Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "demande de regarder les gens autour de vous à dessein " (Frans → Nederlands) :
Je vous demande de regarder les gens autour de vous à dessein et intentionnellement.
Kijk naar de mensen om je heen, doelbewust en opzettelijk.
Mais je pense que c'est véritablement l'origine de ce que nous appelons vous et moi, l'amour au premier regard. Les gens me demandent souvent si ce que je sais de l'amour, me l'a gâché.
En ik denk dat dit de echte oorsprong is van wat jij en ik Liefde op het eerste gezicht noemen. Mensen hebben me vaak gevraagd of wat ik weet over liefde het verpest heeft voor mij.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de si
mples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec ...[+++] enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een da ...[+++]g ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Que faire s'il dit, 'Oh, j'en ai déjà un, ' ou, 'je l'ai déjà mémorisé ? Et il est venu visiter mon laborato
ire et il a regardé autour de lui - ce fut une excellente visite. Et puis après, j'ai dit, Monsieur, je veux vous donner le tableau périodique pour le jour où vous seriez dans une impasse et devriez calculer un poids moléculaire. Et j'ai pensé que poids moléculaire sonnait beaucoup moins ringard que masse molaire. Et il l'a regardé, Et il a dit: Je vous r
emercie. Je vais le regarder périodiquement. (Rires) (
...[+++]Applaudissements) Et plus tard dans une conférence qu'il a donnée sur l'énergie propre, il l'a sorti et a dit: Et les gens au MIT, ils donnent des tableaux périodiques . Donc, en gros, ce que je ne vous ai pas dit c'est qu'il y a près de 500 millions d'années, les organismes ont commencé à fabriquer des matériaux, mais il leur a fallu environ 50 millions d'années pour devenir bons. Il leur a fallu environ 50 millions d'années pour apprendre à parfaire la manière de faire cette coquille d'ormeau. Et c'est difficile à vendre à un étudiant diplômé. J'ai ce grand projet -. 50 millions d'années Et nous avons donc dû développer une façon d'essayer de le faire plus rapidement. Et donc nous utilisons un virus qui est un virus non-toxique appelé bactériophage M13 dont c'est le travail d'infecter les bactéries. Eh bien, il a une structure ADN simple que vous pouvez couper et y coller des séquences d'ADN supplémentaires. Et ce faisant, il permet au virus d'exprimer des séquences de protéines aléatoires.
Als hij nou zegt: O, ik heb er al eentje , of Dat ken ik al uit mijn hoofd ? Hij kwam mijn lab bezoeken en keek rond -- het was een gewel
dig bezoek. Aan het einde, zei ik: Meneer, ik wil u een periodiek systeem geven voor het geval u o
oit in de problemen bent en het moleculair gewicht moet kunnen berekenen. Ik vond dat moleculair gewicht minder nerd-achtig klonk dan molmassa. Dus hij keek ernaar, en hij zei: Dank u. Ik zal er periodiek naar kijken. (Gelach) (Applaus) Later toen hij een lezing over schone energie gaf, haalde hij het te
...[+++]voorschijn en zei: En de MIT-mensen delen periodieke systemen uit. Wat ik jullie niet verteld heb, is dat organismen 500 miljoen jaar geleden begonnen met materialen maken, maar dat het ze 50 miljoen jaar kostte om er goed in te worden. Het kostte ze ongeveer 50 miljoen jaar om het maken van zo'n zeeoorschelp te perfectioneren. Daar heeft een student geen zin in. Ik heb een geweldig project -- 50 miljoen jaar . Daarom moesten we een manier verzinnen om dit sneller te kunnen doen. Daarom gebruiken we een niet-giftig virus dat de M13 bacteriofaag heet, die als taak heeft om bacteriën te besmetten. Het heeft een eenvoudige DNA-structuur die je kunt bewerken en waar je met cut en paste DNA-sequenties aan kunt toevoegen. Door dat te doen, zorg je dat het virus willekeurige eiwitsequenties voortbrengt.On y parlait de 7 façons d'avoir de la chance. Et ça disait si vous voulez avoir de la chance, vous savez, v
ous devez avoir des gens positifs autour de vous. Je veux dire, quand j'ai dit à ma femme que tu voulais venir me voir, et me parler, et bien elle a dit, elle bavarde tout simplement, c'est pour être gentille avec toi. Elle ne viendra pas. Et puis tu m'as appelé et tu m'a dit que tu allais venir et m'interviewer, et du coup elle a fait des recherches sur toi sur Inte
rnet. Elle m'a dit, regarde qui c'est ...[+++]. Tu ne seras jamais capable de répondre à ses questions. (Rires) Et elle disait que tu allais me faire passer pour un idiot parce que je n'ai pas fait d'études, et que je n'aurais pas l'air d'un professionnel et tout ça. Je lui ai dit, tu vois,cette femme m'a parlé pendant 4 heures. Vous savez, même si je ne voulais pas parler, et bien elle voulait que je parle, je ne pensais même pas qu'elle viendrait jusqu'ici.
Daar stond iets in over 7 manieren van geluk hebben. Als je geluk wilt hebbe
n moet je positieve mensen om je heen hebben. Zelfs toen ik m'n vrouw vertelde dat je hier zou komen om met mij te praten, zei ze: Die zegt maar wat, die is gewoon aardig tegen je. Gaat nooit gebeuren. En toen je me belde en zei je dat je me wilde komen opzoeken voor een interview, zocht ze je op op interne
t. Ze zei: Kijk nou eens wie ze is. Haar vragen zijn vast veel te moeilijk voor je. (Gelach) En ze zei dat je me als een of andere idioot zou neerzetten omd
...[+++]at ik nooit heb gestudeerd en niet praatte op een professionele manier ofzo. Ik zei: Die vrouw heeft anders wel vier uur met me gepraat. Ik bedoel, als ik niet zo praatte -- weet je, weet je, als ze niet wilde dat ik zo praatte, denk ik niet dat ze hier zou willen komen.Voici le bat
eau. J'ai pas passé beaucoup de temps dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attrapé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Don
c elle m'a lancé un regard que seule une fille de développeuse de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on
...[+++] traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roze baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit i
s de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder kan geven. Terwijl we de ocea
an oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en
...[+++] ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --I
l est venu me voir et m'a dit, « Merci pour avoir commencé Movember. » Et j'ai dit, « Merci de faire
Movember. » Je l'ai regardé et je lui ai dit, « Je suis plutôt sûr que vous ne pouvez pas vous faire pousser une moustache. » (
Rires) Et je lui ai demandé, « Quelle est votre histoire Movember ? » Il m'a répondu, « J'ai fait pousser la pire moustache qui soit. » (Rires) « Mais je suis rentré chez moi pour le diner de Thanksgiving et assez rapidem
ent la con ...[+++]versation autour de la table a viré sur ce qui était en train de se passer. » (Rires) « Nous avons parlé -- Je leur ai parlé de Movember, et ensuite, mon père s'est approché, et à 26 ans pour la première fois, j'ai eu une conversation avec mon père sur la santé masculine. J'ai eu une conversation avec mon père sur le cancer de la prostate et j'ai appris que mon grand-père avait eu le cancer de la prostate et j'ai pu partager avec mon père qu'il avait deux fois plus de possibilités d'attraper la maladie, il ne le savais pas, et il n'avait pas passé de test de dépistage. » Alors, cet homme passera maintenant un test de dépistage.
Hij zei: Bedankt
dat je met Movember bent begonnen. Ik zei: Bedankt dat je Movember doet. Ik keek hem aan, zo van: Jij kan vast geen snor laten staan. (Gelach) Ik zei: Wat is jouw Movemberverhaal? Hij zei: Ik liet de slechtste snor ooit staan. (Gelach) Maar ik ging naar huis voor Thanksgiving en het gesprek aan tafel ging al snel over wat er verdorie aan de hand was. (Gelach) Ik praatte met hen over Movember. Daarna kwam mijn papa op me af, en op mijn 26ste had ik voor de allereerste keer een gesprek met mijn papa over de gezondheid van mannen. Het ging over prostaatkanker. Ik vernam dat mijn grootvader prostaatkanker had
en ik kon ...[+++] met papa delen dat hij twee keer zoveel kans had op die ziekte, wat hij niet wist, en hij was niet gescreend. Die man laat zich nu screenen op prostaatkanker.Avant que je vous présente le responsable du WorldWide Telescope, je voudrais juste vous laisser avec cette courte pensée. Quand je demande aux gens Comment vous sentez-vous sous un ciel étoilé? souvent ils répondent, Oh, petit. Je me sens minuscule et insignifiant. Bref, notre regard emplit l'univers
Voordat ik jullie laat kennismaken met de ontwerper, wil ik jullie achterlaten met deze korte gedachte. Als ik mensen vraag, Welke gevoelens maakt de nachtelijke hemel bij je los? zeggen ze vaak, Ach, klein. Ik voel me klein en onbetekenend. Wel, onze blik vult het heelal.
La Chapelle Sixtine est l'un des édifices les plus iconiques au
monde — mais il y a sans doute beaucoup de choses que vous ignorez à son sujet. Dans ce véritable tour de force oratoire, l'historienne de l'art Elizabeth Lev nous entraîne à travers le célèbre plafond de la Chapelle Sixtine et les représentations remarquables d'histoires traditionnelles vivement racontées par Michel-Ange. Elle nous montre comment le peintre est allé au-delà de l'iconographie religieuse de son temps pour tracer de nouvelles voies artistiques. Plus de 500 ans après sa création, comme l'explique Elizabeth Lev, la Chapelle Si
xtine nous invite à ...[+++]regarder autour de nous comme dans un miroir et à nous demander : « Qui suis-je ? Quel rôle est-ce que je joue dans le grand théâtre de la vie ? »
De Sixtijnse Kapel is één van de meest iconische gebouwen op aarde — maar er zijn een hoop dingen die je er wellicht niet over wist. In deze tour-de-force-talk leidt kunsthistorica Elizabeth Lev ons langs de zoldering van het beroemde gebouw en langs Michelangelo's levendige uitbeelding van traditionele verhalen. Ze to
ont hoe de schilder verder reikte dan de religieuze iconografie om nieuwe artistieke wateren te verkennen. Vijfhonderd jaar nadat de kunstenaar haar beschilderde, zegt Lev, dwingt de Sixtijnse Kapel ons om rond te kijken als in een spiegel en ons af te vragen: Wie ben ik, welke rol speel ik in di
t grote th ...[+++]eater des levens?Et à la fin
, on s'est mis de l'autre côté de la rue et on a regardé ce qu'on avait fait, et j'ai dit C'est superbe , et les femmes ont dit c'est vrai . Et j'ai dit Et je trouve que la couleur est parfaite , et elles ont toutes acquiescé, à part Gaudence, et j'ai dit Quoi? Et elle a dit Rien , et j'ai dit Quoi? Et elle a dit Bon, c'est joli, mais tu sais, notre couleur en fait c'est le vert . Et -- (Rires) Et j'ai appris qu'écouter ne demandait pas seulement de la patience, mais qu'en ayant vécu toute sa vie en dépendant de la charité, c'est très difficile
...[+++] de dire ce qu'on pense. Et principalement parce que les gens ne vous le demandent jamais vraiment, et quand ils le font, vous ne croyez pas vraiment qu'ils veulent savoir la vérité.
O
p het einde stonden we aan de overkant, we bekeken ons werk, en ik zei: Het is zo mooi. En de vrouwen zeiden: Ec
ht waar. Ik zei: Ik denk dat de kleur perfect is. Ze knikten allemaal, behalve Gaudence. Ik zei: Wat is er? Ze zei: Niets. Ik: Wat? Zij: Het is wel mooi, maar onze kleur is eigenlijk g
roen. (Gelach) Toen leerde ik dat luisteren niet alleen om geduld draait. Als je je hele leven lang van aalmoezen hebt geleefd, in afhankelijkheid, dan is het
...[+++]heel moeilijk om te zeggen wat je bedoelt. Vooral omdat mensen het je nooit echt vragen. En als ze het doen, dan denk je dat ze de waarheid niet echt willen weten. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
demande de regarder les gens autour de vous à dessein ->
Date index: 2024-11-11