Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "dernier livre racontait comment " (Frans → Nederlands) :
Mon dernier livre racontait comment des familles parvenaient à faire face à des défis multiples et variés ou à une progéniture peu commune. Une des mères que j'ai interviewée avait deux enfants avec de multiples handicaps sévères, elle m'a dit : « les gens nous sortent toujours ces petits proverbes comme, Dieu ne nous donne jamais plus que ce que l'on peut supporter , mais des enfants comme les nôtres ne sont pas prédestinés à être des dons.
Mijn laatste boek ging over hoe families omgingen met diverse soorten tegenslagen of niet-alledaagse nakomelingen. Een van de moeders die ik interviewde, had twee kinderen met een meervoudige ernstige handicap. Ze zei: ”Mensen komen altijd aandragen met uitspraken als: 'God geeft je niet meer te dragen dan je aankan,' maar kinderen als de onze zijn niet als geschenk bedoeld.
Puisant dans les trouvailles de son tout dernier livre, David Brooks, chroniqueur au NYTimes dévoile de nouvelles perspectives que les sciences cognitives offrent sur la nature humaine — des perspectives qui ont des implications énormes en économie et en politique de même que dans la connaissance de soi. Dans une conférence pleine d'humour, il démontre comment on ne peut pas espérer comprendre les humains en tant qu'individus faisant des choix en fonction de leur état de conscience.
David Brooks, columnist voor de New York Times, speelt in op de bevindingen van zijn nieuwste boek en licht nieuwe inzichten in de menselijke natuur uit de cognitieve wetenschappen toe - inzichten met grote gevolgen voor de economie en de politiek, alsook voor onze eigen zelfkennis. Met veel humor laat hij zien hoe je niet kan hopen mensen te begrijpen als afzonderlijke individuen die keuzes maken gebaseerd op hun bewustzijn.
J'ai ouvert un studio et j'ai essayé d'être pub
lié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux directeurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et
disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et j
...[+++]e répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarv
oor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog n
...[+++]iemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. Il prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivi
s pendant ces trois derniers mois. (Rires) Sudhir, lui, y est retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J
...[+++]’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij gee
n gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij en ik zouden in zo'n situ
atie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede ver
...[+++]dieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendschap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.(Rires) Feu Christopher Hitchens a écrit un livre « Dieu n'est pas grand » dont le sous-titre était : « Comment La Religion Empoisonne Tout ». (Rires) Mais le mois dernier, dans Time magazine , le rabbin David Wolpe, qu'on appelle le rabbin de l'Amérique, a dit, pour contre-balancer cette caractérisation négative, qu'aucune forme importante de changement social ne peut être apportée, sauf à travers une religion organisée.
(Gelach) De inmiddels overleden Christopher Hitchens schreef 'God is niet groot', met als ondertitel 'religie vergiftigt alles'. (Gelach) Afgelopen maand in Time magazine zei rabbijn David Wolpe, ook wel bekend als dé rabbijn van Amerika, teneinde iets goeds tegenover die negatieve typering te zetten, dat belangrijke sociale veranderingen alleen gerealiseerd kunnen worden door georganiseerde religie.
Joe Sabia, conteur sur iPad, nous présente Lothar Meggendorfer, un inventeur qui, au siècle dernier, a créé une technologie de narration audacieuse : le livre animé. Sabia montre comment les nouvelles technologies nous ont toujours aidés à raconter nos propres histoires, depuis les parois des cavernes jusqu'à son propre iPad sur scène.
iPadverteller Joe Sabia stelt ons Lothar Meggendorfer voor, een uitvinder die in de vorige eeuw een gedurfde technologie ontworp om te vertellen: het pop-up-boek. Sabia toont hoe nieuwe technologie altijd heeft geholpen om onze iegen verhalen te vertellen, van de muren van de grotten tot zijn eigen iPad op het podium.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dernier livre racontait comment ->
Date index: 2021-05-13