Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «devient un monde que nous pouvons visiter » (Français → Néerlandais) :
Le cerveau devient un monde que nous pouvons visiter et avec lequel interagir.
Het brein is nu een interactieve wereld waar we doorheen kunnen vliegen.
Nous, les humains, méritons de vivre dans un monde où nous pouvons voir et jouir, pas seulement des tapirs, mais de toutes les autres merveilleuses espèces, maintenant et dans le futur.
Nu en in de toekomst.
Maintenant, si nous voulons sélectionner quelque chose, 3D, espace, l'idée de suivre les mains dans l'espace réel devient vraiment importante car nous pouvons accéder au système non pas en 2D, non pas a fausse 2D, mais en vraie 3D.
En als we nu spullen willen selecteren, 3D, ruimte, de idee dat we handen in de reële ruimte volgen wordt echt belangrijk omdat we er in kunnen reiken niet in 2D, niet in nep-2D maar in 3D.
Nous pouvons visiter des endroits différents à des époques différentes, nous disposons de données de 1950 à 2050.
Je kan verschillende plaatsen bezoeken door verschillende tijdsperioden. We hebben gegevens van 1950 tot 2050.
Elinor Ostrom, la toute dernière lauréate du prix Nobel d'économie, montre clairement de façon empirique partout dans le monde que nous pouvons gouverner le bien commun si nous investissons des partenariats de confiance, Centrés sur l’action et en local et dans des innovations institutionnelles croisées, dans lesquelles les acteurs locaux, ensemble, peuvent faire face aux problèmes communs sur une grande échelle.
Elinor Ostrom, de meest recente winnaar van de Nobelprijs voor Economie, toont duidelijk empirisch aan dat over de hele wereld de gemeenschappelijke velden beheerd kunnen worden als we investeren in vertrouwen, lokale, op actie gebaseerde partnerschappen en cross-scale institutionele vernieuwingen, waar de lokale actoren, samen het gemeenschappelijke land van de wereld op grote schaal kunnen beheren.
Maslow a eu l'idée, dans les années 1950, que quand les gens s'élèvent au-dessus de leurs besoins biologiq
ues, quand le monde devient plus sûr, et que nou
s n'avons pas à nous soucier de satisfaire nos besoins fondamentaux - notre système biologique, ce qui nous motive, c'est d'êtr
e satisfaits - nous pouvons nous élever au-dessus d'eux, penser au-delà de nous-même, vers la réalisation de soi ou la transcendance,
...[+++] et nous élever au-dessus du matérialiste.
Maslow had dit idee al in de jaren 50, dat als mensen boven hun biologische behoeften uitstijgen, als de wereld veiliger wordt en we ons geen zorgen hoeven te maken over onze basisbehoeften - als ons biologisch systeem, wat ons ook motiveert, tevreden is - we er boven uit kunnen stijgen, we verder dan onszelf kunnen denken over zelfverwezenlijking of transcendentie, en boven het louter materialistische kunnen uitstijgen.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison
, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. U
n juge ...[+++] la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organi
seren waar ...[+++] ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la
vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthès
e de la vie doivent ...[+++]consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie:
De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Pouvons-nous éradiq
uer la faim dans le monde et la pauvreté, mettre un frein au changement climatique, et atteindre l'égalité des sexes, tout ça dans les 15 ans à venir ? Les gouvernements du monde entier pense que nous le
pouvons. Après s'être réunis au siège des Nations-Unies en septembre 2015, ils ont défini un nouvel ensemble d'Objectifs Globaux pour le développement du monde d'ici à 2030. Michael Green, expert en progrès social, nous invite à imaginer comment ces
objectifs, et cette vision ...[+++] d'un monde meilleur, peuvent être réalisés.
Kunnen we in de komende 15 jaar een einde maken aan honger en armoede, de klimaatverandering stoppen en gelijkheid van de seksen realiseren? Onze regeringen denken dat dat kan. In een VN vergadering in september 2015, kwamen ze de Global Goals overeen voor de ontwikkeling van de wereld tot 2030. Expert in sociale vooruitgang Michael Green nodigt ons uit mee te denken over hoe we die doelen kunnen bereiken.
Nous pouvons faire un film de ce qui se passe, mais mê
me si nous prenions chaque étape de ce film, ça devient délicat de comprendre ce qui se passe. Donc, ce que nous
pouvons faire, nous pouvons mettre des tableaux l’un à coté de l’autre, ou les empiler. Ainsi, lorsque les enfants les voient, ils disent ah, accélération, parce qu'ils se souviennent qu'il y a 4 mois ils ont mis leur voiture en biais, et ils comm
...[+++]encent à mesurer pour découvrir la nature de l'accélération.
We kunnen een film maken van wat hier gebeurt, maar zelfs als we zo'n film langzaam afspelen, is het moeilijk te zien wat er precies gebeurt. Wat we dus kunnen doen is, alle afzonderlijke beelden naast elkaar leggen, of opstapelen. En als de kinderen dat zien, dan zeggen ze: Ha, versnelling, wat ze nog weten van 4 maanden eerder, toen ze hun autootjes lieten bewegen, en dan gaan ze meten om te weten wat voor versnelling het is.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
devient un monde que nous pouvons visiter ->
Date index: 2021-08-10