Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avons ensuite pris deux bus de plus " (Frans → Nederlands) :
Je me suis retrouvé dans toutes les émissions de télévision. Quelqu'un m'a vu à la télévision, on m'a appelé, et on m'a demandé si j'aimerais être dans un film et jouer un jeune docteur pour un groupe de stars du rock qui voyageaient en bus de San Francisco à l'Angleterre. Et j'ai dit oui, que je le ferais, et donc je suis devenu le médecin dans un film absolument épouvantable qui s'appellait Medecine Ball Caravan. Maintenant, vous savez que les années 60, soit vous êtes dans le bus ou vous êtes hors du bus. J'étais dans le bus. Ma femme et moi, nous sommes mariés depuis 37 ans, nous avons pris le bus. Notre bus nous a emmenés de San Francisco à Londres. Nous avons changé de bus au niveau de l'Océ
an Atlantique. Nous ...[+++]avons ensuite pris deux bus de plus et nous avons traversé la Turquie et l'Iran, l'Afghanistan, traversé la Passe de Khyber, pour arriver au Pakistan, comme tout autre jeune docteur.
Ik kwam op elke tv-show. Iemand zag me op de televisie, ze belden me op en vroegen me of ik graag in
een film een jonge arts wilde spelen voor een stel van rock-en-rollsterren die een bustocht maakten van San Francisco naar Engeland. Ik stemde toe dus werd ik de dokter in een absoluut vreselijke film de Medicine Ball Caravan genoemd. In de jaren '60, zat je ofwel op de bus of niet. Ik zat op de bus. Mijn vrouw en ik, allebei 37 jaar oud, namen de bus. Onze bustocht bracht ons van San Francisco naar Londen. Onderweg verwisselden we van bus. Wij kwam
en op nog eens twee bussen terecht, ...[+++]we reden door Turkije, Iran, Afghanistan, over de Khyberpas naar Pakistan, net als elke andere jonge dokter.Et ensuite nous avons pris le bus et avons fait plusieurs marches et sommes allés à Harran, où, selon la Bible, il a commencé son voyage.
We namen een bus, deden een paar wandelingen en gingen naar Harran, waar hij, volgens de Bijbel, zijn reis aanvatte.
e
t avons enseigné aux étudiants comment utiliser
une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait l
e tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils v
oulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et i
ls ont choisi leurs ...[+++]deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's
de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.E
t je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante pour moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas l
ongtemps devant une centaine d'employés. Et deux heures
plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s
'est assise et nous avons parlé. Et elle a di ...[+++]t, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk.Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à
cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé ...[+++]deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn
...[+++]gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...B
en Roche : Je suis Ben, au fait Homaro Cantu : Et je
suis Homaro. BR: Et nous sommes des chefs. Alors, quand Moto a ouvert en 2004, les gens ne savaient pas vraiment à quoi s'attendre. Beaucoup de gens pensaient qu'il s'agissait d'un restaurant japonais, et c'était peut-être le nom, c'était peut-être le logo, qui ressemblait à un caractère Japonais mais de toute façon, nous avions toutes ces demandes de nourriture japonaise, et ce n'était vraiment pas ce que nous faisions. Et après environ la 10000eme demande pour un ro
uleau de m ...[+++]aki, nous avons décidé de donner aux gens ce qu'ils voulaient. Alors cette image est un exemple d'aliment imprimé, et ce fut la première incursion dans ce que nous aimons appeler la transformation de la saveur. Donc voici tous les ingrédients, toute la saveur d'un rouleau classique de maki, imprimé sur un petit morceau de papier. HC: Alors, nos convives ont commencé à se lasser de cette idée, et nous avons décidé de leur donner le même plat deux fois, alors ici, nous avons en fait pris un élément du rouleau maki et et pris une photo d'un plat et ensuite nous avons essentiellement servi cette image avec le plat.
Ben Roche: Ik ben Ben. Homaro Cantu: En ik ben Homaro. BR: We zijn chefs. Toen Moto opende in 2004, wisten mensen niet echt wat te verwachten. Velen
dachten dat het een Japans restaurant was. Misschien was het de naam, misschien het logo dat leek op een Japans karakter. We kregen dus allemaal verzoeken voor Japans eten dat we niet hadden. Na ongeveer tienduizend verzoeken voor maki-rolletjes, besloten we mensen te geven wat ze wilden. Deze tekening is een voorbeeld van afgedrukt voedsel. Het was de eerste uitstap naar wat wij smaaktransformatie noemen. Dit zijn alle ingrediënten, alle smaken van een gewone maki-rol, afgedrukt op een klei
...[+++]n stukje papier. HC: Onze klanten raakten verveeld met dit idee en we besloten om ze tweemaal hetzelfde op te dienen. We namen een deeltje van de maki-rol en namen een foto van een gerecht en serveerden dan gewoon die foto bij het gerecht.Et la troisième nuit nous sommes rentrés,
nous venions de sortir dîner où vous avez vu les photos, et
nous sommes arrivés à la réception et le gars à la réception a dit, Il n'y a pas d'autres chambres de libres à votre étage ce soir, donc, si vous voulez mettre les
enfants cinq étages plus bas que vous, il y a une chambre. ' Et Gene et moi
nous sommes regardés et avons dit: Non, ...[+++] nous ne voulons pas que deux enfants de 11 ans soient 5 étages plus bas. Alors, son fils dit: «Papa, j'ai un sac de couchage, je vais dormir par terre. Et j'ai dit, Ouais, j'en ai un aussi. Donc, Tim et et moi avons dormi par terre, Natasha a pris un lit, Gene a pris l'autre, les enfants se sont endormis d'un coup, ça avait été très excitant pendant trois jours. Nous étions au lit, et Gene et moi discutons de combien nous sommes cool.
De derde nacht, na het eten, kwamen we terug bij de balie en de man zegt: Op jullie verdieping is vannacht geen kamer vrij. De kinderen kunnen wel 5 verdiepingen lager slapen. Gene en ik keken elkaar aan en zeiden: Nee, niet vijf verdiepingen verderop. Zijn zoon zei: Pap, ik heb een slaapzak, ik kan op de grond slapen. Ik zei: Ja, ik heb er ook een. Dus Tim en ik sliepen op de grond, Natasha kreeg één bed en Gene het andere -- de kinderen vielen als een blok in slaap. We liggen in bed en Gene en ik praten over hoe cool we zijn.
B
G : Nous avions décidé de choisir deux causes, quelle que soit la plus grande iniquit
é mondiale, et nous avons choisi la mortalité infantile, les carences alimentaires pour leur développement, et les pays vraiment mal en point, parce qu'avec ce niveau de mortalité, et avec les parents ayant tant d'enfants, les supercroissances démographiques, les enfants étaient tellement malades qu'ils ne recevaient pas d'édu
...[+++]cation et ne pouvaient pas s'en sortir. C'était notre cible globale. Ensuite aux Etats-Unis, nous avions tous les deux reçu une excellente éducation et nous avons vu cela comme un moyen pour les Etats-Unis
BG: We besloten ons te richten op twee zaken. Het grootste onrecht ter wereld, wat dat ook was. En dat was kindersterfte, kinderen die te ondervoed zijn om zich te ontwikkelen. Landen die het moeilijk hadden vanwege het aantal doden, en ouders met zoveel kinderen, en dus een enorme bevolkingsgroei. De kinderen waren zo ziek dat ze echt geen onderwijs konden volgen en niet verder kwamen. Dat was ons doel wereldwijd. In de VS hebben wij beiden een geweldige opleiding genoten. Wij dachten dat de VS daarom
C'est splendide. Je veux dire, combien de temps ça leur a pris pour le construire ? C'est juste... Eh bien, hum, waouh ! (R
ires) Ensuite, nous avons une sorte de règle d'or, c'est qu'on ne me dit jamais vraiment où on en est, parce qu'on ne sais pas où on en est. Que va-t-il arriver entre ce point-ci et ce point-là ? Que va donner la météo, et les courants, et que Dieu me garde, vous êtes p
...[+++]iquée, alors que vous ne pensiez pas pouvoir être piquée, avec toute cette armure. Et Bonnie a pris une décision, au matin du troisième jour, parce que je souffrais, et que je ne tenais qu'à un fil, elle m'a dit : «Viens là», Je me suis rapprochée du bateau, et elle m'a dit : « Regarde, regarde là-bas », et j'ai vu de la lumière, et comme c'est plus facile le jour que la nuit, j'ai pensé que le jour arrivait, et j'ai vu une ligne de lumière blanche sur l'horizon, et j'ai dit : « Ça va bientôt être le matin. » Elle m'a répondu : « Non, ce sont les lumières de Key West ». Il restait encore 15 heures, ce qui, pour la plupart des nageurs, serait très long. (Rires) (Applaudissements) Vous n'avez pas idée du nombre d'entraînements de 15 heures que j'ai fait.
Hij is prachtig! Ik bedoel, hoe lang hebben ze daar niet aan moeten bouwen? Het is gewoon -- Nou ja, kiere
wiet. (Gelach) We hebben een soort hoofdregel dat mij echt nooit verteld wordt hoe ver het is, omdat we niet weten hoe ver het is. Wat gaat er met je gebeuren tussen hier en daar? Wat gaat er gebeuren met het weer en de stromingen en, God verhoede, als je gestoken wordt wanneer je niet denkt dat je gestoken zou kunnen worden in al die bescherming Bonnie nam een besluit toen we die derde morgen ingingen dat ik leed en dat ik aan mijn laatste draadje hing en ze zei: Kom hier , en ik kwam dicht naar de boot en ze zei: Kijk, kijk daar ee
...[+++]ns en ik zag licht, want de dag is makkelijker dan de nacht en ik dacht dat we de dag ingingen en zag een strook wit licht langs de horizon. Ik zei: Het zal snel ochtend worden. En zij zei: Nee, dat zijn de lichten van Key West. Het was nog 15 uur, wat voor de meeste zwemmers lang zou zijn. (Gelach) (Applaus) Je hebt geen idee hoe veel trainingen van 15 uur ik had gezwommen.Ils le font par étape, très grossière au début, et be
aucoup plus précise ensuite. Une fois que la température mesurée par le thermocouple indique qu'ils ont trouvé le soleil, ils ralentissent et passent à la recherche précise, ensuite tous les pétales se mettent en position, et le moteur
démarre. Donc, nous avons travaillé sur ce pro
jet les deux dernières années. Nous sommes enthousiasmés par les progrès, même s'il nous reste encore du chemin à faire,
...[+++]comme je vais vous l'expliquer. Voici ce à quoi nous aimerions aboutir, pour des installations résidentielles, vous auriez probablement plus d'un appareil sur votre toit. Vous pouvez les placer sur votre toit, dans votre jardin, ou ailleurs. Vous n'êtes pas obligés d'avoir suffisamment d'unités pour alimenter entièrement votre maison, vous économisez de l'argent avec chaque appareil que vous rajoutez.
Eerst grof, daarna steeds fijner. Wanneer ze met hun thermokoppel de zon hebben gevonden, beginnen ze langzamer aan de fijnregeling. Als alle bladen hun positie hebben ingenomen zal de machine starten. Hier hebben we de twee laatste jaren aan gewerkt. Alhoewel we zeer enthousiast zijn over onze vooruitgang, hebben we toch nog een lange weg te gaan. Laat me daar wat over vertellen. Hier zien we de ins
tallatie op een woonhuis. Je zal er waarschijnlijk meer dan één nodig hebben. Het kan op je dak, in je achtertuin of nog ergens anders. Je hoeft niet genoeg toestellen te hebben om je hele
huis van en
...[+++]ergie te voorzien, maar met elk bijkomend apparaat bespaar je meer geld. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avons ensuite pris deux bus de plus ->
Date index: 2021-05-20