Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "deux individus ont un nombre différent " (Frans → Nederlands) :
Ces deux individus ont un nombre différent d'amis --
Deze twee individuen hebben dus een verschillend aantal vrienden --
Une
étude fascinante : deux groupes ont du pratiquer le piano deux heures par jour. Une
étude fascinante : deux groupes ont du pratiquer le piano deux heures par jour. L'un des groupe n'était autorisé qu'à pratiquer mentalement, il ne pouvait pas toucher le piano, mais s'asseyait devant et s'imaginait en train de jouer. Le résultat fut surprenant : Les mêmes changements physiques avaient eu lieu dans l
e cortex moteur des individus des deux groupes. ...[+++]
Een fascinerende studie nam twee groepen en liet ze twee uur per dag op een piano oefenen Een groep werd alleen toegestaan om mentale oefening te gebruiken, ze konden niet de piano aanraken, maar zouden ervoor zitten en het oefenen inbeelden. Het verrassende resultaat, exact dezelfde fysieke veranderingen vonden plaats in de motorische cortex van beide groepen.
Mais l'idée ici est que nous allons générer autant de questions que besoin jusqu'à ce que vous ayez compris le concept, jusqu'à ce que vous répondiez à 10 questions sans faute. Les vidéos
de la Khan Academy sont ici. Vous avez des indices, les étapes réelles du problème, si vous ne savez pas le résoudre. L'idée ici est plutôt très simple : 10 bonnes réponses d'affilée, et vous passez à la suite. Mais c'e
st fondamentalement différent de ce qui se passe dans les classes main
...[+++]tenant. Dans une salle de classe traditionnelle, vous avez des devoirs à la maison, des devoirs, des cours, des devoirs, des cours, puis vous avez un contrôle à un instant donné. Et ce contrôle, que vous le réussissiez à 70, 80, 90, ou 95%, la classe passe au chapitre suivant. Et même pour ceux qui le réussissent à 95%, quels étaient les 5% qu'ils ne connaissaient pas ? Peut-être qu'ils ne savaient pas ce qui arrive quand on élève un nombre à la puissance nulle. Ensuite vous construisez sur ces connaissances dans le prochain chapitre. C'est comme si vous appreniez mentalement à faire du vélo, et peut-être que je vous donnerais des cours à l'avance, et que je vous donnerais ce vélo pendant deux semaines. Puis je reviens après deux semaines, et je dis : « Eh bien, voyons voir. Vous avez des problèmes avec le virage à gauche. Vous ne pouvez pas tout à fait vous arrêter. Vous êtes cycliste à 80%. » Donc je tamponne votre front d'un grand C, et ensuite je dis : « Voilà un monocycliste. » Mais aussi ridicule que cela puisse paraître, c'est exactement ce qui arrive dans nos classes en ce moment. L'idée est que vous avanciez rapidement et les bons élèves commencent à échouer soudainement en algèbre et commencent à échouer soudainement en calcul, bien qu'ils soient intelligents, bien qu'ils aient de bons professeurs. C'est généralement parce qu'ils ont des lacunes grosses comme des trous de gruyère qui continuent de s'élargir le long de leurs fondations. Notre modèle consiste à apprendre les maths comme vou ...
Het paradigma is dat we zoveel vragen genereren als jij nodig hebt tot je het concept snapt, tot je er 10 na elkaar goed hebt. Daar zijn de video's van de Khan Academy. Je krijgt tips, de stappen om het vraagstuk op te lossen als je n
iet weet hoe je het moet doen. Het paradigma is erg eenvoudig: 10 na elkaar goed, op naar de volgende. Het verschilt fundamenteel van wat tegenwoordig in de klas gebeurt. In een traditionele klas krijg je afwisselend huiswerk, lessen, huiswerk, lessen en dan een examen - een momentopname. Of je op dat examen 70 haalt of 80, 90 of 95 procent, de klas gaat door naar het volgende onderwerp. Zelfs voor de leerli
...[+++]ng die 95 procent haalde, geldt: wat was de 5 procent die hij niet kende? Misschien wist hij niet wat er gebeurt als je iets tot de nulde macht verheft. En dan bouw je daarop verder bij het volgende onderwerp. Dat is alsof je leert fietsen en ik je vooraf les geef, en je dan twee weken lang een fiets geef, en ik dan na twee weken terugkom en zeg: Even kijken. Jij hebt moeite met links afslaan. Je kan niet echt stoppen. Je bent een 80-procent-fietser. Dus zet ik een grote C-stempel op je voorhoofd en zeg ik: Hier is een eenwieler. Hoe belachelijk dat ook klinkt, dat is precies wat er gebeurt in onze klaslokalen tegenwoordig. Het idee is: als je verder doorspoelt en goede leerlingen plots problemen krijgen met algebra, en met analyse, ondanks het feit dat ze slim zijn en goede leerkrachten hebben, dan is het meestal omdat hun basis een Zwitserse kaas met gaten is. Ons model is dus: leer wiskunde zoals je alles leert, zoals je leert fietsen. Blijf op je fiets rijden. Val van die fiets.La dyslexie est également héréditaire. I
l est courant qu'un membre de la famille ait des problèmes d'orthographe tandis qu'un autre a de grandes difficultés à décoder un mot d'une seule syllabe comme catch. Le continuum et la distribution de la dyslexie suggèrent un principe plus large à considérer quand nous observons comment le cerveau des dyslexiques traite le langage. La neurodiversité est l'idée qu'étant donné que tous n
os cerveaux ont des différences de structure et de fonction, nous ne devrions pas être si rapide à cataloguer c
...[+++]haque écart par rapport à la « norme » comme un trouble pathologique ou à rejeter les personnes vivant avec ces différences en les considérant « déficientes ». Les personnes qui ont des variations neurologiques comme la dyslexie, y compris des individus aussi créatifs et imaginatifs que Picasso, Mohamed Ali, Whoopi Goldberg, Steven Spielberg, et Cher ont de toute évidence toutes les capacités d'être brillants et de réussir dans la vie.
Dyslexie i
s ook erfelijk. Het komt vaak voor dat één familielid moeite heeft met spelling, terwijl een ander familielid zelfs problemen heeft om woorden van één lettergreep te ontcijferen, bijvoorbeeld vang . Het continuüm en de verspreiding van dyslexie impliceert dat we rekening moeten houden met een ruimer principe als we onderzoeken hoe de hersenen van mensen met dyslexie taal verwerken. Neurodiversiteit is dit idee: omdat al onze hersenen verschillen vertonen in structuur en functie, moeten we niet te snel een etiket kleven op el
ke afwijking van de norm als een p ...[+++]athologische afwijking. Of mensen met deze variaties afwijzen als onvolmaakt . Mensen met neurobiologische variaties zoals dyslexie, waaronder creatieve en inventieve figuren als Picasso, Mohammed Ali, Whoopi Goldberg, Steven Spielberg, en Cher, hebben duidelijk alle capaciteiten om het te maken in het leven.Avec ce nouveau concept, il fallait un mot nouveau, c'était le mot « phéromone », c'est en gros une transmission d'informations s
exuelles, entre les individus. Depuis 1959, des phéromones on
t été trouvées dans tout le règne animal, chez les mâles comme chez les femelles. C'est la même chose sous l'eau pour les poissons rouges et les homards. et presque tous les mammifères ont eu une phéromone identifi
ée, et bien sûr, un nombre très important d'in ...[+++]sectes.
Met dat nieuwe concept hadden we een nieuw woord nodig. Dat werd 'feromoon'. Het staat voor het overbrengen van opwinding tussen mensen. Sinds 1959 zijn feromonen ontdekt in het hele dierenrijk, in mannetjes, in wijfjes. Het werkt even goed onder water, voor goudvissen en kreeften. Voor zowat elk denkbaar zoogdier is een feromoon geïdentificeerd, en voor een enorm aantal insecten.
Et avec une différence absolue -- je veux dire une différence où les personnes qui sont en Afrique à une certain position, où tous les individus – 100% – ont une lettre, et tous ceux qui sont hors d’Afrique ont une autre lettre.
En met absoluut verschil - en ik bedoel een verschil waar de mensen in Afrika op een bepaalde positie, waar alle individuen - 100 procent - een letter hebben, en iedereen buiten Afrika een andere letter zou hebben.
Un grand défenseur de ces thèses est le médecin français Paul Bro
ca qui a mesuré une différence de 150 grammes entre le poids moyen du cerveau des hommes et des femmes, le poids des hommes c'est 1,350 kg et les femmes 1,200 kg. En 1861, Broca déclarait : « On s'est demandé si la petitesse du cerveau de la femme ne dépendait pas exclusivement de la petitesse de son corps, pourtant, il ne faut pas perdre de vue que la femme est en moyenne un peu moins intelligente que l'homme. » Alors, de toute façon, cette question du lien entre taille du cerveau et intelligence ne se pose pas, parce qu'en fait, il n'y a aucu
n rapport ...[+++]entre les deux et on le sait grâce à un certain nombre d'hommes célèbres, pas de femmes, mais qui ont donné leur cerveau à la science. Par exemple, un personnage éminent comme Anatole France avait un cerveau qui pesait un kilo, Tourgueniev avait un cerveau de 2 kg, quant à Einstein, il avait un petit cerveau d'1,250 kg,
Een g
root verdediger van deze stellingen was de Franse arts Paul Broca die een verschil van 150 gram heeft gemeten in het gemiddelde gewicht van hersenen van mannen en vrouwen. Het gemiddelde gewicht bij mannen is 1,350 kilogram en bij vrouwen 1,200 kilogram. In 1861 heeft Broca verklaard: We vroegen ons af of de beperkte omvang van de hersenen van de vrouw niet uitsluitend afhangt van de omvang van haa
r lichaam, maar men moet niet vergeten dat de vrouw gemiddeld minder intelligent is dan de man. Maar, hoe dan ook, de vraag naar het v
...[+++]erband tussen de omvang van de hersenen en intelligentie is niet aan de orde omdat dit verband feitelijk niet bestaat. Wij weten dit dankzij een aantal beroemde mannen, geen vrouwen, die hun brein aan de wetenschap hebben geschonken. Bijvoorbeeld, een eminent figuur als Anatole France had een brein dat een kilo woog, Toergenjev had 2 kilo hersenen, en wat Einstein betreft, die had kleine hersenen van slechts 1,250 kilogram,Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment m
ignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Et aujourd'hui, on sait que ce qu'il faut sans doute faire, c'est changer la physiologie de l'organe, du cerveau le recâbler, le remodeler, et que, bien sûr, nombre d'études ont montré que la psychothérapie a exactement cet effet, et nombre d'études ont montré que combiner cette thérapie avec des médicaments, des pilules, est beaucoup plus efficace que l'un des deux seul.
Nu weten we dat wat je waarschijnlijk echt moet doen: de fysiologie wijzigen van het orgaan, de hersenen, ze herbedraden, ze herbouwen. Studie na studie heeft aangetoond dat praattherapie precies dat doet. Studie na studie heeft aangetoond dat praattherapie in combinatie met geneesmiddelen, pillen, veel effectiever is dan elk apart.
Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant q
ue je ne m'en rende compte, je me suis retrouvé embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à
six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les
...[+++]six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes. » Leur diagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die direct behandeli
ng nodig hebben. Je komt niet in a ...[+++]anmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
deux individus ont un nombre différent ->
Date index: 2021-05-15