Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «cela était arrivé » (Français → Néerlandais) :
J'aimerai vous dire que je n'ai pas flancher, mais j'étais terrifié, et lorsque ma peur a disparu, je suis devenu obsédé de découvrir comment cela était arrivé, comment les droits des animaux et les activistes environnementaux qui n'avaient jamais blessé quiconque pouvaient devenir pour le FBI, le numéro un des menaces terroristes domestiques.
Ik zou graag zeggen dat het me niets deed maar ik was doodsbang. Na de angst kwam de obsessie om er achter te komen hoe dit kon gebeuren. Hoe konden dierenrechten- en milieuactivisten die nooit iemand iets hebben aangedaan door de FBI worden bestempeld als belangrijke terroristische bedreiging?
C'était toujours une surprise que cela soit arrivé à ce moment et là, mais ce n'était pas du tout une surprise que cela soit arrivé.
Het bleef verrassend dat het daar op dat moment gebeurde, maar niet verrassend dat het überhaupt gebeurde.
Et j'ai pensé: Wow, ça, c'est quelque chose qui doit être adopté par l'art cinématographique ». Alors, avec
Terminator 2 , qui était mon film suivant
, nous avons poussé cela beaucoup plus loin. En travaillant avec ILM, nous avons créé le mec en métal liquide du film. Le succès tenait au fait que cet effet fonctionne ou pas. Et ça a marché. Et à nouveau nous avons créé la magie. Et nous avons eu le même résultat avec le public Même si nous avons fait un peu plus d'argent sur ce coup. Ainsi, en tirant un trait entre ces deux points d'expérience,
ce à quoi on était ...[+++]arrivés, que ça allait être un tout nouveau monde, c'était tout un nouveau monde de créativité pour les artistes du cinéma.
en ik dacht: Wow, dit is iets dat omhelsd moet worden in de filmkunst. Dus, met terminator 2 , wat mijn tweede film was, gingen we hier veel verder in. Werkend met ILM, creëerden we de vloeirbaar metalen gast in die film. Het succes hing ervan af of dat effect zou werken. En dat deed het. En we creëerden opnieuw magie. En we hadden hetzelfde resultaat met het publiek. Al verdienden we een beetje meer geld op die film. Dus, om een lijn te trekken tussen die twee punten van ervaring, leidde tot, dit wordt een hele nieuwe wereld, een hele nieuwe wereld van creativiteit voor filmartiesten.
Mais la différence c'est que, à l'é
poque, ce mouvement était conduit par des féministes passionnées, qui essayaient de projeter leurs propres désirs, tandis qu'aujourd'hui, il ne s'agit pas de passion, et ce n'est en aucune sorte un mouvement. Il ne s'agit au juste que des réalités factuelles de l'époque économique dans laquelle nous vivons. La période de 200 000 ans pendant laquelle les hommes ont tenu le haut du pavé touche vraiment à sa fin, croyez-le ou non, et c'est pour cette raison que je parle de la fin des hommes. Alors, vous tous, les hommes, là, inutile de faire la sourde oreille, ou de me jeter des tomates, parce que la
question, ...[+++]c'est que cela nous arrive à tous et à toutes. J'ai moi-même un mari et un père, et deux fils que j'adore. C'est pour cette raison que j'aime parler de ce sujet, parce que si on ne regarde pas la réalité en face, la transition risque d'être plutôt douloureuse. Mais si on en tient compte, alors je pense que cela se passera beaucoup plus en douceur.
Maar het verschil is dat op dat moment de beweging werd aangedreven door vurige feministen die probeerden hun eigen verlangens te projecteren, terwijl het nu niet gaat om passie en niet om een of andere beweging. Nu gaat het slechts om de feiten van het economische punt waarop we zijn. De periode van 200.000 jaar waarin de mannen echt het mannetje waren komt nu echt tot een einde, geloof het of niet, en daarom heb ik het over het einde van de man. Alle mannen hier in de zaal, dit is niet het moment om je af te sluiten of met tomaten te gaan gooien, want het punt is dat deze ontwikkelingen ons allem
aal aangaan. Ik heb zelf een echtgenoot en e ...[+++]en vader en twee zoons van wie ik enorm hou. Daarom wil ik het erover hebben, want als we het niet erkennen zal de overgang behoorlijk pijnlijk worden. Maar als we er rekening mee houden denk ik dat het een stuk soepeler zal gaan.puis j'ai commencé à beaucoup regarder Kaki King et elle citait toujours Preston Reed comme étant d'une grande influence, alors j'ai commencé à regarder ses vidéos, et c'est très surréaliste maintenant d'être là ... (Rires) (Applaudissements) CA : Est-ce que ce morceau que vous venez de jouer, c'était l'une de ses chansons que vous avez apprise, ou comment cela est arrivé ?
Ik begon Kaki King vaak te bekijken. Zij noemde Preston Reed altijd als belangrijke invloed, dus begon ik zijn video's te bekijken. Het is surrealistisch om hier nu te zijn -- (Gelach) (Applaus) CA: Dat stuk van daarnet, was dat één van zijn stukken die je instudeerde? Hoe ging dat?
Maintenant, en regardant en arrière, tout cela est arrivé presque en même temps, mais si vous êtes dedans, un mois est une longue période et à tout moment, quelqu'un comme l'archiduc François-Ferdinand pourrait venir et dire « attendez une seconde. » Bien, pas n'importe qui je suppose, puisqu'il était mort.
Als je terugkijkt gebeurde het haast op hetzelfde moment, maar als je temidden ervan zit, is een maand een lange tijd en op een moment kon iemand, laten we zeggen de aartshertog Franz Ferdinand, kon gewoon komen en zeggen 'wacht eens even.' Nou, ik denk niemand, want hij was dood.
Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken
...[+++]konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Cela faisait moins de deux heures qu'elle
était en ligne lorsque j'ai reçu un e-mail enthousiaste de la part du gars qui m'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que je partage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait trois ans que ma petite amie et moi avons établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostSecret ensemble et à lire les secrets à voix haute. Je lui en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Cela nous a vraiment rapprochés au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affi
...[+++]ché ma demande en mariage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog maar een paar uur op toen ik deze uitgelaten e-mail kreeg van de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën beven nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochtendritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen luidop voorlezen. Ik lees er een paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassingsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn, niets te verklappen. Net als elke zondag
...[+++] begonnen we elkaar de geheimen luidop voor te lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar. A l'époque – il y
a quelques années – cela coûtait 100 000 $. Aujourd'hui, c'est 10 000. L'an prochain, ce sera 1000. Dans 2 ans à peu près, 100. Voici la vitesse à laquelle cela évolue. Voici le jeune Nick, il aime Batman et il a des pistolets
. Un jour, Nick est arrivé à l'hôpital pour enfants avec un ventre comme distendu
par la famine. Ce n'était pas qu'il ne mangeait pas, c'était que, quand il mangeait, ses intestins s'ouvraien
...[+++]t et les fèces se répandaient dans son ventre. Une centaine d'opérations plus tard, il dit à sa mère : Maman, prie pour moi. J'ai tellement mal. Son pédiatre avait une expérience en génétique clinique, il n'avait aucune idée de ce qui se passait, mais il proposa de séquencer le génome de l'enfant. On trouva une seule et unique mutation dans un gène responsable du contrôle de la mort cellulaire programmée.
Toen -- een paar jaar geleden -- kostte het $100.000. Tegenwoordig is het $10.000. Volgend jaar is het $1.000. Het jaar daarna is het $100, pak me niet op een jaar. Zo snel ontwikkelt het zich. Hier is de kleine Nick -- houdt van Batman en waterpistolen. Op een bepaald moment verschijnt Nick in een kinderziekenhuis met een opgezwollen buik als bij een hongerslachtoffer. Het komt niet doordat hij niet eet, maar als hij eet, openen zijn darmen en lekken ontlasting in zijn maag. Dus honderd operaties later, kijkt hij zijn moeder aan en zegt: Mam, bid alsjeblief voor mij. Ik heb zoveel pijn. Zijn kinderarts heeft toevallig een achtergrond van klinische genetica en hij heeft geen idee wat er aan de hand is, maar hij zegt: Laten we het genoom van
...[+++] deze jongen sequensen. Ze vinden een mutatie op een enkel punt in een gen dat het afsterven van cellen controleert.Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n
'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très i
ntéressant ...[+++], et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelach) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus,
Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grap
...[+++]pige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
cela était arrivé ->
Date index: 2021-09-21