Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avait un torse de femme " (Frans → Nederlands) :
Elle avait cette boîte incroyable qu'elle transportait, et à l'intérieur il y avait un torse de femme, la moitié d'un torse, et elle enseignait, partout où elle allait, ce à quoi ressemblait un vagin en bonne santé et ce à quoi ressemblait un vagin mutilé.
Ze had een wonderlijke doos bij zich. Daarin zat de torso van een vrouwenlichaam, de helft van een torso. Overal waar ze kwam, leerde ze de mensen hoe een gezonde vagina eruit ziet en hoe een verminkte vagina eruit ziet.
Un grand défenseur de ces thèses est le médecin français Paul Broca qui a mesuré une différence de 150 grammes entre le poids moyen du cervea
u des hommes et des femmes, le poids des hommes c'est 1,350 kg et les femmes 1,200 kg. En 1861, Broca déclarait : « On s'est demandé si la petitesse du cerveau de la femme ne dépendait pas exclusivement de la petitesse de son corps, pourtant, il ne faut pas perdre de vue que la femme est en moyenne un peu moins intelligente que l
'homme. » Alors, de toute façon, cette question du lien entre taille
...[+++] du cerveau et intelligence ne se pose pas, parce qu'en fait, il n'y a aucun rapport entre les deux et on le sait grâce à un certain nombre d'hommes célèbres, pas de femmes, mais qui ont donné leur cerveau à la science. Par exemple, un personnage éminent comme Anatole France avait un cerveau qui pesait un kilo, Tourgueniev avait un cerveau de 2 kg, quant à Einstein, il avait un petit cerveau d'1,250 kg,
Een groot verdediger van deze stellingen was de Franse arts Paul Broca die een verschil van 150 gram heeft gemeten in het gemiddelde gewicht van hersenen van mannen en vrouwen. Het gemiddelde gewicht bij mannen is 1,350 kilogram en bij vrouwen 1,200 kilogram. In 1861 heeft Broca verklaard: We vroegen ons af of de beperkte omvang van de hersenen van de vrouw niet uitsluitend afhangt van de omvang van haar lichaam, maar men moet niet vergeten dat de vrouw gemiddeld minder intelligent is dan de man. Maar, hoe dan ook, de vraag naar het verband tussen de omvang van de hersenen en intellige
ntie is niet aan de orde omdat dit verband feitelijk
...[+++]niet bestaat. Wij weten dit dankzij een aantal beroemde mannen, geen vrouwen, die hun brein aan de wetenschap hebben geschonken. Bijvoorbeeld, een eminent figuur als Anatole France had een brein dat een kilo woog, Toergenjev had 2 kilo hersenen, en wat Einstein betreft, die had kleine hersenen van slechts 1,250 kilogram,Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cet
te année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Ab
uzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Ri
...[+++]chards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2
007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Ils ont sorti toutes les statistiques, et ce qu'ils ont trouvé, ils m'ont dit que ça avait été un choc pour eux, c'est que sur 2 000 communautés, il y en avait 1 997 où les femmes, les jeunes femmes gagnaient plus d'argent que les jeunes hommes.
Ze keken naar alle gegevens van de volkstelling en ze vonden iets wat de kerel die het me vertelde, schokte: namelijk dat in 1.997 van elke 2.000 gemeentes vrouwen, jonge vrouwen, meer geld verdienden dan jonge mannen.
Et il avait ces rayures floquées sur le ventre, et le Mont Kilimandjaro et le Mont Méru étaient comme en travers du torse, ça aussi c’était floqué.
En hij had pluizige zebra's wandelend over de buik, en de berg Kilimanjaro en de berg Meru waren over de gehele borst, zij waren ook pluizig.
Tout à coup, en descendant, j’ai remarqué qu’il y avait un homme écroulé sur le côté, torse nu, immobile, et les gens l’enjambaient - des centaines et des centaines de personnes.
En opeens, terwijl ik de trappen afliep, merkte ik op dat er een man aan de kant lag, zonder hemd, bewegingsloos, en de mensen stapten gewoon over hem heen— honderden en honderden mensen.
Et lorsque je m’apitoyais sur moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis all
é chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de
...[+++]la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf, zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder, een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afsla
...[+++]an voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Pourrions-nous faire quelque chose pour ces 93 pays ? Et j'ai fondé International Bridges to Justice, qui a la mission spécifique de mettre fin à la torture comme outil d'enquête et de mettre en œuvre les droits à une procédure régulière dans les 93 pays en plaçant des avocats formés à un stade précoce dans les postes de police et dans les salles d'audience. Mes premières expériences, cependant, sont venues du Cambodge, et à l'époque je me souviens d'abord être arrivée
au Cambodge et il y avait, en 1994, encore moins de 10 avocats dans le pays, car les Khmers
rouges les avaient tous ...[+++] tués. Et même 20 ans plus tard, il y avait seulement 10 avocats dans le pays, donc par conséquent vous entriez dans une prison et non seulement vous y trouviez des garçons de 12 ans, vous rencontriez des femmes et vous disiez : « Pourquoi êtes-vous ici ? ». Les femmes disaient : « Eh bien, je suis ici depuis 10 ans parce que mon mari a commis un crime, mais ils ne le trouvent pas. » Donc, c'est juste un endroit où il n'y avait aucune règle de droit.
Kunnen we dan iets doen voor deze 93 landen?” Ik heb Internationale Bruggen naar Gerechtigheid opgericht met de specifieke taak om foltering als onderzoeksinstrument
uit te bannen en te zorgen voor een eerlijk proces in de 93 landen, door geschoolde juristen in een vroeg stadium op politiebureaus en in de rechtszalen aanwezig te laten zijn. Mijn eerste ervaringen kwamen uit Cambodja. Ik herinner me dat er toen in 1994 in Cambodja nog altijd minder dan 10 advocaten in het land waren, omdat de Rode Khmer ze allemaal had gedood. Zelfs 20 jaar later waren er nog slechts 10 advocaten in het land. Daarom kon je toen in een gevangenis niet alle
...[+++]en 12-jarige jongens aan treffen, maar ook vrouwen. Als je hen vroeg waarom ze daar zaten, kon je als antwoord krijgen: Ik zit hier al 10 jaar, omdat mijn man een misdaad beging, maar ze kunnen hem niet vinden.” Je vindt daar eenvoudigweg geen rechtsstaat.(Rires) Mais au final il y a une manière, q
uand il y a plus de femmes à la table, qu'on essaye de développer une certaine compréhension. Alors par exemple, ce que j'ai fait quand je suis allée au Burundi, nous avons rassemblé des femmes tutsi et hutu pour parler des problèmes qui s'étaient passés au Rwanda. Et donc je pense que la capacité des femmes à se mettre -- je pense que nous sommes meilleures quand il s'agit de se mettre à la place de l'autre. et d'avoir plus d'empathie. Je p
ense que ça aide en termes de soutien s'il y a d'aut
...[+++]res femmes dans la pièce. Quand j'étais Secrétaire d’État, il y avait seulement 13 autres femmes ministres des affaires étrangères.
(Gelach) Maar het betekent wel dat er een manier is. Waar meer vrouwen aan de tafel zitten, zal er een poging zijn om enig begrip te ontwikkelen. Bijvoorbeeld, in Burundi kreeg ik het voor mekaar dat Tutsi- en Hutu-vrouwen samen gingen praten over een aantal van de problemen die speelden in Rwanda. Ik denk dat vrouwen beter dan mannen in staat zijn om onszelf in de positie van de andere in te denken en meer empathie te voelen. Ik de
nk dat het helpt in termen van steun als er andere vrouwen in de onderhandelingskamer zijn. Toen ik minister van Buitenlandse Zaken was waren er slechts 13 andere vrouwelijke ministers van
...[+++] Buitenlandse Zaken.Et je vais vous raconter une histoire, qui est très embarrassante po
ur moi, mais que je trouve importante. J'ai fait une allocution à Facebook il n'y a pas longtemps devant une centaine d'employés. Et deux heu
res plus tard, il y avait cette jeune femme qui travaille là assise devant mon petit bureau, et elle voulait me parler. J'ai dit d'accord, et elle s'est assise et nous avons parlé. Et elle a dit, J'ai appris quelque chose aujourd'hui. J'ai appris que je dois gardé la
...[+++]main levée. j'ai dit, Que voulez-vous dire? elle a dit, Et bien, vous faites cette allocution, et vous dites que vous allez prendre encore deux questions. Et je levais la main comme beaucoup d'autre gens, et vous avez pris deux questions de plus. Et j'ai baissé la main, et j'ai remarqué que toutes les femmes baissaient la main. Et puis vous avez pris encore deux questions, seulement celles des hommes. Et j'ai pensé en moi-même, ho, si c'est moi -- qui ça intéresse, évidemment -- qui fais cette allocution -- pendant cette allocution, je ne suis même pas capable de remarquer que les mains des hommes sont encore levées, et que les mains des femmes sont encore levées, que valons-nous comme directeurs de nos compagnies et de nos organismes quand il s'agit de voir que les hommes recherchent les opportunités plus que les femmes ne le font? Nous devons faire que les femmes s'asseyent à la table. (Applaudissements) Message numéro deux : faites de votre partenaire un vrai partenaire. J'ai acquis la conviction que nous avons plus progressé dans le monde du travail que nous ne l'avons fait dans nos foyers. Les données le montrent très clairement.
Zodadelijk vertel ik een verhaal dat erg gênant is voor mijzelf, maar ik vind het belangrijk. Niet zo lang geleden gaf ik een toespraak bij Facebook voor ongeveer 100 medewerkers. Een paar uur later was er een jonge vrouw die er werkt, ze zit voor mijn bureautje en wil met me praten. Ik zeg OK, ze gaat zitten, we praten. Ze zei: Ik heb vandaag iets geleerd. Ik heb geleerd dat ik mijn hand omhoog moet houden. Ik zei: Wat bedoel je? Ze zei: Wel, je gaf een toespraak en je zei dat je nog twee vragen zou beantwoorden. Ik had net als vele mensen mijn hand opgestoken, en je behandelde 2 vragen. Ik liet mijn hand zakken, en ik zag alle vrouwen hetzelfde doen, en toen beantwoordde je nog meer vragen, alleen van mannen. Ik bedacht voor mezelf: wow,
...[+++]als ik het ben -- die dit belangrijk vind -- die deze toespraak geef -- en ik merk tijdens de toespraak niet eens dat de handen van de mannen nog opgestoken zijn, dat de handen van de vrouwen nog opgestoken zijn, hoe goed zijn we dan als leiders van ons bedrijf en onze organisatie in opmerken dat de mannen meer opportuniteiten nastreven dan vrouwen? We moeten vrouwen een plaats aan de tafel laten innemen. (Applaus) Boodschap nummer twee: maak van je partner een echte partner. Ik ben ervan overtuigd dat we meer vooruit zijn gegaan op de arbeidsmarkt dan thuis. De data tonen dit zeer duidelijk. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait un torse de femme ->
Date index: 2024-10-22