Vertaling van "avons tous commencé " (Frans → Nederlands) :

... le sont, au début. Nous avons tous commencé dans cette caverne, mais la sagacité de Platon, c'est que nous ne sommes pas obligés d'y rester, et le chemin qui nous mène hors de la caverne s'appelle, tout simplement, philosophie . C'est le soleil dont nous pouvons suivre la lumière et sous les rayons duquel la véritable nature des choses peut nous apparaître clairement. Si vous avez apprécié les films de cette chaîne, vous aimerez peut-être entendre parler d'une autre chaîne intelligente que nous adorons et qui s'appelle Wisecrack. Cliquez ici pour aller voir la page de leur chaîne et pour découvrir une série de vidéos sur la littérature du monde, la philosophie, le cinéma, l'histoire et d'autres choses encore, tout cela présenté avec un sens de l'humour enjoué et captivant. Ils sont à L.A., nous sommes ici à Londres, mais the School of Life et Wisecrack ont noué une solide amitié fondée sur des valeurs partagées sur la façon de rendre l'éducation passionnante. Vous nous ferez très plaisir si vous vous liiez d'amitié à chacun de nous. ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...

Et ce pourquoi je pense que cela vous intéresserait tant est que la conscience est tellement intéressante, et si imprévisible, et si fragile. Voilà comment nous avons commencé. Nous avons tous commencé dans la vallée de l'Awash, en Éthiopie.
Ik denk dat de reden waarom je dit boeiend zou vinden, is omdat het bewustzijn zo interessant is, zo onvoorspelbaar en zo kwetsbaar. En zo zijn we begonnen. We zijn allemaal begonnen in de Awash-vallei in Ethiopië.

C'est important de se rappeler que nous avons tous commencé par évoluer en Afrique.
Het is belangrijk te herinneren dat we allen geëvolueerd zijn in Afrika.

Bon, alors évidemment pour commencer, nous sommes tous incroyablement beaux (Rires) nous avons tous notre bac, des diplômes universitaires, nous voyageons dans des endroits intéressants, nous n'avons pas eu d'enfants pendant notre adolescence.
Om te beginnen zijn we allemaal ongelooflijk mooi -- met diploma's: middelbare school, universiteit, postacademische graden.

Nous l'avons tous fait, mais elles le font tous les jours, et quand elles atteignent la puberté et commencent à être réglées, c'en est trop.
Dat hebben we allemaal gedaan, maar zij doen het iedere dag. Wanneer ze in de puberteit komen en ze beginnen te menstrueren, wordt het allemaal teveel.

Que peuvent faire les directeurs -- les directeurs éclairés, je l'espère -- que peuvent-ils faire pour que leur bureau soit un meilleur lieu de travail pour les gens, pour que ce ne soit pas le dernier recours, mais le premier recours ? C'est que les gens commencent à dire, « Quand je veux vraiment accomplir une tâche, je vais au bureau. » Parce que les bureaux sont bien équipés, tout devrait y être pour qu'ils fassent leur travail, mais là tout de suite ils ne veulent pas y aller, alors comment changer ça ? J'ai trois suggestions que je vais partager avec vous. J'ai environ trois minutes, donc ça va le faire. Nous avons tous entendu parler de cette tendance du vendredi décontracté.
Wat kunnen managers doen -- verlichte managers, hopelijk -- wat kunnen ze doen om een kantoor een betere plaats te maken om te werken, niet als laatste toevluchtsoord, maar als het eerste toevluchtsoord? Zodat mensen voortaan zeggen, Als ik echt wat wil afwerken, ga ik naar kantoor. Want kantoren zijn goed uitgerust, alles is aanwezig om het werk te kunnen doen. Nu willen werknemers daar niet naartoe. Hoe kunnen we dat veranderen? Ik heb drie suggesties voor jullie. Ik heb nog ongeveer drie minuten, dat lukt net. We hebben allemaal wel eens gehoord van 'informele vrijdag'.

Et puis un jour, j'ai reçu un appel de John Doerr, Bill Berkman et Al Gore le même jour disant de rappeler David Agus. (Rires) Alors, j'ai dit, Bon, ce type a au moins de la ressource. (Rires) Nous avons donc commencé à discuter, et il a dit, J'ai vraiment besoin d'une meilleure façon de mesurer les protéines. J'ai dit, je connais, j'ai essayé. Ce ne sera pas facile. Il a dit, non, non, j'en ai vraiment besoin. Je veux dire, je vois des patients mourir tous les jours parce que nous ne savons pas ce qui se passe à l'intérieur de leur corps. Nous devons voir ce qui se passe là-dedans. Et il m'a passé en revue des exemples spécifiques de moments où il en avait vraiment besoin.
En dan krijg ik op een dag een telefoontje van John Doerr, Bill Berkman en Al Gore - allemaal op dezelfde dag - om mij aan te manen David Agus' telefoontje te beantwoorden. (Gelach) Dus ik had zoiets van Ok. Deze kerel heeft tenminste een sterk netwerk. (Gelach) Hij zei: Ik moet echt een betere manier vinden om eiwitten te meten. En ik van: Heb ik al gedaan. Zal niet makkelijk zijn. En hij weer: Nee, nee. Ik heb dat echt nodig. Ik bedoel dat ik elke dag mensen zie sterven omdat we niet weten wat er in hun lichaam omgaat. We hebben een​ venster nodig om naar binnen te kijken. Hij toonde me specifieke voorbeelden van wanneer hij dat echt nodig had.

Et pourtant, en deux millions d'années, la masse du cerveau humain a presque triplé, en commençant par le cerveau d'un demi kilo de notre ancêtre Habilis, jusqu’au pain de viande de près d'un kilo et demi que nous avons tous entre les oreilles.
En toch is in 2 miljoen jaar het menselijk brein bijna verdrievoudigd in gewicht, van een hersengewicht van 550 gram van onze voorouder, Habilis naar de klomp gehakt van 1,3 kilo die iedereen hier tussen zijn oren heeft.

Al Gore a trois questions à propos du changement climatique et de notre futur. La première : devons-nous changer ? Chaque jour, la pollution due au réchauffement mondial capture autant d'énergie thermique que celle de 400 000 bombes atomiques de catégorie Hiroshima. Cette énergie capturée engendre des tempêtes plus violentes et des inondations plus extrêmes, dit-il. « Tous les soirs, le journal télévisé est comme une randonnée à travers le livre de l'Apocalypse. » La deuxième question : peut-on changer ? Nous avons déjà commencé. Alors, la grande question : changerons-nous ? Dans cette discussion inspirante et stimulante, al Gore répond par l'affirmative. « Lorsque tout défi moral important est enfin réduit à un choix binaire entre ce qui est juste et ce qui est mauvais, le résultat peut être prédit en raison de notre nature en tant qu'êtres humains, dit-il. C'est pourquoi nous allons gagner. »
Al Gore heeft drie vragen over klimaatverandering en onze toekomst. Eerste vraag: moeten we veranderen? Elke dag houdt vervuiling in de vorm van broeikasgassen evenveel warmte-energie vast als zou vrijkomen door het ontploffen van 400.000 Hiroshima-atoombommen. Die vastgehouden warmte leidt tot hevigere stormen en extreme wateroverlast, zegt hij: Het nieuws lijkt elke avond op een wandeling doorheen het boek Openbaring. Tweede vraag: kunnen we veranderen? We zijn al begonnen. Dan de grote vraag: gaan we veranderen? In deze uitdagende, inspirerende lezing, zegt Gore van wel. Indien een grote morele uitdaging uiteindelijk wordt uitgewerkt tot een binaire keuze tussen wat goed is en wat fout is, dan ligt het resultaat op voorhand vast vanwege wie wij zijn als menselijke wezens, zegt hij. Daarom gaan we dit overwinnen .

Nous en avons tous, hommes et femmes, et ce sont les petites bosses autour du mamelon, et si vous êtes une femme qui allaite, elles commencent à sécréter.
We hebben die allemaal, mannen en vrouwen. Het zijn de kleine bobbeltjes rondom de tepel. Als vrouwen de borst geven, komt er een afscheiding uit.