Vertaling van "cellules synthétiques vont avoir " (Frans → Nederlands) :

Donc nous pensons que les cellules synthétiques vont avoir un énorme potentiel, pas seulement dans la compréhension des bases de la biologie mais aussi, espérons-le, en termes de questions écologiques et sociétales.
We denken dus dat synthetische cellen een ongelooflijk potentieel zullen hebben, niet alleen voor het begrijpen van de basis van de biologie, maar ook voor het begrijpen van milieu- en maatschappijkwesties.

Je veux dire, vous pouvez vivre une vie remplie et saine sans un bras. Mais vous ne pouvez pas vivre sans pression artérielle, parce que sans le sang, vos cellules ne reçoivent pas d'oxygène, et sans oxygène, elles ne peuvent pas traiter l'énergie, et vous mourir. Avec autant de parties reliées nécessaires pour rendre votre vie possible, vous pouvez comprendre que nus avons besoin d'un langage très précis pour identifier les parties de votre corps et pour parler de ce qui leur arrive. Un médecin ne va pas prescrire une chirugie à un patient en racontant au chirurgien que le patient a un «mal de ventre. Ils vont avoir besoin de donner une description détaillée - essentiellement, c'est comme une carte verbale Ainsi, au fil du temps, l'anatomie a développé son propre ensemble normalisé de termes directionnels décrivant où une partie du corps est en relation à un autre.
Ik bedoel, je kan een leven leiden en een arm missen. Maar je kan niet leven zonder bloeddruk, want zonder bloed kijgen je cellen geen zuurstof en zonder zuurstof kunnen je cellen geen energie produceren en ga je dood. Met zo veel gerelateerde delen om je leven mogelijk te maken, kun je goed begrijpen waarom we een accurate taal nodig hebben om je lichaamsdelen te onderscheiden en om erover te kunnen communiceren. Een dokter gaat niet een patiënt voor een operatie doorverwijzen naar een arts, en de chirurg vertellen dat de patiënt een zere buik heeft. Ze hebben een gedetailleerde beschrijving nodig, in wezen is dat zoiets als een taalkaart. Daarom heeft anatomie, door de jaren heen, zijn eigen gestandaardiseerde termen bedacht om aan te duiden waar het ene lichaamsdeel ligt ten opzichte van een ander.

Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...