Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "ceci regarde un coin caché du marché " (Frans → Nederlands) :
Ceci regarde un coin caché du marché du travail.
Dit gaat over een verborgen hoekje van de arbeidsmarkt:
(Vidéo) Narration : « Oubli ». Le nom de l'auteur est le premier à s'en aller, suivit docilement par le titre, l'intrigue, la conclusion déchirante, tout le roman, qui
devient tout à coup celui que vous n'avez jamais lu, dont vous n'avez jamais entendu parler. C'est comme si, un par un, les souvenirs que vous aviez décidaient de se retirer dans l'hémisphère sud du cerveau dans un petit village de pêcheurs où il n'y a pas de téléphone. Il y a bien longtemps, vous avez dit adieu aux noms des neuf
muses et vous avez regardé l'équation quadrati ...[+++]que faire ses bagages. Et même maintenant, alors que vous mémoriser l'ordre des planètes, quelque chose d'autre se dérobe, une fleur symbole d'un état peut-être, l'adresse d'un oncle, la capitale du Paraguay. Quoi que ce soit vous avez du mal à vous rappeler, ce n'est pas en équilibre sur le bout de votre langue, même pas caché dans quelque coin obscur de votre rate. C'est parti flotter sur une rivière sombre mythologique dont le nom commence par un L du plus loin que vous pouvez vous rappeler, bien avancé vers l'oubli où vous rejoindrez ceux qui ont oublié même comment nager et comment faire de la bicyclette.
(Video) Verteller: Vergeetachtigheid. De naam van de auteur verdwijnt het eerst, gehoorzaam gevolgd door de titel, de verhaallijn, het hartverscheurende slot, de hele roman, die plots een roman wordt die je nooit hebt gelezen, waar je nooit van hebt gehoord. Alsof, één voor één, de herinneringen die je koesterde, besloten met pensioen te gaan in het zuiden van je brein, naar een klein vissersdorp zonder telefoon. Lang geleden kuste je de namen van de negen muzen vaarwel en zag je de vierkantsvergelijking haar biezen pakken. Zelf
s nu, terwijl je de volgorde van de planeten instudeert, ontsnapt er iets anders, een nationale bloem misschien
...[+++], het adres van een oom, de hoofdstad van Paraguay. Wat het ook is dat je je moeizaam voor de geest haalt, het ligt niet op het puntje van je tong. Het hokt niet eens in een duister hoekje van je milt. Het is weggegleden langs een donkere mythologische rivier, waarvan de naam met een L begint, voor zover je je herinnert, onderweg naar je eigen vergetelheid, waar jij je zal voegen bij diegenen die zelfs het zwemmen zijn verleerd en het fietsen.Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jours lointains, les femmes, ma mère, les mè
...[+++]res de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, de moeders van mijn vrienden, buurvrouwen,
...[+++]alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ceci regarde un coin caché du marché ->
Date index: 2023-06-02