Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avait changé mon dialogue intérieur " (Frans → Nederlands) :
Donc, même si je n'avais pas grandi davantage, et même sans barbe, quelque chose avait changé, mon dialogue intérieur avait changé.
Dus ook al werd ik niet langer, en kreeg ik geen baard, er was iets veranderd, mijn innerlijke dialoog was veranderd.
Mon talent, mon intégrité, mes valeurs, rien n'avait changé.
Mijn talent, mijn integriteit, mijn waarden, alles aan mij bleef hetzelfde.
Tous nous ont affirmé adorer ça.
Un de nos passagers avait une Porsche. Le premier jour, il avait affirmé : « C'est une idée stupide. A quoi pensez-vous ? » Mais en fi
n de test, il avait changé d'avis : « J'en veux
une ! Et tout le monde devrait en avoir une. Il y a tant de mauvais conducteurs. » Nous buvions du petit lait. Ensuite, on s'est intéressé aux actions des passagers. Ce fut une révélation. Mon passager préféré est un hom
...[+++]me qui jette un coup d'œil sur son téléphone, constate qu'il est presque à plat, se retourne ainsi, et fouille son sac à dos. Il sort son PC portable, le pose sur le siège, va dans son sac à dos à nouveau, fouille et sort le câble pour recharger son téléphone. Il le déroule, le branche sur sa machine, et sur son téléphone.
Ze vonden het allemaal geweldig. Een Porsche-rijder zei ons op de eerste dag: Dit is oerdom. Wie bedenkt nu zoiets? Maar aan het eind van de dag zei hij: Niet alleen wil ik he
t, iedereen zou het moeten willen, want mensen zijn erbarmelijke chauffeurs. Dat was muziek in onze oren, maar toen we keken naar wat de mensen in de auto deden, gingen onze ogen pas goed open. Dit is mijn favoriet: een man kijkt naar zijn telefoon en ziet dat de batterij
bijna leeg is. Hij draait zich om in de auto en begint in zijn rugzak te zoeken, haalt er zi
...[+++]jn laptop uit, zet hem op de stoel, duikt weer in de rugzak, scharrelt rond, haalt de oplaadkabel voor zijn telefoon eruit, rommelt wat, steekt hem in de laptop en de telefoon.Mon histoire commence exactement ici dans le Rajasthan il y a peu près deux ans. J’étais dans un désert, sous un ciel étoilé avec le chanteur Sufi Mukhtiar Ali. Et nous étions en train de discuter du fait que rien n'avait changé depuis le temps de l'ancienne épopée indienne The Mahabharata . Dans le temps, quand nous les indiens voulions voyager nous montions dans nos chars et filions à travers le ciel.
Mijn verhaal begint hier in Rajasthan, ongeveer 2 jaar geleden. Ik was in de woestijn, onder de sterrenhemel met de Sufi-zanger Mukhtiar Ali. We waren aan het praten over hoe niets veranderd is sinds de tijd van het oud-Indiase epos, de Mahabharata. In die tijd, wanneer wij Indiërs wilden reizen, sprongen we in een wagen en vlogen we rond in de lucht.
Alors pendant que les médecins continuaient à m'opérer, et remettre mon corps d'aplomb, j'étudiais la théorie, et finalement, j'ai miraculeusement passé l'examen médical, j'avais le feu vert pour voler. J'ai passé autant de temps que possible dans cette l'éco
le d'aviation, bien loin de ma zone de confort, tous ces jeunes gens qu
i voulaient devenir pilote pour Qantas, vous voyez, et moi la petit claudicante dans mon plâtre au début et ensuite avec mes prothèses, la large salopette, mon sac de médicaments et de cathéters, mon boitilleme
...[+++]nt, ils avaient l'habitude de me regarder et de penser, « Oh, de qui se moque-t-elle ? Elle n'en sera jamais capable. » Et parfois, je partageais leur avis. Mais ça n'avait pas d'importance, j'avais maintenant un feu intérieur bien plus important que mes blessures.
Terwijl de dokters
bleven opereren en mijn lichaam weer bijeenpuzzelden, ging ik verder met theorie studeren, en uiteindelijk, miraculeus, slaagde ik voor mijn medische test. Ik kreeg groen licht om te vliegen. Ik besteedde elk vrij moment op die vliegschool, ver buiten mijn comfortzone, met al die jonge kerels die Qantaspiloot wilden worden, en ik als kleine oude spring-in-'t-veld eerst in mijn gipsharnas, dan in mijn stalen brace, mijn slodderende overall, mijn tas met medicijnen en katheters en mijn mankepoot. Ze keken me na en dachten: Wie maakt zij wat wijs? Dat lukt haar nooit. Soms dacht ik dat ook. Maar dat was niet belangrijk, w
...[+++]ant nu brandde er een vuur vanbinnen dat veel sterker was dan mijn kwetsuren.Et un mercredi après midi, alors que j´empruntais le couloir de mon lycée, en pensant à mes occupations, il y avait un artiste donnant un cours, qui avait fait un grand récipient en poterie. Je me suis retrouvé à regarder à l'intérieur de la classe d'art. Si vous n'avez jamais vu faire de la poterie, c'est magique, et je n'avais jamais rien vu de tel dans ma vie auparavant.
Op een woensdagnamiddag wandelde ik door de gang van mijn school. Ik hield me met mijn eigen dingen bezig. Een kunstenaar gaf les. Hij maakte keramiek: een grote, oude pot. Ik keek toevallig door de deur van de kunstklas. Heb je al ooit klei zien bewerken? Het is magisch. Ik had in mijn leven nog nooit iets dergelijks gezien.
C'était mon amour de la technologie qui a déclenché l'idée du dessin animé « Plats Malveillants ». Il y avait un virus sur mon ordinateur, j'essayais de l'enlever et tout d'un coup, j'ai pensé : « Et si les virus avaient leur propre petit monde à l'intérieur de l'ordinateur ?
Het was mijn liefde voor techniek die me het idee gaf 'Geniepige Gerechten' te maken. Ik had een virus op mijn computer, en probeerde er vanaf te komen, en opeens dacht ik gewoon: wat als virussen hun eigen wereldje in de computer zouden hebben?
Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie,
un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinobl
astome, et le père savait qu'il l'avait transmis à so
n fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a pous ...[+++]sé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia
. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de geneti
...[+++]sche variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Elle a dit, Je garde mes volontés a coté de mon lit, memento mori, et je le change à chaque fois uniquement parce que je le veux. Et elle aimait la perspective de la mort autant qu'elle avait aimé la vie.
Ze zei: Ik houd dit in de buurt van mijn bed, memento mori, en ik pas het de hele tijd aan gewoon omdat ik dat wil. En ze hield net zoveel van het vooruitzicht van de dood als ze van het leven had gehouden.
Les Caribéens arrivaient avec un plan de 5 ans : travailler, gagner de l'argent, puis rentrer. Mais les 5 ans devinrent 10, puis 15 et av
ant de réaliser, tu changes le papier-peint et c'est quand tu sais que tu vas rester. Bien que ça reste toujours temporaire, pour nos parents, nous, enfants,
savions que le jeu avait pris fin. Je pense qu'ils avaient l'impression qu'ils ne pourraient pas continuer avec les idéaux de la vie qu'ils attendaient. La réalité était autre. Et aussi, c'était la vraie réalité d'essayer de m'éduquer. Ayant com
...[+++]mencé le processus, mon père ne continua pas.
Mensen kwamen uit de Caraïben met een vijfjarenplan: ze gingen werken, geld verdienen en dan terug. Maar vijf jaar werd 10 jaar, en 10 jaar werd 15 jaar. Voordat je het weet, plak je nieuw behang op de muur en op dat moment weet je dat je hier blijft. Onze ouders voelden nog steeds een soort van tijdelijkheid maar wij kinderen wisten dat het menens was. Ik denk dat ze het gevoel hadden dat ze niet verder aan de idealen konden bouwen van het leven dat ze in gedachten hadden. De realiteit was heel anders. En dat gold ook voor die realiteit van mijn opvoeding. Mijn vader begon dat proces, maar maakte het niet af.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait changé mon dialogue intérieur ->
Date index: 2021-04-26