Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "corps qui réagit à certains " (Frans → Nederlands) :
Et ensuite d'autres choses s'ouvrent. Et vous fermez ça. (Musique) (Applaudissements) Kid David: C'est comme si, honnêtement, plein de fois je ne sais pas vraiment ce qui se passe quand je suis en train de danser. Car à ce point c'est en fait juste mon corps et la musique. Ce n'est pas vraiment une décision consciente. Je vais faire ça, ensuite je vais faire ça. C'est un autre niveau où vous ne pouvez plus faire de choix, et c'est juste votre corps qui réagit à certains sons dans la musique.
En dan gaat er iets anders open. Dat doe je dicht. (Muziek) (Applaus) Kid David: Weet je, eerlijk gezegd weet ik vaak niet wat er gebeurt terwijl ik dans. Want dan gaat het enkel nog om mijn lichaam en de muziek. Het is geen echt bewuste keuze: Ik ga nu dat doen, ik ga dit doen. Het is als een ander niveau, waarop je geen keuzes meer kan maken, en je lichaam gewoon reageert op bepaalde geluiden in de muziek.
Mais parce que cet individu n'a pas de récepteurs qui écoutent cette testostérone, le corps ne réagit pas à la testostérone.
Omdat deze persoon receptoren mist om het testosteron te ontvangen, reageert het lichaam hier niet op.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc
...[+++], celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee.
Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Nous avons donc fait nos calculs. D'un côté, on a calculé l'énergie quotidienne qu'acquiert un primate à partir de nourriture crue, et, de l'autre côté, combien d'
énergie consomme un corps d'un certain poids, et combien d'énergie consomme
un cerveau avec un certain nombre de neurones. Puis on a cherché les combinaisons entre le poids du corps et le nombre de neurones qu'un primate pouvait se permettre s'il mangeait un certain nombre d'heures par jour. On a trouvé que, parc
...[+++]e que les neurones sont tellement coûteux, il y a un compromis entre taille du corps et quantité de neurones.
Dus we rekenden het uit. We berekenden enerzijds hoeveel energie een primaat dagelijks binnenkrijgt door het eten van rauw voedsel en anderzijds de energiekosten van een lichaam van een bepaalde grootte en de energiekosten van een brein met een bepaald aantal neuronen. We zochten naar de combinaties van lichaamsgrootte en hoeveelheid neuronen die een primaat zich kon veroorloven als hij een bepaald aantal uren per dag eet. En we zagen dat omdat neuronen zo kostbaar zijn, er een wisselwerking is tussen lichaamsgrootte en hoeveelheid neuronen.
Chacun de nos corps est tout à fait unique, ce qui est une belle pensée jusqu'à ce qu'il s'agisse de traiter une maladie — quand tout le monde réagit différemment, souvent de façon imprévisible, au traitement standard. L'ingénieur de tissus Nina Tandon aborde une solution possible : utiliser des cellules souches pluripotentes pour créer des modèles personnalisés d'organes sur lesquels tester de nouveaux médicaments et traitements, et les stocker sur des puces informatiques. (Appelons cela la médecine extrêmement personnalisée.)
Ieders lichaam is uniek. Dat is een leuke gedachte, tot je een ziekte moet genezen — waarbij elk lichaam anders en, vaak onvoorspelbaar, reageert op een standaardbehandeling. Weefselontwerper Nina Tandon praat over een mogelijke oplossing: pluripotente stamcellen gebruiken om gepersonaliseerde modellen te maken van organen waarop je nieuwe medicijnen en behandelingen kan testen, en die je op computerchips kan opslaan. (Noem het gerust extreem gepersonaliseerde geneeskunde.)
Ce qu'il y a de bien avec la lumière blanche aussi pour les gens qui travaillent dans ces zones sombres c'est le fait que ça réagit aussi avec le corps et produit de la vitamine D, ce qui le rend plus sain.
Het mooie van wit licht ook voor mensen die op die donkere plekken werken is het feit dat het lichaam reageert, vitamine D aanmaakt, en gezonder wordt.
A force de parler autant de mon vagin, plusieurs femmes ont commencé à me parler des leurs -- leurs
histoires de leurs corps. En fait, ces histoires m’ont obligée à voyager dans le monde, j’ai voyagé dans plus de 60 pays. J’ai entendu des milliers d’histoires. Et je dois vous dire, il y avait toujours ces moment où une femme partageait avec moi cet instant pa
rticulier où elle s’était séparée de son corps -- en quittant son foyer. J’ai appris de femmes qui ont été agressées dans leurs lits, fouettées dans leurs burqas, laissées pour mo
...[+++]rtes dans des parkings, brûlées à l’acide dans leurs cuisines. Certaines femmes se sont tues et ont disparu.
Omdat ik zoveel over mijn vagina praatte, begonnen veel vrouwen me over die van hen te vertellen -- hun verhalen over hun lichamen. Die verhalen dwongen mij de wereld over, en ik ben in meer dan 60 landen geweest. Ik heb duizenden verhalen gehoord. En ik moet zeggen, er was altijd zo'n moment waarop vrouwen precies konden uitleggen op welk moment ze niet verenigd waren met hun lichaam -- wanneer ze niet thuis waren. Ik hoorde over vrouwen die in hun bed zijn aangerand, gegeseld in hun burka's, voor dood zijn achtergelaten in parkeerplaatsen, met zuur verbrand in hun keukens. Sommige vrouwen werden stil en verdwenen.
La bonne nouvelle c'est qu'il y a des traitements efficaces du TOC, notamment des médicaments qui augmentent la sérotonine dans le cerveau en limitant sa réabsorption par les neurones, des thérapies comportementales qui immunisent progressivement les patients de leurs angoisses, et dans certains cas, de l'électrothérapie. Ou de la chirurgie, lorsque le TOC ne réagit pas aux autres formes de traitements.
Het goede nieuws is dat er effectieve behandelingen van OCS zijn, waaronder medicijnen die het serotoninegehalte verhogen door de heropname ervan in de hersencellen te beperken, door gedragstherapie die de patiënten minder gevoelig maakt voor hun angsten, en in sommige gevallen door elektroshocktherapie, of een operatie als de OCS niet reageert op andere behandelingen.
Mais il y a d'autres cas où il est nécessaire de démarrer le processus en deçà de l'état d'origine, on a alors besoin de développer davantage de vaisseaux sanguins simplement pour revenir à un état normal. Par exemple, après
une blessure. Et un corps humain est aussi capable de ça, mais seulement jusqu'au niveau, correspond à l'état normal. Mais ce que nous savons désormais
, c'est que pour un certain nombre de maladies, il y a des des défaillances du système, où le corps n'arrive pas à rétracter ces vaisseaux sanguins supplémentaires
...[+++]ou à en développer suffisamment de nouveaux au bon endroit au bon moment. Et dans ces situations, l'angiogenèse n'est plus équilibré Et quand l'angiogenèse n'est plus à l'équilibre, une myriade de maladies peut s'ensuivre. Par exemple, une angiogenèse insuffisante, pas assez de vaisseaux sanguins, conduit à des blessures qui ne se soignent pas, à des crises cardiaques, aux problèmes de circulation sanguine dans les jambes, aux décès par accident vasculaire cérébral, à des lésions nerveuses. Et à l'autre extrémité, une angiogenèse excessive, trop de vaisseaux sanguins, conduit aussi à la maladie. Et c'est ce qu'on voit dans le cancer, la cécité l'arthrite, l'obésité, la maladie d'Alzheimer. En tout, il y a plus de 70 grandes maladies, qui touchent plus d'un milliard de personnes dans le monde, qui, de prime abord, semblent différentes les unes des autres, mais qui en fait partagent un dérèglement de l'angiogénèse comme dénominateur commun. Et avoir pu comprendre cela nous permet de reconsidérer la façon dont nous abordons effectivement ces maladies en contrôlant l'angiogenèse.
Er zijn ook situaties waarbij we een toestand van tekort aan weefsel hebben en het nodig is bloedvaten te vormen om de normale toestand terug te krijgen. Na een verwonding,
bijvoorbeeld. En het lichaam kan dat ook maar slechts tot aan de normale toestand, de norm. Maar nu weten we dat bij een aantal ziekten er defecten in dat systeem optreden zodat het lichaam de extra bloedvaten niet kan terugsnoeien of er niet genoeg nieuwe kan laten groeien op de juiste plaats en tijd. Dan zeggen we dat de angiogenese uit balans is. En als dat het geval is kunnen allerlei ziekten daarvan het gevolg zijn. Zo zal onvoldoende angiogenese, dus een tekort
...[+++]aan bloedvaten, leiden tot niet helende wonden, hartaanvallen, benen zonder circulatie, dood door infarct, zenuwbeschadiging. Aan de andere kant kan overdreven angiogenese, dus teveel bloedvaten, ook ziekten veroorzaken. Dat zien we bij kanker, blindheid, artritis, zwaarlijvigheid en Alzheimer. In totaal zijn er meer dan 70 belangrijke ziekten, waaraan meer dan een miljard mensen in de wereld lijden, en die oppervlakkig allen verschillend lijken te zijn, maar die in feite abnormale angiogenese als gemeenschappelijke noemer hebben. Dit inzicht laat ons toe de behandeling van deze ziekten te heroverwegen door angiogenese te controleren.J'ai passé beaucoup de temps en Inde, là-bas, tu es élevé avec ce sentiment qu'on est un être spirituel
se trouvant être un corps physique. Nous, les Occidentaux sommes plus centrés sur
le corps physique, puis, à partir d'un certain âge, quand on a de la bouteille, on commence à s'intéresser à l'esprit. Mais si vous êtes déjà allés au musée de Gandhi, à Delhi, vous
avez vu ce qui est écrit au-dessus de la porte, et ce fut d'ailleur
...[+++]s une réponse de Gandhi à la question d'un journaliste. Gandhi montait dans un train quand le journaliste l'a interpelé : «Gandhi, Gandhi, quel est votre message au monde ? » Gandhi se retourna et dit : « Ma vie. Ma vie est mon message. » Et votre vie aussi est un message. Peut-être pas aussi grand que celui de Gandhi - en tout cas pas le mien - mais votre vie doit être votre message. Sinon, pourquoi sommes-nous ici ?
Ik vertoef vaak in India en in India wordt je grootgebracht vanuit het perspectief dat je een spiritueel wez
en bent dat te gast is in een fysiek lichaam, terwijl we in het Westen veel meer uitgaan van ons fysieke lichaam en pas als we oud en rijp genoeg worden, krijgen we interesse voor de ziel. Maar, als je ooit in het Gandhi-museum in Delhi bent geweest, zul je weten dat er deze uitspraak boven de deur hangt, een uitspraak die feitelijk een antwoord was van Gandhi op de vraag van een journalist. Gandhi stapte op de trein en een journalist riep hem na: Gandhiji, Gandhiji, wat heb je de wereld te zeggen? waarop Gandhi zich omdraaide en z
...[+++]ei: Mijn leven, mijn leven is alles wat ik heb te zeggen. Datzelfde geldt voor jouw leven. Misschien met niet zoveel impact als dat van Gandhi -- het mijne zeker niet -- maar je leven moet je statement zijn. Waarom zou je anders hier zijn? datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
corps qui réagit à certains ->
Date index: 2021-08-05