Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "d'amis son idéal était une vie pleine " (Frans → Nederlands) :
Ils rencontrent beaucoup d'amis et-- son idéal était une vie pleine de stimulation intellectuelle, une vie sociale avec des amis autour d'elle qui œuvraient tous pour une bonne cause.
Ze hebben veel vrienden en -- haar ideaal is een leven vol intellectuele stimulans, een sociaal leven met veel vrienden die allemaal werken voor de goede zaak.
Roberto D'Angelo et Francesca Fedeli pensaient
que leur bébé Mario était en bonne santé... jusqu'à ce qu'ils découvrent à ses 10 jours, qu'il avait eu un accident vasculaire cérébral périnatal. Mario ne pouvait contrôler le côté gauche de son corps, et eux se débattaient face à des questions difficiles : sera-t-il n
ormal ? Pourra-t-il vivre une vie pleine ? L'histoire poignante de parents face à leurs peurs.
.. et de la manière dont ils en ont fait leu ...[+++]rs forces.
Roberto D'Angelo en Francesca Fedeli dachten dat hun baby'tje Mario gezond was. Toen hij 10 dagen oud was, ontdekten ze dat hij een perinatale beroerte had gehad. Mario had geen controle over de linkerkant van zijn lichaam en zij worstelden met moeilijke vragen: zou hij 'normaal' worden? Zou hij ten volle kunnen leven? Een hartverscheurend verhaal over ouders die geconfronteerd worden met hun angsten — en hoe zij dat veranderden.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sa ...[+++]gesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het en
ige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg
uit de grot naar de ...[+++]vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...A
u lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministr
...[+++]e des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belet
te generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Le photographe Boniface Mwangi a voulu protester contre la corruption dans son pays na
tal, le Kenya. Il a donc planifié ça : avec des amis, il se lèverait et ferait du chahut pendant un rassemblement public. Mais au momen
t de se lever... il était seul. Ce qui lui est arrivé après, dit-il, lui dévoila qui il était vraiment. Selon lui, « il y a deux jours vraiment marquants dans votre vie : le jour de votre naissance, et celui où vous découvrez pourquoi
...[+++]vous êtes né. ».
Fotograaf Boniface Mwangi wilde protesteren tegen corruptie in zijn thuisland Kenia. Hij maakte een plan: Hij en een aantal vrienden zouden tijdens een publieke massabijeenkomst opstaan en onrust stoken. Maar toen het er op aankwam, stond hij alleen. Wat daarna gebeurde toonde hem wie hij echt was. Zoals hij zegt: Er zijn twee krachtigste dagen in je leven. De dag dat je geboren wordt en de dag dat je er achter komt waarom. (Schokkende beelden)
L'artiste Matthew Barney, dans son long-métrage intitulé « The Cremaster Cycle ». C'est ici que j
'ai réalisé que mes jambes étaient des sculptures portables. Je m'éloignais déjà de l'idée qu'une prothèse devait nécessairement s'inspirer de l'apparence
humaine, comme si c'était là l'unique idéal esthétique. On a donc créé des jambes soit disant « en verre » qui étaient en fait en polyuréthane translucide, ce dont on fait les boules
...[+++]de bowling. Lourdes ! Ensuite on a créé des jambes en terre moulée parcourues de racines de patate et de betterave, et de jolies pointes en cuivre. En voici une bonne image. Voici un personnage mi-femme, mi-guépard, un petit homage à ma vie d'athlète. 14 heures de maquillage et de prothèses pour créer cette créature, qui avait des pattes articulées, des griffes, ainsi qu'une queue qui se tordait, comme un gecko. (Rires) Voici une autre paire issue d'une collaboration, une sorte de jambe-méduse. Également en polyuréthane. L'unique fonction servie par ces créations, hormis le long-métrage, est de stimuler les sens et l'imagination.
met kunstenaar Matthew Barney voor zijn film The Cremaster Cycle . Hierdoor werd het me opeens duidelijk -- dat mij
n benen kunstwerken kunnen zijn. Op dat moment begon ik m
ijn lichamelijkheid niet meer na te bootsen als he
t enige esthetische ideaal. Dus we maakten glazen benen ook al waren ze van doorzichtig polyurethaan oftewel bowlingba
l materiaal. Zwaar! Toen maakten w ...[+++]e benen uit aarde met aardappelwortels en rode bieten. en een hele mooie messing teen. Een mooie close-up van die teen. Het volgende was half-vrouw, half-luipaard -- een eerbetoon aan mijn leven als atlete. 14 uur prothetische make-up om in een wezen te veranderen met uitgesproken klauwen, grote nagels en een staart die rondzwiert als die van een gekko. (gelach) Een ander paar benen waaraan we samenwerkten ... die zien eruit als kwallen-benen. Ook polyurethaan. En het enige nut voor deze benen, buiten de context van een film, is om de zintuigen te stimuleren en de verbeelding te prikkelen.Et tout en
se cachant, elle se sent ridicule, mais elle voit passer ce char avec des soldats, des gens dans tous les sen
s, le chaos et elle pense, Je me croirais dans Alice au Pays des Merveilles tombant dans le terrier du lapin, tombant, tombant, sombrant dans le chaos; ma vie ne sera plus jamais pareille. . Quelques sema
ines plus tard, mon amie était dan ...[+++]s une foule de gens, luttant avec son nouveau-né dans les bras pour le donner à un étranger dans un bus, l'un des derniers en partance de Sarajevo emportant des enfants pour les mettre en sécurité.
Terwijl ze zich verstopt, voelt ze zich belachelijk. Ze ziet de tank voorbijrijden met soldaten en overal mensen en chaos. Ze denkt: Ik voel me net Alice in Wonderland die het konijnenhol ingaat, dieper, dieper, dieper in de chaos en mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Een paar weken later staat mijn vriendin in een mensenmenigte. Ze duwt, met haar zoontje in haar armen, en geeft hem aan een vreemde in een bus. Het was één van de laatste bussen die Sarajevo verliet en kinderen meenam, zodat zij veilig zouden zijn.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
d'amis son idéal était une vie pleine ->
Date index: 2025-06-19