Vertaling van "chose que nous ne voulons pas entendre " (Frans → Nederlands) :

Et deuxièmement, parce que ce que je vais dire est vrai, et que ça va rendra beaucoup de gens nerveux parce que c'est quelque chose que nous ne voulons pas entendre.
En ten tweede omdat wat ik ga zeggen waar is... en het veel mensen nerveus zal maken... omdat het iets is wat we niet willen horen.

Nous devons donc trouver un moyen de voir les choses que nous voulons observer et de rendre transparentes les choses que nous ne voulons pas observer.
Wat we moeten doen is een manier vinden om te kijken naar de dingen die we willen bekijken en alles doorzichtig maken, wat we niet willen bekijken.

Quand nous allons chez le médecin aujourd'hui, quand nous pénétrons dans le cabinet du docteur, il y a des mots que nous ne voulons pas entendre.
Als wij heden ten dage naar een arts gaan naar zijn praktijk en daar naar binnen lopen zijn er woorden die wij echt niet willen horen.

Si vous avez encore 30 ou 40 secondes, et vous avez encore 30 ou 40 secondes, et nous voyons juste, je pense juste que ... Je le sens. Nous voulons en entendre un peu plus.
als je nog 30 of 40 seconden hebt, en dan nog eens 30 of 40, en we zien dat -- ik denk, ik voel dat we nog wat willen horen.

Nous voulons vous entendre.
We vragen om je stem.

Sinon, si nous continuons d'agir comme nous le faisons, nous serons coupables de quelque chose que nous ne voulons pas : de la colonisation high-tech.
Als we het niet doen en doorgaan zoals we bezig zijn, dan zijn we schuldig aan iets waar we niet schuldig aan willen zijn: high-tech kolonialisme.

(Rires) Petit à petit, nous avons atteint un stade où nous disions des choses comme : nous ne voulons pas d'un dirigeant dans l'entreprise s'il n'a pas passé d'entretiens et été approuvé par ses futurs subordonnés.
(Gelach) Geleidelijk aan evolueerden we naar een proces waar we dingen zeggen als: We willen geen ​​leiders in het bedrijf die niet eerst zijn geïnterviewd en goedgekeurd door hun toekomstige ondergeschikten.

Nous devons donc revoir la conception de ces choses-là si nous voulons vraiment répondre aux graves défis environnementaux.
Als we ernstige milieuproblemen willen aanpakken, zullen we dit soort producten beter moeten ontwerpen.

Il y a tellement de chose dont nous devrions parler: ce que nous voulons au lit, combien certains actes de nos amis ou famille nous blessent, généralement par inadvertance, Combien nous voulons un câlin, mais ne voulons pas paraître faible en le demandant, ou, si nous voulons une augmentation ou promotion, ou un autre rôle que nous pensons pouvoir remplir avec brio.
Er is zoveel waar we over zouden moeten praten: wat we willen in bed, hoe gekwetst we zijn door bepaalde dingen die onze vrienden en familie doen, meestal onbedoeld, hoeveel we verlangen naar een knuffel, maar niet zwak willen lijken door ernaar te vragen, of, hoe graag we een loonsverhoging of promotie willen, of een andere rol die we vast heel goed zouden vervullen.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...