Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «courageuse conférence elle raconte trois » (Français → Néerlandais) :
Sunitha Krishnan a voué sa vie à libérer des femmes et des enfants de l'esclavage sexuel, un marché mondial de plusieurs millions de dollars. Dans cette courageuse conférence, elle raconte trois histoires très fortes, ainsi que la sienne propre, et appelle à une approche plus humaine, pour aider ces jeunes victimes à reconstruire leur vie.
Sunitha Krishnan heeft haar leven gewijd aan het bevrijden van vrouwen en kinderen uit seksuele slavernij, een wereldwijde markt van vele miljoenen dollars. In deze moedige voordracht vertelt ze drie indrukwekkende verhalen, evenals haar eigen verhaal, en doet ze een oproep voor een menselijkere benadering bij het helpen van deze jonge slachtoffers met het opnieuw opbouwen van hun leven.
En 1998, raconte Monica Lewinsky, « J'étais le patient zéro de la perte de réputation instantanée à l'échelle mondiale ». Aujourd'hui, pourtant, l'humiliation publique qu'elle a subie est devenue une constante. Dans cette courageuse conférence, elle analyse cette « culture de l'humiliation » qui est la nôtre, où la honte virtuelle se monnaye, et appelle à un changement de fond dans notre société.
Er moet een einde komen aan publieke vernedering als bloedsport, zegt Monica Lewinsky. Ik was de eerste patiënt die leed aan verlies van persoonlijke reputatie, op wereldschaal, bijna ogenblikkelijk. Vandaag is het soort online publieke vernedering dat zij moest ondergaan, een constante geworden — en soms is het dodelijk. In een moedige talk houdt ze onze online cultuur van vernedering ongenadig tegen het licht en vraagt ze om verandering.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas
un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Alix Generous est une jeune femme avec mille et une idées – ses projets scientifiques o
nt reçu des prix ; elle a développé une nouv
elle technologie et raconte de sacrées bonnes blagues (vous verrez). Elle est atteinte d'Asperger, une forme de trouble du spectre autistique qui nuit aux compétences sociales nécessaires à la communication, et elle a travaillé dur pendant des années pour apprendre à partager ses pensées avec les
autres. Dans cette conférence amusante ...[+++]et personnelle, elle raconte son histoire et décrit les outils qui pourraient aider plus de gens à communiquer leurs idées novatrices.
Alix Generous is een jonge vrouw met duizend en één ideeën — ze heeft prijzen gewonnen met wetenschap, heeft nieuwe technologie helpen ontwikkelen en vertelt goeie grappen (zul je zien). Ze heeft Asperger, een vorm van autisme die basale sociale vaardigheden, nodig voor communicatie, bemoeilijkt en ze heeft jarenlang hard gewerkt om te leren hoe ze haar gedachten met de wereld kan delen. In deze grappige en persoonlijke talk, deelt ze haar verhaal en haar visie op hulpmiddelen om meer mensen te helpen om hun grootse ideeën te delen.
Les femmes que j'ai eu le grand honneur de rencontrer lorsqu'elles étaient trois survivantes, m'ont raconté qu'allongées dans leurs lits de camp, dans les camps de réfugiés, elles s'efforçaient de se rappeler les fragments de la danse, dans l'espoir que d'autres étaient vivants et faisaient la même chose.
Ik had het voorrecht drie van die overlevenden te ontmoeten. Ze vertelden hoe ze in hun bedden in de vluchtelingenkampen die kennis doorgaven. Ze zeiden dat ze zo hard probeerden om zich de fragmenten van de dans te herinneren, in de hoop dat anderen in leven waren en hetzelfde zouden doen.
Si je devais avoir une fille
, au lieu de Maman, elle m'appellera Point B ... commença l'artiste de poésie orale
Sarah Kay, dans une conférence qui a inspiré deux standing ovati
ons à TED2011. Elle raconte sa métamorphose — d'une adolescente émerveillée baignant dans le vers au Bowery Poetry Club de New York à une prof révélant le pouvoir de l'expression personnelle aux enfants à travers le Projet V.O.I.C.E. — et donne deux performan
...[+++]ces époustouflantes de B et Hiroshima .
Mocht ik een dochter krijgen, dan zal ze me Punt B noemen in plaats van Mama... begon dichteres van het gesproken woord Sarah Kay, in een voordracht die twee staande ovaties ontving op TED 2011. Ze vertelt het verhaal van haar metamorfose — van een naïeve tiener die in de New Yorkse Bowery Poetry Club de dichtkunst absorbeerde, tot een lerares die in het V.O.I.C.E. Project kinderen zichzelf leert uitdrukken — en geeft ons twee adembenemende voordrachten van B en Hiroshima .
D
u coup, elle a dû enchaîner réunion sur réunion et répéter les mêmes arguments encore et encore. Après 30 jours de nuits sans sommeil, elle a fini par capituler, et a rehaussé la note. Elle a di
t: «La vie est trop courte, je ne peux pas continuer comme ça. A la même époque, elle devait emmener deux de
ses étudiants à une conférence sur le leadership à Larami
e, à deux heures de route, et elle ...[+++]pensait prendre sa voiture, mais l'école a dit: Non, vous ne pouvez pas les conduire avec votre voiture pour des raisons de responsabilité. Vous devez prendre un autobus scolaire. Du coup, on lui a fourni un bus de 60 personnes et tous les trois ont fait l'aller-retour pendant plusieurs heures jusqu'à Laramie. Son mari est aussi prof de sciences, et chaque année, il emmène sa classe de biologie faire une randonnée dans le parc national voisin.
Zij moest van gesprek naar gesprek, met telkens dezelfde argumenten opnieuw en opnieuw. Na 30 slapeloze nachten heeft ze toegegeven en het cijfer verhoogd. Ze zei:
Het leven is te kort, dit kan ik niet volhouden . In dezelfde periode zou ze twee leerlingen meenemen naar een leiderschapsconferentie. in Laramie, een stad op een paar uur rijden. en zij zou ze erheen rijden in haar auto. Maar de school zei dat dit niet kon vanwege de risico's van juridische aansprakelijkheid. Je moet een schoolbus nemen. Dus werd een bus geregeld voor 60 man die de drie heen en weer reed een aantal uur naar Laramie. Haar man geeft ook wetenschappen. Hij neem
...[+++]t zijn biologieklas mee op een wandeltocht in een vlakbij gelegen natuurgebied.Elle démarre chaque conférence avec une prière, mais c'est une femme célibataire, courageuse, et indépendante financièrement dans un pays où les filles sont mariées à l'âge de 12 ans.
Ze begint elke les met een gebed maar ze is een alleenstaande, vrijgevochten, financieel onafhankelijke vrouw in een land waar meisjes worden uitgehuwelijkt op de leeftijd van 12.
J'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a d
onné une mission de trois jours pour photographier des enfants amérasiens - des enfants qui avaient été engendrés par les GI américains dans toute l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amérasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographi
er des enfants dans différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombreux journalistes, j'ai toujours espoir que
...[+++], une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de simplement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
I
k ben vele jaren fotograaf geweest. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotograferen. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, overal in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 40.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotografen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in plaats van slechts te documenteren. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontevreden met het artikel
...[+++] dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf te nemen. Ik was 28 jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan.A
u cours des trois dernières décennies, explique Michael Sandel, les EU sont passés d'une économie de marché à une société de marché ; on peut dire que l'expérience de vie civique commune d'un américain dépend de l'argent dont il dispose. (Trois exemples clés : accès à l'éducation, accès à la justice, et influence pol
itique.) Dans cette conférence où il fait intervenir les participants, Michael Sandel nous invite à nous poser cette question sans détour : da
ns notre démocratie ...[+++]actuelle, trop de choses sont-elles à vendre ?
Volgens Michael Sandel is de VS de afgelopen drie decennia afgedreven van een markteconomie naar een marktsamenleving; het is redelijk om te zeggen dat de manier waarop een Amerikaan het burgerleven ervaart, afhangt van hoeveel geld hij of zij heeft. (Drie belangrijke voorbeelden: toegang tot onderwijs, toegang tot justitie, politieke invloed.) In een toespraak en een discussie met het publiek vraagt Sandel ons om oprecht na te denken over de volgende vraag: zijn te veel dingen te koop in onze huidige democratie?
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
courageuse conférence elle raconte trois ->
Date index: 2025-01-20