Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "deux temps trois mouvements " (Frans → Nederlands) :
Cette dimension mondiale explique qu'en 2009, au sommet de la crise financière, le FMI a émis ces 250 milliards de dollars supplémentaires : parce qu'il s'agissait d'une action collective mondiale qui, en deux temps trois mouvements, protège les pays, petits et grands.
En die wereldwijde insteek is waarom het IMF op het hoogtepunt van de financiële crisis in 2009 250 miljard dollar extra uitgaf -- omdat het als collectieve, wereldwijde handeling diende die in één keer zowel kleine als grote landen veiligstelde.
Trois mouvements différents et deux milices agissant au même endroit et se disputant les ressources naturelles.
Drie verschillende bewegingen en twee milities, in hetzelfde gebied, vechtend om de natuurlijke bronnen.
si de temps en temps nous étudiions les mathématiques simplement parce que c'est amusant, beau ou que ça stimule l'esprit ? Je connais beaucoup de gens qui n'ont pas eu la chance de voir que cela est possible. Laissez-moi donc vous en donner un bref aperçu avec ma suite de chiffres préférée, la suite de Fibonacci. (Applaudissements) Oui ! Il y a déjà des fans de Fibonacci.
Super. Ces chiffres peuvent être vus de bien des manières. Du point de vue du calcul, ils sont aussi simples à comprendre
qu'un plus un font deux ...[+++], un plus deux font trois. deux plus trois font cinq, trois plus cinq font huit, etc. En fait, la personne qu'on appelle Fibonacci s’appelait en réalité Léonard de Pise, et ces chiffres apparaissent dans son livre « Liber Abaci », qui a appris au monde occidental les méthodes arithmétiques utilisées aujourd'hui. En termes de mise en pratique,
Maar zou het niet geweldig zijn als we af en toe wat wiskunde ded
en gewoon omdat het leuk, mooi of opwindend was? Ik weet dat veel mensen die kans niet hebben gekregen. Laat me jullie hier even snel een voorbeeld van geven aan de hand van mijn favoriete verzameling getallen, de Fibonacci-getallen. (Applaus) Ja! Ik heb hier al Fibonacci-fans. Fijn! Je kan deze getallen op veel verschillende manieren waarderen. Vanuit het oogpunt van berekening zijn ze even gemakkelijk te begrijpen als 1 plus 1 is 2. En 1 plus 2 is 3, 2 plus 3 is 5, 3 plus 5 is 8, en zo verder. Fibonacci’s echte naam was eigenlijk Leonardo van Pisa, en deze getallen komen
...[+++]voor in zijn boek Liber Abaci . Dit boek bracht de westerse wereld de rekenkundige methoden bij die we vandaag gebruiken.Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouvé embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à
six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les six médecins se présentent da
ns la pièce en même temps. Alors je ...[+++] me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes. » Leur diagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die direct behandeling nodig hebben. Je komt niet in aanmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer
...[+++]dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Quand vous courez, par exemple, votre pied percute touj
ours le sol en même temps que vous expirez, quand votre diaphragme est à son point le plus haut et le plus tendu. Cela pourrait exercer une contrainte sur le diaphragme, l'amenant à avoir des spasmes. Cela pourrait aussi être que les gestes é
nergiques, comme le mouvement de bas en haut de la course à pied, secouent vos organes internes, tirant sur les ligaments les maintenant en place à l'intérieur de vous. C'est une idée très dégoûtante. Mais l'explication la plus plausible sembl
...[+++]e pointer en direction du péritoine, une membrane constituée de deux couches qui tapissent vos parois abdominales et aident à supporter vos organes. Normalement, il y a du fluide entre les couches pour garantir qu'elle ne se frottent pas trop l'une contre l'autre. Parce que quand elle le font, vous vous retrouvez avec cette douleur aiguë. Quand vous mangez un gros repas, votre estomac appuie sur la couche intérieure, et quand vous êtes déshydraté, par exemple si vous avez beaucoup transpiré à cause d'un effort, il y a moins de fluide entre les couches. La façon dont votre corps bouge pourrait aussi faire se rencontrer les deux couches.
Wanneer je bijvoorbeeld rent, komen je voeten consistent op de stoep tegelijk met het inademen - als je middenrif op z'n hoogst en strakst is - kan het middenrif overspannen, wat kramp kan veroorzaken. Het kan ook dat krachtige beweging, zoals het op-en-neer-gaan bij rennen je organen laten rondstuiteren, daarbij de banden oprekkend d
ie ze op hun plaats moeten houden binnenin jou. Nogal een walgelijke gedachte. Maar de meest waarschijnlijke verklaring verwijst naar het peritoneum, een tweelaags membraam dat je buikwand bekleedt en helpt bij ondersteuning van de organen. Meestal zit er een vloeistof tussen de twee lagen zodat ze niet teve
...[+++]el tegen elkaar schuren want als ze dat wel doen, krijg je die scherpe pijn. Als je een zware maaltijd eet, zet je maag uit tegen de binnenste laag, en als je uitgedroogd bent - bijvoorbeeld na zweten bij inspanning - is er minder vloeistof tussen de twee lagen. De manier waarop je lichaam beweegt, laat de lagen waarschijnlijk ook tegen elkaar komen.Bhoutan est en fait entouré au no
rd et au sud par 38 pour-cent de la population mondiale. Ce petit pays peut-il, comme une start-up dans une industrie mature, être l'étincelle qui influence la classe moyenne du 21eme siècle en Chine et en Inde ? Bhoutan a cré le bien d'exportation ultime, une nouvelle devise mondial du bien-être. Et il y a 40 pays dans le monde aujourd'hui qui calculent leur propre BNB. Il se peut que vous l'ayez entendu, l'automne dernier, Nicolas Sarkozy en France, a annoncé les résultats d'une étude d
e 18 mois menée par deux prix Nobel d'économ ...[+++]ie, s'intéressant au bonheur et au bien-être en France. Sarkozy a suggéré que les leaders du monde devraient cesser de s'intéresser de si près au PIB et lever les yeux vers un nouvel indice, que certains Français appellent indice de la joie de vivre . J'aime bien. Des opportunités de co-branding. Et il y a à peine trois jours, trois jours ici à TED, nous avons eu une visioconférence de David Cameron, potentiellement le prochain premier ministre du Royaume-Uni, qui citait l'un de mes discours préféré de tous les temps, le discours poétique de Robert Kennedy en 1968 lorsqu'il a suggéré que nous sommes maladivement concentré sur la mauvaise chose et que le PIB est une mesure déplacée.
Bhutan grenst noordelijk en zuidelijk aan 38% van de wereldbevolking. Zou dit kleine landje, als een startup in een volwassen industrie, de vonk kunnen zijn voor een 21ste eeuwse middenklasse in China en India? Bhutan heeft de ultieme export gecreeerd, een nieuwe wereldmunt van welbevinden. Er zijn nu 40 landen die werkelijk hun BNG onderzoeken. Je hebt misschien gehoord, vorige herfst, Nicolas Sarkozy in Frankrijk, met de resultaten van een 1½-jarige studie door twee Nobel economen, gericht op geluk en welzijn in Frankrijk. Sarkozy suggereerd
e dat wereldleiders moeten stoppen met zich blind staren op BNP en een nieuwe index overwegen, d
...[+++]ie sommige Fransen een Joie de vivre index noemen. Mooi zo. Co-branding mogelijkheden. En net drie dagen geleden, hier bij TED, hadden we een simulcast van David Cameron, mogelijk de nieuwe premier van GB, die citeerde uit een van mijn favoriete redes, Robert Kennedy's poëtische rede uit 1968, toen hij suggereerde dat we ons focussen op de verkeerde zaken en dat BNP een misplaatste maatstaf is.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas
un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor h
aar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Quand vous regardez des gens, vo
s yeux sont attirés deux ou trois fois par seconde. Vous n'en avez pas conscience, mais vos y
eux bougent tout le temps. Et donc quand vous regardez le visage de quelqu'un, vous passez typiquement d'un oeil à l'autre et du nez à la bouche. Quand votre oeil se déplace d'un oeil à l'autre, s'il y a quelque chose d'autre à cet endroit, comme un nez, vous verriez un nez où un oeil était attendu, et vous vous diriez : Oh merde ! , vous voyez... (Rires) Il y a quelque chose qui cloche sur
...[+++]cette personne. C'est parce que vous faites une prédiction. Ce n'est pas comme si vous regardiez là et vous demandiez ce que vous voyez. Un nez, c'est bon. Non, vous vous attendez à voir quelque chose de particulier. (Rires) Tout le temps. Et, enfin, regardons à la façon dont on teste l'intelligence.
Wanneer je mensen aankijkt, bewegen je ogen ongeveer 2 à 3 keer per seconde over en weer. Je doet dit onbewust, je ogen zijn constant in beweging. Wanneer je naar iemand zijn gezicht kijkt, ga je normaal van oog naa
r oog naar oog naar neus naar mond. Wanneer je beweegt van oog naar oog, en er zou daar iets anders staan, bijvoorbeeld een neus, zou je een neus zien op de plaats van het oog. Je zou denken: Oh shit. (Gelach) “Er is iets mis met deze persoon.” Dat is omdat je een voorspelling maakt. Het is niet alsof je er gewoon naar kijkt en zegt: “Wat zie ik nu? Een neus, oké.” Nee, je hebt een verwachting van wat je gaat zien. (Gelach) Te
...[+++]n laatste, laten we eens denken over hoe we intelligentie testen.(Rires) Et je les ai laissés
là. je suis revenu deux mois plus tard, et les 26 enfants sont entrés et avaient l'air très très calmes, j'ai dit, Et bien, avez-vous regardé ces trucs? Ils ont dit, Oui. Vous avez compris quelque chose? Non, rien. Alors j'ai dit,
Et bien combien de temps avez-vous passé à vous entraîner avant de décider que vous n'aviez rien compris? Ils ont dit, On le regarde tous les jours. Alors j'ai dit, Depuis deux mois, vous avez regardé des trucs que vous ne compreniez pas? Alors une fille de 12 ans a levé la main
...[+++]et a dit, littéralement, A part le fait qu'une mauvaise réplication de l'a molécule d'ADN provoque des maladies génétiques, nous n'avons rien compris. (Rires) (Applaudissements) (Rires) Il m'a fallu trois ans pour publier ça. Le British journal of Education Technology vient juste de le publier.
(Gelach) Ik liet ze dus bezi
g zijn. Ik kwam terug na twee maanden, en de 26 kinderen kwamen heel, heel stil binnen. Ik zei: Nou, heb je naar een van die dingen gekeken? Zij zei: Ja, dat hebben we gedaan. Heb je er iets van begrepen? Nee, niets. Dus zei ik: Wel, hoe lang zijn jullie er mee bezig geweest voordat jullie besloten dat je er niets van begreep? Zij zeiden: We zijn er elke dag mee bezig geweest. Dus zei ik: Zijn jullie twee maanden bezig geweest met zaken waar je niks van begreep? Een 12-jarige meisje steekt haar hand op en zegt: - letterlijk - Afgezien van het feit dat onjuiste replicatie van het DNA-molecuul de oorzaak is van
...[+++]genetische ziekte, hebben we niets anders begrepen. (Gelach) (Applaus) (Gelach) Het kostte me drie jaar om dat te publiceren. Het is net gepubliceerd in het British Journal of Educational Technology.Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'His
toire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dorm
ît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle
...[+++]que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zij
nde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
deux temps trois mouvements ->
Date index: 2021-11-20