Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "atteindre le prochain lever de soleil avant " (Frans → Nederlands) :
Là il n'y a plus qu'un seul objectif, juste un : atteindre le prochain lever de soleil avant que les batteries ne soient vides.
En er is maar een doel, een maar, het bereiken van de volgende zonsopkomst voordat de accu's leeg zijn.
Juste avant le lever du soleil, il bascule sa carapace, l'eau s'écoule dans sa bouche, il boit un bon coup et retourne se cacher pour le reste de la journée.
Net voor zonsopgang, tilt het zijn schild omhoog en loopt het water in zijn mond, neemt een flinke slok, gaat ervandoor en verstopt zich de rest van de dag.
quelques heures avant le lever du soleil, une plante est souvent déjà en activité en train de créer des précurseurs d'ARNm pour son mécanisme de photosynthèse.
Enkele uren voor zonsopgang zijn de meeste planten al actief, en creëren ze mRNA-patronen voor hun fotosynthetiserende mechanismen.
En juin 1889, Vincent van Gogh a peint ce qu'il pouvait voir, juste avant le lever du soleil, depuis la fenêtre de sa chambre à l'asile du monastère Saint-Paul-de-Mausole à Saint-Rémy-de-Provence, où il a été admis à sa demande après s'être mutilé l'oreille dans un épisode psychotique.
In juni 1889 schilderde Vincent van Gogh het uitzicht vlak voor zonsopgang door het raam van zijn kamer in het psychiatrisch ziekenhuis van Saint-Paul-de-Mausole, in Saint-Rémy-de-Provence, waar hij zich had laten opnemen nadat hij zijn oor had verminkt in een psychotische periode.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de m
uren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Mais vous êtes mathématicien et pour vous, une erreur de 0.0001% est une abomination qui doit être éliminée. L'univers vous répondra Tant pis parce que la longueur des jours n'est même pas consistante. Elle varie de quelques millisecondes par jour en moyenne et diminue d'environ un millième de seconde par siècle, ce qui rend pratiquement impossible la construction d'un super-calendrier qui n'expire jamais. En théorie chaque jour sera un jour aussi long qu'un de nos mois, mais il ne faut pas s'en faire, parce qu'il faudrait des dizaines de milliards d'années pour que ce
la arrive et que le soleil aura englouti la ter
re bien ...[+++]avant cela. Pardon, je ne suis pas tout à fait sûr de comment on est parti des jours sur le calendrier à la mort inévitable de la civilisation humaine (à moins d'avoir un programme d'exploration spatiale adéquat, souvenez-vous), mais l'idée est là. Pour les prochains millénaires, les années bissextiles vont garder le calendrier à jour, qu'importe la façon dont c'est calculé.
Maar misschien ben je een wiskundige en is in jouw ogen een foutmarge van 0,0001% iets vreselijks wat echt niet kan. “Succes ermee”
zegt Het Universum, want de lengte van een dag is niet eens constant. Het varieert willekeurig met gemiddeld paar milliseconden en neemt langzaamaan af met 1 milliseconden per honderd jaar. Wat betekend dat het letterlijk onmogelijk is om een perfecte kalender te maken die voor altijd juist is. In theorie is de lengte van een dag ooit zo lang als nu een maand duurt, Maar maak je geen zorgen, het duurt tientallen milja
rden jaren voor het zover is. En on ...[+++]ze uitdijende zon zal de aarde voor die tijd al lang kapot hebben gemaakt. Sorry, geen idee hoe we van het tellen van de dagen in iedere maand tot het vurige en onafwendbare einde van heel de mensheid zijn gekomen. Tenzij we een adequaat gefinancierd ruimte-programma hebben (hint, hint) Maar daar heb je het! Voor de komende acht millennia zullen schrikkeljaren de kalender synchroon houden met de seizoen maar wel op een verrassend ingewikkelde manier. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
atteindre le prochain lever de soleil avant ->
Date index: 2022-11-17