Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «avait deux ou trois capacités non » (Français → Néerlandais) :
Il avait deux ou trois capacités non verbales simples.
Hij heeft een paar simpele non-verbale vaardigheden.
Le s
on le plus fort que vous puissiez entendre est un trillion de
fois plus puissant que ça. Les oreilles
sont faites non pas pour entrendre, mais pour écout
er. Écouter est une capacité active. Alors qu'entendre est une capacité passive; nous devons travailler à écouter. C'est une relation avec le son. Et pourtant c'est une capacité qu'on enseigne à personne. Par exemple, avez-vous
déjà pens ...[+++]é qu'il y avait des positions d'écoute, des endroits d'où on peut écouter? En voici deux. L'écoute réductrice est l'écoute ciblée. Elle réduit tout à ce qui est pertinent, et elle écarte tout ce qui ne l'est pas. En général, les hommes écoutent de façon réductrice. Alors il dit, J'ai un problème. il dit, Voici la solution. Merci beaucoup. Au suivant. C'est comme ça que nous parlons, n'est-ce pas messieurs? L'écoute expansive, par contre, est l'écoute partagée, pas l'écoute ciblée. Elle n'a pas de destination préétablie. Il s'agit seulement d'apprécier le voyage. En général, les femmes écoutent de façon partagée, Si vous regardez ces deux-là, en contact visuel, face à face, vraisemblablement parlant en même temps. (Rires) Messieurs, si vous ne retenez que ça de ma conférence, mettez-vous à l'écoute expansive. et vous pourrez transformer vos relations. Le problème avec l'écoute est qu'une grande partie de ce que nous entendons est du bruit, qui nous entoure tout le temps.
Het luidste geluid dat je kan horen is een triljoen keer zo krachtig. Oren zijn niet gemaakt om te horen maar om te luisteren. Luisteren is een actieve vaardigheid. Horen is passief, maar luisteren is iets waar we aan moeten werken. Het is een relatie met geluid. En toch is het een vaardigheid die niemand ons leert. Heb je bijvoorbeeld ooit bedacht dat er luisterhoudingen zijn, plaatsen vanwaar je kan luisteren? Dit zijn er twee. Reductief luisteren is luisteren naar . Het reduceert alles tot hetgeen relevant is en het verwijdert alles wat niet relevant is. Man luisteren meestal reductief. Hij zegt: Ik heb dit probleem. Hij zegt: Hier is je oplossing. Erg bedankt. De volgende. Zo praten wij, niet, mannen? Expansief luisteren, van de andere
...[+++]kant, is luisteren met , niet luisteren naar . Het houdt geen bestemming voor ogen. Het geniet gewoon van de reis. Vrouwen luisteren meestal expansief. Als je kijkt naar dit tweetal, oogcontact, naar elkaar kijken, wellicht allebei tegelijk aan het praten. (Gelach) Mannen, als je niets anders van dit praatje onthoudt, oefen dan expansief luisteren en je kan je relatie transformeren. Het probleem met luisteren is dat zoveel van wat we horen lawaai is dat ons de hele tijd omringt.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bra
s, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'étai
t pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'a ...[+++]voir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mens
en hier he ...[+++]bben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Dans cet endroit, les gens vivent dans un
poumon d'acier. Ce sont des gens qui étaient
parfaitement sains deux ou trois jours auparavant, puis deux jours plus tard, ils ne peuvent plus respirer, et ce virus les a paralysés, non seulement des bras et des jambes, mais aussi des muscles respiratoires. Ils allaient passer les reste de leur vie, en général, dans ce poumon d
'acier, qui respire pour eux. Cette maladie ...[+++]était terrifiante ; il n'y avait pas de remède, et il n'y avait pas de vaccin. La maladie était si terrifiante que le président des États-Unis a lancé un effort national sans précédent pour trouver un moyen de l'arrêter.
Hier zie je mensen in een i
jzeren long liggen. Deze mensen waren enkele dagen ervoor perfect gezond. En twee dagen later waren ze plots niet meer in staat om te ademen. Dit poliovirus verlamde niet alleen hun armen en benen maar ook hun ademhalingsspieren. Ze moesten vaak de rest van hun leven doorbren
gen in deze ijzeren long om hun ademhaling op gang te houden. Deze ziekte was verschrikkelijk. Ze was ongeneeslijk en er was geen vaccin voor. De ziekte was zo angstaanjagend dat de president van de Verenigde Staten een buitengewone nati
...[+++]onale inspanning lanceerde om een manier te vinden om ze stoppen.Et lorsque je m’apitoyais sur
moi-même, comme le font les filles de 10 ans, elle me disait : « Ma chérie, sur l’échelle des plus grandes tragédies du monde, la tienne
n'atteint même pas trois. » (Rires) Et quand j’ai posé ma candidature à une école de commerce, en étant certaine de ne pas y arriver, aucune de mes connaissances n’y était arrivé, je suis all
é chez ma tante qui avait été battue par son mari pendant des années et avait
...[+++] fini par échapper à un mariage de violences avec seulement sa dignité intacte. Et elle m'a dit : « Ne fais jamais tiennes les limitations des autres. » Et quand je me plaignais à ma grand-mère, une vétéran de la Seconde Guerre Mondiale, qui a travaillé dans le cinéma pendant 50 ans, et qui m’a soutenu dès l’âge de 13 ans, quand je me plaignais d'avoir peur que si je refusais un pont en or chez ABC pour une bourse à l'étranger, je ne retrouverai jamais, jamais un autre boulot, elle me disait : « Ma petite, je vais te dire deux choses. Tout d’abord, personne ne dit non à un Fullbright, et deuxièmement, il y a toujours de la place chez McDonald’s. » (Rires) « Tu trouveras un emploi. Fais le grand saut. » Les femmes de ma famille ne sont pas des exceptions. Les femmes dans cette salle, et celles qui nous regardent à L.A., et partout dans le monde, ne sont pas des exceptions. Nous ne sommes pas un groupe d’intérêt.
Als ik medelijden had met mezelf,
zoals 9 of 10 jaar oude meisjes wel eens plegen te
doen, zegde ze tegen mij: Liefje, op een schaal van de grote wereldtragedies is jouw geval nog niet eens een drie. (Gelach) Toen ik me inschreef aan de businessschool en er zeker van was dat ik het niet aankon en niemand kende die het had gedaan, ging ik naar mijn tante die jaren door haar man was mishandeld en ontsnapt was aan een huwelijk vol geweld met alleen haar waardigheid intact. Ze vertelde me: Importeer nooit de beperkingen van andere mensen. Ooit ging ik klagen bij mijn grootmoeder,
...[+++] een Tweede-Wereldoorlogveteraan die 50 jaar lang voor de film werkte en me steunde van toen ik 13 was. Ik zei dat ik bang was dat als ik een droomjob bij ABC zou afslaan voor een beurs in het buitenland, ik nooit meer een andere baan zou vinden. Ze zei: Kindje, ik ga je twee dingen vertellen. Ten eerste, niemand scheept een Fulbright af en ten tweede, McDonald's werft altijd aan. (Gelach) Je vindt wel een baan. Riskeer het maar. De vrouwen in mijn familie zijn geen uitzonderingen. De vrouwen in deze kamer en toekijkend in L.A. en in de rest van de wereld zijn geen uitzonderingen. Wij zijn geen 'speciale gevallen'.Je l'ai fait pendant 5 ans. J'avais une navette spatiale. Des o
rdinateurs braille, trois ordinateurs. Et je touchais d
es boutons, et on m'avait fabriqué des logiciels
pour que personne ne s'aperçoive que j'étais aveugle. A telle enseigne que j'avais une cliente qui fabriquait des verres de contact et des lunettes, et alors e
lle me parle de ses bons produits super géniau
...[+++]x, le matin ça fait les myopes, l'après-midi ça fait les astigmates, et elle me dit, « Ah, un jour tu porteras ces trucs-là, et tu verras comme c'est confortable. Alors j'ai dit, « Non, je pense que non, moi je porterai pas ça, non. » « Mais si, tu verras bien, quand tu seras plus âgé, tu seras hypermétrope, astigmate. » -- je les confonds toutes les deux.
Ik heb het 5 jaar gedaan. Ik had een ruimteveer. Braillecomputers, drie computers. Ik drukte op de knoppen. Ze hadden software voor mij gemaakt zodat niemand merkte dat ik blind was. Zo goed zelfs dat ik een cliënte had die contactlenzen en brillen maakte. Ze praatte me over haar geweldige superproducten. 's Ochtends voor bijzienden, 's avonds voor astigmatisme, en ze zegt me: Op een dag zul je ze dragen, en dan zal je zien hoe comfortabel ze zijn. Ik zei: Ik dacht het niet, nee, die zal ik niet dragen. Toch wel, je zal wel zien, als je ouder bent zal je verziend, astigmatisch zijn. Ik hou die twee niet uit elkaar.
Ainsi, en 2004, lors de mon internat en chirurgie, j'ai eu le grand bonheur de rencontrer le Dr Roger Chen, qui a remporté le prix Nobel de chimie en 2008. Roger et son équipe ont travaillé sur un moyen de détecter le cancer, et ils avaient une molécule très intelligente qu'ils avaient découverte. La molécule qu'ils
avaient développée avait trois parties. La partie principale est la partie bleue, la polycation, et e
lle colle en gros à tous les tissus de votre corps. Alors imaginez de faire une
...[+++] solution chargée de cette matière collante et que vous l'injectiez dans les veines de quelqu'un qui a le cancer, tout va être éclairé. Rien ne sera spécifique. Il n'y a pas de spécificité là. Alors ils ont ajouté deux autres composants. Le premier est un segment polyanionique, qui agit essentiellement comme support antiadhésif comme le dos d'un autocollant. Alors, quand les deux sont ensembles, la molécule est neutre et rien ne se colle. Et les deux morceaux sont ensuite reliés par quelque chose qui ne peut être coupé que si vous avez les bons ciseaux moléculaires - par exemple, le type de protéases que les tumeurs génèrent. Donc ici, dans cette situation, si vous faites une solution chargée de cette molécule en trois parties avec le colorant, qui est représenté en vert, et que vous l'injectez dans la veine de quelqu'un qui a le cancer, les tissus normaux ne peuvent pas le couper. La molécule traverse et est excrétée.
In 2004, tijdens opleiding tot specialist, had ik het grote geluk om Dr. Roger Chen te ontmoeten. Dezelfde Dr. Roger Chen die later in 2008 de Nobelprijs voor scheikunde zou krijgen. Roger en zijn team zochten een methode om kanker op te sporen en daarvoor hadden ze een heel slim molecuul bedacht. Het molecuul dat ze hadden ontwikkeld, had drie
delen. Het grootste deel ervan is het blauwe deel, een polykation, het kleeft in principe aan elk weefsel in je lichaam. Stel dat je een oplossing zou maken van deze kleverige stof en ze injecteren in de aderen van iemand die kanker heeft, dan zal alles gaan oplichten. Niets zal specifiek zijn. He
...[+++]b je niks aan. Daarom voegden ze er nog twee extra onderdelen aan toe. Het eerste is een polyanionisch segment, dat fungeert als een niet klevende achterzijde, zoals de achterkant van een sticker. Als die twee samen zijn, is het molecuul neutraal en blijft het nergens plakken. De twee stukken worden vervolgens gekoppeld door iets dat alleen kan worden doorgesneden als je de juiste moleculaire schaar hebt - bijvoorbeeld de protease-enzymen die door tumoren worden aangemaakt. Als je in deze situatie een oplossing van dit driedelige molecuul maakt samen met de kleurstof die in het groen wordt weergegeven en je injecteert dat in de ader van iemand die kanker heeft, dan kan normaal weefsel het niet knippen. Het molecuul passeert onveranderd en wordt terug uitgescheiden.Bon, je me disperse, là. NM : Non, je veux que tu leur parles de Leahy. DL : Eh bien quoi, Leahy ? (Rires) NM : Dis leur ce que... DL : Elle veut
que je parle de ... Nous avons un groupe qui s'appelle Leahy. Il y a 11 frères et sœurs.
Nous, euh... Qu'est ce que pourrais leur dire ? (Rires)
Nous avons ouvert - NM : Pas un cabinet médical. DL : Pas un cabinet médical, oh non.
Nous avons eu une grande chance.
Nous avons fait la première partie de S
hania Twain pendant deux ans, lors ...[+++] de sa tournée internationale. C'était génial pour nous, et maintenant, toutes mes sœurs se sont arrêtées pour avoir des bébés, et les garçons se marient tous, alors nous restons près de chez nous pour, je suppose, encore deux semaines. Qu'est-ce que je peux dire ? Je ne sais pas quoi dire, Natalie. Nous, euh ... (Rires) (Rires) NM : C'est ça, le mariage ? (Applaudissements) J'aime ça. (Applaudissements) (Rires) DL : Ah oui, ok, dans ma famille il y avait sept filles, quatre garçons, il y avait deux violons et un piano, et bien sûr nous nous battions tous pour jouer des instruments, alors papa et maman ont établi une règle selon laquelle on ne pouvait pas pour jouer quelqu'un d'un instrument. On devait attendre qu'il ait fini, alors bien sûr, ce qu'on faisait, c'est qu'on se mettait au piano, et et on ne le quittait même pas pour manger, parce qu'on ne voulait pas céder sa place à un frère ou une sœur, et ils attendaient encore et encore, et arrivait minuit, et vous étiez encore là au piano, mais c'était leur façon de nous amener à pratiquer.
Hoe dan ook, ik blijf maar doorbabbelen. NM: Nee, Ik wil dat je hen vertelt over Leahy. DL: Wat is er met Leahy? (Gelach) NM: Vertel ze gewoon wat -- DL: Ze wil dat ik vertel over -- We hadden een band genaamd Lea
hy. We waren met 11 broers en zussen. We, eh -- Wat zal ik ze vertellen (Gelach) We begonnen -- NM: Geen operaties. DL: Geen operaties, oh ja. We kregen een geweldige kans. We speelden twee jaar lang in het voorprogramma van Shania Twain. Die internationale tournee was erg belangrijk voor ons. Al mijn zussen krijgen nu kinderen en de jongens gaan allemaal trouwen, dus we blij
ven dicht bij huis, ...[+++]denk ik, voor een aantal weken. Wat moet ik zeggen? Ik weet niet wat ik moet zeggen, Natalie. Wij, eh...(Gelach) (Gelach) NM: Is dit waar het huwelijk over gaat? (Applaus) Ik vind het leuk. (Applaus) (Gelach) DL: Oh ja, oke, in mijn familie hadden we zeven meisjes, vier jongens, we hadden twee violen en één piano, en natuurlijk ruzieden we allemaal over wie er op de instrumenten mocht spelen, dus pa en ma hadden de regel geïntroduceerd dat we niemand het instrument af mochten pakken. Je moest wachten totdat ze klaar waren. Wat deden we dus? We gingen achter de piano zitten en je ging er niet eens af om te eten omdat je je plekje niet op wilde geven aan je broer of zus. Zij moesten wachten en wachten. Om middernacht zat je nog steeds achter de piano, maar het was hun manier om ons aan het oefenen te krijgen.E
t la troisième nuit nous sommes rentrés, nous venions de sortir dîner où vous avez vu les photos, et
nous sommes arrivés à la réception et le gars à la réception a dit, Il n'y a pas d'autres chambres de libres à votre étage ce soir, donc, si vous voulez mettre les enfants cinq étages plus bas que vous, il y a une chambre. ' Et Gene et moi
nous sommes regardés et avons dit: Non,
nous ne voulons pas que deux enfants de 11 ans s ...[+++]oient 5 étages plus bas. Alors, son fils dit: «Papa, j'ai un sac de couchage, je vais dormir par terre. Et j'ai dit, Ouais, j'en ai un aussi. Donc, Tim et et moi avons dormi par terre, Natasha a pris un lit, Gene a pris l'autre, les enfants se sont endormis d'un coup, ça avait été très excitant pendant trois jours. Nous étions au lit, et Gene et moi discutons de combien nous sommes cool.
De derde nacht, na het eten, kwamen we terug bij de balie en de man zegt: Op jullie verdieping is vannacht geen kamer vrij. De kinderen kunnen wel 5 verdiepingen lager slapen. Gene en ik keken elkaar aan en zeiden: Nee, niet vijf verdiepingen verderop. Zijn zoon zei: Pap, ik heb een slaapzak, ik kan op de grond slapen. Ik zei: Ja, ik heb er ook een. Dus Tim en ik sliepen op de grond, Natasha kreeg één bed en Gene het andere -- de kinderen vielen als een blok in slaap. We liggen in bed en Gene en ik praten over hoe cool we zijn.
Et b
ien, l'ordinateur l'avait vu, et en fait, il l'a v
u chez un sujet sur trois. On peut donc partir d'un visage anonyme, en ligne ou hors ligne, et on peut utiliser la rec
onnaissance faciale pour donner un nom à ce visage anonyme grâce aux données des réseaux sociaux. Mais quelques années auparavant, on a fait quelque chose d'autre. A partir des données des réseaux sociaux, combinées stati
...[+++]stiquement avec les données de la Sécurité Sociale du gouvernement américain, on a réussi à déduire les numéros de sécurité sociale, ce qui est, aux Etats-Unis, une information extrêmement sensible. Vous voyez où je veux en venir ? Si vous combinez les deux études, la question devient : peut-on partir d'un visage et, en utilisant la reconnaissance faciale, trouver le nom et les informations disponibles de façon publique sur ce nom et sur cette personne, puis, à partir de ces informations publiques, en déduire des informations non publiques, beaucoup plus sensibles, que l'on peut relier au visage ? Et la réponse est, oui, on peut, et on l'a fait. Bien sûr, la précision est de pire en pire.
De computer in iede
r geval wel, en die deed dat zelfs in één op de drie gevallen. We kunnen dus gewoon beginnen met een anoniem gezicht, offline of online, en gezichtsherkenning gebruiken om een naam te plakken op dat anonieme gezicht dankzij gegevens van sociale media. Een paar jaar geleden deden we iets anders. We begonnen met data van sociale media, en combineerden die met statistisch data van de Amerikaanse overheid over sociale zekerheid, en uiteindelijk konden we sofinummers voorspellen, wat in de Verenigde Staten extreem gevoelige informatie is. Volgen jullie mij? Als je de twee onderzoeken samenvoegt, dan wordt de vraag: kun je m
...[+++]et een foto van een gezicht, met behulp van gezichtsherkenning een naam en openbaar beschikbare informatie over die naam en die persoon vinden, en uit die openbare informatie afgeschermde informatie afleiden, veel gevoeligere informatie, die je weer koppelt aan het gezicht? Het antwoord is ja, dat kunnen we, en dat hebben we ook gedaan. Natuurlijk neemt de nauwkeurigheid steeds meer af. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait deux ou trois capacités non ->
Date index: 2022-07-22