Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «colère et leur détresse » (Français → Néerlandais) :
Et ils affichent littéralement leur bouleversement, leur indignation, leur colère et leur détresse.
Je kunt letterlijk de tekenen zien van hun shock van hun uitzinnigheid, van hun woede en hun verdriet.
Ils peuvent réagir avec gentillesse aux personnes en détresse, ou avec agressivité à des menaces parce que le stress et la colère se manifestent sous la forme d'une nuage d'hormones identifiable par le nez du chiens.
Ze kunnen vriendelijk reageren op mensen in problemen, of met agressie op bedreigingen omdat stress en woede zich voordoen als een hormonenwolk die een hondenneus kan herkennen.
Des dizaines d’années plus tard, la montée au pouvoir d’Hitler reste une mise en garde sur la fragilité des institutions démocratiques face à la colère des peuples et à un dirigeant prêt à exploiter leurs peurs et leurs colères.
Decennia later is Hitler's opkomst een waarschuwing voor de kwetsbaarheid van democratie als het wordt omgeven door een boze groep en een leider die hun woede wil voeden en hun angst wil uitbuiten.
À 11 ans, quand j'ai vu certains de mes amis renoncer à l'école parce que leurs parents ne pouvaient pas leur acheter les manuels scolaires, je me suis mis en colère.
Toen ik 11 was, zag ik hoe sommige vrienden van school moesten, omdat hun ouders geen schoolboeken konden betalen. Daar werd ik boos van.
Les gens qui avaient faim et souffraient manifestaient leur détresse, manifestaient leur besoin d'aide.
Mensen die honger en pijn hadden, lieten dat met berichten weten, vroegen zo om hulp.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...A travers ce processus, les gens sont revenus à leur propre passé, parfois à un moment précieux de leur vie, de leur enfance, et souvent, leur esprit alla dans le passé jusqu'à un moment de honte, de péché, d'un acte d’égocentrisme, d'un acte d'omission, de superficialité, d'une colère, d'un apitoiement sur soi, essayant d'amuser la galerie, d'un manque de courage.
Doorheen de geschiedenis zijn mensen teruggegaan naar hun eigen verleden, soms naar een mooie tijd in hun leven, naar hun kindertijd, en dikwijls blijft de geest hangen in het verleden bij een moment van schaamte, bij een begane zonde, een daad van egoïsme, een daad van nalatigheid, oppervlakkigheid, de zonde van woede, van zelfmedelijden, van een hielenlikker zijn, van gebrek aan moed.
Pouvez-vous sentir leur colère, leur peur, leur rage ce qui s'est passé dans leur pays?
Kan je hun woede voelen, hun angst, hun kwaadheid over wat er in hun land is gebeurd?
L'Afrique a des opportunités immenses qui ne traversent jamais le tissu de détresse et désespoir que les médias occidentaux présentent généralement à leur audience.
Afrika heeft enorme mogelijkheden die nooit zichtbaar zijn door het web van wanhoop en hulpeloosheid dat de Westerse media grotendeels presenteren aan hun publiek.
Heureusement, un homme réussit à s'échapper, retrouve Ulysse et lui explique leur situation de détresse.
Gelukkig weet een van hen te ontsnappen en vertelt aan Odysseus wat de mannen is overkomen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
colère et leur détresse ->
Date index: 2023-01-01