Vertaling van "chemin qui nous mène " (Frans → Nederlands) :

...bligés d'y rester, et le chemin qui nous mène hors de la caverne s'appelle, tout simplement, philosophie . C'est le soleil dont nous pouvons suivre la lumière et sous les rayons duquel la véritable nature des choses peut nous apparaître clairement. Si vous avez apprécié les films de cette chaîne, vous aimerez peut-être entendre parler d'une autre chaîne intelligente que nous adorons et qui s'appelle Wisecrack. Cliquez ici pour aller voir la page de leur chaîne et pour découvrir une série de vidéos sur la littérature du monde, la philosophie, le cinéma, l'histoire et d'autres choses encore, tout cela présenté avec un sens de l'humour enjoué et captivant. Ils sont à L.A., nous sommes ici à Londres, mais the School of Life et Wisecrack ont noué une solide amitié fondée sur des valeurs partagées sur la façon de rendre l'éducation passionnante. Vous nous ferez très plaisir si vous vous liiez d'amitié à chacun de nous. ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

Dustin Yellin fabrique des œuvres envoûtantes, qui racontent des histoires complexes, inspirées de la mythologie. Comment a-t-il développé son style ? Dans cet exposé désarmant, il partage avec nous le parcours d'un artiste - qui commence à l'âge de 8 ans - et sa façon idiosyncrasique de penser et de voir. Suivez le chemin qui le mène à son dernier travail majeur (ou aux deux derniers).
Dustin Yellin maakt fantastische kunst, die complexe, op mythen geïnspireerde verhalen vertelt. Hoe heeft hij zijn stijl ontwikkeld? Zijn ontwapenende verhaal gaat over zijn reis als kunstenaar, die hij begon op zijn achtste, en zijn unieke manier van denken en zien. Volg het pad dat hem leidt naar zijn laatste grote werk (of twee).

En nous déplaçant, nous voyons continuellement depuis notre planète tout le chemin qui mène dans les galaxies que nous voyons là, à la vitesse de la lumière, donnant une idée de notre l'éloignement.
Als we steeds verder van de Aarde weggaan zien we continu van onze planeet uit naar het gebied van sterrenstelsels zoals hier de afstand in lichtjaren, waardoor je voelt hoe ver weg we zijn.

Eh bien, si vous protégez les intérêts fondamentaux des nations, vous comprenez que les nations sont prêtes à essayer de converger vers un chemin commun, dans une direction commune qui nous prendra probablement plusieurs dizaines d'années mais, au cours de ces années, ce chemin nous mènera à une nouvelle économie, à une économie décarbonisée et hautement résistante. Les contributions nationales actuellement proposées par les gouvernements nationaux ne sont pas suffisantes pour que le climat se stabilise mais c'est une première étape et, avec le temps, cela s'améliorera. La mesure, le compte-rendu et la vérification de ces efforts sont des obligations légales. Les contrôles que nous ferons tous les 5 ans pour évaluer la progression collective vers notre objectif sont des obligations légales. Le chemin en lui-même vers une économie décarbonisée et plus résistante est une obligation légale. Et voici le plus important : qu'avions-nous avant ? A peine quelques pays qui avaient adopté des engagements très réduits et à court terme sur la réduction des émissions qui étaient largement insuffisants et, au-delà de cela, étaient perçus comme un fardeau.
Nou, als je begint met het beschermen van de kernbelangen van landen, dan zie je dat landen bereid zijn om gezamenlijk op zoek te gaan naar oplossingen, dat iedereen dezelfde richting op gaat. Dat gaat waarschijnlijk wel meerdere decennia duren, maar in die decennia zal het ons een nieuwe economie bezorgen, een gedecarboniseerde, zeer veerkrachtige economie. De nationale bijdrages die momenteel op tafel liggen namens de nationale overheden zijn onvoldoende voor een gestabiliseerd klimaat, maar ze zijn een eerste stap en ze zullen langzamerhand verbeteren. Het meten, rapporteren en controleren van al die inspanningen is juridisch bindend. De ijkpunten die we elke vijf jaar hebben om de collectieve voortgang naar ons doel te beoordelen, zijn juridisch bindend en het pad naar een gedecarboniseerde en veerkrachtigere economie is juridisch bindend. En een belangrijke vraag is: wat hadden we voorheen? Een heel klein aantal landen met minimale kortetermijndoelstellingen voor de vermindering van de CO2-uitstoot die volledig onvoldoende waren en ook nog eens werden ervaren als een last.

Je vais les définir. Voici le graphique. Voici aussi la structure mathématique, qui parle de grilles, de mesures, d'étiquettes, de points, d'axes, etc. Il y a des étapes, qui mènent toutes vers ce dont nous voulons parler, quelle section est la plus pentue. J'espère que vous le voyez. J'espère réellement que vous voyez comment -- nous prenons une question difficile, une réponse difficile, mais nous pavons un chemin facile, direct, de l'un à l'autre, et nous félicitons nos étudiants pour leur capacité à enjamber les fissures du chemin. C'est tout ce que nous faisons. Réfléchissez à ceci : si nous savons les séparer d'une autre manière et les construire avec les étudiants, nous disposons de tout ce dont nous avons besoin pour résoudre des problèmes complexes.
Ik zal ze hier definiëren. Je het het visuele. Je hebt eveneens de wiskundige structuur, die spreekt over een raster, metingen, legendes, punten, assen en dat soort van zaken. Je hebt stappen die leiden tot waar we het echt over willen hebben, welke helling is het steilst. Ik hoop dat jullie kunnen zien. Ik hoop dat echt dat jullie merken dat we hier een dwingende vraag, een dwingende antwoord hebben maar er een vlak recht pad heen maken van de ene stap naar de anderen, en onze studenten belonen voor hoe goed ze over de kleine barsten in het pad stappen. Dat is al wat we doen. Dus wil ik voorstellen dat we deze lagen op een andere manier scheiden en ze samen met de studenten opbouwen, dan hebben we alles wat we zoeken voor het geduldig oplossen van problemen.

Alors si nous suivons un chemin qui nous éloigne -- peut-être que nous nous garons et nous nous éloignons -- nous savons grâce à nos propres mouvements, que nous pouvons intégrer sur ce chemin en gros la direction à prendre pour revenir.
Als we naar een uitgang gaan - misschien parkeren we en wandelen weg - dan weten we, omdat we onze eigen bewegingen over dit pad kunnen integreren, wat ongeveer de terugweg is.

Nous pouvons emprunter le chemin le plus facile, le chemin le plus cynique, qui est un chemin basé sur les rêves d'un passé qui n'a jamais vraiment existé, une peur de l'autre, une mise à distance et une accusation, ou bien nous pouvons emprunter la voie bien plus difficile de la transformation, de la transcendance, de la compassion, et de l'amour, mais aussi de la responsabilité et de la justice.
We kunnen de makkelijker weg, de meer cynische weg kiezen. Een weg gebaseerd op een droom van een verleden dat nooit echt heeft bestaan. Angst voor elkaar, afstand en verwijt. Of we kunnen gaan voor de veel moeilijker weg van transformatie, zichzelf overstijgen, mededogen en liefde, maar ook verantwoordelijkheid en rechtvaardigheid.

Nous sommes heureux qu'ils aient pris les décisions qui ont fait la différence, et qui ont mis le monde sur le droit chemin, et nous jouissons maintenant de ce droit chemin » , qu'ils sentiront que nous avons su prendre nos responsabilités, que nous avons fait ce qui avait été fait en 1945, dans des termes comparables, que nous n'avons pas manqué cette opportunité, ni été indignes de nos responsabilités.
We waarderen echt dat ze de beslissingen namen die het verschil maakten, en de wereld op de goede weg zetten, waar wij nu van profiteren. Dat zij het gevoel zullen hebben dat wij onze verantwoordelijkheden namen, op soortgelijke wijze als hoe we dat deden in 1945. Dat we de kans niet misten, en onze verantwoordelijkheden niet ontliepen.

Les applications cartographiques nous aident à trouver le trajet le plus rapide. Mais si nous préférions nous balader ? Le chercheur Daniele Quercia présente « Joyeuses cartes », une application qui prend en compte non seulement le chemin que vous souhaitez emprunter, mais aussi les émotions que vous désirez ressentir le long du chemin.
Kaart-apps helpen ons om de snelste route te vinden naar onze bestemming. Maar wat als we liever ronddwalen? Onderzoeker Daniele Quercia demonstreert 'Happy Maps' die niet enkel rekening houden met de route die je wil nemen, maar ook met hoe je jezelf onderweg wil voelen.

Quand elles se sont séparées, elles ont fait des choix qui les ont menées sur des chemins très divergents concernant leurs systèmes de règles.
Toen ze uit elkaar gingen, maakten ze keuzes die tot zeer uiteenlopende paden leidden voor hun verzamelingen regels.