Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "bien à dire♫ ♫a quoi servent la force " (Frans → Nederlands) :
Cette chanson est une des préférées de Thomas, elle s'appelle Ce que vous faites avec ce que vous avez . ♫Vous devez connaître quelqu'un comme lui♫ ♫Il était grand et fort et mince♫ ♫Avec un corps comme un lévrier♫ ♫et un esprit si vif et enthousiaste♫ ♫mais son cœur, comme un laurier,♫ ♫ grossit entortillé sur lui-même♫ ♫jusqu'à ce que presque tout ce qu'il faisait♫ ♫apportait de la souffrance à quelqu'un♫ ♫Ce n'est pas seulement ce que vous avez en naissant♫ ♫c'est ce que vous choisissez de supporter♫ ♫ce n'est pas la quantité de ce qui vous revient♫ ♫c'est ce que vous savez partager♫ ♫ce ne sont pas les batailles dont vous avez rêvé♫ ♫mais celles que vous avez menées♫ ♫ce n'est pas ce qu'on vous a donné♫ ♫c'est ce que faites de ce que vo
...[+++]us avez♫ ♫A quoi servent deux bonnes jambes♫ ♫si vous prenez la fuite?♫ ♫A quoi sert la plus belle voix♫ ♫si vous n'avez rien de bien à dire♫ ♫A quoi servent la force et les muscles♫ ♫si c'est seulement pour repousser♫ ♫et à quoi servent deux bonnes oreilles♫ ♫si vous n'entendez pas ceux que vous aimez♫ ♫A quoi servent deux bonnes jambes♫ ♫si vous prenez la fuite♫ ♫A quoi sert la plus belle voix♫ ♫si vous n'avez rien de bien à dire♫ ♫A quoi servent la force et les muscles♫ ♫si c'est seulement pour repousser♫ ♫Et à quoi servent deux bonnes oreilles♫ ♫si vous n'entendez pas ceux que vous aimez♫ ♫Entre ceux qui utilisent leurs voisins♫ ♫et ceux qui utilisent le bâton♫ ♫Entre ceux qui ont tout le pouvoir♫ ♫et ceux qui ont toute la peine♫ ♫Entre ceux qui courent vers la gloire♫ ♫et ceux qui ne peuvent pas courir♫ ♫ Dites-moi qui sont les handicapés♫ ♫et qui sont ceux qui touchent le soleil♫ ♫qui sont ceux qui touchent le soleil♫ ♫qui sont ceux qui touchent le soleil♫ (Applaudissements)
Dit lied is een van Thomas' favorieten, het heet Wat je doet met wat je hebt. ♫ Je moet iemand kennen zoals hij ♫ ♫ Hij was groot en slank en sterk ♫ ♫ Met een lijf als een windhond ♫ ♫ En een verstand zo scherp en helder ♫ ♫ Maar zijn hart vlocht zich als laurier ♫ ♫ steeds meer om
zichzelf ♫ ♫ Totdat bijna alles dat hij deed ♫ ♫ een ander pijn deed ♫ ♫ Het is niet alleen dat waar je mee geboren wordt ♫ ♫ Het is wat je kiest om te dragen ♫ ♫ Het is niet wat je aandeel is ♫ ♫ Het is hoeveel je kunt delen ♫ ♫ Het zijn niet de gevechten die je droomde ♫ ♫ Het zijn degene die je echt uitvoerde ♫ ♫ Het is niet wat je gekregen hebt ♫ ♫ Het is
...[+++] wat je doet met wat je hebt ♫ ♫ Wat is het nut van twee sterke benen ♫ ♫ als je er alleen maar mee wegrent? ♫ ♫ En wat is het nut van de mooiste stem ♫ ♫ als je niks goeds te zeggen hebt ♫ ♫ Wat is het nut van kracht en spieren ♫ ♫ als je alleen maar anderen opzij duwt ♫ ♫ Wat is het nut van twee goede oren ♫ ♫ als je niet luistert naar diegenen die van je houden ♫ ♫ Wat is het nut van twee sterke benen ♫ ♫ als je alleen maar wegrent ♫ ♫ En wat is het nut van de mooiste stem ♫ ♫ als je niks goeds te zeggen hebt ♫ ♫ Wat is het nut van kracht en spieren ♫ ♫ als je alleen maar anderen opzij duwt ♫ ♫ Wat is het nut van twee goede oren ♫ ♫ als je niet luistert naar diegenen die van je houden. ♫ ♫ Tussen hen die hun buren gebruiken ♫ ♫ en zij die de zweep hanteren ♫ ♫ tussen hen die constant de macht hebben ♫ ♫ en zij met alle pijn ♫ ♫ Tussen hen die lopen naar de overwinning ♫ ♫ en zij die niet kunnen rennen. ♫ ♫ Vertel me wie er kreupel is ♫ ♫ en wie de zon aanraakt ♫ ♫ Wie de zon aanraakt ♫ ♫ Wie de zon aanraakt ♫ (Applaus)Et dans les semaines qui ont suivi, il est revenu à plusieurs reprises dans les conversations avec mon ami et à chaque fois, j'étais incapable de le dire moi-même, bien que désormais je le reconnaissais parfaitement bien et savais de quoi il s'agissait.
En in de weken daarop, is het meerdere keren ter sprake gekomen in gesprekken met mijn vriend en niet één keer was ik in staat om het zelf te zeggen, hoewel ik het sindsdien perfect herkende en wist waarover het ging.
Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parle
s de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs. Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires) Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non. Nous avons eu une grande chance. Nous avons fait la première partie de Shania Twain pendant deux ans, lors de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés
, et les g ...[+++]arçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee
, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Leahy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allem
aal trouwen, dus we blijven ...[+++] dicht bij huis, denk ik, voor een aantal weken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la strat
égie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'a
nnée décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004
kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en st
rategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de midde
...[+++]len had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Alors, je vais commencer par ceci : il y a deux ans, l'organisatrice d'un évén
ement m'a téléphoné parce que je devais donner une conférence. Elle m'a appelé et m'a dit : J'ai vraiment du mal à trouver comment vous décrire sur notre petit prospectus. Et
je me suis dit : Et bien, où est le problème ? Et elle m'a dit : Et bien, je vous ai déjà vu parler, et je vais vous désigner comme une chercheuse, je crois, mais j'ai peur que si je vous désigne comme chercheuse, personne ne vienne, parce que tout le monde pensera que vous êtes ennuyeu
...[+++]se et hors sujet. (Rires) Ok. Et elle a dit : Mais ce que j'ai aimé dans votre conférence, c'est que vous êtes une conteuse d'histoires. Alors je pense que ce que je vais faire, c'est juste dire que vous êtes une conteuse. Et bien sûr, mon côté universitaire, qui manque d'assurance, a dit : Vous allez dire que je suis quoi ?! Et elle a dit : Je vais dire que vous êtes une conteuse. Et moi : Et pourquoi pas fée Carabosse ? (Rires) J'ai fait : Laissez-moi réfléchir une seconde. J'ai essayé de rassembler tout mon courage.
Ik begin hiermee: een paar jaar geleden belde een organisator van een evenement me omda
t ik een lezing zou geven. Ze belde en zei: Ik weet niet goed hoe ik over jou moet schrijven in de kleine flyer. Ik dacht: hoezo, je weet het niet? Ze antwoordde: Nou, ik zag je spreken en ik ga je een onderzoeker noemen, denk ik, maar ik ben bang dat er dan niemand komt. Ze zullen denken dat je saai en onbelangrijk bent. (Gelach) Oké. Ze zei: Wat ik zo leuk vond aan jouw lezing is dat je een verhalenverteller bent. Dus ik denk dat ik je gewoon een verhalenverteller noem. En de academische, onzekere kant van mij zegt: Je gaat me wàt noemen? Ik ga je ee
...[+++]n verhalenverteller noemen. Ik dacht: Waarom niet de toverfee? (Gelach) Ik zeg: Laat me hier even over nadenken. Ik probeerde diep van binnen de moed te vinden.Non pas de dire Mais qu'est-ce-que ça peut bien être ? , mais bien de s'interroger à son sujet. De dire C'est tellement beau à première vue. Mais en y réfléchissant bien, c'est horrible. Je ne devrais pas m'extasier. Comme un plaisir défendu. Je pense que c'est cette idée de plaisir défendu qui fait boule de neige un peu partout, qui force les gens à regarder de plus près toutes ces choses, qui les invite à s'y attarder. C'est comme ça que je le ressens, personnellement. Je veux mener une vie confortable,
Niet zegt: 'Wat is dit in godsnaam?', maar wordt uitgedaagd om enerzijds te zeggen: 'Wauw, dit is mooi', maar anderzijds: 'Dit is eng. Hier mag ik eigenlijk niet van genieten.' Alsof het een verboden plezier is. Dat geeft nu juist resonans en zorgt er voor dat mensen ernaar gaan kijken. Ze verdiepen zich erin. Het zegt tevens iets over wat ik ook voel, namelijk... dat ik graag een goed leven wil hebben.
Bien que nous disions, « Tu sais quoi ? Nous ne pouvons pas régler ce problème en procédant à des arrestations. » Nous, forces de l'ordre, disons : « Oui, c'est illégal de profiler. » Vous savez quoi ? Dans la police, nous sommes même d'accord pour adopter ce raisonnement et devenir une police plus communautaire. Et pendant tout ce temps, pourtant, nous continuons dans la même direction, la même direction qui est contraire à ce que l'on a admis.
Ook al zeggen we als ordehandhavers: Weet je? We kunnen ons hier niet uit arresteren. Ordehandhavers zeggen dingen als: Ja, profileren is tegen de wet. Maar weet je? Ordehandhavers zijn het zelfs eens dat we zo moeten gaan denken, dat we ons meer op de gemeenschap moeten richten. Maar dan nog, we gaan op dezelfde voet verder, dezelfde voet die alles tegenspreekt wat we net hebben ingezien.
Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement ê
tre : Quelle est ta folie ? Mais c'est si difficile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une décision. D'ici 2100, cela ne sonnera plus comme une blague – les gens
se demanderont pourquoi cela a pr ...[+++]is si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. W
e begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houden zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat
...[+++]de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie e
t on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat
de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van din
gen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...On apprenait aux hommes à être des hommes c'est-à-dire à ne pas être des femmes, c'est essentiellement en quoi cela consistait. Et beaucoup de ces rituels avaient attrait au meurtre, au meurtre de petits animaux, alors vers mes treize ans... et je veux dire... cela se comprend, c'était une communauté agraire, quelqu'un devait bien tuer les animaux, il n'y avait pas de supermarché où aller acheter un steak de kangourou... alors vers mes treize ans, ce fut mon tour de tuer une chèvre.
Mannen werd geleerd niet vrouwelijk te zijn, daar komt het op neer. Vele rituelen hadden te maken met het doden van steeds grotere dieren, dus toen ik 13 werd -- en er zat wat in, het was tenslotte een agrarische gemeenschap, iemand moest de dieren doden. Er was geen supermarkt waar je een kangoeroebiefstuk kon halen, dus toen ik 13 werd, was het mijn beurt om een geit te doden.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
bien à dire♫ ♫a quoi servent la force ->
Date index: 2025-02-24