Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "cela présente des défis logistiques mais nous avons les moyens " (Frans → Nederlands) :
Maintenant, cela présente des défis logistiques mais nous avons les moyens de le faire.
En dat is nogal een logistieke uitdaging. Maar er zijn manieren om dat te doen.
Et ça veut dire q
u'une fois de plus, nous avons les moyens de créer
de la technologie, mais le suivi pédagogique qui permettrait d'aller d'un simple système de messagerie instantanée à quelque chose de profond manque complèt
ement. Je pense que cela peut se faire avec un nouveau type d’interface. Et ce type d’interface pourrait être réalisé en dépensant environ 100 milli
...[+++]ons de dollars.
Dat betekent dat wij nog maar eens technologie kunnen aanleveren, maar de nodige begeleiding, die kan gaan van een eenvoudig nieuw iChat instant messaging systeem tot iets met meer diepgang, ontbreekt nog. Ik geloof dat daarvoor een nieuw soort van gebruikersinterface nodig is. Dat nieuwe type interface zou er kunnen komen als daar zo'n 100 miljoen dollar aan wordt besteed.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que
la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regar
...[+++]dent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurli
jk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. E
t elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Mais retournons aux îles Phoenix, qui sont le sujet de cette présentation. Quand je suis rentré, je me
suis dit que ce que nous avions trouvé était incroyable. Je voulais
retourner partager cela avec le gouvernement de Kiribati, situé à Tarawa, le groupe le plus à l'ouest. Alors je les ai contactés -- parce qu'ils m'avaient donné la permission de le faire -- et je leur ai dit: Je voudrais venir vo
us dire ce que nous avons ...[+++] trouvé . Pour une raison que j'ignore ils ne voulaient pas que je vienne, ou c'était difficile de trouver un moment et un lieu, et cela a pris du temps, mais finalement ils ont dit: OK, vous pouvez venir. Mais si vous venez, vous devez inviter à déjeuner toutes les personnes présentes au séminaire . Alors j'ai dit: OK, je suis content de payer le déjeuner. Prenez ce que vous voulez . David Obura, un biologiste spécialiste des récifs coralliens, et moi-même sommes partis pour Tarawa, et pendant deux heures nous avons présenté les merveilleuses découvertes des îles Phoenix. Le pays n'en savait rien. Ils n'avaient aucune donnée sur cette région.
Maar nu terug naar de Phoenix Eilandengroep, welke het
onderwerp zijn van deze speech. Toen ik terug kwam zei ik: OK, dit is verbazingwekkend, wat we gevonden hebben. Ik wil graag terug gaan en dit delen met de regering van Kiribati, die nu in Tarawa zijn, De meest westelijk gelegen groep. Dus ik begon contact te leggen -- omdat ze me uiteindelijk een vergunning hadden gegeven om dit te doen -- en ik zei, Ik wil langs komen en vertellen wat we hebben gevonden. en om een of andere reden wilde ze niet dat ik zou komen, of het was lastig om een tijd en plaats te vinden, dus het
...[+++]duurde even, maar uiteindelijk zeiden ze, OK, kom maar. Maar als je komt, moet je lunch betalen voor iedereen die naar het seminar komt. Dus is zei, OK, ik betaal de lunches. neem gewoon wat iedereen graag wil. En dus gingen David Obura, een koraalrifbioloog, en ikzelf naar Tarawa, en we presenteerden twee uur lang over de verbazingwekkende ontdekkingen over de Phoenix Eilandengroep. Het land heeft dit nooit geweten. Ze hadden nooit enige data op dit gebied. Sur la scène de TED2012, Peter Diamandis défend l'optimisme et l'idée selon laquelle nous inventerons, innoverons, et trouverons les moyens de résoudre les défis qui nous attendent. « Je ne dis pas que nous n'avons pas notre lot de problèmes ; nous en avons certainement. Mais au final, nous les anéantissons. »
Op het podium van TED2012 breekt Peter Diamandis een lans voor optimisme — dat we de uitdagingen die ons te wachten staan, zullen aankunnen door uitvindingen en innovatie. Ik zeg niet dat we geen problemen zullen hebben, dat staat als een paal boven water, maar uiteindelijk zullen we ze de baas worden.
Dans mon pays, nous avions regardé des images de soldats britanniques passant à tabac de jeunes Irakiens,
Nous avons Abou Ghraib, nous avons Guantanamo Bay et j'avais un chauffeur en allant à l'aéroport de Newark et il m'a raconté une histoire : au milieu de la nuit, 4 heures du matin, il a été s
orti de force de sa maison dans le Queens – emmené quelque part dans le Midwest, où il a été interrogé et torturé, et remis à la rue, quatre semaines plus tard
...[+++], parce qu'il avait le même nom, (il était originaire du moyen orient) et il avait le même nom que l'un des pilotes du 11 septembre, et cela peut être vrai ou pas, mais je ne pense pas qu'il m’ait menti.
In mijn land hadden we foto's gezien van Britse soldaten die jonge Irakezen in elkaar slaan. We hebben Abu Ghraib. We hebben Guantanamo Bay. Ik had een taxichauffeur onderweg naar Newark Airport, en hij vertelde me een verhaal over hoe hij, midden in de nacht, 4 uur 's ochtends, uit zijn huis werd gehaald in Queens, naar een plek in de Midwest werd meegenomen, werd ondervraagd en gemarteld en vier weken later weer op straat werd gezet. De reden: het was een man uit het Midden-Oosten -- en hij had dezelfde naam als een van de 9/11-piloten. Dat verhaal zou verzonnen kunnen zijn, maar ik zag hem niet aan voor een leugenaar.
Permettez-moi de joindre le geste à la parole et
de vous montrer que nous pouvons vraiment produire un rendu normal, et quelles sont les implications de tout ceci. Voici trois ensembles de modèles d’activation. Celui d'en haut est celui d'un animal normal, celui du milieu est celui d'un animal aveugle qu'on a traité avec ce dispositif d'encodeur-transducteur, et celui du bas est celui d'un animal aveugle traité avec une prothèse classique. Celui d'en bas est le dispositif nec plus ultra qui est actuellement sur le marché, et qui se compose essentiellement de dét
ecteurs de lumière, mais ...[+++] n'a pas d'encodeur. Alors ce que nous avons fait, nous avons présenté des films de choses de la vie quotidienne -- des gens, des bébés, des bancs dans un parc, vous savez, des choses normales -- et nous avons enregistré les réactions des rétines de ces trois groupes d'animaux. Juste pour vous donner des repères, chaque case montre les modèles d'activation de plusieurs cellules, et tout comme dans les diapos précédentes, chaque rangée est une cellule différente, et j'ai seulement réduit les impulsions et je les ai rendues plus minces pour vous montrer tout un ensemble de données. Et comme vous pouvez le voir, les modèles d’activation de l'animal aveugle traité avec l'encodeur-transducteur sont vraiment très proches des modèles d’activation normaux -- et ce n'est pas parfait, mais c'est plutôt bien. et l'animal aveugle traité avec la prothèse classique, les réactions ne sont pas du tout bonnes. Et donc avec la méthode classique, les cellules 's'activent, mais elles ne s'activent pas selon les modèles normaux parce que elles n'ont pas le bon code. Quelle importance cela a-t-il? Quel est l'impact potentiel sur la capacité de voir du patient?
Om dit hard te maken wil ik jullie laten zien dat we normale output kunnen produceren en wat de implicaties ervan z
ijn. Hier zijn drie sets van signaalpatronen. De bovenste is van een normaal dier, de middelste van een blind dier dat behandeld is met dit encoder-transducerapparaat en de onderste van een blind dier met een standaardprothese. De onderste is het state-of-the-a
rt apparaat van dit moment. Het is in principe opgebouwd u
it lichtdetectoren, maar heeft gee ...[+++]n encoder. We toonden films van alledaagse dingen - mensen, baby's, bankjes in het park, kortom gewone dingen - en we hebben de reacties van het netvlies van deze drie groepen van dieren opgenomen. Om je even wegwijs te maken: elk vak toont de signaalpatronen van meerdere cellen. Net als in de vorige dia's staat elke rij voor een andere cel. Ik maakte de pulsen een beetje kleiner en dunner, zodat ik jullie een lange strook van gegevens kon laten zien. Zoals je kunt zien sluiten de signaalpatronen van het blinde dier, behandeld met de encoder-transducer, echt heel nauw aan bij de normale signaalpatronen. Niet perfect, maar toch vrij goed. Van het blinde dier behandeld met de standaardprothese is de respons niet echt goed. Met de standaardmethode geven de cellen wel een signaal, maar ze geven geen normale signaalpatronen omdat ze de juiste code niet hebben. Hoe belangrijk is dit? Wat is de mogelijke impact op het gezichtsvermogen van een patiënt?Et voici la biologie - la biologie, avec sa question fondamentale, qui est encore sans réponse, qui est essentiellement: Si il y a une vie sur d'autr
es planètes, devons-nous nous attendre à ce qu'elle ressemble à la vie sur Terre? Et laissez-moi vous dire tout de suite ici, quand je dis vie, je ne veux pas dire «dolce vita», la belle vie, la vie humaine. Je veux dire la vie
sur Terre, passé et présent, des microbes à nous les humains
dans sa riche diversité moléculaire la
...[+++]façon dont nous comprenons maintenant la vie sur Terre comme un ensemble de molécules et de réactions chimiques - et nous appelons ça , collectivement, la biochimie, la vie en tant que processus chimique, en tant que phénomène chimique. La question est donc: est-ce un phénomène chimique universel, ou est-ce quelque chose qui dépend de la planète? Est-ce comme la gravité, qui est la même partout dans l'univers, ou il y aurait toutes sortes de différentes biochimies partout où nous les trouverons? Nous avons besoin de savoir ce que nous recherchons lorsque nous essayons de faire cela. Et c'est une question fondamentale, dont nous ne connaissons pas la réponse, mais nous pouvons essayer - et nous essayons - d'y répondre en laboratoire. Nous n'avons pas besoin d'aller dans l'espace pour répondre à cette question. Et oui, c'est ce que nous essayons de faire. Et c'est ce que beaucoup de gens maintenant essayent de faire.
En hier komt de biologie op de proppen- biologie, met zijn fundamentele vraag, die nog steeds onbeantwoord is, en die in wezen is: Als er leven is op andere planeten, we verwachten dan dat het net als het leven op aarde zal zijn? En laat ik u meteen even vertellen, als ik zeg het leven, ik bedoel niet dolce vita het goede leven, het menselijk leven. Ik bedoel het leven zoals het was en is op aarde, van microben tot mensen in zijn rijke molecul
aire diversiteit de manier waarop we nu leven op aarde begrijpen als een verzameling van moleculen en chemische reacties - en dat noemen we biochemie, leven als een chemisch proces, als een chemisch fe
nomeen. De ...[+++] vraag is dus: is dat chemische verschijnsel universeel, of is het iets dat afhankelijk is van de planeet? Is het zoals de zwaartekracht, die overal dezelfde is in de kosmos, of zouden er allerlei verschillende soorten biochemie zijn waar we ze ook vinden? Wij moeten weten wat we zoeken wanneer wij dat proberen te doen. En dat is een heel fundamentele vraag waar we het antwoord niet op weten, maar die we kunnen proberen - en we proberen - te beantwoorden in het lab. We hoeven niet de ruimte in om deze vraag te beantwoorden. Dat is wat wij proberen te doen. En dat is wat veel mensen nu proberen te doen.Mais si je marche épaule contre épaule, même jusqu'à avoir les épaules en contact cela ne pose pas de problème. Qui se dispute en marchant ? C'est pourquoi dans les négociations, souvent, quand ça se complique, les gens vont marcher dans les bois. Alors j'ai eu l'idée d'inspirer un chemin, une route -- pensez à la route de la soie, le sentier des Appalaches qui suit les traces d'Abraham. Les gens ont dit C'est insensé. On ne peut pas faire ça. On ne peut pas retracer les pas d'Abraham. C'est trop dangereux. Il faut traverser toutes ces frontières. ça passe par 10 pays différents du Moyen-Orient parce que ça les réunit tous. Et donc nous avons étudié cette idée à Harvard. Nous avons fait notre audit de faisabilité. Et ensuite il y a quelques
...[+++] années, un groupe parmi nous environ 25 d'entre nous de près de 10 pays différents, ont décidé de voir si nous pouvions marcher dans les pas d'Abraham, en partant de son lieu de naissance dans la cité d'Urfa dans le sud de la Turquie, en Mésopotamie du Nord.
Maar als ik schouder aan schouder stap, zelfs als de schouders elkaar raken, dan is het geen probleem. Wie vecht terwijl hij stapt? Daarom gaat men tijdens onderhandelingen vaak, als het moeilijk gaat, wandelen in de bossen. Zo kreeg ik het idee waarom niet een pad, een route op hem te inspireren -- zoals de zijderoute, zoals de Appalachian trail -- een pad dat in de voetstappen zou treden van Abraham. Men zei: Dat is waanzin, dat kan je niet doen. Je kan niet in het voetspoor van Abraham lopen. Het is te onveilig. Je moet al die grenzen over. Het doorkruist 10 verschillende landen in het Midden-Oosten, want het verenigt ze allemaal. Daarna bestudeerden we het idee op Harvard. We deden ons boekenonderzoek. Enkele jaren geleden besloot een d
...[+++]eel van ons, ongeveer 25 van ons uit 10 verschillende landen, te bekijken of we in het voetspoor van Abraham konden lopen, vanaf zijn oorspronkelijke geboorteplek in de stad Urfa in Zuid-Turkije, Noord-Mesopotamië. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
cela présente des défis logistiques mais nous avons les moyens ->
Date index: 2025-06-11