Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "corps en grandes " (Frans → Nederlands) :
La stratégie ici, est que si un patient vient nous voir avec un organe malade ou endommagé, vous pouvez prendre un tout petit morceau de tissu de cet organe, moitié moins grand qu'un timbre-poste, vous pouvez ensuite désassembler ce tissu, et observer ses composants de base, les propres cellules du patient, vous les prélevez, cultivez et rassemblez ces cellules à l'extérieur du corps en grandes quantités, et ensuite nous utilisons du matériau de soutien.
De aanpak is, als een patiënt bij ons komt met een ziek of gewond orgaan, dan neem je een heel klein stukje weefsel van dat orgaan, kleiner dan de helft van een postzegel, dan vouw je dat weefsel uit elkaar, en je kijkt naar de basale componenten, de eigen cellen van de patiënt, je neemt die cellen uit, je kweekt die cellen buiten het lichaam in grote hoeveelheden, en dan gebruiken we substraatmaterialen.
Considérons un instant cette citati
on de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen
...[+++] van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ... Alors notre idée est de créer un détour, d'utiliser ces interfaces cerveau-machine pour lire ces signaux, des orages de cerveau à grande échelle qui contiennent le désir de bouger à nouveau, de contourner la lésion en utilisant un micro-procédé informatique et de l'envoyer à un corps nouveau, un corps entier appelé exosquelette, un costume robotique entier qui deviendra le nouveau corps de ces patients.
Ons idee is om de dwarslaesie te omzeilen, om deze brein-machine-interface te gebruiken om de signalen te lezen, grotere breinstormen die het verlangen naar beweging bevatten, om de dwarslaesie te omzeilen met computationele microtechniek en het naar een nieuw lichaam te sturen, een compleet lichaam, een exoskelet, een 'robotpak' dat het nieuwe lichaam van deze patiënten wordt.
Dans son nouveau livre visionnaire, « New Self, New World » [un nouveau soi, un nouveau monde] l’écrivain Philip Shepherd dit, « Si vous êtes séparé de votre corps, vous êtes également séparé du corps du monde, qui ensuite parait être quelqu’un d’autre par rapport à vous ou séparé de vous, plutôt que le continuum du vivant auquel vous appartenez. » Avant le cancer, le monde était une autre chose. C’était comme si je vivais dans un bassin stagnant et le cancer avait dynamité le rocher qui me séparait d’une mer plus grande.
In zijn nieuwe en visionaire boek Nieuw Zelf, Nieuwe Wereld zegt schrijver Philip Shepherd: Als je gescheiden bent van je lichaam, ben je ook gescheiden van het lichaam van de wereld, dat dan anders lijkt te zijn dan jou, of los van jou staat, in plaats van het levende continuüm waar jij deel van uitmaakt. Voor de kanker was de wereld iets anders. Het was alsof ik in een stilstaande poel leefde en kanker blies de steen op die me scheidde van de grotere zee.
Non, je plaisante. C'est intéressant, parce que c'était il y a six ans quand j'étais enceinte de mon premier enfant que j'ai découvert que l'agent de conservation le plus couramment utilisé dans les produits de soins pour bébés imite les œstrogènes quand il
s pénètrent dans le corps humain. Il est très facile effectivement de faire passer un composé chimique à partir de produits dans le corps humain à travers la peau. Et on avait trouvé ces conservateurs dans les t
umeurs du cancer du sein. Ce fut le début de mon périple pour faire ce f
...[+++]ilm, « Bébé toxique ». Et il ne faut pas beaucoup de temps pour découvrir quelques statistiques vraiment étonnantes sur cette question. La première est que vous et moi avons tous 30 à 50 000 produits chimiques dans notre corps que nos grands-parents n'avaient pas. Et beaucoup de ces produits chimiques sont maintenant liés à la montée en flèche des incidents de maladies chroniques de l'enfance que nous voyons dans toutes les nations industrialisées.
N
ee, grapje. Zes jaar geleden was ik zwanger van mijn eerste kind en ontdekte ik dat het meest gebruikte conserveermiddel van producten voor babyverzorging de werking van oestrogeen nabootst wanneer het in het menselijk lichaam wordt opgenomen. Chemische verbindingen uit producten kunnen vaak heel gemakkelijk via de huid het menselijk lichaam binnendringen. Deze conserveermiddelen werden teruggevonden in borstkankertumoren. Dat gaf de aanzet om de film ‘Toxic Baby’ te maken. Je hebt niet veel tijd nodig om wat echt verontrustende statistieken te vinden over deze kwestie. Wij hebben allemaal 30 à 50.000 chemicaliën in ons lichaam die bij onze grootouders niet
...[+++] voorkwamen. Veel van deze stoffen zijn gekoppeld aan de sterk gestegen gevallen van chronische kinderziekten die we in de geïndustrialiseerde landen zien opduiken.Mais il y a d'autres cas où il est nécessaire de démarrer le processus en deçà de l'état d'origine, on a alors besoin de développer davantage de vaisseaux sanguins simplement pour revenir à un état normal. Par exemple, après
une blessure. Et un corps humain est aussi capable de ça, mais seulement jusqu'au niveau, correspond à l'état normal. Mais ce que nous savons désormais, c'est que pour un certain nombre de maladies, il y a des des défaillances du système, où le corps n'arrive pas à rétracter ces vaisseaux sanguins supplémentaires ou à en développer suffisamment de nouveaux au bon endroit au bon moment. Et dans ces situations, l'angio
...[+++]genèse n'est plus équilibré Et quand l'angiogenèse n'est plus à l'équilibre, une myriade de maladies peut s'ensuivre. Par exemple, une angiogenèse insuffisante, pas assez de vaisseaux sanguins, conduit à des blessures qui ne se soignent pas, à des crises cardiaques, aux problèmes de circulation sanguine dans les jambes, aux décès par accident vasculaire cérébral, à des lésions nerveuses. Et à l'autre extrémité, une angiogenèse excessive, trop de vaisseaux sanguins, conduit aussi à la maladie. Et c'est ce qu'on voit dans le cancer, la cécité l'arthrite, l'obésité, la maladie d'Alzheimer. En tout, il y a plus de 70 grandes maladies, qui touchent plus d'un milliard de personnes dans le monde, qui, de prime abord, semblent différentes les unes des autres, mais qui en fait partagent un dérèglement de l'angiogénèse comme dénominateur commun. Et avoir pu comprendre cela nous permet de reconsidérer la façon dont nous abordons effectivement ces maladies en contrôlant l'angiogenèse.
Er zijn ook situaties waarbij we een toestand van tekort aan weefsel hebben en het nodig is bloedvaten te vormen om de normale toestand terug te krijgen. Na een verwonding, bijvoorbeeld. En het lichaam kan dat ook maar slechts tot aan de normale toestand, de norm. Maar nu weten we dat bij een aantal ziekten er defecten in dat systeem optreden zodat het lichaam de extra bloedvaten niet kan terugsnoeien of er niet genoeg nieuwe kan laten groeien op de juiste plaats en tijd. Dan zeggen we dat de angiogenese uit balans is. En als dat het geval is kunnen allerlei ziekten daarvan het gevolg zijn. Zo zal onvoldoende angiogenese, dus een tekort aan bloedvaten, leiden tot niet helende wonden, hartaanvallen, benen zonder circulatie, dood door infarct
...[+++], zenuwbeschadiging. Aan de andere kant kan overdreven angiogenese, dus teveel bloedvaten, ook ziekten veroorzaken. Dat zien we bij kanker, blindheid, artritis, zwaarlijvigheid en Alzheimer. In totaal zijn er meer dan 70 belangrijke ziekten, waaraan meer dan een miljard mensen in de wereld lijden, en die oppervlakkig allen verschillend lijken te zijn, maar die in feite abnormale angiogenese als gemeenschappelijke noemer hebben. Dit inzicht laat ons toe de behandeling van deze ziekten te heroverwegen door angiogenese te controleren.Nous sommes venus à comprendre le corps vivant par l'étude d'un grand nombre de corps morts.
We hebben het levende lichaam leren kennen door veel onderzoek te doen naar veel dode lichamen.
J'ai passé beaucoup de temps en Inde, là-bas, tu es élevé avec ce sentiment qu'on est un être spirituel
se trouvant être un corps physique. Nous, les Occidentaux sommes plus centrés sur le corps physique, puis, à partir d'un certain âge, quand on a de la bouteille, on commence à s'intéresser à l'esprit. Mais si vous êtes déjà allés au musée de Gandhi, à Delhi, vous avez vu ce qui est écrit au-dessus de la porte, et ce fut d'ailleurs une réponse de Gandhi à la question d'un journaliste. Gandhi montait dans un train quand le journaliste l'a interpelé : «Gandhi, Gandhi, quel est votre message au monde ? » Gandhi se retourna et dit : « Ma vi
...[+++]e. Ma vie est mon message. » Et votre vie aussi est un message. Peut-être pas aussi grand que celui de Gandhi - en tout cas pas le mien - mais votre vie doit être votre message. Sinon, pourquoi sommes-nous ici ?
Ik vertoef vaak in India en in India wordt je grootgebracht vanuit het perspectief dat je e
en spiritueel wezen bent dat te gast is in een fysiek lichaam, terwijl we in het Westen veel meer uitgaan van ons fysieke lichaam en pas als we oud en rijp genoeg worden, krijgen we interesse voor de ziel. Maar, als je ooit in het Gandhi-museum in Delhi bent geweest, zul je weten dat er deze uitspraak boven de deur hangt, een uitspraak die feitelijk een antwoord was van Gandhi op de vraag van een journalist. Gandhi stapte op de trein en een journalist riep hem na: Gandhiji, Gandhiji, wat heb je de wereld te zeggen? waarop Gandhi zich omdraaide en z
...[+++]ei: Mijn leven, mijn leven is alles wat ik heb te zeggen. Datzelfde geldt voor jouw leven. Misschien met niet zoveel impact als dat van Gandhi -- het mijne zeker niet -- maar je leven moet je statement zijn. Waarom zou je anders hier zijn?Nous savons que ça marche. Si vous avez le paludisme, nous vous donnons de la quinine, ou un de ses dérivés. Et donc c'est ce que les médecins sont initialement entrainés à faire. Et c'est miraculeux dans le cas des maladies infectieuses --
comme ça fonctionne bien. Et beaucoup de gens dans le public ne seraient probablement pas en vie si les médecins ne faisaient pas ça. Mais maintenant appliquons ça aux maladies systémiques comme le cancer. Le problème est que, dans le cancer, il n'y a pas quelque chose d'autre à l'intérieur de vous. C'est vous, vous êtes en panne. Cette conversion à l'intérieur de vous s'est mal faite d'une façon ou d
...[+++]'une autre. Alors comment diagnostiquons nous cette conversion? Et bien maintenant ce que nous faisons et que nous la divisons selon les parties du corps -- vous savez, l'endroit où c'est apparu -- et nous vous mettons dans des catégories différentes selon la partie du corps. Et alors vous faisons un essai clinique pour un médicament contre le cancer du poumon et un pour le cancer de la prostate et un pour le cancer du sein, et nous les traitons comme s'ils étaient des maladies distinctes et cette manière de les séparer avait quelque chose à voir avec ce qui ne va vraiment pas. Et bien sûr, ça n'a pas vraiment grand'chose à voir avec ce qui ne va pas. Parce que le cancer est une défaillance du système.
We weten dat dat werkt. Als je malaria hebt, krijg je kinine of een afgeleide ervan. Dat is het fundament van de artsenopleiding. Prima
methode, als we te doen hebben met een besmettelijke ziekte - dan werkt het goed. Veel mensen hier in het publiek zouden waarschijnlijk niet meer leven als artsen dit niet deden. Maar pas dat nu eens toe op systeemziekten zoals kanker. Het probleem is dat bij kanker er niets vreemds in je is binnengedrongen. Jij bent het zelf waarin iets stuk is gegaan. Die conversatie binnen in je is op de een of andere manier in het honderd gelopen. Hoe diagnosticeren we zo'n conversatie? Nu doen we dat door te kijken
...[+++]waar in je lichaam de fout optreedt - waar de ziekte zich uit - en wij brengen je onder in verschillende categorieën volgens het deel van het lichaam. Dan doen we een klinische proef voor een geneesmiddel voor longkanker, een voor prostaatkanker en een voor borstkanker. Wij behandelen deze alsof het afzonderlijke ziekten zijn, alsof deze manier van indelen iets te maken had met wat er werkelijk is misgegaan. Natuurlijk heeft dat weinig te maken met wat er misging. Omdat kanker een falen is van het systeem.Rob Knight est un pionnier dans l’étude de microbes humains, la communauté d'organismes unicellulaires minuscules qui vivent dans notre corps et ont un grand rôle, mais peu exploré, pour notre santé. « 1,5 kg de microbes que nous avons dans et sur notre corps seraient plus importants que chaque gène que nous possédons dans notre génome » dit-il. Découvrez pourquoi.
Rob Knight is een pionier in de studie van de menselijke microben, de gemeenschap van kleine eencellige organismen die in ons lichaam een enorme - en grotendeels ononderzochte - rol spelen in onze gezondheid. De drie kilo microben die je met je meedraagt zijn misschien belangrijker dan enig gen in je genoom , zegt hij. Hier kom je te weten waarom.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
corps en grandes ->
Date index: 2023-03-13