Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "demandé pourquoi elle " (Frans → Nederlands) :
Alors qu'elle me tendait à manger, je lui ai demandé pourquoi elle était la. Et sans hésitation, elle m'a dit : « En tant qu'Africains, nous devons aider tous les Africains. » Je n'avais absolument aucune idée de ce qu'elle voulait dire.
Toen ze mij mijn pap gaf, vroeg ik haar waarom ze hier was. Zonder aarzelen zei ze: Als Afrikanen moeten we alle mensen in Afrika naar een hoger niveau brengen . Ik had geen flauw idee waar ze het over had.
à la panne! D'un autre côté, si vous montez dans une voiture
qui a 15 ans et qu'elle démarre au quart de tour après une mauvaise semaine pendant laquelle elle arrivait à peine à rouler, vous aurez ten
dance à ne pas vous demander Qu'est-ce qui s'est passé pour que ça marche? Nous utilisons bien plus de ressources cogniti
ves à nous demander pourquoi une chose mauvaise s'est produite plutôt qu'à essayer de déterminer pourquoi une bonn
...[+++]e chose est arrivée. En psychologie, la quête de ces explications s'appelle l'attribution explicative et différentes personnes ont différents styles explicatifs .
starten! Aan de andere kant, als je in je 15-jaar oude auto instapt en het gewoon start zoals altijd zal je jezelf niet de vraag stellen wat er goed liep. We spenderen veel meer denkkracht om te proberen uit te dokteren waarom iets slecht gebeurde dan dat we proberen te achterhalen waarom er iets goeds gebeurde. In de psychologie noemt men de zoektocht naar deze verklaringen noemt men verklarende attributie en verschillende mensen hebben verschillende verklarende stijlen .
Au lieu d'utiliser nos perceptions et de faire des choix, nous nous reposons sur la catégorie « inconnu ». J'ai un enfant de 4 ans. Quand je dis bonjour à des gens dans la rue, elle me demande pourquoi. « On les connaît ? » me demande-t-elle. Je dis : « Non, ce sont nos voisins. » « Ce sont nos amis ? » « Non mais il est bon d'être amical. » Je réfléchis à deux fois avant de lui dire cela car, bien que je le pense, en tant que femme, en particulier, je sais que tous les inconnus dans la rue n'ont pas de bonnes intentions.
Dus in plaats van gewoon keuzes te maken op basis van onze waarnemingen krijgen ze onze standaard 'vreemde'-behandeling. Ik heb een kind van vier. Als ik mensen begroet op straat vraagt ze me waarom. Ze zegt: Kennen wij hen? Ik zeg: Nee, het zijn onze buren. Zijn het onze vrienden? Nee, ik wil gewoon aardig zijn. Ik denk steeds twee keer na als ik dat tegen haar zeg, omdat ik het meen, maar zeker als vrouw weet ik dat niet elke vreemde op straat de beste bedoelingen heeft.
E
t quand je lui ai demandé pourquoi pas de phot
os, elle a dit : C'est une scène de crime. Les photos sont interdites. Et je lui ai demandé : Qu'est-ce qui se passerait si j'étais un membre de la presse ? Et elle m'a dit : Oh, regardez là-bas , et un bloc plus loin se trouvait la presse, enfermée dans un petit enclos, et j'ai dit : Bon, quand-est-ce qu'il entrent ? et elle a dit : Probablement jamais. Et tandis que je m'éloignais, j'ai eu cette cristallisation, sans doute à cause du coup, parce que c'était une insulte, en quelque sorte
...[+++].
Toen ik vroeg waarom het niet mocht, zei ze: 'Het is een plaats delict. Verboden te fotograferen.' Ik vroeg: 'En als ik van de pers was?' Waarop ze zei: Ik vroeg: 'En als ik van de pers was?' Waarop ze zei: 'Oh, kijk maar eens achter je.' Een blok verder stond de verzamelde pers, op elkaar gepakt in een klein afgezet gebied. Ik zei: 'Wanneer mogen ze erin?' en zij zei: 'Waarschijnlijk nooit.' Terwijl ik wegliep werd het me ineens duidelijk. Waarschijnlijk door de klap, want dat was een soort aanval.
Et tout à coup, il a regardé l'arrière de la salle, et il a vu sa fille, il a appelé sa fille par son prénom, Michaela, et il a dit, « Michaela, vient par ici. » Elle avait neuf ans, elle était un peu timide, elle est venue, et il a dit, « Assis toi à côté de moi.» Elle s'est assise juste à côté de lui. Il lui a fait un gros câlin et a dit, « Les gens me demandent pourquoi je fais ce travail.
Plotseling keek hij naar achterin de zaal en zag zijn dochter. Hij riep zijn dochters naam, Michaela, en zei: Michaela, kom eens hier. Ze was negen jaar en een beetje verlegen. Ze kwam naar voren en hij zei: Kom eens naast me zitten. Ze ging vlak naast hem zitten. Hij gaf haar een grote knuffel en zei: Mensen vragen me waarom ik dit werk doe.
Il a tout à fait raison. Et puis je me demande, « Pourquoi a-t-elle jamais été petite ? » N'est-ce pas bizarre ? Vous savez, si la collaboration est si chouette, que le travail fonctionnel croisé est si incroyable, pourquoi nous ont-ils construit ces hiérarchies énormes ? Que se passe-t-il ?
Hij heeft volkomen gelijk. En dan vraag ik me af: Waarom was het ooit klein? Als samenwerking zo fantastisch is, als grensoverschrijdend werken zo geweldig is, waarom hebben we dan deze gigantische hiërarchieën gebouwd?
J'ai donc demandé à la traductrice pourquoi elle pensait qu'elle allait mourir.
Dus ik vroeg aan de tolk waarom ze dacht dat ze doodging.
Je lui ai demandé pourquoi. Voici ce qu'elle a répondu : « Je ne pourrai plus gérer mon entreprise si j'ai un autre enfant. » Elle m'a expliqué que les revenus générés par son entreprise lui permettaient d'offrir une éducation à ses trois enfants.
Toen ik haar vroeg waarom, zei ze eenvoudigweg: Want ik zou mijn bedrijf niet kunnen runnen met nog een kind erbij. Ze vertelde me dat ze met de opbrengsten uit haar bedrijf alle drie haar kinderen naar school kon laten gaan.
Aux États-Unis, deux institutions guident les adolescents lors du voyage vers l'âge adulte : l'université et la prison. La sociologue Alice Goffman a passé six ans dans un quartier difficile de Philadelphie et a vu de ses propres yeux comment les adolescents d'origine afro-américaine et latino sont entraînés vers la prison — parfois en commençant avec des infractions assez mineures. Lors d'une conférence passionnée, elle demande : « Pourquoi offrons-nous juste des menottes et de la prison ? »
In de VS zijn er twee organisaties die jongeren begeleiden op hun weg naar volwassenheid: de universiteit en de gevangenis. Sociologe Alice Goffman bracht zes jaar door in een probleemwijk van Philadelphia en zag met eigen ogen hoe jongeren van Afro-Amerikaanse en Latijns-Amerikaanse afkomst op het pad naar de gevangenis gebracht worden - dat soms begint door kleine overtredingen. In haar gepassioneerde verhaal stelt zij de vraag: Waarom bieden we slechts handboeien en gevangenisstraf?
C'était une expérience vraiment merveilleuse. Mais quand je suis rentrée à la maison, je me suis sentie complètement détachée et brusquement enfermée et isolée. J'étais vraiment étonnée par ces sentiments. Je m'attendais bien à ce que ça soit difficile, avoir des nuits sans sommeil, allaiter constamment, mais je ne m'attendais pas à ce sentiment d'isolement et de solitude que j'ai ressenti. J'étais vraiment étonnée que personne ne m'ait dit que j'allais me sentir de cette façon. J'ai appelé ma sœur avec qui je suis très proche -- et qui a eu trois enfa
nts -- et je lui ai demandé, Pourquoi ne m'as-tu pas dit que j'all
...[+++]ais me sentir de cette façon, que j'allais avoir ces -- me sentir incroyablement isolée ? Et elle m'a dit -- Je n'oublierai jamais -- Ce n'est pas précisément quelque chose que tu as envie de dire à une mère qui a un enfant pour la première fois. RG : Et évidemment, nous pensons que c'est précisément ce que vous devriez dire aux mères qui ont des enfants pour la première fois.
Het was echt een fantastische ervaring. Maar toen ik thuiskwam, voelde ik me plots erg vervreemd, en plots ingesloten en uitgesloten. Die gevoelens verbaasden me echt. Ik had verwacht dat het moeilijk zou zijn, met slapeloze nachten, constante voedingen, maar was niet voorbereid op de gevoelens van isolement en eenzaamheid die ik ervaarde. Ik was echt verbaasd dat niemand me dat had gezegd, dat ik m
e zo zou voelen. Ik belde mijn zus op, met wie ik een goede band heb -- ze heeft 3 kinderen -- en ik vroeg haar: Waarom heb je mij niet gezegd dat ik me zo zou voelen, dat ik me zo ongelooflijk geïsoleerd zou voelen? Ze zei -- ik vergeet het n
...[+++]ooit -- Dat zeg je nu eenmaal niet tegen een moeder die voor het eerst een baby krijgt. RG: En natuurlijk denken wij dat je dat net wel moet zeggen aan moeders die voor het eerst een baby krijgen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
demandé pourquoi elle ->
Date index: 2024-11-09