Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "des gens qui nous disent que cela " (Frans → Nederlands) :
Il y a des gens qui nous disent que cela va se reproduire aujourd'hui, et que nous allons voir arriver la même chose dans ce siècle. Non. Je pense que c'est faux. C'est une mauvaise interprétation de l'histoire. Premièrement, l'Allemagne avait déjà dépassé la Grande-Bretagne en puissance industrielle dès 1900. Et, comme je l'ai dit tout à l'heure, la Chine n'a pas encore dépassé les États-Unis.
Dus er zijn mensen die ons zeggen dat dit nu gereproduceerd gaat worden. Wat we zullen gaan zien zal hetzelfde zijn in deze eeuw. Nee. Ik denk dat dat niet klopt. Het is slechte geschiedenis. Ten eerste had Duitsland rond 1900 Engeland al ingehaald wat betreft industriële sterkte. Zoals ik eerder zei, China heeft de Verenigde Staten nog niet ingehaald.
Est-ce que vous croyez les gens qui vous disent qu'il suffit de dépenser de l'argent, que nous savons comment éliminer la pauvreté, qu'il nous faut juste augmenter notre effort ? Ou croyez-vous les gens qui vous disent que les aides ne vont pas aider, qu'au contraire elles pourraient avoir un effet négatif comme augmenter la corruption, la dépendance, etc ?
Geloof je de mensen die je zeggen dat het enige dat je moet doen is geld uitgeven, dat we weten hoe we de armoede kunnen uitroeien, dat we alleen maar meer moeten doen? Of ga je diegenen geloven die je zeggen dat hulp niet zal baten, integendeel dat ze zou kunnen schaden, doordat ze de corruptie zal verergeren, meer afhankelijkheid zal brengen, enz.?
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu
'ils regardent. Ils ...[+++]discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Mais
en ce moment on est dans la phase Cicéron. Nous aimons ce que Ba
rak Obama dit, mais nous n'en faisons rien. Et donc il vient dans ce pays, et il dit, Nous avons besoin d'une grande impulsion fiscale. Et tout le m
onde dit Génial! Il quitte le pays et les frança
is et les allemands disent, Non, non, oubliez ...[+++]ça, absolument pas. Rien ne se passe. Il va à Strasbourg. Il dit, il nous faut plus de soldats en Afghanistan. Et tout le monde dit Idée géniale. Il part, les gens disent, non, non, non, on ne fera pas ça. 5000 maximum, et pas de roquettes, non, on ne fera pas ça. Il va à Prague, il dit, Nous croyons à un monde sans nucléaire. Et c'est super d'avoir un président américain qui peut prononcer le mot nucléaire commençons par remarquer cela. Vous vous en souvenez? George Bush, nu-ca-ler. pardon? nu-ca-ler. (Rires) Pouvez-vous dire avunculaire ? Aunclaire. (Rires) Merci beaucoup. Mais il dit, nous voulons un monde sans nucléaire. Et ce jour-là, la Corée du Nord, ce jour-là précisément, La Corée du Nord essaye de voir si elle peut en balancer une au dessus du Japon -- (Rires) et la faire atterrir avant ... Alors, où se tourner pour trouver de l'inspiration ? Il nous reste Bill Clinton.
O
p dit moment is het een Cicero-ding. We houden van wat Barack
Obama zegt, maar we doen er niets aan. Hij bezoekt dit land en zegt: We hebben een grote fiscale stimulans nodig. Iedereen zegt: Geweldig! Hij verlaat het land en de Fransen en Duitsers zeggen: Nee, nee, vergeet het, absoluut niet. Er gebeurt niets. Hij gaat naar Straatsburg. Hij zeg: We hebben meer grondtroepen nodig in Afghanistan. Iedereen vindt het een prachtig
idee. Hij vertrekt, mensen zeggen: Nee, nee, n ...[+++]ee, we gaan dat niet doen. 5000 maximum, geen raketten. Nee, nee, niet doen. Hij gaat naar Praag en zegt: Wij geloven in een kernvrije wereld. Geweldig, we hebben nu een president die het woord 'nucleair' kan uitspreken. Laat dat duidelijk zijn. Herinner je je dat? George Bush: Nu-ce-lair. Sorry, wat? Nu-ce-lair.. (Gelach) Kan je zeggen: 'avuncular'? 'Avunclear'. (Gelach) Dank je wel. Maar hij zegt: We willen een kernvrije wereld. Die dag in Noord Korea, diezelfde dag, checkte Noord Korea of het er één tot in Japan krijgt -- (Gelach) en het te laten landen voor ... Waar zoeken we inspiratie? We hebben nog altijd Bill Clinton.Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à
cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette i
k in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et si vous êtes dans cette salle aujourd'hui,
la plupart d'entre nous avons grandi dans un monde où nous avions les droits civiques fondamentaux. Et c'est étonnant, nous vivons encore dans un monde où des femmes ne les
ont pas. Mais tout cela mis à part, il nous reste un problème, et c'est un vrai problème. Et ce problème est que les femmes n'arrivent pas au sommet
de leur profession quelle ...[+++] qu'elle soit où que ce soit dans le monde. Les chiffres le disent de façon très claire. 190 chefs d'état -- 9 sont des femmes. De tous les gens siégeant aux parlements dans le monde, 13 % sont des femmes.
Als je vandaag hier bent, dan groeide je op in een wereld waarin de meesten van ons basisburgerrechten hadden. Wonderlijk genoeg wonen we nog steeds in een wereld waarin sommige vrouwen die niet hebben. Los daarvan hebben we nog steeds een probleem, en het is een echt probleem. Het is het volgende: vrouwen halen de top van geen enkel beroep waar dan ook ter wereld. De cijfers vertellen een heel duidelijk verhaal. 190 staatshoofden -- 9 vrouwen. Van alle vrouwelijke parlementairen ter wereld zijn 13 procent vrouwen.
Vous ressentez une profonde culpabilité. Vous amplifiez vos peurs. Vous êtes terrifié par l'humiliation de la défaite. Quelle est la solution ? La solution à c
ela, c'est que nous devons trouver un moyen pou
r que les gens comme Michael Semple, ou ces au
tres personnes, qui disent la vérité, qui connaissent le pays, qui ont passé 30 ans sur le terrain, et plus important encore, l'élément
manquant ...[+++]dans tout cela, les Afghans eux-mêmes, qui comprennent ce qui se passe.
Je voelt een diepe, diepe schuld. Je overdrijft je angsten. Je bent doodsbang voor de vernedering van een nederlaag. Wat is hiervoor de oplossing? De oplossing hiervoor is dat we een manier vinden waardoor mensen als Michael Semple, of die andere mensen, die de waarheid vertellen, die het land kennen, die er 30 jaar gewoond hebben -- en het belangrijkste van al, het ontbrekende element hi
erin -- De Afghanen zelf, die begrijpen wat ...[+++]er zich afspeelt; Les deux partis doivent absolument la résoudre, mais aucun des deux ne veut être le premier à le faire. Aucun des partis n'a de raison de la résoudre une seconde avant qu'elle n'arrive. Donc il m'a dit, en Décembre, tu vas voir un tas de négociations féroces, de négociations échouées, des rapports de conférences téléphoniques qui n'a
boutissent pas, des gens qui disent que rien du tout ne se passe, et soudain, aux environs de Noël ou du jour de l'An, on va entendre: « Ok, ils ont tout r
ésolu. » Il m'a dit cela ...[+++] il y a quelques mois. Il disait qu'il était sur à 98% qu'ils arriveraient à résoudre le problème. Et aujourd'hui, j'ai reçu un email de lui disant, d'accord, nous sommes sur la bonne voie, mais maintenant je suis sûr à 80% qu'ils arriveront à résoudre le problème. Et du coup, ça m'a fait réfléchir. J'adore étudier ces moments de l'histoire américaine quand il y a ces folies de colère partisane, que l'économie est sur le bord de l'effondrement total.
Beide pa
rtijen moeten eruit zien te komen maar geen van beiden wil gezien worden als de eerste die het oplost. Geen van beide partijen heeft er voordeel bij om het één seconde vroeger op te lossen dan nodig. In december ga je boze onderhandelingen zien, onderhandelingen die afbreken, telefoongesprekken die niet goed verlopen, mensen die zeggen dat er helema
al niets gebeurt en ergens rond Kerstmis of Nieuwjaar gaan we horen dat ineens alles is opgelost. Dat was een paar maanden geleden. Hij zei dat hij er 98 % zeker van was dat ze het
...[+++]zouden oplossen. en vandaag kreeg ik een e-mail waarin hij zei dat hij nu voor 80 % zeker was dat ze het gingen oplossen. Dat zette me aan het denken. Ik hou van die momenten in de Amerikaanse geschiedenis van hevige partijdiscussies, waarbij de economie op de rand van de totale instorting staat.Les gens disent : « Personne ne m'aime. » Et on leur dit : « Moi, je t'aime, ta femme t'aime, ta mère t'aime. » Cett
e réponse n'est pas dure à trouver, pour la plupart des
gens, au moins. Mais les dépressi
fs disent aussi : « Quoi qu'on fasse, on va tout finir par mourir. » Ou ils
disent : « Il ne peut pas y avoir de vraie communion entre deux êtres
...[+++]humains. Chacun est enfermé dans son propre corps. » Ce à quoi il faut répondre : « Oui, en effet, mais là maintenant il vaut mieux se concentrer sur ce qu'on va prendre au petit déjeuner. » (Rires) Souvent, ce qu'ils expriment, ce n'est pas la maladie, mais la perspicacité, et on arrive à penser que l'extraordinaire, c'est que la plupart d'entre nous sont au courant de ces questions existentielles mais elles ne nous troublent pas trop.
Ze zeggen: Niemand houdt van me. Je antwoordt: Ik hou van je, je vrouw houdt van je, je moeder houdt van je. Daarop kan je vrij gemakkelijk een antwoord ge
ven, voor de meeste mensen dan toch. Maar wie depressief is, zal ook
zeggen: Wat we ook doen, op het einde gaan we allemaal dood. Of: Er kan geen echte communicatie bestaan tussen twee menselijke wezens. Ieder van ons zit gevangen in zijn eigen lichaam. Daarop moet je zeggen: Dat is waar, maar ik denk dat we ons nu moeten concentreren over wat gaan hebben als on
...[+++]tbijt. (Gelach) Heel veel tijd besteden ze niet aan het uitdrukken van ziekte, maar van inzicht. Wat zo raar is, is dat de meesten onder ons deze existentiële vragen kennen, maar er niet veel aandacht aan schenken.C'est vrai qu'à la fin de la journée un administrateur peut jeter un oeil à tout ça et dire, Ok, 18 suppres
sions, 2 maintiens, nous allons
le supprimer. Mais dans d'autres cas, cela pourrait être 18 suppressions et 2 maintiens mais nous le garderions quand même, parce que si ces deux
derniers maintiens disent : Attendez une minute, attendez une minute. Personne d'autre n'a vu ça mais je l'ai trouvé dans un livre, et j'ai trouvé un
...[+++]lien vers une page qui le décrit et je vais le corriger demain, donc merci de ne pas le supprimer, et l'article survivrait. Ce qui compte aussi c'est qui sont les gens qui votent. Comme je l'ai dit, c'est une communauté très soudée. Ici, tout en en bas, : Gardez, vrai film , Rick Kay. Rick Kay est un wikipedien très connu qui fait une énorme quantité de travail avec le vandalisme, les faux
Het is wel waar dat een beheerder dit uiteindelijk kan bekijken en zeggen: Oké, 18 te verwijderen, twee om te bewaren, we zullen het verwijderen. Maar in andere gevallen kan het gaan om 18 te verwijderen en twee om te bewaren, en dan zouden we het bewaren. Als die twee laatsten zeggen: Wacht eventjes, wach
t eventjes. Niemand anders heeft dit gezien maar ik heb dit in een boek gevonden, en ik heb een link gevonden naar een pagina die het beschrijft, en ik zal het morgen in orde brengen, dus verwij
der het alsjeblieft niet, dan zouden we ...[+++]het laten staan. De mensen die stemmen zijn ook van belang. Het is een hechte gemeenschap, zoals ik al zei. Hier beneden: Bijhouden, echte film , Rick Kay. Rick Kay is een heel bekende Wikipediaan die enorm veel werk verricht bij vandalisme, grappen datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
des gens qui nous disent que cela ->
Date index: 2021-07-24