Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "compassion qui existe " (Frans → Nederlands) :
Grâce à la compassion qui existe en nous, on peut briser ces cercles pour communiquer l'un avec l'autre avec compassion pour rendre le monde meilleur.
We kunnen de cirkel doorbreken door met onze diepgewortelde compassie, ons met de wereld te verbinden en er een betere plek van te maken.
Je sais que le prochain Bouddha viendra dans des milliers d'années, mais il existe aujourd'hui dans un paradis, il s'appelle Maitreya. Je vais donc me retirer, et je vais méditer et prier jusqu'à ce que Bouddha Maitreya se révèle à moi, et me donne un enseignement ou quelque chose pour raviver la pratique de la compassion dans le monde d'aujourd'hui . Alors il se retira du monde. Et il médita pendant trois ans sans voir le futur Bouddha Maitreya. Et il s'en fut, écoeuré.
Ik weet dat de volgende Boeddha over een paar duizend jaar komt, maar nu nog in een hemelse staat verkeert. Hij heet Maitreya. Dus ik ga in retraite en ik ga mediteren en bidden totdat de Boeddha Maitreya zich aan mij openbaart, en me lessen geeft of iets dergelijks om de praktijk van medeleven te doen herleven in de wereld van vandaag. Dus ging hij in retraite. En mediteerde drie jaar lang en zag geen toekomstige Boeddha Maitreya, en vertrok, in walging.
Et ainsi, tout comme l'utérus enveloppe totalement l'embryon, qui grandit en lui, la matrice divine de la compassion nourrit l'existence toute entière.
Net als de baarmoeder volledig het embryo omgeeft voedt de goddelijke matrix van mededogen het hele bestaan.
Mais cette idée que notre présent et notre futur sont mutuellement exclusifs, que pour atteindre notre potentiel d'action, nous devons abandonner notre potentiel d'existence, que le nombre de processeurs dans un circuit peut être doublé et doublé, mais que notre capacité de compassion, d'humanité, de sérénité et d'amour est en quelque sorte limitée, est un choix erroné et étouffant.
Maar het idee dat ons heden en onze toekomst elkaar uitsluiten; dat we om ons vermogen om te doen volledig te kunnen benutten, onze fundamentele behoefte om te zijn moeten inleveren; dat het aantal transistors op een circuit kan worden verdubbeld en verdubbeld, maar dat ons vermogen tot compassie, menselijkheid, rust en liefde op de een of andere manier is begrensd, is een vals dilemma en een verstikkende keuze.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et
de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par ...[+++] hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Nous pouvons emprunter le chemin le plus facile, le chemin le plus cynique, qui est un chemin basé sur les rêves d'un passé qui n'a jamais vraiment existé, une peur de l'autre, une mise à distance et une accusation, ou bien nous pouvons emprunter la voie bien plus difficile de la transformation, de la transcendance, de la compassion, et de l'amour, mais aussi de la responsabilité et de la justice.
We kunnen de makkelijker weg, de meer cynische weg kiezen. Een weg gebaseerd op een droom van een verleden dat nooit echt heeft bestaan. Angst voor elkaar, afstand en verwijt. Of we kunnen gaan voor de veel moeilijker weg van transformatie, zichzelf overstijgen, mededogen en liefde, maar ook verantwoordelijkheid en rechtvaardigheid.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
compassion qui existe ->
Date index: 2023-06-24