Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "cela les aide à développer leur visualisation " (Frans → Nederlands) :
Il a été démontré que s'entraîner à lancer des objets stimule le lobe frontal et le lobe pariétal, qui concernent l'acuité visuelle, la compréhension de l’espace, et la résolution de problèmes structurels, ce qui est logique... Cela les aide à développer leur visualisation et leur capacité d’anticipation.
Het blijkt dat het oefenen van voorwerpen gooien de frontale en pariëtale kwabben stimuleert, die te maken hebben met een scherp visueel vermogen, het begrijpen van 3D, en het structureel probleemoplossen, dus het geeft een gevoel -- het helpt hen met het ontwikkelen van hun visueel vermogen en hun voorspellingsvermogen.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il
continue en disant Cela dit, qui pourrait, ...[+++]sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als v
olgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Et on les aide pour développer leurs affaires, mais également à leur financer des prêts et des actions.
We voorzien hen in bedrijfsontwikkelingsdiensten, maar financieren ook leningen en investeringen.
Il y a une prophétie. Vous devez sauver le monde. Et puis quelqu'un s'en va sauver le monde parce qu'on leur a dit de le faire, accompagné de quelques personnes. Cela m'aide à comprendre pourquoi beaucoup de gens ont du mal à se considérer comme des leaders. Parce que cela envoie tous les messages erronés sur ce qu'est le leadership.
Er is een voorspelling. Jij moet de wereld redden. Iemand trekt er dan op uit en redt de wereld omdat dat hem of haar is gezegd, met een paar mensen die zich erbij aansluiten. Dit helpt mij te begrijpen waarom veel mensen het moeilijk vinden zichzelf als leiders te zien. Want het geeft hele verkeerde indrukken van waar leiderschap om draait.
Et cela influence aussi le développement d'un processeur défectueux dans une importante population d'enfants qui sont plus limités, par voie de conséquence, dans leurs capacités de langage, en grandissant.
Maar zij staan ook in voor de ontwikkeling van een gebrekkig verwerken bij een aanzienlijke populatie van kinderen. Die zijn daardoor op oudere leeftijd beperkter in hun taalvaardigheid.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Si vous pouviez obtenir un accord à Copenhague, où les gens auraient accepté, A, un objectif à long terme de réduction des émissions de carbone, B, des objectifs à court terme pour que ce ne soit pas juste abstrait ; ce sont des gens prenant réellement des décisions qui pourraient faire la différence maintenant, et si vous pouviez ensuite trouver un mécanisme financier, qui signifierait que les pays les plus pauvres, qui ont souffert de notre incapacité à traiter la question du changement climatique pendant des années et des décenni
es, recevraient une aide spéciale pour leur permettre d'accéder
...[+++]à des technologies énergétiques efficaces, et qu'ils seraient dans une position financière qui leur permettraient de soutenir un investissement à long terme associé à une réduction des émissions de carbone, alors, vous traiterez le monde de manière égale en prenant en considération chaque partie de la planète et leurs besoins. Cela ne veut pas dire que chacun fait exactement la même chose, parce que nous avons en fait plus d'efforts à faire financièrement pour aider les pays les plus pauvres, mais cela veut dire que l'on traite les besoins des citoyens de cette planète de manière égale. CA : Oui, et il y a encore une théorie selon laquelle les négociations entre les différents pays sont en concurrence avec leurs propres intérêts. GB : Oui, mais je pense que la position de l'Europe correspond déjà à une position que 27 pays ont en commun.
Als we er in Kopenhagen in slagen om te zeggen dat a) er een langetermijndoel voor CO2-beperking is, en b) dat er kortetermijndoelen moeten worden gehaald zodat het niet alleen maar abstract is maar mensen echt beslissingen nemen, dan zou dat een verschil maken. Als je dan een financier
ingsmechanisme kunt vinden zodat de armste landen, die slachtoffer zijn van ons onvermogen om klimaatverandering aan te pakken in de afgelopen jaren en decennia, speciale hulp krijgen om over te schakelen naar energiezuinige technologieën en in een financiële positie komen waarbij ze langetermijninvesteringen kunnen doen die voor CO2-reductie nodig zijn,
dan behan ...[+++]del je de hele wereld gelijk, dan heb je aandacht voor elk deel van de wereld en voor zijn behoeften. Het betekent niet dat iedereen precies hetzelfde doet, want we moeten meer geld uittrekken voor hulp aan de armste landen, maar wel dat we belang hechten aan de behoeften van alle burgers op een enkele planeet. CA: Ja. Maar de theorie blijft natuurlijk dat er tussen de landen tweespalt ontstaat omdat ze voor hun eigen belangen opkomen. GB: Dat is waar, maar we zien dat in Europa 27 landen zich al verenigd hebben.Premièrement, les Nazis ont envahi la Russie L'invasion Nazi de la Russie a débuté le combat sur le front de l'Est, out le front de l'Ouest si
vous étiez Russe et cela a causé des millions de décès Russe 1941 était aussi l'année du bombardement de Pearl Harbour, qui était sensé éppeurer les États-Unis afin qu'ils resteraient neutre, un pari stupide car 1. Les États-Unis présentai
ent déja beaucoup d'aide aux forces Alliées et n'étaient pas tellement neutre du début et 2. Les États-Unis ne s
ont pas connus pour ...[+++]leurs pacifisme ou leur politiques neutres. 1941 était aussi l'année où le Japon a envahi beaucoup de l'Asie sud-est, ce qui a inspiré de la nervosité en Australie et en Nouvelle-Zélande. Ils étaient déjas impliquer dans la guerre comme membres du commonwealth Britannique, mais ils avaient maintenant l'opportunité de se battre contre le Japon plus proche à chez-eux. Et tais-toi du fait que je ne parle jamais des Australiens. Je vous ai juste donné 1.5 phrases. [John est tellement généreux] Quand les Américains et Australiens ont commencé à se battre contre les Japonais c'était déja une Guerre Mondiale. Cela pouvait signifier se battre, souffrir de faim, ou être bombarder; autre fois, ca signifiait la production pour la guerre- par exemple, on ne considère l'Argentine une force supérieur de la Deuxiéme Guerre Mondiale, mais ils étaients vital aux forces Alliées, supplyant 40% de la viande Britannique pendant la guerre. Merci, Thought Bubble. [sérieusement, c'est cool] Sans me présenter comme chauvin [n.affichant une patriotisme sans bornes] mais l'entrée de les États-Unis à la guerre a vraiment tout changé, même si la Russie aura toujours vaincu les Nazis. Personne conquiert la Russie en hivers, à moins d'être- attendez-le- [vous le savez] -les Mongols [Mongoltage!] Ok, nous nous dérangerons pas du plus part des batailles de 1942- la bataille de Midway, qui a effectivement terminé toute chance que le Japon avait de gagner la guerre- Nous allons concentrer plutôt ...
ten eerste vielen de Nazi's Rusland binnen, de invasie van Rusland opende de oorlog op het oostfront hoewel, als je een Rus bent was het het westerse front daarbij kwamen miljoenen om het leven, voornamelijk Russen en in 1941 bombardeerde Japan Pearl Harbor, daarbij hoopten ze de Verenigde Staten te dwingen om neutraal te blijv
en, hetgeen een dom idee was, omdat: 1. de VS gaf gigantische steun een de geallieerden en was dus nauwelijks neutraal en 2. De Verenigde Staten staan niet bekend om hun pacifisme en politieke neutraliteit. in 1941 viel Japan ook grote delen van Zuidoost-Azië binnen, waardoor Australië en Nieuw-Zeeland nerveus werd
...[+++]en. Als delen van het Brits Gemenebest waren ze al betrokken in de oorlog, maar nu konden ze de Japanners dichter bij huis bevechten. en zeur niet over hoe ik nooit over jullie praat, Australiërs, ik gaf jullie net anderhalve zin. Tegen de tijd dat de Amerikanen en de Australiërs tegen de Japanners gingen vechten, was het al een wereldoorlog. Soms betekende dit vechten of verhongeren of gebombardeerd worden soms betekende het produceren voor de oorlog. Je denkt bijvoorbeeld niet aan Argentinië als een belangrijk land in de Tweede Wereldoorlog maar ze waren vitaal voor de geallieerden en verzorgden 40% van het Britse vlees tijdens de oorlog. Bedankt, Thought Bubble. dus, niet om patriottisch te klinken, maar het toetreden van de VS tot de oorlog veranderde alles, hoewel ik twijfel dat de de Nazi's Rusland dan wel zouden kunnen veroveren. Niemand veroverd Rusland in de winter, tenzij je de Mongolen bent. We gaan de meeste grote gevechten in 1942 overslaan, zoals de Slag bij Midway, die de kans voor Japan om de oorlog te winnen beëindigde, en we gaan ons focussen op de Slag om Stalingrad. De Duitse aanval op Stalingrad, nu bekend als Wolgograd was een van de bloederigste gevechten in de geschiedenis van oorlog, met meer dan twee miljoen doden. De Duitsers begonnen door meer dan 1000 ton aan bommen op Stalingrad te gooien, en de Russen r ...A quoi ressembleraient les économies si on saisissait cette vision de la nat
ure humaine qui est leur coeur et si on l'étirait le long de ces dimensions orthogonales de la psyché de
l'homme ? Et bien, cela pourrait ressembler un peu aux 4000 'community-interest companies' qui ont germé au Royaume-Uni ces cin
q dernières années, développement similaire à celui des 'B corporations' aux Etats-Unis, des entreprises qui ont des buts écolo
...[+++]giques et sociaux inscrits dans leur constitution à leur coeur même, des entreprises comme celle-ci, Ecosia.
Hoe zouden economieën eruitzien als we deze visie van de menselijke natuur ter harte zouden nemen en hem zouden inpassen in deze orthogonale dimensies van de menselijke psyche? Wel het zou er een beetje kunnen uitzien als de 4.000 bedrijven met een gemeenschapsbelang, die in de laatste 5 jaar in het V. K. uit de grond zijn gerezen, en een vergelijkbare stijging in B-corporaties in de V.S.A., ondernemingen, met ecologische en sociale doelen opgenomen in hun statuten, in hun hart, bedrijven zoals dit hier, Ecosia.
Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir
dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhen
...[+++]sion de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische ges
chiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de geneti
...[+++]sche variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
cela les aide à développer leur visualisation ->
Date index: 2024-09-20