Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "comment la vie est organisée sur terre " (Frans → Nederlands) :
« Je veux que vous réimaginiez comment la vie est organisée sur terre, » indique le stratège mondial Parag Khanna. Comme nos villes en expansion deviennent de plus en plus connectées à travers le transport, l'énergie et les réseaux de communication, nous évoluons de la géographie vers ce qu'il appelle la « connectogéographie ». Cette civilisation en réseau mondial porte en elle la promesse de réduire la pollution et les inégalités — et même de surmonter les rivalités géopolitiques. Dans cette présentation, Khanna nous demande d'adopter une nouvelle maxime pour le futur : « La connectivité détermine le destin. »
Ik wil dat je herbekijkt hoe het leven op aarde is georganiseerd , zegt mondiaal strateeg Parag Khanna. Terwijl onze uitdijende steden steeds meer verbonden raken door verkeers-, energie- en communicatienetwerken, evolueren we van geografie naar wat hij noemt 'connectografie'. Deze opkomende wereldwijde netwerkbeschaving houdt de belofte in van minder vervuiling en ongelijkheid — en zelfs het overwinnen van geopolitieke rivaliteit. In deze talk vraagt Khanna ons om een nieuwe stelregel te omarmen voor de toekomst: Connectiviteit is lotsbestemming.
En fin de compte, les impacts que l'on peut anticiper avec ce scénario de 4°C seront incompatibles avec la façon dont la vie est organisée sur Terre.
Het komt erop neer dat de verwachte effecten onder een 4°C-scenario wereldwijd onverenigbaar gaan zijn met het georganiseerde leven.
Et avec sa célèbre note sur son carnet, il a commencé en haut à gauche avec, « Je pense, » et ensuite il ébauche le premier arbre de la vie, qui est l’idée qu’il se fait de comment les espèces qui vivent su Terre, sont liées à travers l’évolution historique -- l’origine des espèces à travers la sélection naturelle et les différences avec une population ancestrale.
Met deze beroemde vermelding in zijn notitieboekje begint hij in de linkerbovenhoek met Ik denk en dan schetst hij de eerste boom van het leven. Dat is zijn idee van hoe alle soorten, alle levende wezens op aarde verbonden zijn door evolutionaire geschiedenis: het ontstaan van soorten door natuurlijke selectie en divergentie vanuit een voorouderlijke populatie.
Dans son laboratoire, Martin Hanczyc crée des protocellules , des masses expérimentales de composants chimiques qui se comportent comme des cellules vivantes. Son travail démontre comment la vie a pu apparaître sur terre et peut-être ailleurs aussi.
In zijn laboratorium maakt Martin Hanczyc protocellen, experimentele zakjes van chemische producten die zich als levende cellen gedragen. Zijn werk toont aan hoe het eerste leven ter wereld zou kunnen zijn ontstaan … en misschien ook elders.
Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coû
teux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou m
illiardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers :
L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseu
...[+++]r spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruim
te te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan
krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar ie
...[+++]ts toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...U
n jour un res
ponsable de la NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-vous s'il-vo
us-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a surpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, n
...[+++]ous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aan
wezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei: 'Ec
ht waar? Is dat dan niet ...[+++] makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar geen definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er een beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.On entend rarement parler de Nicolas Sténon en dehors de Introduction à la géologie mais tout ceux qui espèrent comprendre la vie sur terre devraient voir comment Steno a élargi et connecté ces notions-mêmes : Terre, vie et intelligence.
Nicolaus Steno is vrijwel onbekend buiten het vak 'Introductie tot de geologie', maar iedereen die het leven op aarde hoopt te begrijpen, zou moeten zien hoe Steno juist die concepten uitbreidde en verbond: aarde, leven en begrijpen.
Il y a 70 000 ans, nos ancêtres étaient des animaux parmi d'a
utres, qui vivaient leur vie dans un coin d'Afrique avec tous les autres animaux. Aujourd'hui en revanche, il semble difficile de contester le fait que les hommes
dominent la planète Terre. Nous nous sommes installés sur tous les continents, et nos actions déterminent le sort des autres animaux (et celui de l
a Terre elle-même). Comment en est-on arrivé là ...[+++] ? L'historien Yuval Noah Harari propose une explication surprenante à l'essor de l'humanité.
70.000 jaar geleden waren onze voorouders onbelangrijke dieren, die zich met hun eigen zaken bemoeiden in een hoekje van Afrika, samen met alle andere dieren. Nu is iedereen het erover eens dat de mens de planeet Aarde domineert. We hebben ons over alle continenten verspreid, en onze acties bepalen het lot van andere dieren, en misschien van de Aarde zelf. Hoe zijn we zover gekomen? Historicus Yuval Noah Harari suggereert een verrassende reden voor de opkomst van de mensheid.
Mais si votre vie entière a été organisée vers le succès, comment gérerez-vous les moments difficiles ?
Maar als je je hele leven al op een succesvol spoor zit, hoe ga je dan om met moeilijkheden?
Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg
uit de grot naar de ...[+++]vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
comment la vie est organisée sur terre ->
Date index: 2022-11-23