Dus in het christelijke waardesysteem veranderde seksloosheid werd omgezet in zuiverheid, zwakte werd goedheid, onderwerping aan mensen waar je een hekel aan hebt werd gehoorzaamheid en, in Nietzsches zin, niet in staat zijn om wraak te nemen werd toen vergevin
...[+++]g. Het Christendom droeg bij aan een gigantisch systeem voor bittere ontkenning. 3. Drink nooit alcohol. Nietzsche dronk zelf alleen water - en als speciale traktatie melk. En hij dacht dat wij hetzelfde zou moeten doen. Hij was niet een kleine, excentrieke dieetpunt aan het maken. Het idee werd in het hart van zijn filosofie geplaatst, zoals uitgelegd in zijn verklaring: Er zijn twee grote verdovende middelen in de Europese beschaving: Christendom en alcohol. Hij haatte alcohol om exact dezelfde redenen dat hij Christendom haatte: omdat beide pijn gevoelloos maken, en beiden verzekeren dat de dingen zijn zoals ze zijn, ondermijnen ons van de wil om ons leven te veranderen om het te beteren. een paar drankjes zorgen voor een voorbijgaand gevoel van voldoening dat dodelijk in de weg kan zitten van het nemen van de nodige maatregelen om ons leven te verbeteren. Nietzsche was geobsedeerd door de lastige waarheid dat het krijgen van echt waardevolle dingen pijn doet.George Ier, fils de Sophie, fut le premier roi selon ces nouvelles règles, puis son fils George II, puis George III, et même s'il perdit l'Amérique et la tête, pas de panique, les règles s'appliquent, donc la couronne continua de descendre doucement l'arbre généalogique, passant à George IV, dont aucun enfant ne lui survécut, puis à Guillaume IV, qui eut dix enfants, tous illégitimes. Il la transmit ensuite par l'intermédiaire de son cadet décédé à la reine Victoria, qui débuta son règne en 1837 et l'acheva juste après avoir franchi le seuil du XXe siècle, ce qui est un règne doublement impressionnant par sa longueur au vu des techniques médicales de l'époque. Après la fin de son ère, la couronne alla à son fils Édouard VII, puis à George V
...[+++], puis à Édouard VIII qui, enfin, brise cette ligne de succession bien propre (et quelque peu ennuyeuse) en commettant un scandale : épouser une roturière. Une roturière américaine ! Et divorcée ! Deux fois ! De fait, les divorces posaient un vrai problème et n'étaient pas compatibles avec le rôle du roi comme chef de l'État, et aussi comme chef de l'Église d'Angleterre dans les années 1930. Édouard céda le trône à son frère George VI, réticent à l'idée de régner, et qui dut ensuite superviser la Seconde Guerre mondiale et l'effondrement de l'Empire britannique qui s'ensuivit. Cela épuisa la santé du roi réticent, qui mourut à l'âge de 56 ans, laissant la couronne à Élisabeth II, en 1952, âgée de 25 ans. Elle avait sept ans de plus que Victoria, son arrière-arrière-grand-mère, le jour de son sacre, mais début septembre 2015, Élisabeth devint la reine au règne le plus long de l'Histoire, pas seulement en Grande-Bretagne, mais dans le monde. Après Élisabeth II, la couronne revient à Charles, héritier présomptif depuis le plus longtemps de l'Histoire britannique, puis à son fils William, puis à son fils George.
George I, de zoon van Sophia, was de eerste koning onder de nieuwe regels, en daarna zijn zoon George II, naar George III, en ook al verloor hij Amerika en zijn geest, geen angst, de regels zijn hier, en zo ging de kroon kalm verder de stamboom af, naar George IV, die geen overlevende kinderen had, naar Willem IV die tien kinderen had - allemaal bastaarden, daarna door zijn dode jongere broer naar koningin Victoria die haar regeerperiode startte in 1837 en die het net over de finishlijn van de 20e eeuw maakte. Wat dubbelop een indrukwekkend lange tijd was, gegeven de staat van medische technologie indertijd. Na het einde van haar periode, ging de kroon naar haar zoon Eduard VII naar George V... naar Eduard VII die *eindelijk* deze nette (en
...[+++] nogal saaie) lijn van erfenis doorbreekt door een schandaal te plegen: trouwen met een burger. Een Amerikaanse burger! Een Amerikaanse burger die *gescheiden* was! *Twee keer* ::Gasp:: Eigenlijk waren de scheidingen echt een probleem en niet verenigbaar met de rol van de monarch als Hoofd van Staat *en ook* de Kerk van Engeland in de jaren 1930. Eduard trad af naar zijn broer George VI - die onwillig was om de kroon aan te nemen, en toen ook nog de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende afbraak van het Britse Rijk moest overzien - wat de gezondheid van de jonge koning aantastte, die stierf op 56 jarige leeftijd en de kroon naliet aan Elizabeth de Tweede, in 1952 op 25 jarige leeftijd. Zeven jaar ouder dan Victoria, haar over-overgrootmoeder, was op haar kronings dag, maar in September 2015, werd Elizabeth de langst regerende koningin in niet alleen de Briste geschiedenis, maar ook in de wereldgeschiedenis. Van Elizabeth II zal de kroon verdergaan naar Charles, de langste erfgenaam schijnbaar in de Britse geschiedenis naar zijn zoon William, naar zijn zoon George. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
devint un vrai ->
Date index: 2023-10-21