Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «deux autres qui nous donneront un signal » (Français → Néerlandais) :
Ici nous dénervons, ou nous coupons le nerf, seulement de petits segments de muscle et en laisser d'autres qui nous donnent des signaux alternatifs et deux autres qui nous donneront un signal de main ouverte et fermée.
Hier ontzenuwen we, of snijden we de zenuw weg van kleine stukjes spier, terwijl we andere laten zitten die ons op-en-neer-signalen geven, en nog twee die ons de signalen 'hand open en dicht' geven.
Et si notre cerveau a pris tant d’ampleur c'est surtout parce qu'il a acquis une nouvelle « pièce », le lobe frontal et plus particulièrement une région appelée le cortex préfrontal
. Qu’accomplit pour nous le cortex préfontal qui puisse justifier la restructuration complète du crâne humain en une fraction de temps évolutionnaire? Il s'avère que le cortex préfontal accomplit un tas de choses, mais l'une des plus importantes est la simulation d’expériences. Les pilotes d'avion s'entraînent sur des simulateurs de vols pour éviter les erreurs lors de vols réels. L’être humain possède cette merveilleuse adaptation qui lui permet de simuler me
...[+++]ntalement ce qu’il projette faire dans la vie réelle. C'est une prouesse qu'aucun de nos ancêtres ne pouvait accomplir et qu'aucun autre animal ne fait aussi bien que nous. C'est une adapation extraordinaire. Tout comme la préhension, se déplacer sur deux jambes et le langage, c’est l’une des choses qui a fait descendre notre espèce de l’arbre pour la conduire au centre commercial. Et....(rire)---nous l’avons tous fait. Bien sûr, Ben & Jerry's n'a pas de glace au foie et à l'oignon. Ce n'est pas parce qu'ils en ont testé et fait «Beurk!». C'est parce que sans quitter son fauteuil, on peut simuler cette saveur et faire «Beurk!». Faisons un diagnostique rapide avant de poursuivre. Voyons comment fonctionnent nos simulateurs d'expériences. Je vous invite maintenant à envisager deux versions du futur. Essayez de les simuler et dites-moi laquelle vous préféreriez. L'une est de gagner à la loto. Disons, 314 millions de dollars. Et l'autre est de devenir paraplégique. Pensez-y un moment. Vous ne croyez probablement pas avoir à y réfléchir longuement. Chose intéressante, il existe des données sur ces deux groupes de gens qui illustrent leur niveau de bonheur. Voici ce à quoi vous vous attendez, non? Mais ça, ce ne sont pas les données. Je les ai fabriquées! Voici les données réelles. Vous avez échoué le test et vous n'en êtes qu'au débu ...
Een van de hoofdredenen dat ons brein zo groot is geworden, i
s dat het een nieuw deel heeft gekregen, genaamd de frontaalkwab. In het bijzonder een deel dat de prefrontale cortex heet. Wat doet de prefrontale cortex voor jou, dat het de totale herziening rechtvaardigt van de architectuur van de menselijke schedel in een oogwenk van de evolutionaire tijd? Het blijkt dat de prefrontale cortex veel dingen doet, maar een van de belangrijkste dingen is dat het een 'ervaringsvoorspeller' is. Piloten oefenen in vliegsimulatoren, zodat ze geen fouten maken in echte vliegtuigen. Mensen hebben de geweldige aanpassing dat ze reële ervaringen in hun
...[+++] hoofd kunnen hebben voordat ze deze in het echte leven gaan uitproberen. Dit is een truc die geen van onze voorouders kon, en dat geen enkel ander dier kan doen zoals wij dat kunnen. Het is een geweldige aanpassing. Het staat bovenaan in de lijst met de opponeerbare duim, rechtop staan en taal als een van de dingen die onze soort uit de bomen heeft gekregen en de winkelcentra in. (Gelach) Jullie doen dit allemaal. Ik bedoel... Ben en Jerry's heeft geen lever-en-ui-ijs. Dat is niet omdat ze daarvan wat hebben opgeklopt, proefden en Bah zeiden. Dat is omdat, zonder uit je luie stoel te hoeven opstaan, je de smaak kunt simuleren en bah zegt voordat je het maakt. Laten we een snelle diagnose stellen voordat ik verder ga met de rest van het gesprek. Laten we eens kijken hoe je ervaringsvoorspellers werken. Hier zijn twee verschillende toekomstbeelden. Ik nodig jullie uit ze te beschouwen. Probeer ze je voor te stellen en me te vertellen welke je denkt dat je voorkeur heeft. De ene is het winnen van de loterij. Dit is ongeveer 250 miljoen euro. En de ander is het krijgen van een dwarslaesie. Denk er maar even over na. Je hebt waarschijnlijk niet het idee dat je hier over na hoeft te denken. Interessant genoeg, zijn er gegevens over deze twee groepen mensen, gegevens over hoe gelukkig ze zijn. En dit is precies wat je had verwacht, niet wa ...En fait, c'est plutôt intéressant. Juste la formulation des badges ou le nombre de poin
ts que vous gagnez, nous le voyons à l'échelle du système étendu, comme des dizaines de milliers d'élèves de CM2 ou de sixième se dirigeant
dans un sens ou un autre, en fonction du badge que vous leur donnez. (Rires) BG : Et votre association avec Los Altos, comment cela s'est-il fait ? SK : Los Altos, c'était un peu fou. Encore une fois, je ne m'attendais pas à une utilisation en classe. Une personne de chez eux est venue et a dit : « Qu'est-ce que
...[+++] vous feriez si vous aviez carte blanche dans une classe ? » J'ai dit : « Eh bien, je laisserais tous les élèves travailler à leur propre rythme sur quelque chose comme ça et nous leur donnerions un tableau de bord. » Ils ont dit : « Oh, c'est un peu radical. Nous devons y réfléchir. » Et le reste de l'équipe et moi nous sommes dit : « Ils ne voudront jamais faire ça. » Mais dès le lendemain, ils nous ont dit : « Pouvez-vous commencer dans deux semaines ? » (Rires) BG : Donc cela concerne les cours de maths de CM2 maintenant ? SK : Deux classes de CM2 et deux classes de quatrième. Et ils le font à l'échelle du district. Je pense qu'ils sont exaltés par le fait qu'ils peuvent suivre les enfants désormais. Ce n'est pas cantonné à l'enceinte de l'école. Nous avons même vu qu'à Noël, certains enfants s'exerçaient. Et nous pouvons tout suivre. Donc ils peuvent vraiment les suivre alors qu'ils parcourent tout le district. Pendant l'été, ou alors qu'ils passent d'un enseignant à un autre, vous avez cette continuité des données qu'ils peuvent voir, même à l'échelle du district. BG : Donc certaines des fonctionnalités sont pour les enseignants pour qu'ils suivent l'évolution des enfants.
Het is heel interessant. De naam van de badge, of hoeveel punten je krijgt om iets te doen, maken dat we over het hele systeem zien hoe tienduizenden kinderen van 10 of 11 jaar de ene of de andere richting uitgaan, afhankelijk van de badge die je ze geeft. (Gelach) BG: Je samenwerking met Los Altos, hoe is die tot stand gekomen? SK: Los Altos is een beetje een gek verhaal. Nogmaals, ik had niet verwacht dat dit gebruikt zou worden in de klas. Iemand van het bestuur kwam me zeggen: Wat zou je doen als je de vrije hand kreeg in een klas? Ik zei: Ik zou elke leerling op zijn tempo laten werken aan zoiets, en we zouden een dashboard maken.
Zij zeiden: Dat is nogal radicaal. ...[+++] We moeten erover nadenken. De rest van het team en ik hadden zoiets van: Dat gaan ze nooit willen doen. Maar letterlijk de volgende dag klonk het: Kun je over twee weken starten? (Gelach) BG: Dus dat gebeurt momenteel voor wiskunde voor 10-jarigen? SK: Het zijn twee klassen van 10-jarigen en twee van 12-jarigen. Ze doen het op districtsniveau. Volgens mij zijn ze enthousiast omdat ze de kinderen nu kunnen opvolgen. Dit gaat verder dan alleen op school. Zelfs met kerstmis zagen we dat sommige kinderen aan de slag waren. We kunnen alles volgen. Ze kunnen ze dus volgen over het hele district heen. Gedurende de vakantie, als ze naar de volgende leerkracht overgaan, is er een continuïteit van gegevens die ze zelfs op districtsniveau kunnen zien. BG: Dus een aantal van die gegevensoverzichten waren voor de leraar, om op te volgen wat er aan de hand is met de kinderen.D
onc si nous prenons deux types de signaux -- un
signal de faim par exemple. Si vous avez un estomac vide, votre estomac produit une hormone appelée ghréline. C'est un signal très important. Quand il est envoyé au cerveau, il dit, Va manger. Vous avez d
es signaux d'arrêt. Nous avons jusqu'à 8 signaux d'arrêt. Dans mon cas au moins, ils ne sont pas écoutés. (Rires) Et donc que se passe-t-il si le gros cerveau lors de
l'intégration passe ...[+++]outre le signal? Donc si vous passez outre le signal de faim, vous pouvez avoir un désordre, qu'on appelle l'anorexie.
Als we twee soorten signalen nemen - een hongersignaal bijvoorbeeld. Als je een lege maag hebt, produceert je maag het hormoon ghreline. Het is een zeer intens signaal. Het wordt verzonden naar de hersenen en zegt: 'Ga en eet'. Je hebt stopsignalen. We hebben tot acht stopsignalen. In mijn geval wordt daar niet naar geluisterd. (Gelach) Dus wat gebeurt er als de grote hersenen in de integratie het signaal negeren? Als je het hongersignaal negeert, kan je lijden aan anorexia.
Imaginez qu'à vos prochaines vacances, qu'à la fin de ces vacances, toutes vos photos soient détruites, et que vous avaliez un comprimé qui rend amnésique de tel sorte que vous ne vous souviendrez de rien. Dès lors, choisiriez vous le même type de vacances? (Rires) Et
si vous faisiez un autre choix, il y aurait u
n conflit entre vos deux entités, et vous devez réfléchir comment arbitrer ce conflit, et ce n'est vraiment pas évident, car si vous pensez en termes de temporalité, vous aurez une réponse. Et si vous pensez en terme de souven
...[+++]irs, vous pourriez avoir une autre réponse. Pourquoi choisit-on les vacances qu'on passera, c'est une problématique qui nous met face à un choix entre les deux moi . Les deux moi nous renvoient à deux notions du bonheur. Il y a véritablement deux conceptions du bonheur qui s'appliquent à chacun.
Stel dat je op je volgende vakantie weet dat op het einde van de vakantie al je foto's vernietigd zullen worden en je een pil krijgt die je geheugen wist zodat je je niets meer zal herinneren. Zou je dezelfde vakantie kiezen? (Gelach) En als je een andere vakantie zou kiezen is er een conflict tussen je twee ikken. en je moet nadenken over hoe je dat conflict oplost. Dat is niet zo vanzelfsprekend want als je denkt in termen van tijd krijg je één bepaald antwoord. En als je denkt in termen van herinneringen krijg je misschien een ander antwoord. Waarom we de vakanties kiezen die we kiezen, is een kwestie die ons confronteert met een keuze tussen de twee ikken. Nu, de twee ikk
en leiden naar twee noties ...[+++] van geluk. Er zijn echt twee vormen van geluk die we kunnen toepassen, één per ik.
Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une cent
aine d'employés. Et deux heures plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et e
lle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien
...[+++], vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.D'après ces résultats, Mendel a déduit que chaque
caractère dépend de deux facteurs, l'un d'eux ven
ant de la mère et l'autre du père. Maintenant,
nous savons que ces facteurs sont appelés allèles et représentent les différentes variantes d'un gène. Selon le type d'allèle que Mendel a trouvé dans chaque graine, nous pouvons avoir ce que nous appelons un pois homozygote, dans lequel les deux allèles sont identiques, et ce que nous appelons un pois hétérozygote, dans lequel l
...[+++]es deux allèles sont différents. Cette combinaison d'allèles est connue sous le nom de génotype et son résultat, qu'il soit jaune ou vert, est appelé le phénotype. Pour visualiser clairement comment les allèles sont répartis parmi ses descendants, nous pouvons utiliser un diagramme appelé le carré de Punnett. Vous venez de placer les allèles différents sur les deux axes et puis vous trouvez les combinaisons possibles. Penchons-nous sur les pois de Mendel, par exemple. Nous allons écrire l'allèle jaune dominant avec un « Y » majuscule et l'allèle récessif vert avec un « y » minuscule. Le Y majuscule domine toujours son ami minuscule, le seul cas où vous obtenez bébés verts C'est donc si vous avez des y minuscules.
Uit deze resultaten leidde Mendel af dat elke eige
nschap van een paar factoren afhangt. Eén daarvan komt van de moeder en de ander van de vader. Nu weten we dat deze factoren allelen heten en de verschillende variaties van een gen representeren. Afhankelijk van het soort allel dat Mendel in elke erwt vond, kunnen we een zogeheten homozygote erwt hebben, waar beide allelen identiek zijn, of een heterozygote erwt, als de twee allelen verschillen. Deze combinatie van allelen heet het genotype. Het resultaat ervan, geel of groen zijn, is het fenotype. Om duid
...[+++]elijk te visualiseren hoe allelen verdeeld zijn over de nakomelingen, kunnen we een vierkant van Punnett gebruiken. Zet de verschillende allelen op beide assen en je kunt de mogelijke combinaties achterhalen. Kijk bijvoorbeeld naar Mendels erwten. Laten we het dominante gele allel als hoofdletter 'Y' schrijven en het recessieve groene als een kleine 'y'. De hoofdletter Y wint altijd van de kleine y. Dus je krijgt alleen maar groene kinderen als je kleine y's hebt. E
t je me suis rendu compte que nous avions beauc
oup en commun. Tous deux nous disséminions les gènes d'une
espèce et non d'une autre. Et tous deux, probablement, si je peux imaginer le point de vue de l'abeille, pensions que
nous menions la danse. J'avais décidé de l'espèce de pommes de terre que je voulais planter. J'avais choisi mes Yukon Gold ou Yellow Finn, ou quoique ce fut. Et j'avais convoqué ces gènes s
...[+++]ur un catalogue d'horticulture à l'autre bout du pays, les avais achetés et étais en train de les planter. Et cette abeille, sans doute, pensait avoir décidé, Je vais vers ce pommier, je me dirige vers cette fleur, Je vais récupérer le nectar et je m'en vais. Nous avons une grammaire qui suggère que c'est ce que nous sommes, que nous sommes des sujets souverains dans la nature, l'abeille aussi bien que moi.
Ik besefte dat we heel wat gemeen hadden. We verspreidden allebei de genen van één soort, en niet van een andere. Beiden dachten we waarschijnlijk, als ik me kan verplaatsen in
de bij, dat wij de touwtjes in handen hadden. Ik had beslist welke aardappelsoort ik wilde planten. Ik had mijn Yukon Gold gekozen, of mijn Yellow Finn, of wat dan ook. Ik had die genen opgevorderd uit een zadencatalogus aan de andere kant van het land, had ze meegebracht en was ze aan het planten. Die bij ging er waarschijnlijk van uit dat ze had beslist om voor díe appelboom te kiezen, díe bloesem, nectar pakken en wegwezen. We hebben een grammatica die suggeree
...[+++]rt dat we zo in elkaar zitten, dat we soevereine individuen zijn in de natuur, de bij zo goed als ik.Les tribus d'Israël se retranchent le long de la crête nord, et les Philistins dan
s celle au sud. Les deux armées restent là pendant des semaines, et s'observent, car elles sont dans l'impasse. Aucune ne peut attaquer,
car pour attaquer l'autre côté, il faut descendre la montagne, passer la vallée et remonter l'autre versant, en étant complètement exposé. Finalement, pour sortir de l'impasse, les Philistins envoient leur guerrier le plus puissant dans le bas de la vallée, et il dit aux tribus d'Israël : « Faites venir ici votre guerrier l
e plus pui ...[+++]ssant, et nous allons régler ça, entre nous deux. » Cela faisait partie d'une ancienne tradition de guerre, nommée le combat singulier.
De Israëlieten graven zich in langs de noordelijke kam en de Filistijnen graven zich in langs de zuidelijke kam. De twee legers kamperen daar wekenlang en beloeren elkaar. Het is een patstelling. Geen van beiden kan de ander aanvallen, want daarvoor moet je de berg af naar de vallei en dan naar de andere kant, volkomen ongedekt. Om uit de patstelling te raken, sturen de Filistijnen hun dapperste krijger de vallei in. Hij schreeuwt de Israëlieten toe: Stuur je dapperste krijger, en we zullen het onder ons uitvechten. Destijds bestond de krijgstraditie van het gevecht van man tot man.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment m
ignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux ...[+++] couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
deux autres qui nous donneront un signal ->
Date index: 2022-06-27