Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "commencé à redécouvrir le vrai " (Frans → Nederlands) :
Alors que j'étais sur le point de tout abandonner, après des années de souffrance, j'ai commencé à redécouvrir le vrai pouvoir de la musique.
Toen ik alles wilde opgeven, na jaren van lijden, herontdekte ik de ware kracht van muziek.
Eh bien, durant les prochaines 15 années, nous pourrions commencer à voir de vraies informations spectroscopiques venant de prometteuses planètes proches qui révéleront précisément à quel point elles sont prêtes à recevoir la vie.
In de komende 15 jaar kunnen we over spectroscopische gegevens beschikken van veelbelovende nabijgelegen planeten die onthullen hoe geschikt ze zijn voor het leven.
J'aimerais aider les autres à redécouvrir cet étonnement -- vouloir s'y impliquer, vouloir apprendre, vouloir partager ce qu'ils ont appris, ce dont il se sont aperçu être vrai et ce dont ils ne sont pas encore sûr.
Ik wil anderen die verwondering helpen herontdekken -- ermee aan de slag willen gaan, ervan willen leren, willen delen wat ze hebben geleerd, wat ze aan waarheid ontcijferd hebben, en wat ze nog aan het ontcijferen zijn.
Et cette quête a commencé, qui est devenue une quête de presque cinq ans à présent, pour redécouvrir ce que j'aimais dans la médecine.
Dus begon ik deze zoektocht, die inmiddels al vijf jaar duurt, om die oorspronkelijke inspiratie voor dit vak terug te vinden.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produ
ire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Et j'ai commencé mon rituel. Je commence toujours par le pouls, puis j'examine les mains, puis je regarde les ongles, puis je glisse ma main vers le ganglion épitrochléen, et j'étais dans mon rituel. Et quand mon rituel a commencé, ce patient très volubile a commencé à se calmer. Et je me souviens avoir eu un sentiment très étrange que le patient et moi étions revenus doucement dans un rituel primitif dans lequel j'avais un rôle et le patient avait un rôle. Et quand j'ai eu fini, le patient m'a dit avec une certaine crainte, Je n'ai jamais été examiné comme cela avant. . Mai
ntenant, si c'était vrai ...[+++], c'est une véritable condamnation de notre système de santé, parce qu'on l'avait vu dans d'autres endroits.
Ik begon mijn ritueel. Ik begin altijd met de pols, dan onderzoek ik de handen, kijk naar het nagelbed, dan schuif ik mijn hand op tot aan de epitrochleare knoop. Zo begin ik aan mijn ritueel. Toen ik mijn ritueel aanvatte begon deze zeer spraakzame patiënt te kalmeren. Ik herinner me het zeer griezelige gevoel dat de patiënt en ik waren teruggevallen op een primitief ritueel waarin zowel ik als de patiënt hun rol speelden. Toen ik klaar was, zei de patiënt met wat ontzag tegen mij: 'Zo ben ik nog nooit onderzocht geworden.' Als dat waar zou zijn, is dat een echte veroordeling van onze gezondheidszorg, omdat ze ook op andere plaatsen werden onderzocht.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu pa
r hasard, quelqu'un découvre ...[+++] un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Vrai? Et nous avons commencé à parler. Les gens voient mon badge, et ils voient Les enregistrements de guerre, et ensuite nous commençons à parler de guerre. Nous avons commencé une conversation avec d'autre gens dans la classe, et ça a continué et continué. Je veux dire, ont était là pendant une heure, à parler. Et ça m'a vraiment montré quelque chose que j'aimerais demander à vous les gars d'y réfléchir et j'espère d'y aider. Je pense que beaucoup d'entre nous ont très peur de discuter de la guerre, et de politique. Et certainement -- car nous allons peut être ne pas être d'accord. Peut être qu
...[+++]e ça va vous mettre mal à l'aise. Comment est ce que nous faisons, pour pouvoir vraiment avoir une conversation?
We begonnen een gesprek. Mensen zien mijn tag met The War Tapes en dat start een gesprek over oorlog. We raakten in gesprek met een paar andere mensen in de klas en dit bleef maar doorgaan, een uur aan een stuk. Het belichtte iets waarover ik jullie wil vragen na te denken en hopelijk mee te helpen. Velen van ons zijn erg bang om over oorlog en politiek te praten. Omdat -- we zijn het misschien oneens. Misschien wordt het ongemakkelijk. Hoe creëren we een opening voor zo'n gesprek?
Il nous semble
que, quand les gens commencent à se dissimuler, ils commencent à mentir, c'es
t là que ça devient vraiment intéressant, c'est un sujet dans lequel nous voulons plonger. Et nou
s sommes surpris de découvrir, en tant que jeunes parents, qu'il y a presque plus de tabous sur l'art d'élever un enfant qu'il y en a autour du sexe. AV : C'est vrai. Donc comme nous l'avons dit, les premières années étaient vraiment formidables,
...[+++] mais elles étaient aussi vraiment difficiles. Et nous ressentons qu'une partie de cette difficulté provient de la fausse image que l'on se fait des parents.
Het lijkt ons dat als mensen beginnen te verbloemen, of liegen over dingen, dat het dan echt interessant wordt, dat is een onderwerp waar we ons in willen verdiepen. Tot onze verrassing stelden we vast, als jonge ouders, dat er bijna meer taboes zijn over ouderschap dan over seks. AV: Dat is waar. Dus zoals gezegd, de eerste jaren waren fantastisch, maar ook echt moeilijk. Wij denken dat een deel van die moeilijkheid door valse reclame over ouderschap kwam.
En fait, ça me rappelle quand, je ne sais pas, il y a quelques années j'ai donné une conférence dans une école à Palo Alto dans laquelle il y avait une douzaine d'enfants de 11 ans. Je devais parler à ces enfants pendant une heure. A 11 ans, ils étaient tous assis en demi-cercle me regardant avec leurs g
rands yeux, et j'ai commencé, il y avait un grand tableau derrière moi, et j'ai commencé à écrire un 1 suivi de 22 zéro derrière, et j'ai dit « Très bien, maintenant regardez, c'est le nombre d'étoiles dans l'univers visible, et ce nombre est tellement grand qu'il n'y a même pas de nom ». Et un de ces gamins a levé sa main et a dit, « Et
...[+++]bien, en fait il y en a un. C'est un Sextra-quadra-hexa-quelque chose ou autre». Pas vrai ?
Een paar jaar geleden gaf ik een lezing op een school in Palo Alto. Er waren ongeveer 12 kinderen van 11 jaar die kwamen luisteren. Ik kwam voor een lezing van een uur. Elfjarigen, die in een halve cirkel om mij heen zaten en naar me keken met grote ogen. Ik begon, er stond een whiteboard achter mij. Ik schreef een 1 met 22 nullen erachter en zei: Kijk, dit is het aantal sterren in het zichtbare heelal, en dit getal is zo groot dat er niet eens een naam voor bestaat. Eén van deze kinderen stak zijn hand op en zei: Er is eigenlijk wel een naam voor. Het is sextra-quadra-hexa of zoiets.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
commencé à redécouvrir le vrai ->
Date index: 2024-05-06