Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "aux gens quand je parlais du livre après cela " (Frans → Nederlands) :
La question que je posais aux gens quand je parlais du livre après cela est, lorsque vous avez parlé de comportement émergent, lorsque vous avez parlé d' «intelligence collective», la meilleure façon d'amener les gens à intégrer cette idée est de demander, qui construit un quartier?
De vraag die ik aan mensen begon te stellen, als ik over het boek napraatte, was -- als je spreekt over opkomend gedrag, als je het hebt over collectieve intelligentie, dan is de beste manier voor mensen om dit te begrijpen de vraag te stellen: door wie wordt de wijk gemaakt?
Vous savez, c'était généralement quand je parlais aux gens que je me demandais où je prenais fin et où mon handicap commençait, car beaucoup de gens m'ont dit ce qu´ils ne diraient à personne d'autre.
Het gebeurde wel vaker dat wanneer ik met mensen sprak ik mezelf afvroeg waar ikzelf eindigde en mijn handicap begon want vele mensen vertelden mij wat ze aan niemand anders hadden verteld.
Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtan
t été en prison. Et ...[+++]quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette i
k in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van
het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Vous voyez, quand j'ai dit au début que c'est à propos de pourquoi, plutôt que de comment? Le pourq
uoi voulait en fait dire, Quelles conséquences y a-t-il quand je fais un pas? Pourquoi est-ce important? Est-ce important que je sois dans le monde ou pas? Et est-ce important si le genre d'actions que je prends laisse passer un sens des responsabilités? Est-ce que l'art est à pr
opos de cela? Et je dirais que oui. Ce n'est évidement p
...[+++]as simplement à propos de décorer le monde et de lui donner une apparence encore meilleure. Ou encore pire, si vous me demandez. C'est manifestement aussi à propos de prise de responsabilité, comme je l'ai fait ici, en jetant du colorant vert dans la rivière à Los Angeles, Stockholm, en Norvège, et à Tokyo, parmi d'autres endroits. Le colorant vert n'est pas écologiquement dangereux, mais il a clairement l'air assez effrayant. Et c'est, dans un sens, dans l'autre aussi, je pense, plutôt beau. Cela montre d'une certaine manière, la turbulence dans ces zones urbaines, dans ces différents endroits du monde. La Green River (rivière verte), comme une sorte d'idée activiste, pas comme une partie d'exposition, avait vraiment pour but de montrer aux gens, dans cette ville, quand ils marchent à côté, qu'un espace a des dimensions. Un espace a un temps.
Begrijp je wat ik zei in het begin: het gaat meer om waarom dan hoe. Die waarom betekent eigenlijk: welke gevolgen heeft het wanneer ik een stap neem? Wat doet het ertoe? Doet het ertoe of ik op de wereld ben of niet? Maakt het uit of de acties die ik neem, resulteren in een gevoel van verantwoordelijkheid? Gaat kunst daarover? Ik zou ja zeggen. Het gaat duidelijk over... niet alleen over de wereld aankleden en deze nog mooier maken, of nog erger, als je het mij vraagt. Het gaat duidelijk ook over verantwoordelijkheid nem
en, zoals hier door groene verf in de rivier te gooien in L.A., Stockholm, N
...[+++]oorwegen en Tokio, onder andere. De verf is niet giftig maar het oogt echt nogal eng. Aan de andere kant is ze ook behoorlijk mooi. Op de een of andere manier toont ze de turbulentie in dit soort stadscentra, op deze verschillende plekken op aarde. De 'Groene rivier' als een soort activistisch idee, geen deel van een tentoonstelling. Het ging echt om mensen in deze stad in het voorbijgaan te laten zien dat ruimte dimensies heeft. Een ruimte heeft tijd.♫ Ça, c'est pour Emma McCune ♫ ♫ Un ange à la re
scousse est venu un après-midi ♫ ♫ Je suis ici parce que tu m'as sauvé ♫ ♫ Je suis fier de porter ton héritage ♫ ♫ Je te remercie. So
is bénie. Repose en paix. ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Que
serais-je devenu ? ♫ ♫ Que
serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Que
serais-je ...[+++]devenu ?♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Ouais ! ♫ ♫ Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Vous auriez vu ma tête à la télé ♫ ♫ Le gros ventre affamé ♫ ♫ Des mouches autour des yeux, la tête trop grosse pour ma taille ♫ ♫ Juste un autre enfant africain affamé ♫ ♫ Qui court dans tous les sens, né pour être sauvage ♫ ♫ Grâce à Dieu, louez le Tout-puissant ♫ ♫ de m'avoir envoyé un ange pour me sauver ♫ ♫ j'ai une raison d'être sur cette terre ♫ ♫ Parce que je connais mieux que personne la valeur de la vie♫ ♫ Maintenant que je peux me tenir debout ♫ ♫ Je vais escalader des montagnes, par sauts et par bonds ♫ ♫ Ch'uis pas un ange, j'espère en être un bientôt ♫ ♫ Et si je le suis, je veux être comme Emma McCune ♫ ♫ Moi ! Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ?♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Ouais ! Ouais ! ♫ ♫ Je serais probablement mort de faim ♫ ♫ Ou d'une autre maladie sordide ♫ ♫ J'aurais grandi sans éducation ♫ ♫ Juste un autre réfugié ♫ ♫ Je suis là parce que quelqu'un a fait attention♫ ♫ Je suis là parce que quelqu'un a osé ♫ ♫ Je sais qu'il y a beaucoup d'autres Emma♫ ♫ Qui veulent et essayent de sauver la vie d'un enfant ♫ ♫ Que serais-je devenu ? Moi ! ♫ ♫ Si Emma ne m'avait pas sauvé ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Que serais-je devenu ? ♫ ♫ Un autre réfugié affamé ♫ ♫ Je me rappelle quand j'étais petit ♫ ♫ Quand je ne savais pas du tout lire ou écrire ♫ ♫ Maintenant j'ai grandi, j ...
♫ Deze gaat naar Emma McCune♫ ♫ Reddingsengel kwam op een middag ♫ ♫ Ik ben hier omdat jij me gered hebt ♫ ♫ Ik ben trots op je nalate
nschap ♫ ♫ Dank je. Wees gezegend. Rust in vrede. ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ De zoveelste hongerige vluchteling ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? Jaah! ♫ ♫ Jaah! Jaah! ♫ ♫ Je had mijn gezicht op tv gezien ♫ ♫ Dikke hongerige buik ♫ ♫ Vliegen in mijn ogen, hoofd te groot voor mijn lijf ♫ ♫ Het zoveelste verhongerende kleine kind ♫ ♫ Rondrennend in Afrika, wild en gevaarlijk ♫ ♫ Geloofd z
...[+++]ij God, de Almachtige ♫ ♫ dat hij me door een engel liet redden ♫ ♫ Ik heb een reden om op aarde te zijn ♫ ♫ Want ik weet beter dan velen wat een leven waard is ♫ ♫ Nu ik de kans heb mijn plaats in te nemen ♫ ♫ Ren ik over bergen heen met grote sprongen ♫ ♫ Ik ben geen engel, hoop het snel te zijn ♫ ♫ Als ik het ben, wil ik zijn als Emma McCune ♫ ♫ Ik! Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit had gered? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ De zoveelste verhongerende vluchteling ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit gered had? Jaah! Jaah! ♫ ♫ Jaah! Jaah! ♫ ♫ Ik zou waarschijnlijk zijn verhongerd ♫ ♫ Of een andere ellendige ziekte ♫ ♫ Ik zou zijn opgegroeid zonder onderwijs ♫ ♫ De zoveelste vluchteling ♫ ♫ Ik sta hier omdat iemand om me gaf ♫ ♫ Ik sta hier omdat iemand de moed had ♫ ♫ Ik weet dat er een hoop Emma's zijn ♫ ♫ Met de wil en de moed om een kind te redden ♫ ♫ Wat zou ik zijn? Ik! ♫ ♫ Als Emma me nooit gered had? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ Wat zou ik zijn? ♫ ♫ De zoveelste vluchteling ♫ ♫ Ik herinner me toen ik klein was ♫ ♫ Toen ik niet kon lezen en schrijven ♫ ♫ Nu ben ik volwassen, ik kreeg een opleiding ♫ ♫ Niets gaat te ver en ik ben niet te stoppen ♫ ♫ Ik bad zo hard voor deze dag ♫ ♫ Ik bad dat de wereld wijsheid zou vinden ♫ ♫ Om de armen te helpen ♫ ♫ In plaats van te onder ...Nous partageons d'autres types de divertissements
-- des stades, des parcs publics, des salles de concerts, des bibliothèques. des universités. Toutes ces choses sont des plateformes de partage mais le partage en fin de compte commence et finit avec ce à quoi je fais référence comme la mère de toutes les platefo
rmes de partage. Et quand je pense au maillage et que je pense à ce qui le fait avancer, comment se fait-il que ça se passe maintenant, je pense qu'il y a un certain nombre
de vecteurs que je ...[+++]veux vous donner comme contexte. L'un de ces vecteurs est la récession -- le fait que la récession nous ait amenés à repenser notre relation aux choses dans nos vies en fonction de leur valeur -- donc en commençant à aligner la valeur avec le coût véritable. Deuxièmement, l'accroissement de la population et la densité des villes. Plus de gens, des espaces plus petits, moins de choses. Le changement climatique. Nous essayons de réduire le stress dans nos vies personnelles et dans nos communautés et sur la planète. Il y a eu aussi cette méfiance récente vis-à-vis des grands marques, des grandes marques internationales, dans un tas d'industries différentes. Et cela a créé une ouverture. La recherche montre ici, aux Etats-Unis, et au Canada et en Europe de l'Ouest que la plupart d'entre nous sont beaucoup plus ouverts aux compagnies locales, ou à des marques dont nous n'avons peut-être pas entendu parler.
We delen andere soorten van vermaak: sportarena's, openbare parken, concertzalen, bibliotheken, universiteiten. Dit zijn allemaal platforms voor delen, maar delen begint en eindigt uiteindelijk bij wat ik noem 'de moeder van alle deelplatforms'. Als ik over het maaswerk nadenk, waardoor dat gedreven wordt, hoe het kan dat het nu gebeurt, denk ik dat er een aantal drijfveren zijn die ik als achtergrond wil geven. Een ervan is de recessie. De recessie heeft ervoor gezorgd dat we de verhouding tot spullen in ons leven zijn gaan heroverwegen. Dat we de waarde van spullen zijn gaan afstemmen op de werkelijke kosten. Ten tweede, de groei van de bevolking en de dichtheid in s
teden. Meer mensen, kleinere ...[+++] ruimtes, minder spullen. Klimaatverandering. We proberen de stress te verminderen in ons persoonlijk leven, in onze gemeenschap en op de planeet. Ook is er sinds korte tijd wantrouwen jegens wereldwijde, grote ondernemingen in een aantal verschillende bedrijfstakken. Dat heeft een opening gecreëerd. Onderzoek toont aan dat hier in de V.S., in Canada en in West-Europa de meeste mensen meer open staan voor lokale bedrijven of namen die misschien onbekend zijn.Mais plutôt que d'écrire un manifeste de plus ou quelque chose
du même genre, elle laisse derrière elle un plan d'affaires pour que ça se fasse. C'est ce que ma copine fait. Donc, je suis
tellement fière de cela. (Applaudissements) Mais ces trois personnes ne se connaissent pas, mais elles ont énormément de choses en commun. Toutes les trois résolvent des problèmes, et ils ne sont que quelques-uns des nombreux exemples de personnes que je suis vraiment privilégiée de voir, rencontrer et d'apprendre des exemples du travail que je fais
...[+++]maintenant. J'ai eu beaucoup de chance de les avoir tous en vedette dans mon émission de radio Corporation For Public Radio intitulée ThePromisedLand.org. Maintenant, ce sont tous des visionnaires très pragmatiques. Ils jettent un coup d'oeil à la demande qui existe -- produits de beauté, des écoles saines, de l'électricité - et d'où vient l'argent pour répondre à ces exigences. Et quand les solutions les moins coûteuses consistent à réduire le nombre d'emplois, vous vous vous retrouvez avec des chômeurs, et ces gens-là coûtent cher. En fait, ils font partie de ce que j'appelle les citoyens qui coûtent le plus cher, et parmi eux on trouve des vétérans issus d'une génération appauvrie, traumatisés depuis leur retour du Moyen-Orient, des gens qui sortent de prison. Et pour les anciens combattants en particulier, l'association des vétérans dit il y a une six fois plus de psychotropes prescrits aux vétérans depuis 2003.
Maar in plaats van het zoveelste manifesto, laat ze ons een bedrijfsplan na, waarmee dit gestalte kan krijgen. Dat is wat mijn vriendin doet. En daar ben ik trots op. (Applaus) Deze drie mensen kennen elkaar niet, maar ze hebben een hoop gemeen. Ze zijn alle drie probleemoplossers, en
slechts enkele van vele voorbeelden die ik zie, ontmoet en van wie ik mag leren in het werk dat ik nu doe. Ik had het geluk ze te kunnen voorstellen in mijn programma op de Corporation for Public
Radio, Het Beloofde Land.org. Stuk voor stuk praktische vi
...[+++]sionairs. Ze kijken naar wat er gevraagd wordt -- schoonheidsproducten, gezonde scholen, elektriciteit -- en hoe de geldstromen vloeien om aan die vraag te voldoen. Als de goedkoopste oplossingen verlies van banen met zich meebrengen, zit je met werkloze mensen, en die mensen zijn niet goedkoop. In feite zijn het wat ik noem de duurste medeburgers, onder hen mensen met overgeërfde armoede, getraumatiseerde veteranen uit het Midden-Oosten, mensen die uit de gevangenis komen. Veteranen gebruiken volgens het Departement voor Veteranenzaken 6 keer zoveel psychiatrische medicijnen, sinds 2003.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animau
x, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fa
ntomatiques et sont très ...[+++] fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar ee ...[+++]n weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Première Guerre Mondiale. Bien sûr, cela ne saurait tarder, mais il s'avéra que les Britanniques promettaient plus qu'ils ne pouvaient donner quand il s'agissait de la Palestine, puisqu'un an avant la Déclaration Balfour, les Britanniques avaient promis secrètement aux Français qu'ils se partageraient les territoires Arabes et que les Brits garderaient la Palestine. Par ailleurs, en 1915, d'autres représentants britanniques avaient promis au dirigeant de la Mecque, le Shérif Hussein, qu'il prendrait la tête d'un Etat arabe unifié incluant la Palestine à condition qu'il mène une révolte arabe contre l'empire Ottoman, ce que Hussein fit prestement, donc en somme les Britanniques avaient promis la Palestine aux Mecquois, à eux-mêmes, et aux si
...[+++]onistes. Qu'est-ce qui aurait pu mal tourner ? Merci, Bulle de Pensée. Donc peu après la fin de la guerre, les Britanniques établirent une colonie en Palestine avec l'idée qu'il la dirigeraient jusqu'à ce que les Palestiniens soient prêts à se gouverner eux-mêmes, ce à quoi les gens vivant en Palestine ont répondu : Et bah, maintenant c'est pas mal et les Brits en mode Hum, non pas tout de suite Pendant ce temps, ils créaient des institutions séparées pour les chrétiens, les juifs et les musulmans ce qui rendait difficile aux Palestiniens chrétiens et musulmans de coopérer et facilitait la tâche aux Britanniques pour, je cite, diviser pour mieux régner sur les habitants de la Palestine. A nouveau, qu'est-ce qui aurait pu mal tourner ?
Natuurlijk gebeurde dit snel daarna, maar het bleek dat de Britten nog meer beloften gemaakt hadden als het ging om Palestina, een jaar vóór de Balfour-verklaring hadden de Britten in het geheim aan de Fransen beloofd dat de Arabische gebieden verdeeld zouden worden en dat de Britten Palestina zouden houden. Daarbij hadden andere Britten een belofte gedaan aan de heerser van Mekka, Emir Hoessein, dat hij een Arabische staat zou krijgen inclusief Palestina als hij een Arabische opstand tegen de Ottomaanse heersers zou leiden, die Hoessein ook leidde. Dus eigenlijk hebben de Britten Palestina beloofd aan de Mekkanen, aan henzelf en aan de Zionisten. Wat kon er misgaan? Bedankt 'Thougt Bubble'. Dus kort na de oorlog hebben de Britten een kolon
...[+++]ie in Palestina opgericht met het idee dat zij zouden heersten totdat de Palestijnen klaar waren om zelf te regeren, waarop de Palestijnen dachten Nou, nu lijkt het ons wel een geschikt moment, en de Britten dachten Ja, maar misschien niet geschikt genoeg . Ondertussen richtte de Britten gescheiden instellingen op voor Christenen, Joden en Moslims die het lastig maakten voor Palestijnse Christenen en Moslims om samen te werken maar het gemakkelijker maakte voor de Britten om de Palestijnen te 'verdelen en te overheersen'. Nogmaals, wat kon er mis gaan?(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle de classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignants m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font mai
...[+++]ntenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau? datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
aux gens quand je parlais du livre après cela ->
Date index: 2023-03-26