Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avoir une méthode pour distinguer le normal " (Frans → Nederlands) :
Pour ce faire, cependant, nous devions avoir une méthode pour distinguer le normal du malin, sur la gauche se trouve la cellule normale d'un sein humain, mis dans un gel gluant en trois dimensions qui a la matrice extracellulaire, elle crée toutes ces belles structures.
Daarvoor hadden we een methode nodig om normaal van kwaadaardig te onderscheiden. Links heb je een enkele normale cel, menselijke borst, in driedimensionale kleverige gel gezet, met extracellulaire matrix. Ze maakt mooie structuren aan.
Le premier est que ce produit fonctionne bien parce que nous avons réussi à combiner une analyse et une ingénierie rigoureuses avec une conception centrée sur l'utilisateur. ciblées sur les facteurs sociaux, économiques et d'utilisation
qui sont importants pour les utilisateurs de fauteuils roulants dans les pays en développement. Je suis universitaire au MIT et ingénieur en mécanique, donc je peux analyser le type de terrain sur lequel vous voulez vous déplacer, et déduire le niveau de résistance qu'il entraîne. Je prends les pièces disponibles et je les combine pour comprendre quel type de d'engrenage on peut utiliser, puis je considèr
...[+++]e la force et la puissance que vous pouvez tirer de la partie supérieure de votre corps pour analyser la vitesse à laquelle vous pourriez aller dans ce fauteuil en glissant vos mains de haut en bas sur les leviers. Tout comme un étudiant inexpérimenté, enthousiaste, notre équipe a réalisé un prototype et l'a amené en Tanzanie, au Kenya et au Vietnam en 2008. Ça s'est avéré un désastre parce que nous n'avions pas obtenu assez d'information des utilisateurs. Après l'avoir testé avec les utilisateurs et les fabricants de fauteuils roulants et avoir obtenu leur feedback, nous avons été en mesure de fournir des solutions à leurs problèmes. Nous avons repris la conception pour faire un nouveau design, qu'on a ramené en Afrique en 2009. C'était bien mieux qu'un fauteuil roulant normal s ur un terrain accidenté, mais il ne fonctionne toujours pas bien à l'intérieur; il était trop grand et trop lourd pour se déplacer facilement. Nous avons revu la conception, créé un meilleur design, allégé de 20 kilos, étroit comme un fauteuil roulant normal et nous l'avons testé sur le terrain au Guatemala. On a fait progresser le produit qui est maintenant en cours de production.
Het eerste is dat dit product goed werkt omdat we strenge ingenieurskunst en analyse effectief konden combineren met op de gebruiker gericht design en rekening hielden met sociale, traditionele en e
conomische factoren voor rolstoelgebruikers in ontwikkelingslanden. Als wetenschapper aan het MIT en werktuigkundig ingenieur kan ik kijken naar het soort terrein waarop je wil rijden en er zo achter komen hoeveel weerstand het biedt. Ik let ook op welke onderdelen beschikbaar zijn en combineer ze om erachter te komen welke tand
wieloverbrenging we kunnen gebruiken ...[+++]. Ik kijk naar het vermogen en de kracht die je met je bovenlichaam kunt ontwikkelen om te analyseren hoe snel je moet kunnen gaan met deze stoel door de hefbomen te bedienen. Met beginnersenthousiasme maakte ons team een prototype, bracht dat in 2008 naar Tanzania, Kenia en Vietnam om te ontdekken... dat het niet deugde. We hadden te weinig geluisterd naar de gebruikers. Toen we testten met rolstoelgebruikers en met rolstoelfabrikanten kregen we de juiste feedback. We luisterden niet alleen naar hun problemen, maar ook naar hun oplossingen. Vandaar ging het terug naar de tekentafel voor een nieuw ontwerp. In 2009 keerden we terug naar Oost-Afrika. Het werkte een stuk beter dan een normale rolstoel op oneffen terrein, maar voor binnenshuis voldeed het nog niet goed want het was te groot, te zwaar en moeilijk te bewegen. Terug naar de tekentafel dus. We kwamen met een beter ontwerp, 9 kilo lichter en niet breder dan een gewone rolstoel. We testten hem in Guatemala. Nu was hij voldoende ver ontwikkeld om in productie te gaan.Permettez-moi de joindre le geste à la parole et de vous montrer que nous pouvons vraimen
t produire un rendu normal, et quelles sont les implications de tout ceci. Voici trois ensembles de modèles d’activation. Celui d'en haut est celui d'un animal normal, celui du milieu est celui d'un animal aveugle qu'on a traité avec ce dispositif d'encodeur-transducteur, et celui du bas est celui d'un animal aveugle traité avec une prothèse classique. Celui d'en bas est le dispositif nec plus ultra qui est actuellement sur le marché, et qui se compose essentiellement de détecteurs de lumière, mais n'a pas d'encodeur. Alors ce que nous avons fait, no
...[+++]us avons présenté des films de choses de la vie quotidienne -- des gens, des bébés, des bancs dans un parc, vous savez, des choses normales -- et nous avons enregistré les réactions des rétines de ces trois groupes d'animaux. Juste pour vous donner des repères, chaque case montre les modèles d'activation de plusieurs cellules, et tout comme dans les diapos précédentes, chaque rangée est une cellule différente, et j'ai seulement réduit les impulsions et je les ai rendues plus minces pour vous montrer tout un ensemble de données. Et comme vous pouvez le voir, les modèles d’activation de l'animal aveugle traité avec l'encodeur-transducteur sont vraiment très proches des modèles d’activation normaux -- et ce n'est pas parfait, mais c'est plutôt bien. et l'animal aveugle traité avec la prothèse classique, les réactions ne sont pas du tout bonnes. Et donc avec la méthode classique, les cellules 's'activent, mais elles ne s'activent pas selon les modèles normaux parce que elles n'ont pas le bon code. Quelle importance cela a-t-il? Quel est l'impact potentiel sur la capacité de voir du patient?
Om dit hard te maken wil ik jullie laten zien da
t we normale output kunnen produceren en wat de implicaties ervan zijn. Hier zijn drie sets van signaalpatronen. De bovenste is van een normaal dier, de middelste van een blind dier dat behandeld is met dit encoder-transducerapparaat en de onderste van een blind dier met een standaardprothese. De onderste is het state-of-the-art apparaat van dit moment. Het is in principe opgebouwd uit lichtdetectoren, maar heeft geen encoder. We toonden f
ilms van alledaagse dingen - mensen, baby's, bank
...[+++]jes in het park, kortom gewone dingen - en we hebben de reacties van het netvlies van deze drie groepen van dieren opgenomen. Om je even wegwijs te maken: elk vak toont de signaalpatronen van meerdere cellen. Net als in de vorige dia's staat elke rij voor een andere cel. Ik maakte de pulsen een beetje kleiner en dunner, zodat ik jullie een lange strook van gegevens kon laten zien. Zoals je kunt zien sluiten de signaalpatronen van het blinde dier, behandeld met de encoder-transducer, echt heel nauw aan bij de normale signaalpatronen. Niet perfect, maar toch vrij goed. Van het blinde dier behandeld met de standaardprothese is de respons niet echt goed. Met de standaardmethode geven de cellen wel een signaal, maar ze geven geen normale signaalpatronen omdat ze de juiste code niet hebben. Hoe belangrijk is dit? Wat is de mogelijke impact op het gezichtsvermogen van een patiënt?Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un ga
rçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser s ...[+++]ortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer
voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijl
aten.” Hij zei: “We kunnen ...[+++] erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Mais il y a d'autres cas où il est nécessaire de démarrer le processus en deçà de l'état d'origine, on a alors besoin de développer davantage de vaisseaux
sanguins simplement pour revenir à un état normal. Par exemple, après une blessure. Et un corps humain est aussi capable de ça, mais seulement jusqu'au niveau,
correspond à l'état normal. Mais ce que nous savons désormais, c'est que pour un certain nombre de maladies, il y a des des défaillances du système, où le corps n'arrive pas à rétracter ces vaisseaux sanguins supplémentaires
...[+++]ou à en développer suffisamment de nouveaux au bon endroit au bon moment. Et dans ces situations, l'angiogenèse n'est plus équilibré Et quand l'angiogenèse n'est plus à l'équilibre, une myriade de maladies peut s'ensuivre. Par exemple, une angiogenèse insuffisante, pas assez de vaisseaux sanguins, conduit à des blessures qui ne se soignent pas, à des crises cardiaques, aux problèmes de circulation sanguine dans les jambes, aux décès par accident vasculaire cérébral, à des lésions nerveuses. Et à l'autre extrémité, une angiogenèse excessive, trop de vaisseaux sanguins, conduit aussi à la maladie. Et c'est ce qu'on voit dans le cancer, la cécité l'arthrite, l'obésité, la maladie d'Alzheimer. En tout, il y a plus de 70 grandes maladies, qui touchent plus d'un milliard de personnes dans le monde, qui, de prime abord, semblent différentes les unes des autres, mais qui en fait partagent un dérèglement de l'angiogénèse comme dénominateur commun. Et avoir pu comprendre cela nous permet de reconsidérer la façon dont nous abordons effectivement ces maladies en contrôlant l'angiogenèse.
Er zijn ook situaties waarbij we een toestand van tekort aan weefsel hebben en het nodig is bloedva
ten te vormen om de normale toestand terug te krijgen. Na een verwonding, bijvoorbeeld. En het lichaam kan dat ook maar slechts tot aan de normale toestand, de norm. Maar nu weten we dat bij een aantal ziekten er defecten in dat systeem optreden zodat het lichaam de extra bloedvaten niet kan terugsnoeien of er niet genoeg nieuwe kan laten groeien op de juiste plaats en tijd. Dan zeggen we dat de angiogenese uit balans is. En a
ls dat het geval is kunnen allerlei ...[+++]ziekten daarvan het gevolg zijn. Zo zal onvoldoende angiogenese, dus een tekort aan bloedvaten, leiden tot niet helende wonden, hartaanvallen, benen zonder circulatie, dood door infarct, zenuwbeschadiging. Aan de andere kant kan overdreven angiogenese, dus teveel bloedvaten, ook ziekten veroorzaken. Dat zien we bij kanker, blindheid, artritis, zwaarlijvigheid en Alzheimer. In totaal zijn er meer dan 70 belangrijke ziekten, waaraan meer dan een miljard mensen in de wereld lijden, en die oppervlakkig allen verschillend lijken te zijn, maar die in feite abnormale angiogenese als gemeenschappelijke noemer hebben. Dit inzicht laat ons toe de behandeling van deze ziekten te heroverwegen door angiogenese te controleren.Et avec ces méthodes pour dater les différences génétiques, ceci a conduit à l'idée que les humains modernes -- les humains qu'on ne peut pas distinguer essentiellement de vous et moi -- ont évolué en Afrique assez récemment il y a 100 à 200 000 ans.
Samen met de methoden om deze genetische verschillen te dateren, heeft dit geleid tot het inzicht dat de moderne mens - mensen die in wezen niet te onderscheiden zijn van jou en mij - vrij recent in Afrika evolueerde, tussen de 100.000 en 200.000 jaar geleden.
Ce n'est pas simplement du hasard 200, 400 gènes différents mais en fait ils vont ensemble. Ils forment une voie. Ils forment un ré
seau qui commence à avoir un sens maintenant dans le fonctionnement du cerveau. Nous commençons à avoir une approche ascendante dans laquelle nous identifions ces gênes, ces protéines, ces molécules, nous comprenons comment elles intera
gissent entre elles pour faire fonctionner ce neurone, comment ces neurones interagissent entre eux pour faire fonctionner des circuits et comment ces circuits fonctionnent,
...[+++] contrôlent le comportement. Comprendre ceci chez des personnes autistes et chez des personnes ayant des fonctions cognitives normales.
Het zijn niet zomaar willekeurig 200 à 400 verschillende genen, maar in feite passen ze in elkaar. Ze passen samen in een traject. Ze passen samen in een netwerk dat nu zin begint te krijgen in termen van hoe het brein werkt. Het wordt stilaan een aanpak van onderuit, waar we de genen, de eiwitten en de moleculen identificeren. We beginnen te begrijpen hoe ze met elkaar interageren om dat neuron te laten werken. We beginnen te begrijpen hoe die neuronen samen circuits laten werken, en hoe die circuits werken om gedrag te controleren. We beginnen dat te begrijpen, zowel bij mensen met autisme als bij individuen met een normale cognitie.
Si les habitants du Nouveau Monde étaient vulnérables aux maladies de l'Ancien, les habitants de l'Ancien devraient être vulnérables aux m
aladies du Nouveau. Pourtant, il n'y eut pas de Variole d'Amérique se répandant à l'est et réduisant la population de l'Europe de quatre-vingt-dix millions à neu
f millions. Si cela avait été le cas, la capacité Européenne à s'étendre par-delà l'Atlantique aurait été bien limitée. Pour comprendre pourquoi ça n'arri
va pas, nous devons distinguer ...[+++] les maladies normales - comme le rhume - de ce que l'on appellera des pestes . De 1, elles se répandent rapidement dans la population.
Als nieuwe-wereld-bewon
ers kwetsbaar waren voor oude-wereld ziektes, dan zullen oude-wereld-bewoners toch ook kwetsbaar moeten zijn
voor nieuwe-wereld ziektes. En toch was er geen Amerika-griep die zich naar het oosten door Europa heen verspreidde en de bevolking van 90 miljoen naar 9 terugbracht. Als een Amerika-griep had bestaan had het de Europese mogelijkheden
voor trans-Atlantische uitbreiding sterk afgeremd. Om antwoord te geven op de vraag waarom dit niet is gebe
urd moeten we eerst normale ziektes o ...[+++]nderscheiden -- zoals een gewone verkoudheid -- van wat we plagen noemen. Ten eerste: plagen verspreiden zich snel onder mensen.Et selon moi il y en a trois -- que je distingue les uns des autres, parce que chacun a pour origine des facteurs différents il est possible d'en avoir un plutôt qu'un autre -- trois sortes de vie heureuse.
En ik geloof dat er drie verschillende - en ik noem ze verschillend omdat verschillende interventies ze opbouwen, en het mogelijk is om de één te hebben en niet de ander - drie verschillende gelukkige levens zijn.
Avant les élections de 2015, les Conservateurs pensaient probablement que les citoyens ne vote
raient pas vraiment pour le Brexit, et qu'ils pouvaient s'y
risquer pour récupérer les électeurs UKIP, mais là encore (surprise !), 52% contre 48%. Même la nouvelle Première ministre, qui suit la ligne Le Brexit, c'est le Brexit , était contre avant qu'elle n'obtienne le poste. Spéculation n°2 : Certains pro-Brexit ne voulaient pas vraiment gagner. Ils ont reconnu après leur victoire qu'ils n'avaient aucun projet pour la suite, ce qui ressemble beaucoup à « On ne pensait pas gagner »
...[+++]. Le chef du UKIP a démissionné, choix étrange au cours de ce qui devrait normalement être son heure de gloire, et après la démission du Premier minstre conservateur, les pro-Brexit de premier plan ne voulaient pas du poste. Comme c'est étrange. Remarquons aussi que le référendum était conçu pour n'avoir aucune valeur légale, ce sur quoi tous les partis étaient d'accord. C'était surtout un sondage, même s'il n'a pas été présenté comme tel auprès des électeurs.
Voor de verkiezingen van 2015 dachten de Conservatieven waarschijnlijk dat burgers niet echt zouden stemmen
voor een Brexit en ze dus veilig de gok konden nemen om UKIP stemmers over te winnen, maar opnieuw - verrassing! - 52 tegen 48. Zelfs de nieuwe Minister-President, die heel Brexit is Brexit is was er tegen
voor ze haar huidige baan kreeg. Tweede speculatie: Sommige Brexitters wilden niet daadwerkelijk winnen. De Brexit campagne gaf vlak na hun overwinning toe dat ze géén plannen hadden over wat nu te doen, wat behoorlijk klinkt als We hadden nooit de bedoeling om te winnen. De leider van UKIP stapte op - een op
...[+++]merkelijke keuze tijdens wat de viering van de overwinning zou moeten zijn, en nadat de Conservatieve Minister-President opstapte wilden de meeste prominente Brexitters de baan niet aannemen. Grappig. Ook interessant was dat het referendum geen juridische kracht had, iets waar alle partijen het op voorhand over eens waren. Het was in principe een opiniepeiling - al werd het zo absoluut niet voorgesteld aan de stemmers. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avoir une méthode pour distinguer le normal ->
Date index: 2023-05-27