Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ces étoiles des formes commencent " (Frans → Nederlands) :
Et vous remarquerez peut-être que, comme le curseur commence à toucher certaines de ces étoiles, des formes commencent à émerger.
Merk op dat als de cursor in aanraking komt met deze sterren, dat vormen naar boven komen.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce
sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. E
t, bien sûr, ils ne comprennent pas que c ...[+++]e ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van din
gen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en
mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten
...[+++] enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Il y avait un mouvement intellectuel en Italie à cet époque appelé néoplatonisme. Ce mouvement a pris un vieux concept du 4e siècle, développé par Platon et Aristote, appelé « la Chaîne des Êtres ». Cette croyance veut que l'univers est une hiérarchie ressemblant à une chaîne, et que cette chaîne commence au sommet avec Dieu, puis descend à travers les anges, les planètes, les étoiles, et toutes les formes de vie avant de se terminer avec les démons et les diables.
Er was in Italië destijds een intellectuele beweging, het neoplatonisme. Deze beweging nam een oud concept dat Plato en Aristoteles in de vierde eeuw ontwikkelden: De ladder van het leven . Deze beschrijft het universum als een hiërarchie die lijkt op een ladder. Deze begint bovenaan bij God, vervolgens komen de engelen, planeten, sterren, en alle levensvormen om te eindigen met demonen en duivels.
Considérons un instant cette citati
on de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créon
s réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister da
ns la prod ...[+++]uction de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie
van tussenliggende vormen tussen de anorganis ...[+++]che en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ... Et à partir de ce dessin simplifié, il faut q
ue j'obtienne une forme pliée dans laquelle chaque partie du sujet apparaisse. Un rabat pour chaque jambe. Une fois que l'on obtient cette forme pliée qu'on appelle la base, on peut affiner les jambes, les plier, on peut leur donner leur forme finale. La première étape est assez facile. Prenez une idée, dessinez un schéma en bâtons. La dernière étape n'est pas très difficile, mais celle du milieu -- passer du dessin abstrait à la forme pliée -- ça c'est difficile. Mais c'est là que les idée
...[+++]s mathématiques peuvent nous aider à franchir ce cap. Et je vais vous montrer comme faire cela pour qu'en sortant d'ici vous puissiez commencer vos propres pliages. On va commencer par quelque chose de simple. Cette base a beaucoup de rabats. On va d'abord apprendre à faire un rabat.
Vanaf die stokfiguur moet ik naar een gevouwen vorm gaan die een onderdeel heeft voor elk streepje van het onderwerp. Een flap voor elk been. En zodra ik de gevouwen vorm heb die we de basis noemen, kan je de poten smaller maken, je kan ze buigen, je ka
n er een afgewerkte form van maken. Nu de eerste stap. Simpel. Neem
een idee, teken een schets. De laatste stap is niet zo moeilijk, maar de middelste stap -- van de abstracte beschrijving naar de gevouwen vorm -- dat is moeilijk. Maar dat is wa
...[+++]ar wiskundige ideeën ons over de horde heen kunnen helpen. Ik zal jullie tonen hoe dat moet, zodat jullie naar huis kunnen gaan en iets vouwen. We beginnen met iets kleins. Deze basis heeft een hoop flappen. We gaan leren hoe we één flap maken.Et ce qui commence à se produire c'est que, autour des jeunes
soleils, des jeunes étoiles, tous ces éléments se combinent, ils tourbillonnent, l'énergie de l'ét
oile les remue, ils forment des particules, ils forment des flocons de neige, ils forment des petites particules de poussiè
re, ils forment des roches, ils forment des astéroïdes, et finalemen
...[+++]t ils forment des planètes et des lunes.
Nu gaan rond die jonge zonnen, jonge sterren, al deze elementen combineren, ze zwieren rond, de energie van de ster laat ze ronddraaien, ze vormen deeltjes, sneeuwvlokken, stofpluisjes, maar ook rotsen, asteroïden, en uiteindelijk vormen ze planeten en manen.
Quand, après des millions d'années, les amas de gaz d'hydrogène ont commencé à se former, sous la pression de la gravité les étoiles et les galaxies ont commencé à se former.
Wanneer waterstofgassen samen gingen na miljoenen jaren en door de zwaartekracht onder zware druk werd gezet begonnen sterren en sterrenstelsels zich te vormen.
Et voici une étoile de mer et une étoile de mer cymatique. Et il y a des milliers de ces motifs. Alors, que signifie tout cela ? Eh bien, il reste encore beaucoup à explorer. Et ce n'est que le début. Et il n'y a pas beaucoup de gens qui travaillent dans ce domaine. Mais considérez un instant que le son a effectivement une forme.
En hier is een zeester en een cymatische zeester. En zo zijn er duizenden. Wat betekent dit dan allemaal? Wel, er blijft nog veel te ontdekken. Het is het prille begin. En er zijn niet veel mensen die in dit domein werken. Maar sta eens een ogenblik stil bij het idee dat geluid een vorm heeft.
En fait, ça me rappelle quand, je ne sais pas, il y a quelques années j'ai d
onné une conférence dans une école à Palo Alto dans laquelle il y avait une douzaine d'enfants de 11 ans. Je devais parler à ces enfants pendant une heure. A 11 ans, ils étaient tous assis en demi-cercle me regardant avec leurs g
rands yeux, et j'ai commencé, il y avait un grand tableau derrière moi, et j'ai commencé à écrire un 1 suivi de 22 zéro derrière, et j'ai dit « Très bien, maintenant regardez
, c'est le nombre d' ...[+++]étoiles dans l'univers visible, et ce nombre est tellement grand qu'il n'y a même pas de nom ». Et un de ces gamins a levé sa main et a dit, « Et bien, en fait il y en a un. C'est un Sextra-quadra-hexa-quelque chose ou autre». Pas vrai ?
Een paar jaar geleden gaf ik een lezing op een school in Palo Alto. Er waren ongeveer 12 kinderen van 11 jaar die kwamen luisteren. Ik kwam voor een lezing van een uur. Elfjarigen, die in een halve cirkel om mij heen zaten en naar me keken met grote ogen. Ik begon, er stond een whiteboard achter mij. Ik schreef een 1 met 22 nullen erachter en zei: Kijk, dit is het aantal sterren in het zichtbare heelal, en dit getal is zo groot dat er niet eens een naam voor bestaat. Eén van deze kinderen stak zijn hand op en zei: Er is eigenlijk wel een naam voor. Het is sextra-quadra-hexa of zoiets.
Les astronomes
pensent que chaque étoile présente dans notre galaxie possède une planète, dont un cinquième pourrait abriter la vie. Seulement, nous n'en avons jamais vu... pour le moment. Jeremy Kasdin et son équipe che
rchent à remédier à cela grâce à la conception et à la construction d'un équipement extraordinaire :
un « starshade » en forme de pétales de fleur ...[+++] permettant à un télescope situé à 50 000 kilomètres de distance de photographier des planètes. D'après lui, c'est la « science la plus cool qui soit ».
Astronomen geloven dat elke ster in de melkweg een planeet heeft. Een op vijf zou leven kunnen herbergen. Alleen hebben we er nog geen gezien. Jeremy Kasdin en zijn team willen dat veranderen door middel van een uitzonderlijk stuk gereedschap: een bloemvormig 'sterrenscherm' dat 50.000 kilometer verderop een telescoop planeten laat fotograferen. Het is, in zijn woorden, de 'coolst mogelijke wetenschap'.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ces étoiles des formes commencent ->
Date index: 2025-06-07