Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «des dents quand la chine » (Français → Néerlandais) :
Ça va grincer des dents, quand la Chine commencera à démocratiser sa société, après avoir libéralisé son économie.
China's samenleving zal niet zonder slag of stoot democratiseren als haar economie eenmaal is geliberaliseerd.
Il s'appelle Napoléon. Il y a quelques siècles, il a fait une prédiction extraordinaire : « La Chine est un lion qui dort. Quand la Chine s'éveillera, le monde tremblera. » Napoléon s'est parfois trompé. Mais sur ce point-là, il a entièrement raison. Parce qu'aujourd'hui, La Chine n'est pas seulement réveillée. La Chine est debout. La Chine est en marche. Et notre question est la suivante : Quel est l'objectif de la Chine ? Et quelle relation avoir avec ce géant du 21ème siècle ?
Zijn naam is Napoleon. Een paar honderd jaar geleden deed hij een buitengewone voorspelling: China is een slapende leeuw, en als hij wakker wordt, zal de wereld daveren. Napoleon had het niet altijd bij het rechte eind, maar hier sloeg hij de nagel op de kop. China is niet alleen wakker geworden, China is opgestaan en is in opmars. De vraag voor ons allen is waar China naartoe gaat en hoe wij deze reus van de 21ste eeuw zullen tegemoet treden.
S'exprimant à l'occasion d'un salon TED à Londres, l'économiste Martin Jacques se demande comment nous, occidentaux, comprenons la Chine et son essor phénoménal. L'auteur de « When China Rules the World » (Quand la Chine dominera le monde) examine pourquoi l'Occident s'interroge souvent sur la puissance croissante de l'économie chinoise, et propose trois concepts fondamentaux pour mieux comprendre ce qu'est et va devenir la Chine.
Sprekend op een TED Salon in Londen, vraagt econoom Martin Jacques: Hoe kunnen we in het Westen China en zijn fenomenale opkomst plaatsen? De auteur van Wanneer China de wereld regeert onderzoekt waarom het Westen vaak de groeiende macht van de Chinese economie niet goed inschat en biedt drie bouwstenen voor het begrijpen van wat China is en zal worden.
Nous sommes amoureux parce que nous l'avons tous les deux choisi. » Je grince un peu des dents quand je lis cela aujourd'hui, pas parce que cela n'est pas vrai, mais parce qu'à ce moment-là, je n'avais pas considéré tout ce que ce choix impliquait.
We zijn verliefd omdat we allebei hebben gekozen om dat te zijn. Ik schrik hier een beetje van, als ik dat nu lees. Niet omdat het niet waar is, maar omdat ik er niet echt over had nagedacht wat die keuze allemaal inhoudt.
Quand quelqu'un vient me voir et me demande ce pour quoi je suis reconnu, bon, oui, presse-citron, balai de WC, cure-dent, de magnifiques lunettes de WC, et pourquoi pas -- une brosse à dent.
Als iemand vraagt waar ik om bekend sta: citruspers, toiletborstel, tandenstoker, mooie toiletbrillen en waarom geen tandenborstel?
Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour
la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les pl
ats sino-américains dont il faudrait parler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de
restaurants chinois dans ...[+++] la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Gen
eraal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats
van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijnlijk toch echt over moeten hebben, is chop suey. Dit werd rond het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op
...[+++] stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Il met un miroir dans votre bouch
e pour examiner vos dents, et dit, « Ne vous inquiétez pas, ça ne fait pas mal. » Même si vous savez que le miroir ne va pas faire mal, v
ous sautez de votre chaise et sortez de l
a salle en courant. Quand vous êtes allé vous faire vacciner, les mots « Ça ne fait pas mal » sont devenus un stimulus conditionnel quand ils se sont associés à la douleur de la piqûre, le stimulus inconditionnel, suivi de votre réponse conditio
...[+++]nnelle de déguerpir de là.
Met zijn spiegeltje wil hij je tanden onderzoeken en zegt: Rustig maar, hier voel je niks van. Ook al weet je dat de spiegel geen pijn doet, spring je op uit de stoel en ren je gillend uit de kamer. spring je op uit de stoel en ren je gillend uit de kamer. Toen je een injectie kreeg, werden de woorden Hier voel je niks van een geconditioneerde stimulus in combinatie met de pijn van de injectie, de ongeconditioneerde stimulus, waarna jouw geconditioneerde respons volgde: maken dat je weg komt.
Lorsque j'avais quatre ans, j'ai un souvenir vivace d'avoir trouvé deux cicatrices
punctiformes sur ma cheville et d'avoir demandé à mon père ce qu'elles étaient. Et il m'a dit que j'en avais deux autres pareilles sur ma tête, mais je ne pouvais pas les voir à cause de mes cheveux. E
t il a expliqué que quand je suis né, je suis né prématuré, que je suis sorti beaucoup trop tôt, je n’étais pas tout à fait prêt ; j'ai été très, très malade. Et quand le médecin a jeté un coup d'œil à ce g
amin jaune avec les ...[+++]dents noires, il a regardé ma mère droit dans les yeux et lui dit: « Il ne va pas de vivre. » Et j'étais à l'hôpital pendant des mois.
Toen ik 4 jaar oud was, had ik een levendige herinnering aan het vinden van 2 littekens van speldenprikken op mijn enkel. Ik vroeg aan mijn vader wat ze waren. Hij zei dat ze overeenkwamen met het paar op mijn hoofd, maar dat ik die niet kon zien door mijn haar. Hij legde uit dat ik te vroeg geboren was, dat ik er veel te vroeg uitgekomen was, en dat ik niet volledig af was; ik was heel, heel ziek. Toen de dokter dit gele kind met zwarte tanden bekeek, keek hij strak naar mijn moeder en zei: Hij zal het niet overleven. Ik verbleef maandenlang in het ziekenhuis.
Les voisins allaient et venaient. Pendan
t le mandat du Président Adams, un dentiste d
u coin passa par là. Il voulait serrer la main du Prési
dent. Le prési
dent a fait sortir le Secrétaire d'État, avec qui il était en réunion, et a demandé au
dentiste s'il voulait bien lui enlever une
dent. Plus tard, dans les années 1850, le Prési
dent Pierce était connu pour avoir fait remarquer - probablement la seule chose pour laquel
le il soit ...[+++] connu -- quand un voisin passa par là et dit: « Je serais ravi de visiter cette belle maison, » Pierce lui a répondu: « Mon cher Monsieur, bien sûr, vous pouvez entrer. Ce n'est pas ma maison. C'est la maison du peuple. » Eh bien, quand je suis arrivée à la Maison Blanche, début 2009, au commencement de l'Administration d'Obama, la Maison Blanche était loin d'être ouverte.
Buren kwamen en gingen. Onder President Adams kwam een plaatselijke tandarts op bezoek. Hij
wou de President de hand schudden. De President stuurde de Minister van Buitenlandse Zaken weg, met wie hij in gesprek was, en vroeg de tandarts of hij een tand wou verwijderen. Later, in de 1850er jaren, onder President Pierce, stond hij bekend om zijn uitspraak — waarschijnlijk het enige waar hij bekend voor is — toen een buurman langs kwam en zei: Ik zou graag het mooie huis zien . Pierce zei tegen hem: Mijn beste mijnheer, natuurlijk mag u binnenkomen. Dit is niet mijn huis. Het is het huis van het volk. Bij mijn aankomst in het Witte Huis, in
...[+++] 2009, bij de start van de ambtstermijn van Obama, was het Witte Huis alles behalve open.Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé
dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtan
t été en prison. Et quand je suis a ...[+++]llée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advo
caat. Wat kunnen we doen? Advocate ...[+++]n begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
des dents quand la chine ->
Date index: 2023-09-10