Traduction de «caché sa propre identité pendant » (Français → Néerlandais) :

Morgana Bailey a caché sa propre identité pendant 16 ans. Au cours d’un exposé courageux, elle a dévoilé quatre mots qui ne sont pas de grande importance pour certains, mais qui l'ont tétanisée. Pourquoi s'exprimer aujourd'hui? Parce qu’elle a réalisé que son silence a un impact personnel, professionnel et sociétal. Face à un public constitué de collègues, elle revient sur la signification de la peur du jugement des autres, et comment notre propre jugement en est affecté.
Morgana Bailey heeft haar ware ik 16 jaar lang verborgen gehouden. In een dappere talk spreekt ze drie woorden uit die voor veel mensen niet zo spectaculair lijken, maar die een verlammend effect op haar hadden. Waarom zegt ze deze woorden nu? Omdat ze er achter gekomen is dat haar stilte persoonlijke, professionele en maatschappelijke gevolgen met zich meebrengt. Voor een publiek van collega's praat ze over wat het betekent om angst te hebben voor hoe anderen haar bestempelen en hoe dit invloed heeft op hoe we onszelf zien.

Journaliste, Anas Aremeyaw Anas a mis au jour des douzaines d'affaires de corruption et de crime organisé au Ghana, sans jamais révéler sa propre identité. Dans cet exposé, où son visage reste caché, Anas montre des images crues de quelques unes de ces enquêtes et démontre l'importance de combattre l'injustice.
Journalist Anas Aremeyaw Anas heeft tientallen verhalen over corruptie en georganiseerde misdaad over heel Ghana naar buiten gebracht — zonder ooit zijn identiteit bekend te maken. In deze talk (waarin zijn gezicht verborgen blijft) toont Anas akelige beelden van enkele van zijn onderzoeken en toont hij het belang aan van de confrontatie met onrecht.

Martine Rothblatt, créatrice de la radio satellite Sirius XM, dirige maintenant une entreprise pharmaceutique qui fabrique des médicaments essentiels au traitement des maladies rares (y compris un médicament qui a sauvé la vie de sa propre fille). Pendant ce temps, elle travaille à préserver la conscience de la femme qu'elle aime dans un fichier digital... et une compagne robot. Dans une conversation sur scène avec Chris Anderson de TED, Rothblatt partage son histoire marquante d'amour, d'identité, de créativité et de possibilités sans limites.
De oprichter van Sirius XM Satellite Radio, Martine Rothblatt, leidt nu een farmaceutisch bedrijf dat levensreddende geneesmiddelen maakt voor zeldzame ziekten (met inbegrip van een geneesmiddel dat het leven haar eigen dochter redde). Ondertussen werkt ze aan een project om het bewustzijn van de vrouw van wie ze houdt in een digitaal bestand... en in een metgezel-robot op te slaan. In een podiumgesprek met Chris Anderson van TED deelt Rothblattt haar overweldigende verhaal van liefde, identiteit, creativiteit en onbegrensde mogelijkheden.

Premièrement, il représente son identité. Il était berger. C'est le symbole de sa propre profession. Je suis berger. C'est un symbole de son identité, sa carrière, son métier.
Ten eerste stelt het zijn identiteit voor. Hij was een herder. De staf is dus het symbool van zijn beroep. Ik ben een herder. Het symboliseert zijn identiteit, zijn carrière, zijn baan.

En voici un exemple typique. Nous avons trouvé ce léopard dans un baobab âgé de 2000 ans en Afrique, le même arbre dans lequel nous avons trouvé sa mère et sa grand-mère. Elle nous a emmenés dans un voyage et nous a révélé quelque chose de très spécial pour nous -- sa propre fille, âgée de huit jours. Dès l'instant où nous avons trouvé ce léopard, nous avons réalisé que nous devions rester là. Nous sommes ainsi restés avec ce léopard pendant les quatre années et demi qui suivirent -- la suivant tous les jours, apprenant à la connaître, sa personnalité individuelle, et en finissant par la connaître intimement. Je suis destiné à passer beaucoup de temps avec des personnalités féminines uniques, très, très spéciales, individualistes et souvent séduisantes
Hier is een typisch voorbeeld. We hebben deze luipaard in een 2.000 jaar oude baobab-boom in Afrika gevonden. In dezelfde boom hadden we haar moeder en haar grootmoeder gevonden. Zij nam ons mee op een reis en onthulde iets heel speciaals voor ons -- haar eigen dochtertje, acht dagen oud. Vanaf het moment dat we deze luipaard vonden, realiseerden we ons dat we daar in moesten duiken. Daarom verbleven we zowat bij deze luipaard gedurende de daaropvolgende vier en een half jaar. We volgden we haar elke dag, leerden we haar kennen, haar individuele persoonlijkheid, die we echt goed leerden kennen. Nu is het mijn lot om veel tijd door te brengen met enkele unieke, en zeer, zeer speciale, individualistische en vaak verleidelijke vrouwelijke wezens.

Mais il s'avère que chez les adultes les microbes sont relativement stables, donc même si on vit avec quelqu'un, on garde notre propre identité microbienne pendant des semaines, des mois, et même des années.
Bij volwassenen blijken microbiële gemeenschappen relatief stabiel. Zelfs als je met iemand samenleeft, behoud je je aparte microbiële identiteit gedurende weken, maanden, zelfs jaren.

Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

Et au lieu d'un système, qui appartient à un gouvernement et est caché dans les entrailles du gouvernement, construisons un système de détection précoce qui soit librement accessible à n'importe qui dans le monde dans sa propre langue.
In plaats van een systeem, dat eigendom is van een regering en verborgen in de ingewanden van de overheid, kunnen we beter een systeem voor vroegtijdige opsporing maken dat voor iedereen in de wereld en in hun eigen taal vrij beschikbaar is.

Et c'est à partir de l'expérience tirée de 20 ou 25 années à faire cela que je veux vous apporter le message ce matin, que la douleur est une maladie. La plupart du temps, on pense à la douleur comme d'un symptôme d'une maladie. Et c'est vrai la plupart du temps. C'est le symptôme d'une tumeur ou d'une infection ou une inflammation ou une opération. Mais environ 10 pour cent du temps, après que le patient se soit remis d'une de ces conditions, la douleur persiste. Elle persiste pendant des mois et parfois pendant des années. Et quand cela arrive, elle devient sa propre maladie. Et avant de vous dire comment nous pensons que cela arrive et ce que nous pouvons y faire, je veux vous montrer à quoi cela ressemble pour mes patients.
Op basis van zo'n 20 of 25 jaar ervaring hiermee ga ik jullie vanmorgen vertellen dat pijn een ziekte is. Meestal denkt men aan aan pijn als een symptoom van een ziekte. Dat is meestal ook zo. Het is het symptoom van een tumor, een infectie, een ontsteking of een operatie. Maar ongeveer in 10 procent van de gevallen blijft, nadat de patiënt hiervan hersteld is, de pijn aanhouden. Maandenlang, vaak jarenlang. Wanneer dat gebeurt, wordt het een ziekte op zichzelf. Voordat ik hier dieper op inga en wat eraan te doen is, wil ik jullie laten zien hoe dat aanvoelt voor mijn patiënten.

Enfant, George Takei et sa famille ont été contraints de vivre dans un camp d'internement pour les Américains d'origine japonaise, par mesure de « sécurité » pendant la Seconde Guerre Mondiale. 70 ans plus tard, Takei revient sur la façon dont le camp a façonné sa propre définition surprenante du patriotisme et de la démocratie.
Toen George Takei nog een kind was, werden hij en zijn familie gedwongen om in een interneringskamp voor Japanse Amerikanen te leven, vanwege een zogenaamde veiligheidsmaatregel tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zeventig jaar later kijkt George Takei terug op het kamp en hoe dit de basis legde voor zijn bijzondere persoonlijke opvattingen over vaderlandsliefde en democratie.