Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "cliniques mais pour comprendre réellement " (Frans → Nederlands) :
Il y a plusieurs dizaines d'années, seulement quelques pédiatres avaient entendu parler de l'autisme. En 1975, on estimait qu'un enfant sur 5 000 en souffrait. Aujourd'hui un enfant sur 68 est dans le spectre de l'autisme. A quoi est due cette augmentation ? Steve Silberman montre le « concours de circonstances ayant mené à la prise de conscience de l'autisme » - quelques médecins ayant une vision plus globale, un moment inattendu de la culture populaire e
t de nouveaux tests cliniques. Mais pour comprendr
e réellement, nous devons remont ...[+++]er jusqu'à un médecin autrichien du nom de Hans Asperger, qui publia un article pionnier en 1944. Oublié dans le temps, l'autisme a été mécompris depuis lors. (Cette conférence faisait partie d'une session TED2015 créée par le magazine Pop-Up : popupmagazine.com ou @popupmag sur Twitter.)
Enkele tientallen jaren geleden hadden weinig kinderartsen van autisme gehoord. In 1975 dacht men dat één op de 5.000 kinderen autisme had. Vandaag bevindt 1 op de 68 zich op het autismespectrum. Vanwaar deze forse stijging? Steve Silberman wijst op 'een perfecte storm van autism
e-bewustzijn' - een paar artsen met een aanvaardbaarder idee, een onverwacht popcultuur-moment en een nieuwe klinische test. Maar om het echt te begrijpen, moeten we teruggaan naar 1944 toen ee
n Oostenrijkse arts Hans Asperger een baanbrekende paper publiceerd
...[+++]e. Hij geraakte in de vergetelheid en sindsdien werd autisme gehuld in misverstanden. (Dit gesprek was onderdeel van een TED2015 sessie samengesteld door Pop-Up Magazine: popupmagazine.com of @popupmag op Twitter)Parce que pour comprendre pourquoi quelqu'un dans une culture très différente fait quelque chose -- quelqu'un que vous considérez comme étranger -- qui fait des choses que vous considérez étranges dans une culture qui vous semble étrange, comprendre réellement pourquoi ils font les choses qu'ils font, est une réalisation moralement rédemptrice parce que vous devez vous identifier à leurs expériences.
Begrijpen waarom iemand uit een heel andere cultuur iets doet - iemand die je als vreemd aanziet - die dingen doet die jou vreemd overkomen in een cultuur die je vreemd vindt, echt begrijpen waarom ze de dingen doen die ze doen, is een moreel verlossende prestatie omdat je hun ervaring met de jouwe moet vergelijken.
Et nous l'avons fait parce que nous
pensons qu'elle va réellement nous permettre de réaliser le potentiel, la promesse, de l'ensemble du séquençag
e du génome humain, mais elle va nous permettre, en faisant ça, de faire
vraiment des essais cliniques dans un plat avec des cellules humaines, et non pas
cellules animales, pour produire des médica ...[+++]ments et des traitements qui sont beaucoup plus efficace, beaucoup plus sûrs, beaucoup plus rapidement, et à un moindre coût.
We hebben dat gedaan omdat we denken dat we zo het potentieel waar kunnen maken van de sequentieanalyse van het menselijk genoom. Daarbij kunnen we ook klinisch reageerbuisonderzoek doen met menselijke cellen in plaats van dierlijke cellen, om medicijnen en behandelingen te genereren die veel effectiever, veel veiliger, veel sneller en veel goedkoper zijn.
Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coû
teux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astrona
ute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-i
l exactement ? Pour comprendre comment un ascenseu ...[+++]r spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkel
ijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wa
t ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar ie
...[+++]ts toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Ne donnez pas aux en
fants de traitement pour l'hyperactivité à moins que ce ne soit vraiment, vraiment exceptionnellement difficile. (Applaudissements) La même chose avec les troubles maniaques, le stress et la dépression, à m
oins que ce ne soit cliniquement violent, bon sang. Les troubles bipolaires sont surnommés la maladie du PDG. Quand Steve Jurvetson et Jim Clark et Jim Barksdale l'ont tous, et ils ont construits Netscape. Imaginez si on leur avait donné de la Ri
taline. On n'aurait jamais ...[+++] eu ce truc, hein? Al Gore aurait réellement inventé l'Internet.
Behandel kinderen niet tegen concentratiestoornis tenzij het echt heel, heel slecht gaat. (Applaus) Hetzelfde geldt voor manies, stress en depressie, tenzij het medisch onverantwoord is. Bipolaire stoornis wordt ook wel CEO ziekte genoemd. Als Steve Jurvetson, Jim Clark en Jim Barksdale het allemaal hebben, en zij bouwden Netscape. Stel je voor dat zij Ritalin kregen. Dan hadden we dat niet gehad, hè? Al Gore zou echt het internet uitgevonden hebben.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La syn
thèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. D
onc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la thé
...[+++]orie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une si
tuation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégi
e et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendi
ge situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie
, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de midde
...[+++]len had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Et voici Donna qui montre à ma tante une danse philippine. Et maintenant que le monde se rétrécit, je pense qu'il est de plus en plus important de connaître les pas de danse des autres, de se rencontrer, d'essayer de se connaître,
d'imaginer un moyen pour dépasser les barrièr
es, pour se comprendre, pour comprendre les espoirs et rêves de chacun, pour comprendre ce qui fait rire ou pleure
r les autres. Et je sais que nous ne pouvons ...[+++]pas tous faire des programmes d'échanges, ou avoir des correspondants étrangers, et je ne peux forcer tout le monde à voyager. J'ai déjà discuté de ça avec Chris et Amy, et ils m'ont dit que ça posait un problème. Vous ne pouvez pas forcer les gens, et je suis entièrement d'accord avec ça. Donc nous ne forçons pas les gens à voyager. Mais j'aimerais évoquer une autre façon de voyager qui ne nécessite aucun bateau, ou avion et qui ne nécessite qu'une caméra vidéo , un projecteur et un écran.
Dit is Donna die mijn tante een Filipijns dansje leert. Naarmate de wereld kleiner wordt, denk ik echt dat het steeds belangrijker wordt dat we elkaars dansjes leren, dat we elkaar ontmoeten, elkaa
r leren kennen, een manier vinden om grenzen te overschrijden, elkaar te begrijpen, de hoop en de dromen van mensen te begrijpen, wat ze doet lachen en wat ze doet huilen. Ik weet dat we niet allemaal een uitwisselingsprogramma kunnen volgen, en ik kan niet iedereen dwingen te reizen. Ik heb er al over gesproken met Chris en Amy, en ze hebben me verteld dat dat niet kan. Je kan vrije mensen niet dwingen, daar sta ik helemaal achter. We dwingen
...[+++]mensen dus niet om te reizen. Maar ik wil graag praten over een andere manier om te reizen, waar je geen schip of vliegtuig voor nodig hebt, waarvoor je alleen een camera, en projector en een scherm nodig hebt.Pourquoi les gens se sentent tellement malheureux et non impliqués au travail ? Parce que les entreprises d'aujourd'hui sont incroyablement et vertigineusement complexes - les piliers traditionnels de management sont obsolètes, déclare Yves Morieux. Ainsi, dit-il, il incombe à chaque employé d'explorer le labyrinthe de
s interdépendances. Dans cet exposé énergique, Morieux propose six règles pour une « simplicité intelligente. »
(Règle numéro un : comprendre ce que vos collègue ...[+++]s font réellement.)
Waarom voelen mensen zich ellendig en niet betrokken bij hun werk? Omdat werk vandaag de dag steeds ingewikkelder wordt — en de traditionele pijlers van het management verouderd zijn, zegt Yves Morieux. Dus, zegt hij, is het aan de individuele werknemers om tussen de wirwar van onderlinge afhankelijkheden door te navigeren. In zijn energieke verhaal biedt Morieux zes regels voor 'slimme eenvoud'. (Regel 1: probeer te begrijpen wat je collega's aan het doen zijn.)
Vous pouvez cliquer sur chaque équation et mettre en place un petit outil pour pouvoir expérimenter , bricoler, comprendre cette équation parce que nous ne comprenons pas vraiment tant que nous ne faisons pas. Le même type de marqueur, comme MathML, pour la chimie. Imaginez des manuels de chimie qui comprennent réellement la structure de la formation des molécules.
Je kunt op elke vergelijking klikken en een klein gereedschap naar voren brengen om mee te experimenteren, te knutselen, tot inzicht te komen, omdat we echt niets begrijpen totdat we het begrijpen. Hetzelfde soort mark-up, zoals mathML, voor scheikunde. Beeld je scheikundeboeken in die echt snappen hoe moleculen worden gevormd.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
cliniques mais pour comprendre réellement ->
Date index: 2022-01-24