Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "avait cette amie " (Frans → Nederlands) :
Elle avait une amie qui avait entendu parler de cette organisation, Jamii Bora, qui prêtait de l'argent aux gens, peu importe leur niveau de pauvreté, du moment que l’apport de l’épargnant était proportionnel au montant prêté.
Ze had een vriendin die had gehoord over een organisatie, Jamii Bora, die geld leende aan mensen, hoe arm je ook was, zolang je maar voorzag in een evenredig gespaard bedrag.
Et là, il y avait cette amie qui réfléchissait à ces questions d'identité avec sa fille naine.
Die ene kennis stelde zich deze vragen voor haar dochter.
Il n'y a pas de lum
ière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et
...[+++] sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Ok, Conor n'est pas rentré à la maison un jour en annonçant
: « Tu sais, toute cette histoire de Romeo et Juliette a été bien sympa mais je dois passer à l'étape d'après où je t'isole et j'abuse de toi » -- (Rires) -- « donc je dois te sortir de cet appartement où les voisins peuvent entendre tes cris et de cette
ville où tu as tes amis et ta famille ainsi que tes collègues qui peuvent voir tes bleus. » Au contraire, Conor est rentré à la maison un vendredi soir et il m'a annoncé qu'il venait de quitter son job, le job de ses rêves
, et il a ...[+++]dit qu'il avait quitté son job à cause de moi, parce que je l'avais fait se sentir si protégé et aimé qu'il n'avait plus besoin de prouver quoique ce soit à Wall Street, et qu'il voulait juste quitter la ville, mettre de la distance avec sa famille abusive et dysfonctionnelle, et déménager dans une petite ville de la Nouvelle Angleterre où il pourrait recommencer sa vie avec moi à ses côtés.
Het is niet zo dat Conor op een dag thuiskwam en aankondigde: Schat, dat Romeo en Julia-gedoe was geweldig, maar ik moet overgaan tot de volgende fase waarbij ik jou isoleer en misbruik -- (Gelach) -- dus je moet uit deze flat waar de buren je kunnen horen schreeuwen en uit deze stad
waar je vrienden en familie hebt en collega's die de blauwe plekken zien. Nee, Conor kwam op een vrijdagavond thuis en zei me dat hij die dag ontslag had genomen uit zijn droomjob, en dat hij dat omwille van mij had gedaan: door mij voelde hij zich zo veilig en geliefd dat hij zichzelf niet meer moest bewijzen op Wall Street. Hij wilde de stad uit, weg van h
...[+++]et misbruik van zijn dysfunctionele familie, verhuizen naar een klein stadje in New England waar hij een nieuw leven kon beginnen met mij.Plutôt facile. Et puis les choses ont changé, et fin 2009, ils ont annoncé que nous allions avoir une nou
velle politique, et cette nouvelle politique exigeait des mots de passe d'au moins huit caractères, avec une majuscule, une minuscule, un chiffre, un symbole, vous ne pouviez pas utiliser le même caractère plus de trois fois, et ce ne pouvait pas être un mot du dictionnaire. Quand ils ont mis en place cette nouvelle politique, beaucoup de gen
s, mes collègues et amis, sont venus me voir et ont dit : « C'est vraiment inutilisable. Po
...[+++]urquoi nous font-ils ça, et pourquoi ne les en as-tu pas empêchés ? » Et j'ai dit : « Vous savez quoi ? On ne m'a rien demandé. » Mais ça a éveillé ma curiosité, et j'ai décidé d'aller parler aux personnes en charge des systèmes informatiques et de découvrir ce qui les a amenés à introduire cette nouvelle politique, et ils ont dit que l'université avait rejoint un consortium d'universités, et que l'une des exigences pour devenir membre était que nous devions avoir des mots de passe plus compliqués qui respectaient de nouvelles exigences, et ces exigences étaient que nos mots de passe devaient avoir beaucoup d'entropie. L'entropie est un terme compliqué, mais en fait ça mesure la sécurité des mots de passe.
Nogal simpel. Maar toen veranderden ze dat. Tegen het einde van 2009 verkondigden ze dat we een nieuw beleid kregen. Dit beleid eiste dat wachtwoorden minimaal 8 tekens moesten h
ebben, met een hoofdletter, kleine letter, een cijfer, een teken, je mocht niet 3 dezelfde tekens hebben en het mocht niet in het woordenboek staan. Toen ze dat nieuwe beleid toepasten, zeiden veel mensen, collega's en vrienden me: Poeh, dit is echt niet te doen. Waarom doen ze ons dat aan en waarom houd je ze niet tegen? Ik zei: Weet je? Ze hebben mij niets gevraagd. Maar ik werd nieuwsgierig en ging praten met onze systeembeheerders en ontdekte waarom ze dit be
...[+++]leid hadden bedacht. Ze zeiden dat de universiteit was gaan samenwerken met andere universiteiten en dat een van de voorwaarden was dat we veiligere wachtwoorden kregen die voldeden aan nieuwe voorwaarden. Die vereisten dat onze wachtwoorden niet voorspelbaar mochten zijn. Onvoorspelbaarheid is een ingewikkelde term. Ze geeft de sterkte van het wachtwoord weer,Cela faisait moins de deux heures qu'elle était en ligne lorsque j'ai reçu un e-mail enthousiaste de la
part du gars qui m'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que
je partage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait troi
s ans que ma petite amie et moi avons établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostSecret
...[+++]ensemble et à lire les secrets à voix haute. Je lui en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Cela nous a vraiment rapprochés au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affiché ma demande en mariage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog maar een paar uur op toen ik deze uitgelaten e-mail kreeg van de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën b
even nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochtendritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen luidop voorlezen. Ik lees er een paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassingsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn
...[+++], niets te verklappen. Net als elke zondag begonnen we elkaar de geheimen luidop voor te lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéqu
ates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Ab
uzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2
...[+++]006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het
geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Je crois que c'est un mot Farsi pour immortel (Ndt langue Persanne) Je pense que cela veut dire pouvoir divin de l'océan en
polynésien. Et il y avait ça: Mister Splashy Pants (rires) Et ceci était spécial. Mister Pants , ou
Splashy , pour ses amis, a été très en vogue sur Internet. En fait, quelqu'un sur Reddit s’est dit, Oh, quel nom super, on devrait tous voter pour. Et les lecteurs de Reddit ont réagit et ont tous accepté. Donc, le vote commença et nous aussi étions derrière. Nous avons chan
gé notre logo, pour ...[+++]cette journée, de l’extraterrestre à une baleine afin d'aider cette cause. Et très rapidement d'autres sites comme Fark et Boing Boing et le reste d’Internet ont commencé à dire, Oui! On adore Splashy Pants. Ce mème commença à 5 %, pour atteindre 70% a la fin des votes
Volgens mij is dit Farsi voor onsterfelijke . Dit betekent volgens mij gewijde kracht van de oceaan in een Polynesische taal. En deze was er ook: Mister Splashy Pants. (Gelach) En die was speciaal. Mister Pants, of Splashy voor vrienden, was erg populair op het internet. Er was zelfs iemand bij Reddit die dacht: Dit is geweldig, we moeten deze omhoog stemmen. Redditors reageerden en iedereen was het eens met elkaar. Het stemmen begon en we bemoeiden ons er zelf ook mee. We veranderden ons logo voo
r dat moment van de alien naar een Splashy, om de zaak vooruit te helpen. Het duurde niet lang voordat andere sites zoals Fark en Boing Boing e
...[+++]n de rest van het internet reageerden met: Ja! We houden van Splashy Pants. Het ging van ongeveer 5 procent, toen deze meme begon, omhoog naar 70 procent aan het einde van de stemming.J'étais vraiment étonnée de toutes les histoires qui commençaient à m'inonder. Les gens avec qui je suis en contact tous les jours,
mes collègues, mes amis, les membres de la famille que je connais depuis lo
ngtemps, personne n'avait partagé avec moi sa propre histoire. Je me souviens avoir ressenti toutes ces histoires sortant de nulle part. Et j'avais l'impressio
n d'être tombée sur cette société secrète de femmes dont je faisais d
...[+++]ésormais partie, ce qui était à la fois rassurant et inquiétant.
Ik was echt verbaasd over alle verhalen die binnenstroomden. Mensen met wie ik dagelijks te maken had, samenwerkte, bevriend was, familieleden die ik al lang kende, ze hadden hun eigen verhaal nooit met me gedeeld. Ik herinner me dat gevoel dat al die verhalen uit het niets tevoorschijn kwamen. Het voelde alsof ik was gestoten op een geheim genootschap van vrouwen waar ik nu deel van was, wat me geruststelde, maar ook echt verontrustte.
C'est effrayant. Vous savez, je co
ntinue de parler de cette idée de raconter une histoire, et c'est comme si l'enseig
nement scientifique avait choisi ce que j'appelle la tyrannie de la précision, où l'on ne peut pas simplement raconter une histoire. C'est comme si la science se devait d'être un de ces conteurs terribles, que nous connaissons tous et qui nous donnent des détails dont tout le monde se fiche, du genre : Oh, j'
ai déjeuné avec mon amie l'autre j ...[+++]our, elle portait ce jean très moche. Enfin, ce n'était pas vraiment un jean, c'était plutôt comme un, une sorte de legging, mais, plutôt, enfin je suppose que c'est plutôt un jegging. un peu comme, mais je pensais... et vous, vous vous dites : Oh mon dieu.
Dat is afschuwelijk. Ik wil het hebben over dit idee van verhalen vertellen. Het is alsof wetenschapsonderwijs uitgaat van wat ik de tirannie van de precisie noem, waar je niet zomaar een verhaal mag vertellen. Wetenschap lijkt wel de ‘Verschrikkelijke Verhalenverteller’ geworden. Hij zadelt ons op met alle details waar niemand om geeft. Zoals als iemand die zegt: “Ik kwam gisteren mijn vriendin tegen en ze droeg zo’n lelijke jeans. Ik bedoel, het waren niet eens jeans, eerder een soort leggings, maar eigenlijk waren het ‘jeggings’.” Dan denk ik: “God!
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait cette amie ->
Date index: 2023-02-10