Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «commencé à documenter mes expériences pour essayer » (Français → Néerlandais) :
Il y a sept ans, j'ai commencé à documenter mes expériences pour essayer de comprendre pourquoi.
Ongeveer zeven jaar geleden begon ik mijn ervaringen vast te leggen om uit te zoeken waarom.
Rétrospectivement, je pense qu'elle était un peu inquiète quant à ma santé mentale. Je racontais sans cesse des histoires à la maison, ce qui était une bonne chose, sauf que je
les racontais à des amis imaginaires autour de moi, ce qui n'était pas si bien. J'étais une enfant introvertie au point de communiquer avec les crayo
ns de couleur et de présenter des excuses à des objets quand je les heurtais. Donc, ma
mère a pensé que ça pourrait me faire d
u bien d'é ...[+++]crire mes expériences et mes émotions au jour le jour. Ce qu'elle ne savait pas c'est que je pensais que ma vie était terriblement ennuyeuse, et que la dernière chose que je voulais faire était d'écrire sur moi-même. Au lieu de cela, j'ai commencé à écrire sur d'autres personnes que moi et les choses qui ne s'étaient jamais vraiment passées. Et ainsi a commencé ma passion de toute une vie pour l'écriture de fiction. Ainsi, dès le début, la fiction pour moi était moins une manifestation autobiographique qu'un voyage transcendantal dans d'autres vies, d'autres possibilités. Soyez patients, s'il vous plaît. Je vais dessiner un cercle et revenir à ce point.
Als ik erop terugkijk denk ik dat ze zich wat zorgen maakte over mijn geestelijke gezondheid. Ik vertelde thuis constant verhalen, wat goed was, behalve dat ik ze aan denkbeeldige vrienden vertelde, wat niet zo goed was. Ik was een introvert kind zozeer zelfs dat ik met kleurpotloden communiceerde en mij verontschuldigde bij objecten als ik ertegen aanliep. Mijn moeder dacht dat het mij goed zou doen om mijn ervaringen en emoties van elke dag neer te schrijven. Wat ze niet wist was dat ik mijn leven vreselijk saai vond en dat het laatste wat ik wilde doen schrijven over mijzelf was. In plaats daarvan begon ik te sc
hrijven over andere mensen en dingen die in we ...[+++]rkelijkheid nooit gebeurd waren. Zo begon mijn levenslange passie voor het schrijven van fictie. Vanaf het prille begin was fictie voor mij niet zozeer een autobiografische manifestatie als wel een transcendentale reis naar andere levens, andere mogelijkheden. Heb alstublieft geduld met mij. Ik zal een cirkel tekenen en op dit punt terugkeren.Il n'y a pas de lumière naturelle dans
cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu
'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d ...[+++]'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de
grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door da
...[+++]t ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...J'ai ouver
t un studio et j'ai essayé d'être publié. J'envoyais mes livres. J'envoyais des centaines de cartes postales aux éditeurs et aux dire
cteurs artistiques, mais il n'y avait aucune réponse. Et mon grand-père m'appelait toutes les semaines, et
disait : « Jarrett, comment ça avance ? Est-ce que tu as un job ? » Parce qu'il avait investi une grosse somme d'argent dans mes études universitaires. Et je disais : « Oui, j'ai un job
...[+++]. J'écris et j'illustre des livres pour enfants. » Et il disait : « Eh bien, qui te paie pour ça ? » Et je répondais : « Personne. Personne pour le moment. Mais je sais que ça va arriver. » J'avais l'habitude de travailler le week-end à la programmation saison creuse de Hole in the Wall pour faire un peu d'argent tout en essayant de me lancer, et ce gamin qui était hyper-chargé d'énergie, j'ai commencé à l'appeler « Monkey Boy » (garçon-singe). Je suis rentré à la maison et j'ai écrit un livre appelé « Bonne nuit, Monkey Boy ». Et j'ai envoyé un dernier lot de cartes.
Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden. Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten naar redacteuren en art directors, maar die werden niet beantwoord. Mijn opa belde mij elke week, en vroeg dan: Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan? Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding. Dan zei ik: Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken. Hij zei: Maar wie betaalt je daarv
oor? Ik zei: Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik zei: Op dit moment nog n
...[+++]iemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren. Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen. Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch) Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: Welterusten, Apenjoch . Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.(Rires) Vraiment, c'est comme un tas de gens assis qui passe un test d'admissio
n. Je veux dire, le moment le plus dramatique c'est quand quelqu'un commence à se masser les tempes. Et je suis journaliste, j'ai besoin d'écrire sur quelque chose. Je sais qu'il y a ce truc incroyable qui se passe dans ces esprits, mais je n'y ai pas accès. Et je me suis rendu compte que si j'allais raconter cette histoire, il fallait que je me mette un peu à leur
place. Et donc j'ai commencé à essayer de passer de
...[+++] 15 à 20 minutes tous les matins avant de m'assoir pour lire mon New York Times à essayer de me souvenir de quelque chose.
(Gelach) Werkelijk, het is alsof een stel mensen een examen zit te maken. Het meest dramatische dat er ooit gebeurt, is dat iemand over zijn slapen begint te wrijven. Ik ben journalist, ik heb iets nodig om over te schrijven. Ik weet dat er zich ongelofelijke dingen afspelen in hun hoofd maar ik kan daar niet bij. Toen wist ik dat, als ik dit verhaal wilde vertellen, ik in hun schoenen moest gaan staan. Toen ging ik proberen om 15 tot 20 minuten lang, iedere morgen voordat ik de krant ging lezen, gewoon te proberen om iets te onthouden.
Je parle de moi. C'est ce que je suis : une blogueuse. J'ai toujours décidé que j'allais être une experte en une seule chose, et je suis experte sur cette personne, donc j'éc
ris sur elle. Et -- pour résumer l'histoire
de mon blog : il a commencé en 2001. J'avais 23 ans. Mon travail ne me plaisait pas, parce qu
e j'étais designer, mais ça ne me stimulait pas. J'avais fait des études de lettres à la fac. Elles ne me servaient pas, mai
...[+++]s l'écriture me manquait. Donc, j'ai commencé à tenir un blog et à inventer des choses comme ces petites histoires. Ceci est une illustration sur mon expérience en colo quand j'avais 11 ans, et comment je suis allée à une colo YMCA -- chrétienne -- et en fait à la fin, j'avais fait en sorte que mes amis me détestent tellement que je me suis cachée dans une couchette. Ils ne pouvaient pas me trouver. Ils ont commencé à faire des recherches, et j'ai entendu des gens dire qu'ils auraient aimé que je me sois suicidée, que j'aie sauté de Bible Peak. Donc -- vous pouvez rire, ça va. C'est ce qui m'a faite -- c'est moi. C'est ce qui m'est arrivé. Quand j'ai commencé mon blog j'avais vraiment cet unique objectif, je voulais -- j'avais compris, je disais que je ne serais jamais célèbre mondialement mais que je pourrais être célèbre sur Internet. Je me suis fixé un objectif. Je me suis dit que j'allais gagner un prix, parce que je n'avais jamais gagné de prix.
Ik praat over mezelf. Dat is wie ik ben. Ik ben een blogger. Ik besloot ooit dat ik een deskundige zou worden in één ding. Ik ben expert in deze persoon en schrijf dus over mezelf. En -- in het kort over mijn blog: ik begon in 2001 op mijn 23e. Ik was niet blij met mijn baan, ik ben ontwerpster werd niet echt gestimuleerd. Ik studeerde Engels en dacht dat ik er niets mee kon, maar ik miste het schrijven. Dus
begon ik te bloggen door korte verhaaltjes te schrijven. Dit was een illustratie van mijn ervaringen op kamp toen ik 11 jaar was. Ik ging op kamp met de YMCA -- een christelijk kamp -- Uiteindelijk had ik het zo bont gemaakt dat mijn
...[+++] vrienden mij haatten en ik mij in een bed verstopte. Ze vonden me niet en startten een zoekactie. Ik hoorde hen zeggen dat ze hoopten dat ik zelfmoord had gepleegd, of van de Bible Peak was afgesprongen. Lachen mag, dat is oké. Dit ben ik. Dit overkwam mij. Toen ik startte met mijn blog, had ik echt maar één doel. Ik zei: “Ik word niet beroemd over de hele wereld, maar ik kan beroemd worden op het internet.” Ik stelde mezelf tot doel een award te winnen omdat ik er nog nooit in mijn hele leven één won.J'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1
978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a donné une mission de trois jours pour photographier des enfants amérasiens - des enfants qui avaient été engendrés par les GI américains dans toute l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amérasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographier des enfants dans
différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombreux journalistes, j'ai toujours espoir que
...[+++], une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de simplement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
Ik ben vele jaren fotograaf geweest
. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotograferen. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, overal in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 40.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotografen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in pl
aats van slechts te documenteren ...[+++]. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontevreden met het artikel dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf te nemen. Ik was 28 jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan.Mais, à force de fréquenter David, à force d'a
voir lu toute cette documentation, j'ai quand même eu envie d'essayer, pour voir. J'ai dû me tourner vers l'évidence, vers Martin Seligman, fondateur de la psychologie positive, chercheur à l'Université de Pennsylvanie, lui aussi, décidément aujourd'hui on en parle beaucoup, qui est arrivé à identifier ceci : il suffit dans sa journée de repérer 3 situations, moments, interactions, goût
...[+++]s, sensations, qui nous on fait du bien et pour lesquelles on a envie de dire, Alors là, merci ; pour faire progresser son niveau de bonheur de façon durable au bout de 3 semaines seulement.
die ons deugd hebben gedaan en waarvoor we geneigd zijn om 'wel bedankt!' te zeggen om ons geluksniveau duurzaam te doen verbeteren, bi
nnen de 3 weken. Ik lees dat, ik kom thuis, opgetogen over de informatie, ik ga aan tafel met mijn man en mijn drie kinderen, die op dat moment tussen 8 en 14 jaar zijn, en ik zeg: Ik heb iets mafs gelezen vandaag: als je elke dag -- en ter
wijl ik wil zeggen 'momenten, situaties waarvoor je --' kortom, wat ik zei, was dat als je per dag 3 dingen 'top' vindt, je langer zal leven, gezonder zal zijn en ge
...[+++]lukkiger. En we gingen ervoor. Het valt niet iedereen makkelijk. Het is niet evident. Ons niveau van onmiddellijke toegang tot dankbaarheid is verschillend van de ene persoon tot de andere.En outre, clairement, c'était une chose puissante, nous
voulions essayer d'amener d'autres personnes et nous avons pu comprendre comment le faire. Donc, nous avons ouvert la premiere école au monde de vol. C
e qui est rationnel pour la premiere école au monde de vol c'est un peu comme ça, lorsque les gardes-côtes viennent me voir et me disent - ils nous laissaient tranquilles quand nous étions en plongée avec ces petites choses sphériques maladroites. Ma
is quand nous avons commencé ...[+++] à voler dans des avions de chasse sous-marins ça les a rendu un peu nerveux. Et ils venaient nous dire, Avez-vous un permis pour ça? Et puis, j'avais mis mes lunettes de soleil sur la barbe qui dépassait sur les côtés et je répondais, Je n'ai pas besoin d'une saleté de permis. (Rires) C'est moi qui écrit ces saletés de permis, c'est vrai. Alors Bob Gelfons est ici - Mais quelqu'un dans le public ici a le permis Numéro 20.
Ook was het zo'n krachtig ding, we wilden dat anderen dat ook zagen en we bedachten hoe dat kon. Dus we openden de eerste vliegschool. De gedachte achter 's werelds eerste vliegschool is ongeveer dit, toen de kustwacht naar me toe kwam en zei -- ze waren gewend ons alleen te laten bij het duiken met die gekke boldingen. Maar nu we rondvliegen in onderwaterstraaljagers werden ze wat nerveus. Ze kwamen langs en zeiden, heb je d
aar een vliegbrevet voor? Dan stopte ik een zonnebril in mijn baard, aan alle kanten haar, en ik zei dan Ik heb geen stinkend vliegbrevet nodig. (Gelach) Ik schrijf deze stinkdingen, dat doe ik. Bob Gelfons, ergens h
...[+++]ier -- Iemand in het publiek heeft brevet nummer 20.L
e mois dernier, l'Encyclopaedia Britannica a annoncé qu'elle arrêtait son édition papier après 244 ans, ce qui m'a rendu nostalgique, parce que je me rappelle avoir joué à un jeu avec l'encyclopédie colossale à la bibliothèque municipale quand j'étais gamin, quand j'avais peut-être 12 ans. Et je me suis demandé si je pouvais mettre à jour ce
jeu, pas seulement pour des méthodes modernes, mais pour le moder
ne moi. Alors, j'ai essayé. Je suis allé sur u ...[+++]ne encyclopédie en ligne, Wikipedia, et j'ai entré le terme «terre». On peut commencer n'importe où, cette fois j'ai choisi la Terre.
Verleden maand kondigde de Encyclopaedia Britannica aan dat er na 244 jaar ge
en gedrukte edities meer van zullen verschijnen, wat me weemoedig stemde. Vroeger speelde ik een spel met de kolossale encyclopedie in mijn oude bibliotheek, toen ik nog klein was – misschien 12 jaar oud. Ik vroeg me af of ik dat spel kan vern
ieuwen, niet alleen voor de moderne tijd, maar voor de moderne 'ik'. Dus dat probeerde ik. Ik ging naar een online encyclopedie, Wikipedia, en ik voerde de term 'Aarde' in. Je kan overal beginnen, maar nu koos ik 'Aarde'
...[+++]. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
commencé à documenter mes expériences pour essayer ->
Date index: 2024-07-09