Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "c'était le seul moyen pour avoir une chance " (Frans → Nederlands) :
CA : Eh bien, Richard, quand j'ai commencé dans le monde des affaires je n'en savais rien et j'étais aussi un peu - je pensais que les hommes d'affaires devaient juste être impitoyables et que c'était le seul moyen pour avoir une chance de réussir.
CA: Richard, toen ik van start ging in het bedrijfsleven, wist ik er niets over en ik was ook een beetje -- ik dacht dat zakenmensen meedogenloos moesten zijn en dat dat de enige manier was om een kans te hebben op slagen.
À ma connaissance, c'était le seul moyen pour distribuer des technologies, et je ne parvenais pas à en trouver un autre.
Voor zover ik wist, was dat de enige manier waarop je technologie kon verspreiden, en ik kon geen andere manier bedenken.
Aller dans l'espace est d
ifficile Même si pouvoir voir notre planète depuis
l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial
, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exacte
...[+++]ment ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vous lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruim
te te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wa
t ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een baan is. In een baan z
...[+++]ijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog door de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit
« Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'ell
...[+++]e était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer
voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een
...[+++]rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... L'azote a deux problèmes. L'un d'eux est ce que Jacques Cousteau a appelé L'ivresse des profondeurs . C'est la narcose de l'azote. Elle vous rend cinglé. Plus vous descendez , plus vous devenez cinglé. Vous ne voulez pas conduire ivre, vous ne voulez pas plonger ivre, donc c'est vraiment un gros problème. Et bien sûr, le troisième problème est celui que j'ai durement appris dans les îles Palaos, les accidents de décompress
ion. Maintenant, la chose que j'ai oubliée de m
entionner, est que, pour éviter le problème de la narcose à l'azote
...[+++] -- tous ces points bleus dans notre corps -- vous enlevez l'azote et vous le remplacez par de l'hélium. Maintenant, l’utilisation de l'hélium en tant que gaz, présente beaucoup d’avantages, c'est une petite molécule, elle est inerte, elle ne vous provoque pas de narcose. Voilà donc le concept de base que nous utilisons. Même si la théorie est relativement facile. La partie délicate est la mise en œuvre. Alors, voilà comment j'ai commencé, il y a environ 15 ans, et je l'admets, les débuts n'étaient pas exactement les plus intelligents, mais vous savez, on doit bien commencer quelque part. Et, à l'époque, je n'étais vraiment pas le seul qui ne savait pas ce qu'il faisait presque personne ne savait. Et cette installation a été effectivement utilisée pour une plongée à 90 mètres. Mais, au fil du temps, nous sommes devenus un peu meilleurs, et nous avons trouvé ce système au look vraiment sophistiqué avec quatre bouteilles de plongée et cinq détendeurs et tous les bons mélanges de gaz et tout l'équipement. Il était beau et élégant, et nous a permis de descendre et de trouver de nouvelles espèces. Cette photo a été prise à 90 mètres de profondeur, pendant la capture de nouvelles espèces de poissons. Mais le problème était qu'il ne nous permettait pas de rester bien longtemps. Malgré son volume et sa taille, il nous donnait seulement environ 15 minutes, tout au plus, à ces profondeurs. Il nous fallait plus de temps. Il devait y avoir une meil ...
Met stikstof: twee problemen. Een ervan noemde Jacques Cousteau de roes van de diepte . Stikstofna
rcose. Het maakt je teut. Hoe dieper je gaat, hoe teuter je wordt. Dronken rijden doe je niet, dronken duiken ook niet. Het derde probleem liep ik tegen het lijf in Palau: de duikersziekte. Wat ik vergat te vermelden is dat je stikstofnarcose kan voorkomen - al die blauwe stippen da
ar in ons lichaam - door de stikstof te vervangen door helium. Er zijn een heleboel redenen waarom helium goed is. Het is een klein molecuul, het is inert, het
...[+++] veroorzaakt geen narcose. Dat is het basisconcept waar we van uitgaan. De theorie is relatief eenvoudig. Het lastige deel is de uitvoering. Daarmee begon ik ongeveer 15 jaar geleden. Niet bepaald een schitterende start, maar je moet ergens beginnen. In die tijd was er bijna niemand die wist hoe het moest. Met dit tuig ben ik 90 meter diep geweest. Na verloop van tijd werden we er wat beter in en kwamen we met dit verfijnd ogende tuig met vier duikflessen, vijf regelaars, de juiste gasmengsels en al dat fijns. Prima gerei. We konden beneden nieuwe soorten gaan zoeken. Deze foto is genomen op 90 meter diepte bij het vangen van nieuwe vissoorten. Maar we kregen maar weinig tijd. Ondanks zijn omvang en grootte konden we maar een 15 minuten beneden blijven. We hadden meer tijd nodig. Er moest een betere manier zijn. En die is er ook. In 1994 had ik het geluk om dit prototype ‘rebreather’ (her-inademer) met gesloten circuit te mogen gebruiken.J'ai eu l'immense chance de
gagner le concours pour construire le deuxième Centre Pompidou en France, dans la ville de Metz. Comme je n'av
ais pas du tout les moyens, j'ai voulu louer un bur
eau à Paris, mais c'était trop cher pour moi. J'ai alors décidé de faire venir mes étudiants à Paris pour construire notre propre bureau en haut du Centre Pompidou de Paris, par nos p
...[+++]ropres moyens. Nous avons fait venir les tubes de carton et les charnières en bois pour réaliser un bureau de 35 mètres de long.
Later had ik het geluk om de wedstrijd te winnen om het tweede Centre Pompidou in Frankrijk in de stad Metz te mogen bouwen. Omdat ik zo arm was, wilde ik een kantoor in Parijs huren, maar ik kon het me niet veroorloven. Ik bracht mijn studenten naar Parijs om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. om zelf ons kantoor bovenop het Centre Pompidou in Parijs te bouwen. Met papieren buizen en houten verbindingen voltooiden we het 35-meter-lange kantoor.
La plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose un
e question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce 'Mange, prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit : « Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aim
e » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dan
...[+++]s une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier k
omt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vriendin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was ee
n grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in
...[+++] een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.La différence, quand je suis passée du théâtre au cinéma, j'ai commencé le film avec un gros plan sur un château de sable, un château de sable noir,
et ce que le cinéma peut faire, en utilisant la caméra, le point de vue, des plans larges et des gros plans, ça démarrait par un gros plan du château de sable, et comme la caméra s'éloigna
it, on voyait que c'était un modèle réduit qui tenait
dans la paume de la jeune fille. J'ai do
nc pu jouer avec ce ...[+++]moyen d'expression, et la raison pour laquelle je passe d'un moyen d'expression à un autre, c'est pour avoir la possibilité de le faire. Je vais vous emmener maintenant dans le monde de « Spider-Man. » (Musique) (Vidéo) Peter Parker : ♪ Depuis le précipice, Je peux m'envoler et m'enfuir de tout ceci. ♪ JT : Nous essayons de faire au théâtre tout ce qu'on ne peut pas faire en deux dimensions, dans un film ou à la télévision. PP : ♪ Élève-toi et prends le contrôle. ♪ George Tsypin : Nous regardons New York du point de vue de Spider-Man.
Het verschil met de film die ik daa
rna maakte over het stuk, is dat de eigenlijke film begint met een close-up van een zwart zandkasteel. Bij
film kan je gebruik maken van een camera, perspectief en ook
lange shots en close-ups. Het begon met een close-up van het zandkasteel en terwijl de camera uitzoomde, zag je dat het een miniatuurkasteeltje was, in de handpalmen van het meisje. Ik kon dus spelen met het medium en dat is de reden dat ik steeds van medium verwissel. Nu n
...[+++]eem ik jullie mee naar 'Spider-Man'. (Muziek) (Video) Peter Parker: ♪ Ik sta op de rand van de afgrond, maar ik kan er hoog overheen vliegen. ♪ J.T.: In het theater proberen we alles te doen wat in de 2 dimensies van film en televisie onmogelijk is. wat in de 2 dimensies van film en televisie onmogelijk is. P.P.: Stijg boven jezelf uit en neem het heft in handen. George Tsypin: We zien New York vanuit een Spider-Manstandpunt.J'ai toujours parlé aux femmes et aux enfants où que j'aille. J'ai enregistré le
s paroles de 44 000 jeunes. J'ai enregistré environ 900 heures de leurs pensées. Je suis très clair sur ce que ressentent les jeunes quand vous leur par
lez de cette idée d'avoir un point de départ pour leurs actions tournées vers un monde plus en paix au travers de leur poésie, de leur art,
...[+++]de leur littérature, leur musique, leur sport, n'importe quoi. Nous écoutions tout le monde. C'était incroyable de travailler avec l'ONU et avec les ONG pour développer cette initiative. J'avais l'impression de présenter un dossier au nom de la communauté mondiale pour essayer de créer cette journée. Plus forte était la cause et plus détaillée elle était, plus nous avions de chances de créer cette journée.
Waar ik ook kwam, sprak ik met vrouwen en kinderen. Ik heb 44.000 jongeren gefilmd, 900 uur van hun gedachten vastgelegd. Ik ben helemaal op de hoogte over hoe jonge mensen zich voelen wanneer je met ze praat over dit idee
om een uitgangspunt voor hun acties voor een vreedzamere wereld te hebben,
voor hun poëzie, hun kunst, hun literatuur, hun muziek, hun
sport, wat het ook moge zijn. We luisterden naar iedereen. Het was een ongelooflijk ding om
voor d
...[+++]e VN te werken. Met ngo's te werken om dit op te bouwen. Ik voelde dat ik opkwam voor de internationale gemeenschap door te proberen deze dag erdoor te krijgen. Hoe sterker en meer gedetailleerd de zaak was, hoe groter kans we hadden om deze dag te organiseren.Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? J
...[+++]e ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blijven dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar h
...[+++]et huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
c'était le seul moyen pour avoir une chance ->
Date index: 2023-12-21