Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «combien le sens » (Français → Néerlandais) :
Et il leur dirait: Je vous ai aiguillé dans cette direction, maintenant que je vous aiguille dans une autre, tout ira bien. Mais si on saisit combien le sens donné est important alors on se rend compte que c'est en effet primordial d'y consacrer du temps, de l'énergie, et de l'effort pour faire en sorte que les gens s'intéressent à ce qu'ils font.
Hij vertelde hen: 'Op dat moment heb ik jullie in die richting gestuurd en nu stuur ik jullie in de andere richting, en alles is oké. Als je het belang van betekenis begreep, dan kwam je te weten dat het eigenlijk belangrijk is tijd, energie en moeite te besteden om mensen te doen houden van hetgeen ze doen.
Nous ne nous sommes pas arrêtés là, car nous avions vu combien le sens est important pour l'engagement des étudiants en classe.
Maar daar stopten we niet, want we hadden ingezien hoe belangrijk betekenis is voor de betrokkenheid van de leerlingen in de klas.
(Rires) Mais je vais vous épargner ça. Voici donc certains de mes montages préférés qui ont
été recueillis: Je sens tellement mon père vivant en moi qu'il n'y a même plus de place pour moi. Je me sens très seule. J'ai besoin d'être dans un village de campagne afin de me sentir belle. J'ai le sentiment d'être invisible pour toi. Je ne l'aurais pas caché, si la société ne
m'a pas fait sentir combien j'en avais besoin. J'aime Carolyn. Je me sens si vilain. Je sens que ces gens bizarres sont en réalité un plus de la vie au collège (Rires)
...[+++] J'aime comment je me sens aujourd'hui. Donc, comme vous pouvez le constater, We Feel Fine utilise une technique que j'appelle l'observation passive. Ce que je veux dire par là c'est qu'il observe passivement les gens, comme ils vivent leur vie. Il scanne les blogs du monde entier et examine ce que les gens ont écrit, et ces gens ne savent pas qu'ils sont observés ou interrogés.
(Gelach) Maar dit zal ik jullie besparen. Hier zijn enkele van mijn lievelingsmontages die werden verzameld: Ik voel de aanwezigheid van mijn vader zo sterk in mij, dat er geen plaats is voor mezelf. Ik voel me heel eenzaam. Ik moet me in een godvergeten plek bevinden om me mooi te voelen Ik voel me door jou genegeerd. Ik zou het niet verstoppen als de samenleving me niet het gevoel gaf dat het moet. Ik ben verliefd op Carolyn. Ik voel me zo geniepig. Ik voel dat deze rare snuiters een aanwinst zijn voor het universitaire leven. (Gelach) Ik hou van hoe ik me voel vandaag. Zoals je ziet, maakt 'We Feel Fine' gebruik van een techniek die ik 'passieve observatie' noem. Da
armee bedoel ik dat mensen ...[+++] passief worden geobserveerd terwijl ze hun leven leiden. Blogs over heel de wereld worden gescand en geanalyseerd, terwijl deze mensen zich er niet van bewust zijn.Cette image me rappelait une peinture rupestre, et faisait écho à combien nous étions encore primitifs, dans beaucoup de sens.
Het beeld herinnerde me aan grotschilderingen, en echode hoe primitief we nog steeds in veel opzichten zijn.
Des vérités cachés imprègnent notre monde; elles sont inaccessibles à nos sens, mais les mathématiques nous permettent d'aller au-delà de nos intuitions pour découvrir leurs mystères. Cédric Vilain nous narre combien les découvertes et les aventures mathématiques au sein d'énigmes donnent des frissons de plaisir : « la beauté des mathématiques ne se limite pas à nous faire plaisir. Elles transforment notre vision de l'univers. »
Verborgen waarheden doordringen onze wereld. Ze zijn ontoegankelijk voor onze zintuigen, maar de wiskunde stelt ons in staat verder te gaan dan onze intuïtie om hun geheimen te onthullen. In dit overzicht van wiskundige doorbraken spreekt Fieldsmedaillewinnaar Cédric Villani over de sensatie van het ontdekken en vertelt hij over het soms verbijsterende leven van een wiskundige. Mooie wiskundige verklaringen zijn er niet alleen voor ons plezier, zegt hij, ze veranderen onze kijk op de wereld.
Pourquoi n'avons-nous pas résolu cela ? Ceux d'entre nous qui sont dans l'éducation se sont accrochés à un plan d'affaires : peu importe combien de millions de jeunes gens échouent, nous allons continuer à faire la même chose qui n'a pas fonctionné. et ça ne rend personne assez fou, n'est-ce pas, pour dire : « Ca suffit. Trop c'est trop ! » Donc voici un plan d'affaires qui n'a simplement aucun sens.
Waarom hebben we hier niets aan gedaan? De mensen in het onderwijs zijn blijven vasthouden aan een ondernemingsplan waarbij het niet uitmaakt dat er miljoenen jongeren falen, we blijven gewoon doen wat niet werkt, en niemand maakt zich er zó druk om dat ze zeggen: Het is genoeg geweest. Het is een ondernemingsplan dat nergens op slaat.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van
dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Combien de vous peut-on enlever avant que vous cessiez d'être vous ? Et cette question a-t-elle seulement du sens ?
Hoeveel van jezelf kan je verwijderen totdat je niet meer jezelf bent? En is deze vraag eigenlijk wel logisch?
En tant que jeune papa, j'ai un sens qualitativement différent de la fragilité des bébés, de ce que sont nos obligations envers eux, et de combien d'amour on peut ressentir envers un enfant.
Na de geboorte van mijn eerste kind heb ik een kwalitatief ander gevoel over hoe teer baby's zijn, wat onze verplichtingen naar ze zijn en hoe veel liefde we voor een kind kunnen voelen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
combien le sens ->
Date index: 2022-01-26