Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "choses plus difficiles " (Frans → Nederlands) :
Mais en d'autres occasions, il est beaucoup plus logique de faire des choses plus difficiles et moins plaisantes, dans l'intérêt de la situation dans son ensemble.
Maar soms is het een veel beter idee om lastiger en minder leuke dingen te doen, omwille van het grotere plaatje.
Nous rendons certaines choses plus difficiles et plus faciles à faire.
We maken dingen moeilijker of gemakkelijker om te doen.
Vive la technologie ! Ça nous facilite tous la vie, n'est-ce pas ? Eh bien, non. Lorsqu'une nouvelle technologie, telle que le livre numérique ou l'appareil de suivi santé, n'est disponible que pour quelques personnes, les conséquences imprévues nous touchent tous. Jon Gosier, chercheur pour TED et investisseur spécialisé en technologie, dénonce l'idée de la « techonomie de ruissellement », et partage des exemples provocateurs montrant comment les nouvelles technologies
peuvent rendre les choses plus difficiles si elles ne sont pas distribuées équitablement. Selon lui, « la vraie innovation consiste à trouver les moyens d'inclure tout le
...[+++] monde ».
Leve de techniek! Het maakt alles beter voor iedereen! Toch? Nou, nee.
Wanneer een nieuwe techniek, zoals ebooks of gezondheids-trackers, enkel voor een kleine groep beschikbaar is, heeft dit onbedoelde gevolgen voor ons allemaal. Jon Gosier, een TED Fellow en investeerder in technologie, werpt een kritische blik op het idee van 'trickle-down techonomics' en geeft een paar krachtige voorbeelden van nieuwe technologie die dingen juist erger kan maken als ze niet eerlijk verdeeld wordt. Zoals hij zelf zegt: 'Echte innovatie zit in iedereen laten meedoen'.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce
sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van d
ingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et deux choses découlent vraiment de cela. La première a à voir avec la mémoire, le fait que nous puissions trouver ces moments.
Quand quelqu'un est plus susceptible de se souvenir, nous pouvons lui donner une pépite dans une fenêtre. Et la deuxième chose est la confiance, le fait que nous puissions voir comment les structures de jeux et de récompenses rendent les gens plus courageux, plus prêts à prendre des risques, plus prêts à affronter le
s difficultés, plus difficiles à découra ...[+++]ger Tout cela peut sembler très sinistre. Mais vous savez, dans le genre on manipule nos cerveaux, nous sommes tous accros. On lance le mot addiction. Il y a de réelles inquiétudes ici. Mais le plus grand attrait neurologique pour les gens ce sont d'autres gens. C'est ça qui nous excite vraiment.
T
wee dingen zijn hierbij gebaat. Het eerste heeft te maken met geheugen, dat we deze momenten kunnen vinden. Als iemand makkelijker kan onthouden, kunnen we hem een goudklompje in een scherm geven. En het tweede ding is vertrouwen. dat we kunnen zien hoe spellen spelen en beloningsstructuren mensen moediger maakt, ze meer bereid maakt om risico's te nemen, meer bereid om moeilijkheid aan te gaan, moeilijker te ontmoedigen. Dit kan allemaal erg duister overkomen. Zoiets als Onze breinen zijn gemanipuleerd, we zijn allemaal verslaafden. Het woord verslaving wordt rondgeslingerd. Wat dat betreft zijn er echte zorgen. Maar de grootste neurologische aantrekking v
...[+++]oor mensen zijn andere mensen. Dat is wat ons echt opwindt.Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta fo
lie ? Mais c'est si difficile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une décision. D'ici 21
00, cela ne sonnera plus comme une blague – les gens se
...[+++] demanderont pourquoi cela a pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. We begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houden zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk will
...[+++]en, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.Alle
r dans l'espace est difficile Même si pouvoir voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à
tomber vers quelque chose ...[+++] en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier
...[+++] bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Cela va être de plus en plus difficile de s'approcher du zéro, puisque la pauvreté va être de plus en plus localisée dans des états fragiles, sortant tout juste de conflits, ou encore dans des Etats au revenu moyen où ils n'ont pas grand-chose à faire des marginaux.
Het zal steeds moeilijker worden naarmate de meeste armen te vinden zullen zijn in postconflictsituaties, in fragiele staten, of misschien in staten met een gemiddeld inkomen waar ze zich niets aantrekken van de gemarginaliseerden.
Je veux croire, et vous aussi. Et en fait, ma théorie à ce sujet est que croire est l'état naturel des choses. C'est l'option par défaut. On croit, simplement. On croit des tas de choses. La croyance est naturelle. L'incrédulité, le scepticisme, la science ne sont pas naturels. C'est plus difficile. C'est inconfortable de ne pas croire aux choses. Alors qui veut, comme Fox Mulder dans X-Files, croire aux OVNIs ? Et bien nous tous. Et c'est parce que nous avons un moteur à croyance dans nos cerveaux.
over geloof. Ik wil geloven, en jullie ook. Mijn stelling is dat geloven natuurlijk is. Het is de standaardoptie. Wij geloven. Wij geloven in allerlei dingen. Geloof is natuurlijk. Ongeloof, scepticisme, wetenschap zijn onnatuurlijk en moeilijker. Niet geloven is ongemakkelijk. Zoals Fox Mulder in de X-Files . Wie wil geloven in UFO's? Nou, wij allemaal. En de reden is dat wij een soort geloofsmachine in onze hersenen hebben.
Est-ce qu'une série de donnés vous fait vous sentir plus confortable ? Plus performant ? Si tel est la cas, votre interprétation est sans doute erronée. Dans une conférence étonnamment émouvante, Susan Etlinger explique pourquoi, alors que nous recevons de plus en plus de données, nous devons approfondir nos capacités de pensée critique. Car il est difficile d'aller au-delà de compter les choses, pour vraiment les comprendre.
Zorgt een dataset ervoor dat je je prettiger voelt? Succesvoller? Dan interpreteer je de data waarschijnlijk verkeerd. In een bewogen talk legt Susan Etlinger uit waarom we, nu we meer en meer gegevens krijgen, ons vermogen om kritisch te denken moeten verdiepen. De stap van dingen tellen naar ze echt begrijpen, is moeilijk.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
choses plus difficiles ->
Date index: 2023-03-02