Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "dernière ma mère est décédée " (Frans → Nederlands) :
Nous avions fait une campagne superbe, et pour être honnête, nous avions bu pas mal de bières cette nuit, mais j'ai dit, « Vous savez quoi, je crois que nous pouvons faire un autre bar. » (Rires) Nous sommes tous montés dans un taxi, et voici notre chauffeur, j'étais assis sur la banquette arrière, il s'est tourné et il a dit, « Vous allez où ? » J'ai dit, « Attend, c'est une moustache superbe. » (Rires) Il a répondu, « Je la fait pour Movember ». Et j'ai dit, « Moi aussi. » Et j'ai dit, « Racontez-moi votre histoire Movember. » Et il me révele, « Ecoutez, je sais que c'est pour la santé masculine, je sais que c'est pour le cancer de la prostate, mais la mienne est pour le cancer du sein. » J'ai dit, « Voilà qui est intéressant. » Et i
l me dit, ...[+++]« L'année dernière ma mère est décédée du cancer du sein au Sri Lanka, parce que nous ne pouvions pas lui payer les bons traitements », et il a continué, « Cette moustache est un hommage à ma mère. » Nous étions submergés par l'émotion à l'arrière du taxi, et je ne lui ai pas dit qui j'étais, car je croyais que ce n'était pas approprié, je lui ai serré la main et j'ai dit, « Merci beaucoup. Votre maman serait fière de vous. » A partir de ce moment, je me suis rendu compte que Movember c'est tellement plus qu'une simple moustache pour s'amuser.
De campagne was geweldig, en eerlijk gezegd, we hadden wat
bier op die avond, maar ik zei: Volgens mij zit er nog één café in ons. (Gelach) Dus propten we ons in een taxi, dit hier is onze taxichauffeur. Ik zat achterin. Hij draaide zich om en zei: Waar gaan jullie naartoe? Ik zei: Wacht even, dat is een verbluffende snor. (Gelach) Hij zei: Ik doe het voor Movember. Ik zei: Ik ook. Vertel me je Movemberv
erhaal. Hij zei: Ik weet dat het over de gezondheid van mannen gaat, over prostaatkanker, maar deze is voor borstkanker. Ik zei: Dat
...[+++]is interessant. Hij zei: Vorig jaar stierf mijn moeder aan borstkanker in Sri Lanka omdat we de behandeling niet konden betalen. Deze snor is mijn eerbetoon aan mijn moeder. We kregen allemaal de krop in de keel achter in de taxi. Ik vertelde hem niet wie ik was, dat vond ik niet passend. Ik schudde zijn hand en zei: Heel erg bedankt. Je moeder zou zo trots zijn. Op dat moment besefte ik dat Movember zoveel meer is dan een snor en een geintje.Et alors ce mois de janvier, ma mère est décédée, et continuer avec un film comme celui-là m'apparut juste être la dernière chose à m'intéresser.
Maar de voorbije maand januari stierf mijn moeder. Een film als deze maken leek me het minst interessante om te doen.
C'est donc une maladie plutôt rare. Les effets de la Progéria sont : la peau tendue, le manque de prise de poids, le rachitisme et le c
œur malade. L'année dernière ma mère et son équipe de scientifiques ont publié la première étude réussie de traitement de la Progéria. Grâce à cela j'ai été interviewer sur NPR et John Hamilton m'a posé la question : « quelle est la chose la plus importante que les gens devraient savoir à ton sujet ? » Ma réponse a simplement été que j'ai une vie très heureuse. (Applaudissements) Même si dans ma vie il y a beaucoup de difficultés dont beaucoup sont créés par la Pr
...[+++]ogéria, je ne veux pas que les gens se sentent mal pour moi.
Het is dus erg zeldzaam. Het effect is onder meer: een dikke huid, weinig gewichtstoename, beperkte groei en hartkwalen. Vorig jaa
r publiceerden mijn mama en haar team van wetenschappers de
eerste succesvolle studie over de behandeling van progeria. Daardoor werd ik geïnterviewd op de openbare radio. John Hamilton stelde me de vraag: Wat is het belangrijkste dat mensen over jou moeten weten? Mijn antwoord was gewoon dat ik een echt gelukkig leven leid. (Applaus) Ook al kent mijn leven veel obstakels, waarvan vele door progeria veroorzaakt zijn, toch wil ik niet dat mensen me
...[+++]beklagen.Je suis arrivée au moment où on allait l'entuber et la mettre sous resp
irateur artificiel. Mais ce n'est pas sa volonté, ai-je dit, et on a des documents. Le médecin de l'unité des soins intensifs m'a regardée dans les yeux, a montré du doigt ma sœur, qui avait 16 ans, et a dit : « Vous souvenez-vous quand vous aviez cet âge ? Auriez-vous aimé
grandir sans votre mère ? » Son oncologue était là aussi et a dit : « C'est votre mère. Pourrez-vous vous regarder dans le miroir le restant de vos jours si vous ne faites pas tout pour elle ? »
...[+++] Je connaissais ma mère tellement bien. Je comprenais bien ses dernières volontés, mais j'étais médecin.
Toen ik daar aankwam, was ze al bijna geïntubeerd, en aan de beademing gelegd. Dat wil ze niet , zei ik, dat hebben we zwart op wit . De Intensive Care-arts keek me aan wees naar mijn zus, die toen 16 was, en zei: Weet je nog dat je zo oud was als zij? Hoe zou jij het gevonden hebben zonder moeder op te groeien? De oncoloog was ook aanwezig. Hij zei: Daar ligt je moeder, kun je jezelf de rest van je leven onder ogen komen, als je nu niet alles voor haar doet? Ik kende mijn moeder heel goed. Ik wist heel goed wat ze met haar verklaring bedoelde. Maar ik was zelf dokter.
(Rire) Père McGetrick est resté impassible, il a juste aspiré bruyamment son thé, regardé ma mère et lui a dit : Tout va bien Daphné, je suis écossais. (Rire) (Applaudissements) Mes derniers jours passés en prison, les derniers 18 mois, mon compagnon de cellule ... pour la dernière année, la première année des derniers 18 mois... Mon compagnon de cellule avait quatorze ans.
(Gelach) Pastoor McGetrick was volstrekt onaangedaan, roerde zijn thee en keek naar mijn moeder en zei: Geeft niet, Daphne, Ik ben Schots. (Gelach) (Applaus) Mijn laatste dagen in de gevangenis, het eerste jaar van de laatste 18 maanden, had ik een 14-jarige celgenoot.
Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époqu
e, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait
dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vide
...[+++]r les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die
altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, d
...[+++]e moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Rétrospectivement, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé mentale. Je racontais sans cesse des histoires à la maison, ce qui était une bonne chose, sauf que je les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce qui n'était pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayons de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les
heurtais. Donc, ma mère a pensé que ça pourrait me faire du bien d'écrire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement e
nnuyeuse, et que la ...[+++]dernière chose que je voulais faire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vrienden vertelde, wat niet zo goed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervaringen en emoties van elke dag neer te sch
rijven. Wat ze niet wist was dat ik mijn leven vreselijk saai vond en dat het laatste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te schrijven over andere men
...[+++]sen en dingen die in werkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijven van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.La dernière chose dont je me souviens c'est d'être étendue sur une couverture blanche, et de dire à mon chirurgien qu'il fallait que je revoie ma mère, et je l'ai prié d'essayer de sauver ma voix.
Het laatste dat ik me kan herinneren, is dat ik op een witte deken lig, en mijn chirurg vertel dat ik mijn moeder moest zien, en hem vraag mijn stem te redden.
(Rires) A la place, je vais vous parler de ma mère, qui est morte l'été dernier.
(Gelach) In plaats daarvan, vermeld ik mijn moeder, die vorige zomer is overleden.
Mais en y réfléchissant, je me suis rendu compte que même si mon nouveau livre me rendait heureux, je pens
e qu'il rendrait ma mère heureuse, ce n'est pas vraiment un livre sur le
bonheur. Alors j'ai décidé à la place de parler de quelqu'un qui, je pense, a fait autant pour rendre les Américains heureux que toute autre
personne sur les 20 dernières années. Un homme qui est un grand héros pour moi. Une personne nommée Howard Moskowit
...[+++]z, qui est très connu pour avoir réinventé la sauce spaghetti.
Maar laatst was ik aan het denken, en besefte, dat hoewel ik gelukkig word van mijn boek, en denk dat het mijn moeder gelukkig zou maken, het boek niet over geluk gaat. Dus in plaats daarvan, besloot ik over iemand te praten die volgens mij misschien meer voor het geluk van Amerikanen gedaan heeft dan wie ook in de afgelopen 20 jaar. Een persoonlijke held van mij. Een man die Howard Moskowitz heet, en beroemd is voor het heruitvinden van spaghettisaus.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dernière ma mère est décédée ->
Date index: 2024-11-05