Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «dans cette charmante intervention » (Français → Néerlandais) :
Pourquoi deux tranches de pizza ne peuvent-elles pas être utilisées pour faire défiler des diapos ? Pourquoi ne pas faire de la musique avec du ketchup ? Dans cette charmante intervention, l'inventeur Jay Silver parle de l'envie de jouer avec le monde autour de vous. Il partage certaines de ses folles inventions et fait la démonstration de MaKey MaKey, un kit pour bidouiller les objets du quotidien.
Waarom zou je van 2 stukken pizza geen dia-clicker kunnen maken? Waarom zou je geen muziek maken met ketchup? In deze charmante talk praat uitvinder Jay Silver over de noodzaak om te spelen met de wereld om je heen. Hij heeft het over een paar van zijn rommeligste uitvindingen en demonstreert de MaKey Makey, een kit om alledaagse objecten mee te hacken.
Trouver le bon partenaire n'est pas une mince affaire — mais est-ce même mathématiquement possible ? Dans cette charmante intervention, la mathématicienne Hannah Fry nous dévoile les modèles mathématiques de la recherche de l'amour, et nous livre ses trois astuces (mathématiquement prouvées) pour trouver LA personne.
De juiste partner vinden is geen sinecure — maar is het wiskundig gezien eigenlijk wel waarschijnlijk? In een alleraardigste talk laat wiskundige Hannah Fry ons patronen zien in hoe we liefde zoeken en geeft ze haar top drie van (wiskundig geverifieerde) tips om de ware te vinden.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en
prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simple
...[+++]s ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Dans cette école de Tokyo, les enfants de cinq ans provoquent des embouteillages et des lucarnes sont prévues pour le Père Noël. Rencontrez la plus mignonne des maternelles au monde, conçu par l'architecte Takaharu Tezuka. Dans cette charmante conférence, il nous guide à travers un processus de conception qui permet vraiment aux enfants d'être des enfants.
Op deze school veroorzaken kinderen van 5 verkeersopstoppingen en dienen de ramen om de kerstman door te laten. Maak kennis met de schattigste kleuterschool ter wereld, ontworpen door Takaharu Tezuka. In dit charmante praatje leidt hij ons langs een ontwerpproces waarin kinderen echt kinderen mogen zijn.
En 1963, Jacques Cousteau a vécu pendant 30 jours dans un laboratoire sous-marin au fond de la Mer Rouge, établissant ainsi un record mondial. Cet été, son petit-fils Fabien Cousteau a battu ce record. Il a vécu 31 jours à bord de l'Aquarius, un laboratoire de recherche sous-marin à 14 kilomètres des côtes de la Floride. Avec cette charmante conférence, il rend cette merveilleuse aventure vivante.
In 1963 leefde Jacques Cousteau 30 dagen in een laboratorium op de bodem van de Rode Zee en vestigde daarmee een wereldrecord. Afgelopen zomer werd het record verbroken door zijn kleinzoon, Fabien Cousteau. Cousteau junior leefde 31 dagen onder water in een onderzoekslaboratorium, 15 kilometer buiten de kust van Florida. In deze alleraardigste talk komt zijn wonderbaarlijke avontuur tot leven.
L'une des choses que je veux que vous gardiez en mémoire lorsque vous penserez à mon intervention est que cette intervention ne se limite pas à prêcher au monde.
Ik zou graag hebben dat jullie van deze talk bijblijft dat het niet alleen gaat om preken voor de wereld.
T
out est dans le contexte. Vous comprenez que vous pouvez vous préparer mais ce que vous pouvez faire pour vous préparer est limité. Vous pouvez pr
endre de l'eau, une carte, vous pouvez prendre un sac. Mais ce qui compte vraiment ce sont deux genres de problèmes : les problèmes qui arrivent sur la montagne que vous ne pouviez pas anticiper, comme, par exemple, de la glace sur une paroi, mais que vous pouvez contourner, et les problèmes que vous ne pouviez pas prévoir et que vous ne pouvez pas contourner, comme une tempête soudaine ou une avalanche ou un c
...[+++]hangement météorologique. La solution à cela c'est un guide qui est allé sur cette montagne à toutes les températures, à toutes les périodes de l'année. Un guide qui, par-dessus tout, sait quand faire demi-tour, qui ne s'acharne pas sans relâche quand les conditions vont à son encontre. Ce que nous recherchons chez les pompiers, les escaladeurs, les policiers, et ce que nous devrions chercher lors d'une intervention, ce sont des preneurs de risques intelligents, et non pas des gens qui plongent aveuglément du haut d'une falaise, pas des gens qui déboulent dans une pièce en feu, mais des gens qui pèsent les risques, qui pèsent leurs responsabilités. Parce que la pire chose que nous ayons faite en Afghanistan est cette idée que l'échec n'est pas une option.
Het draait om context. Je begrijpt dat je je kunt voorbereiden, maar de hoeveelheid voorbereiding die mogelijk is, is beperkt. Je kunt water meenemen, en een kaart, en een rugzak. Maar wat echt een rol speelt, zijn twee soorten problemen -- problemen die optreden op het terrein die je niet kon voorzien, zoals bijvoorbeeld ijs op een helling, maar waar je wel omheen kunt. En problemen die je niet kon voorzien en waar je niet omheen kunt, zoals een plotse storm of lawine of een verandering van weer. Cruciaal hier is een gids die op die berg is geweest in elke temperatuur, in elke periode. Een gids die, bovenal weet wanneer terug te keren. Iemand die niet onophoudelijk doorduwt wanneer de omstandigheden zich tegen hem keren. Wat we zoeken in b
...[+++]randweerlieden, in klimmers, in politiemensen, en wat we zouden moeten zoeken voor interventie, zijn intelligente risiconemers -- niet mensen die blindelings in een afgrond springen, niet mensen die een brandende kamer binnenvallen, maar die de risico's afwegen, hun verantwoordelijkheden afwegen. Want het ergste wat we in Afghanistan hebben gedaan is het idee dat falen geen optie is,Votre marque commence à se disperser. (Rires) Ça devient plus chaotique. (Rires) Vous n'avez plus le contrôle. (Rires) E
n fait, j'ai vu son intervention. C'était du bon travail. Mais alors que cela peut paraître troublant pour les vendeurs, c'est en fa
it une bonne chose. Cette diffusion de l'énergie de la marque rapproche votre marque des gens, elle s'intègre à eux. Cela fait de cette diffusion d'énergie une force de démocratisation, qui est bonne en d
...[+++]éfinitive pour votre marque.
Je merk raakt verspreid. (Gelach) Het wordt chaotischer. (Gelach) Je hebt het niet meer onder controle. (Gelach) Ik zag hem spreken. Hij deed het goed. Hoe ongemakkelijk dit ook is voor marketeers, het is eigenlijk goed. Deze verspreiding van de energie van het merk brengt je merk dichter bij de mensen, dieper in de mensen. Het maakt deze distributie van energie tot een democratische kracht, die uiteindelijk goed is voor je merk.
Quand le TED Fellow Xavier Vilalta a été chargé de créer un centre commercial de plusieurs étages à Addis-Abeba, il a été pris de panique. Les autres centres représentaient tout
ce qu'il détestait dans l'architecture contemporaine : des tours en verre inutiles, nécessitant des tonnes d'énergie et dont la conception n'avait absolument rien à voir a
vec l'Afrique. Dans cette charmante conférence, Vilalta montre comment il défend une approche alternative : pour exploiter la nature, préserver les spécificités architec
...[+++]turales locales et créer de beaux bâtiments emblématiques, modernes s'adaptant à la communauté.
Toen TED Fellow Xavier Vilalta de opdracht kreeg om in Addis Abeba een winkelcentrum met verschillende verdiepingen te bouwen, raakte hij in paniek. De bestaande centra hadden alles wat hij haatte aan eigentijdse architectuur: glazen torens die tonnen energie verspillen, met een design dat niets van doen heeft met Afrika. In deze innemende talk bepleit Vilalta een alternatieve aanpak: benut de natuur, verwijs naar de traditie en ontwerp mooie, moderne, iconische gebouwen, die passen bij een gemeenschap.
L'artiste Safwat Saleem a grandi avec un bégaiement — mais en tant qu'animateur indépendant, il a décidé de faire ses propres voix-off pour donner vie à ses personnages. Quand des commentaires sur YouTube ont commencé à se moquer de son accent pakistanais, cela l'a anéanti et sa voix a disparu de son travail. Avec cette conférence charmante et réfléchie, écoutez comment ce TED Fellow a reconquis sa voix et sa confiance.
Kunstenaar Safwat Saleem groeide op met een stotterprobleem — maar als onafhankelijk animator besloot hij zijn personages meer karakter te geven door zijn eigen stem te gebruiken. Veel YouTube reacties staken de draak met zijn Pakistaanse accent en dit kwetste hem zo erg dat hij zijn eigen stem niet meer gebruikte voor zijn werk. Luister in deze charmante en diepzinnige talk hoe deze TED Fellow zijn stem en vertrouwen terugwon.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dans cette charmante intervention ->
Date index: 2021-10-07