Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «avait 18 ans quand son père est mort » (Français → Néerlandais) :
Ma mère, Mai, avait 18 ans quand son père est mort - déjà mariée, un mariage arrangé, déjà avec deux petites filles.
Mijn moeder, Mai, was 18 toen haar vader stierf. Ze was reeds uitgehuwelijkt, en met twee kleine meisjes.
Quand son père est mort, son oncle l'a vendu pour qu'il travaille avec lui dans les mines.
Toen zijn vader stierf, verkocht zijn oom hem om samen met hem in de mijnen te werken.
Son grand-père est mort quand il n'avait que 10 ans.
Zijn grootvader stierf toen hij nog maar 10 was.
Après avoir été élevé dans la haine et l'endoctrinement, peut-on choisir une autre voie ? Zak Ebrahim avait juste 7 ans quand son père a aidé à perpétrer l'attentat contre le World Trade Center en 1993. Son histoire est choquante, puissante et, finalement, édifiante.
Kun je, als je bent groot gebracht op dogma en haat, een ander pad kiezen? Zak Ebrahim was pas zeven jaar oud toen zijn vader de aanslag op het World Trade Center in 1993 beraamde. Zijn verhaal is schokkend, indrukwekkend en tenslotte inspirerend.
Alors,
un après-midi, elle avait entendu parler du foyer,
Jaclyn a quitté la maison de son père et elle a marché pendant 2 jours, 2 jours à travers le territoire Masai. Elle a dormi avec les hyènes. Elle s’est cachée la nuit. D’un côté,
elle imaginait son père en train de la tuer, et de l’autre, Mama Agnes l’accueillant, avec l’espoir qu’e
lle l’accueillerait quand elle arri ...[+++]verait au foyer. Et quand elle arriva au foyer elle fut accueillie. Et Agnes l’a pris chez elle. Et Agnes l’a aimée. Et Agnes l’a soutenue pendant un an. Et elle est allée à l’école et elle a trouvé sa voix et elle a trouvé son identité et elle a trouvé son cœur. Et puis, le temps est venu où elle était prête à retourner parler à son père d’une réconciliation, c'était un an après. Et j’ai eu le privilège d’être dans la hutte quand elle fut réunie et réconciliée avec son père.
Ze hoorde over het vluchthuis, Jaclyn verliet het huis van haar vader en liep twee dagen door Masai-gebied. Ze sliep met de hyena's. Ze verstopte zich 's nachts. Ze stelde zich voor dat haar vader haar doodde en Mama Agnes haar begroette, in de hoop dat zij haar zou begroeten als ze a
ankwam in het huis. Toen ze aankwam in het huis, werd ze begroet. Agnes nam haar binnen en hield van haar. Agnes ondersteunde haar gedurende een jaar. Ze ging naar school en kreeg haar stem en haar identiteit. Ze vond haar hart. Toen kwam d
e tijd dat ze terug moest om met ha ...[+++]ar vader te praten over een verzoening, na een jaar. Ik had het genoegen aanwezig te zijn in de hut toen ze verenigd werd met haar vader en ze zich verzoenden.(Musique) ♪ Tu vois ce
s bottes de travail dans mes mains ♪ ♪ Elles vont probablement t'aller, mon fils ♪ ♪ Prends-les comme un cadeau de ma part ♪ ♪ Pourquoi ne les essayerais-tu pas ? ♪ ♪ Ça ferait
du bien à ton vieux père de voir ça ♪ ♪ de te voir un jour marcher dans ces bottes ♪ ♪ Et prendre ta place parmi les hommes ♪ ♪ Qui travaillent autour de le cale ♪ ♪
Ces bottes du mort sont vieilles et ratat ...[+++]inées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ Et il ajouta : je meurs, fils, et je te le demande ♪ ♪ Fais une dernière chose pour moi ♪ ♪ Tu es une jeune pousse et tu te prends pour un chêne ♪ ♪ Un graine pour grandir ♪ ♪ doit faire pousser ses racines ♪ ♪ Alors mets un pied après l'autre ♪ ♪ dans les bottes du mort ♪ ♪ Ces bottes du mort sont vieilles et ratatinées ♪ ♪ Quand un gars cherche du travail et une place dans le monde ♪ ♪ Qu'il est temps pour lui de bâtir sa vie ♪ ♪ Et marcher jusqu'à la rivière dans ses propres bottes usées ♪ ♪ J'ai répondu : « Pourquoi diable ferais-je ça ? ♪ ♪ Pourquoi devrais-je accepter ? » ♪ ♪ Des gifles, c'est tout ce que je n'ai jamais reçu de lui ♪ ♪ Aussi loin qu'il m'en souvienne ♪ ♪ C'est pas comme s'il m'avait pourri gâté avec sa gentillesse ♪ ♪ jusqu’à présent, tu vois ♪ ♪ j'ai un plan pour quitter cet endroit ♪ ♪ Quand je serai majeur en septembre ♪ ♪ Les bottes du mort connaissent le chemin vers le bas de la colline ♪ ♪ Elles pourraient faire la route seules et c'est sûrement ce qui va arriver ♪ ♪ Il y a plein d’opportunités, plein de routes différentes ♪ Tu ne me verras jamais porter ces bottes du mort ♪ ♪ Comment a-t-il pu croire ♪ ♪ Que je pourrais être heureux à finir comme lui ♪ ♪ Qui n'a même pas deux sous dans sa poche ♪ ♪ Et un pot fêlé pour pisser ? ♪ ♪ Souhaitait-il vraiment la même chose pour moi ♪ ♪ Était-ce sa dernière volonté ? ♪ ♪ Il dit : « Bon dieu mais que vas-tu faire? » ...
(Muziek) ♪ Zie deze
werklaarzen in mijn handen ♪ ♪ Ze passen je nu
waarschijnlijk wel, zoon ♪ ♪ Neem ze, je krijgt ze cadeau van mij ♪ ♪ Waarom pas je ze niet? ♪ ♪ Het zal je oude vader goed doen ♪ ♪ Je op een dag met deze laarzen te zien rondlopen. ♪ ♪ En neem plaats tussen de mannen ♪ ♪ Die werken op de scheepshelling ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te
...[+++] lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Hij zei: Ik ga dood zoon, en ik vraag je ♪ ♪ of je nog één ding voor mij wilt doen ♪ ♪ Je bent nog maar net een jong boompje, en je denkt dat je een boom bent ♪ ♪ Voor je kunt bloeien ♪ ♪ moet je eerst wortels ontwikkelen ♪ ♪ Eerst de ene voet en dan de andere ♪ ♪ In deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man, hoewel oud en afgedragen ♪ ♪ Als een kerel een baan en een plek in de wereld wil ♪ ♪ En het tijd is voor een man om zelfstandig te worden ♪ ♪ En naar de rivier te lopen in de laarzen van zijn vader ♪ ♪ Ik zei: Waarom zou ik dat in godsnaam doen? ♪ ♪ Waarom zou ik instemmen? ♪ ♪ Als ik alleen zijn hand kreeg ♪ ♪ Voor zover ik me herinner ♪ ♪ Hij heeft me niet bepaald met zijn vriendelijkheid overladen ♪ ♪ Tot dan, zie je ♪ ♪ Had ik mijn eigen plan en ik verlaat deze plaats ♪ ♪ Als ik oud genoeg ben ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar zelf heen lopen en doen dat waarschijnlijk ook ♪ ♪ Ik heb veel andere keuzes en veel andere routes ♪ ♪ En je zult me nooit zien lopen in deze laarzen van een dode man ♪ ♪ Waardoor dacht hij ♪ ♪ Dat ik zoals hij wilde eindigen ♪ ♪ Want hij heeft amper een paar centen over ♪ ♪ Of een kapotte pot om in te pissen? ♪ ♪ Hij wilde hetzelfde voor mij ♪ ♪ Was dat zijn laatste wens? ♪ ♪ Hij zei: Wat wil jij gaan doen? ♪ ♪ Ik zei: Alles beter dan dit ♪ ♪ Deze laarzen van een dode man kennen de weg de heuvel af ♪ ♪ Ze kunnen daar z ...Il y a 3 ans, quand j'ai su que mon père avait subi un AVC sévère au niveau de son tronc cérébral, je suis entrée dans sa chambre à l'Unité des Soins Intensifs de l’Institut Neurologique de Montréal et je l’ai trouvé immobile comme un mort, relié à un appareil respiratoire.
Toen ik drie jaar geleden hoorde dat mijn vader een ernstige beroerte had gehad in zijn hersenstam, liep ik zijn kamer op de intensive care binnen in het Montreal Neurologisch Instituut en zag dat hij compleet stil lag, verbonden aan een beademingsapparaat.
Il
y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants
de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinobl
astome, et le père s ...[+++]avait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia
. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat
beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoo
m, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan
...[+++]en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'ob
...[+++]jets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven be
grijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar ee ...[+++]n weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...A l'époque – il y a quelques années – cela coûtait 100 000 $. Aujourd'hui, c'est 10 000. L'an proc
hain, ce sera 1000. Dans 2 ans à peu près, 100. Voici la vitesse à laquelle cela évolue. Voici le jeune Nick, il aime Batman et il a des pistolets. Un jour, Nick est arrivé à l'hôpital pour enfants avec un ventre comme distendu par la famine. Ce n'était pas qu'il ne mangeai
t pas, c'était que, quand il mangeait, ses intestins s'ouvraient et les fèces se répandaient dans son ventre. Une centaine d'opérations plu
s tard, il ...[+++] dit à sa mère : Maman, prie pour moi. J'ai tellement mal. Son pédiatre avait une expérience en génétique clinique, il n'avait aucune idée de ce qui se passait, mais il proposa de séquencer le génome de l'enfant. On trouva une seule et unique mutation dans un gène responsable du contrôle de la mort cellulaire programmée.
Toen -- een paar jaar geleden -- kostte het $100.000. Tegenwoordig is het $10.000. Volgend jaar is het $1.000. Het jaar daarna is het $100, pak me niet op een jaar. Zo snel ontwikkelt het zich. Hier is de kleine Nick -- houdt van Batman en waterpisto
len. Op een bepaald moment verschijnt Nick in een kinderziekenhuis met een opgezwollen buik als bij een hongerslachtoffer. Het komt niet doordat hij niet eet, maar als hij eet, openen zijn darmen en lekken ontlasting in zijn maag. Dus honderd operaties later, kijkt hij zijn moeder aan en zegt: Mam, bid alsjeblief voor mij. Ik heb
...[+++]zoveel pijn. Zijn kinderarts heeft toevallig een achtergrond van klinische genetica en hij heeft geen idee wat er aan de hand is, maar hij zegt: Laten we het genoom van deze jongen sequensen. Ze vinden een mutatie op een enkel punt in een gen dat het afsterven van cellen controleert. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
avait 18 ans quand son père est mort ->
Date index: 2021-11-18