Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "dans un cerveau adulte nous " (Frans → Nederlands) :
Dans un cerveau adulte nous avons bien sûr construit un large répertoire de talents et capacités maîtrisés que nous utilisons plus ou moins automatiquement depuis la mémoire, et qui nous définissent, comme des créatures qui agissent, bougent, pensent.
In volwassen hersenen hebben we natuurlijk een groot repertoire van vaardigheden en capaciteiten opgebouwd, die we min of meer automatisch uit het hoofd kunnen uitvoeren en die ons definiëren als waarnemende, bewegende, denkende wezens.
mais quand nous atteindrons l'âge de 50 ans, nous aurons remplacé tous les neurones que nous avions à la naissance dans cette structure avec des neurones créés par le cerveau adulte.
Maar tegen de tijd dat we 50 worden, hebben we alle neuronen waarmee we zijn geboren in die structuur uitgewisseld met volwassen-geboren neuronen.
Le cerveau adulte possède des cellules souches, mais elles sont très rares et elles sont situées dans de petits endroits enfouis dans les profondeurs du cerveau.
Het volwassen brein heeft stamcellen, maar zeer weinig en ze zitten vestopt in diepe, kleine hoekjes diep in het brein.
De sorte que chaque zone du cerveau est connectée à toutes les autres zones, et ces connexions sont graduellement élaguées afin de créer l'architecture modulaire caractéristique du cerveau adulte.
Alle delen van het brein zijn met alle andere delen verbonden. Het aantal verbindingen neemt na de geboorte af en uiteindelijk ontstaat de modulaire structuur van het volwassen brein.
Il y a 100 milliards de neurones dans un cerveau adulte.
Er zijn 100 miljard neuronen in het volwassen menselijk brein.
E
st-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptio
ns de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle
...[+++]que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tij
d zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Mais ce n'est pas tout à fait pareil qu'un cerveau d'adulte. Tandis que chez le
s adultes, comme je vous l'ai dit, cette région est presque complètement spécialisée. Elle ne fait presque rien d'autre que de réfléchir aux pensées des autres. Chez les enfants c'est bien moins le cas, quand ils ont entre cinq et huit ans, la fourchette d'âge des enfants que je vous ai montré. En fait même si on étudie des enfants entre 8 et 11 ans, aux
...[+++] abords de la pré-adolescence, leur région n'est pas tout à fait semblable à celle des adultes.
Maar het is nog niet zoals het volwassen brein. Dus bij volwassenen, zoals ik u verteld heb, is dit hersengebied vrijwel volledig gespecializeerd. Het doet bijna niets anders, behalve denken over de gedachten van anderen. Bij kinderen is dit veel minder het geval, als ze tussen de vijf en acht zijn, zoals de kinderen die ik u zojuist liet zien. En zelfs als we kijken naar acht- tot elfjarigen, in de vroege adolescentie rakend, hebben ze nog steeds niet een hersengebied gelijkend aan dat van volwassenen.
Et si nous voulons comprendre qui nous sommes, comment nous ressentons et percevons, il faut vraiment comp
rendre ce qu'est le cerveau. Un autre élément est que parfois la science nous mène à de vraiment gros avantages sociaux et technologiques, ou commerciaux, ou autres, qui en sont issus. Et c'en est un, aussi, car quand nous comprenondrons comment le cerveau fonctionne, nous serons capables de construire des machines intelligentes, et à vrai dire je pense que c'est une bonne chose globalement, cela va avoir des
...[+++]avantages immenses pour la société, comme une technologie fondamentale. Donc, pourquoi n'avons-nous pas de bonne théorie du cerveau ? Et il y a des gens qui ont travaillé là-dessus depuis 100 ans.
Als we willen begrijpen wie we zijn en hoe we voelen en waarnemen, moeten we echt begrijpen wat hersene
n zijn. Iets anders nog: wetenschap leidt soms tot grote maatschappelijke en technologische voordelen, bedrijven of om het even wat eruit voortkomt. Dit is er ook een van. Als we weten hoe de hersenen werken, zullen we intelligente machines
kunnen maken en ik denk dat dit uiteindelijk iets goed is. Het zal enorme voordelen hebben voor onze maatschappij net zoals een fundamentele technologie. Waarom hebben we dan geen goede hersentheo
...[+++]rie? We zijn er al honderd jaar naar op zoek.Un nouvel espoir en thérapie génique a été développé parce que les virus comme le virus adéno-associé, que probablement la p
lupart d'entre nous dans cette salle ont, sans présenter de symptôme, qui ont été utilisés sur des centaines de patients pour amene
r des gènes dans le cerveau ou le corps. Jusqu'ici, il n'y a pas eu des événements indésirables graves associés au virus. Il y a encore un point noir, les protéines elles-mêmes, qui viennent d'algues, de bactéries et de champignons, et de part
...[+++]out dans l'arbre de vie. La plupart d'entre nous n'ont pas de champignons ou d'algues dans nos cerveaux, que fera notre cerveau si on en introduit? Les cellules vont-elles le tolérer? Est-ce que le système immunitaire va réagir? On en est au début -- on a pas encore essayé sur des humains -- mais nous travaillons sur une série d'études pour examiner cela. Jusqu'ici, nous n'avons pas vu de réactions manifestes d'une quelconque gravité à ces molécules ou à l'illumination du cerveau avec de la lumière.
Er is nieuwe hoop op gentherapie omdat virussen zoals het adeno-geassocieerd virus, waarvan de meesten van ons waar
schijnlijk drager zijn, en dat geen symptomen geeft, bij honderden patiënten is aangewend om genen in de hersenen of het lichaam af te leveren. Tot nu toe zijn er geen ernstige bijwerkingen geassocieerd met dit virus. Er is nog een laatste olifant in de kamer, de eiwitten zelf, die afkomstig zijn van algen, bacteriën, schimmels en uit de rest van de boom des levens. Wij hebben geen schimmels of algen in onze hersenen. Wat gaan onze hersenen doen als we die erin brengen? Gaan de cellen het verdragen? Zal het immuunsysteem rea
...[+++]geren? We zijn nog maar in het beginstadium, dit is nog niet op mensen uitgetest. We werken aan een groot aantal studies om dit uit te proberen en te onderzoeken. Tot nu toe hebben we nog geen duidelijke reacties van enige ernst op deze moleculen gezien of van de bestraling van de hersenen met licht.Et si vous pouvez cliquer sur cette icône de son en bas à droite, c'est un exemple de ce q
ui a été enregistré dans le scanner. (Musique) Donc en fin de compte, ce n'est pas l'environnement le plus naturel mais ils sont capables de jouer de la vraie musique. Et j'ai écouté ce solo 200 fois, et je l'aime toujours. Et les musiciens, ils sont à l'ais
e à la fin. Et donc nous avons d'abord mesuré le nombre de notes. Est-ce qu'en fait ils jouaient simplement beaucoup plus de notes quand ils improvisent ? Ce n'était pas ce qui se passait. Et
...[+++]ensuite nous avons examiné l'activité du cerveau. Je vais essayer de vous résumer ça. Voici les cartes de contraste qui montrent les soustractions entre ce qui change quand vous improvisez et quand vous faites quelque chose de mémorisé. En rouge c'est une zone qui est active dans le cortex préfrontal, le lobe frontal du cerveau. Et en bleu c'est la zone qui a été désactivée. Et donc nous avons eu cette zone focale appelée le cortex préfrontal médian dont l'activité a radicalement augmenté. Nous avons eu cette grande portion de zone appelée le cortex préfrontal latéral dont l'activité a radicalement diminué, et je vais vous résumer ça ici.
Dat geluidspictogram rechts vanonder is een voorbeeld van wat werd opgenom
en in de scanner. (Muziek) Het is niet de meest natuurlijke omgeving, maar ze zijn in staat om echt muziek te spelen. Ik heb die solo al 200 keer beluisterd en ik vind hem nog steeds leuk. De muzikanten voelden er zich uiteindelijk comfortabel bij. Eerst hebben we het aantal noten gemeten. Speelden ze al improviserend meer noten? Neen. Dan keken we naar de hersenactiviteit. Ik ga proberen om dit voor jullie samen te vatten. Dit zijn contrastkaarten die het verschil tonen tussen wat er verandert als je improviseert in tegenstelling tot als je iets hebt van buiten ge
...[+++]leerd. In het rood zie je een actief gebied in de prefrontale cortex, de frontale kwab van de hersenen. In het blauw zie je dit gebied dat werd uitgeschakeld. Dus zagen we dit centrale gebied, de mediale prefrontale cortex, waar de activiteit omhoog ging. Maar in dit brede gebied, de laterale prefrontale cortex, ging de activiteit naar beneden. Ik vat het even samen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dans un cerveau adulte nous ->
Date index: 2022-04-30