Traduction de «chemin d'un élément de contenu que quelqu » (Français → Néerlandais) :

Donc, par exemple, si on trace le chemin d'un élément de contenu que quelqu'un commente, et que l'on suit le cheminement du commentaire, et que l'on regarde le graphe sociale qui est activé dans sa globalité et que l'on revient en arrière pour voir les relations entre ce graphe social et les contenus, une structure très intéressante apparaît.
Als we bijvoorbeeld een pad tekenen van een brokje content dat iemand inspireerde om erop te reageren, en dan volgen waar die reactie heen gaat om vervolgens te kijken naar de complete sociale grafiek die wordt geactiveerd en terug te gaan naar de relatie tussen de sociale grafiek en de content, dan wordt een interessante structuur zichtbaar.

De même, nous utilisons la force pour indiquer pas seulement la force physique, comme dans Rose a forcé la porte pour l'ouvrir , mais aussi comme force interpersonnelle, comme dans Rose a forcé Sadie à partir , pas nécessairement en la brusquant, mais en la menaçant, ou Rose s'est forcée à partir , comme s'il y avait deux entités en guerre dans la tête de Rose. La seconde conclusion est que l'abilité de concevoir un élément de deux façons différentes, comme causer quelque chose à aller à quelqu'un , et causer quelqu'un à obtenir quelque chose , je pense que c'est une caractéristique fondamentale de la pensée, et c'est le fondement de l'argumentation humaine, selon laquelle les gens ne diffèrent pas tant sur les faits que sur la façon dont ils devraient être conçus. Juste pour vous donner quelques exemples : mettre fin à une grossesse contre tuer un fœtus , une boule de cellules contre un enfant pas encore né , envahir l'Irak contre libérer l'Irak , redistribuer la richesse contre confisquer les gains . Et je pense de manière générale qu'il faut prendre au sérieux le fait que la majorité de nos verbiages sur des éléments abstraits est fondée sur des métaphores concrètes. On verrait alors l'intelligence humaine elle-même comme un répertoire de concepts - comme les objets, l'espace, le temps, la cause et l'intention -- qui sont utiles dans une espèce sociale et érudite, dont vous pouvez facilement imaginer l'évolution, et le procédé d'abstraction métaphorique qui nous permet de blanchir ces concepts de leur contenu conceptuel d'origine - l'espace, le temps et la force -- et de les appliquer à de nouveaux domaines abstraits, donc de permettre à une espèce qui a évolué depuis la manipulation des cailloux, des outils et des animaux à la conceptualisation des mathématiques, de la physique et de la loi et d'autres domaines abstraits.
Op dezelfde manier gebruiken we forceren niet alleen in verband met fysieke kracht -- zoals Rose forceerde de deur om open te gaan -- maar ook voor interpersoonlijke kracht, zoals Rose forceerde Sadie om te gaan -- niet noodzakelijk door haar beet te pakken, maar door te dreigen -- of Rose forceerde zichzelf om te gaan, alsof er twee entiteiten in het hoofd van Rose zaten, die een partijtje armworstelden. De tweede conclusie is dat we het vermogen hebben om een gebeurtenis op twee manieren voor te stellen -- zoals ervoor zorgen dat iets naar iemand gaat en ervoor zorgen dat iemand iets krijgt. Dat is volgens mij een fundamenteel kenmerk van het menselijke denken. Het is de basis voor veel menselijke argumentatie, waarbij mensen het niet zozeer oneens zijn over de feiten als over hun interpretatie. Ik geef je een paar voorbeelden: een zwangerschap beëindigen versus een foetus doden , een hoopje cellen versus een ongeboren kind , Irak binnenvallen versus Irak bevrijden , rijkdom herverdelen versus beslag leggen op inkomsten . Ik denk dat het ruimste plaatje van al ernstig rekening zou houden met het feit dat onze woordenrijkdom over abstracte gebeurtenissen zo vaak gebaseerd is op een concrete metafoor. Volgens mij is menselijke intelligentie zelf een repertoire van concepten -- zoals objecten, ruimte, tijd, oorzakelijkheid en intentie -- die nuttig zijn voor een sociale, kennisintensieve soort, waarvan je je de evolutie goed kan inbeelden. Daarnaast een proces van metaforische abstractie dat ons toelaat om deze concepten van hun oorspronkelijke inhoud te ontdoen -- ruimte, tijd en kracht -- en ze toe te passen op nieuwe abstracte domeinen. Dat maakte het mogelijk dat een soort die was geëvolueerd om met rotsen en gereedschap en dieren om te gaan, in staat was om wiskunde in begrippen te vatten, en fysica, en recht, en andere abstracte domeinen.

J’ai les données. Je vais vous en montrer un extrait, «De la Conception à la Naissance». (Musique) Texte Vidéo : « De la Conception à la Naissance » Ovocyte Spermatozoïdes Ovule inséminé 24 Heures : Première division du bébé L’ovule fertilisé se divise quelques heures après la fusion… Et se divise à nouveau toutes les 12 à 15 heures. Jeune Embryon La vésicule vitelline alimente toujours le bébé. 25 jours : Développement des cavités du cœur 32 jours : Développement des bras et des mains 36 jours : Apparition des premières vertèbres Ces semaines-là sont la période de développement la plus rapide du fœtus. Si le fœtus continuait à grandir à cette vitesse pendant neuf mois, il deviendrait un bébé d'une tonne et demie. 45 Jours Le cœur de l’embryon bat deux fois plus vite que celui de la mère. 51 Jours 52 Jours : Développement de la rétine, du nez et des doigts Le mouvement continu du fœtus dans le ventre est nécessaire pour la croissance musculaire et squelettique. 12 semaines : pas d’organe sexuel -- fille ou garçon, on ne sait pas encore 8 Mois Accouchement : la phase d’expulsion Le moment de la naissance (Applaudissements) Alexander Tsiaras : Merci. Mais vous voyez, quand vous commencez à travailler sur ces données, c’est assez spectaculaire. En continuant à faire des scanners l’un après l’autre, en travaillant sur ce projet, en regardant ces deux cellules toutes simples qui ont cette espèce d’incroyable mécanisme qui par magie deviendra une personne. En continuant à travailler sur ces données, en observant des petits morceaux du corps, ces petits morceaux de tissu qui étaient un trophoblaste venant d’un blastocyste, qui tout à coup se creuse un chemin dans l’utérus, en se disant, « Je suis là pour rester ». Tout à coup, en conversant et en communiquant avec les œstrogènes, la progestérone, en disant, « Je suis là pour rester, plantez-moi » en construisant cet incroyable fœtus tri-linéaire qui devient, en 44 jours, quelque chose que vous pouvez reconnaître, puis en 9 ...
Ik kreeg de gegevens. Ik zal jullie een voorbeeld laten zien van dat stuk: Van conceptie tot geboorte . (Muziek) Videotekst: Van conceptie tot geboorte Eicel Sperma Bevrucht ei 24 uur: eerste deling van de baby De bevruchte eicel deelt een paar uur na de versmelting ... en deelt opnieuw om de 12 tot 15 uur. Het embryo in een vroeg stadium De dooierzak voedt de baby nog steeds. 25 dagen: de hartkamer ontwikkelt zich 32 dagen: de armen en handen ontwikkelen zich 36 dagen: begin van de primitieve wervels Deze weken zijn de periode van de snelste ontwikkeling van de foetus. Als de foetus negen maanden op deze snelheid zou blijven groeien, zou hij 1,5 ton wegen bij de geboorte. 45 dagen Het hart van het embryo klopt twee keer zo snel als dat van de moeder. 51 dagen 52 dagen: de ontwikkeling van het netvlies, neus en vingers De voortdurende beweging van de foetus in de baarmoeder is noodzakelijk voor de groei van de spieren en het skelet. 12 weken: neutraal geslacht -- we weten nog niet of het een meisje of een jongen wordt. 8 maanden Bevalling: het moment van de uitdrijving Het moment van de geboorte (Applaus) Alexander Tsiaras: Dank je wel. Maar zoals je kunt zien, wanneer je daadwerkelijk gaat werken aan deze gegevens is het vrij spectaculair. We bleven meer en meer scannen en werken aan dit project. We observeerden deze twee eenvoudige cellen die een ongelooflijke machinerie hebben en uiteindelijk een mens worden. Terwijl we bleven werken aan deze gegevens en kleine clusters van het lichaam observeerden, kleine stukjes weefsel: een trofoblast die loskomt van een blastocyst, en zich plots ingraaft in de zijkant van de baarmoeder en zegt: Ik ga hier nooit meer weg. Het spreekt en communiceert met de oestrogenen, de progesteronen: Ik ga hier niet meer weg, plant me. Het bouwt een ongelooflijke trilineaire foetus die binnen de 44 dagen iets wordt dat je kunt herkennen, en vervolgens op negen weken echt een kleine mens vormt. Het wonder van deze informatie: hoe komt het da ...