Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "arrivent à en tirer " (Frans → Nederlands) :
Et évidemment, ils arrivent à en tirer pas mal d'argent.
Ze verdienen er een hoop geld aan.
Je monte, et il y a un endroit, loin derrière, où on peut monter avec une échelle en bois. J'arrive en haut, et il y a une coupole. Un dôme, un des ces dômes de 3 mètres. Je regarde dehors et je vois les flics frapper les étudiants, tirer des gaz lacrymogènes, et les étudiants jeter des briques. Et je me demande, qu'est-ce que je fais ici? Pourquoi suis-je ici? Alors je me souviens de ce que mon professeur d'Anglais au lycée disait :
Ik klim omhoog en er is een plekje helemaal achterin, waar je een houten ladder beklimt. Ik doe het luik open en er is een koepel. Een koepel, zo'n koepel van drie meter. Ik kijk naar buiten en ik zie agenten studenten in elkaar slaan, met traangas schieten, en zie studenten met stenen gooien. Ik vraag mezelf af: Wat doe ik hier? Waarom ben ik hier? Dan herinner ik me wat mijn Engels leraar ooit zei op de middelbare school,
L'autre éléphant arrive et il va tirer.
De andere olifant komt nu en trekt het naar binnen.
Vous, vous avez des gens qui le font. Mais ce que cela fait, c'est que ça limite réellement les possibilité
s artistiques. Si j'arrive et que j'ordonne au groupe la façon dont je veux jouer, et la direction que je veux que la musique prenne, et que je m'impose... Prêts ? Jouons un peu. Un, deux, un, deux, trois, quatre. (Musique) C'est assez chaotique, parce que je leur inflige mes idées. Je leur dis : Venez avec moi par là. Si je veux vraiment que la musique aille par là, la meilleure façon de m'y prendre est d'écouter. C'est une scie
...[+++]nce de l'écoute. Ça a beaucoup plus à voir avec ce que je peux percevoir qu'avec ce que je peux faire. Si je veux que la musique atteigne un certain niveau d'intensité, la première étape pour moi est d'être patient, d'écouter ce qui se passe, et de tirer parti de quelque chose qui se passe autour de moi.
Er
zijn mensen die dat doen. Maar dat beperkt eigenlijk onze artistieke mogelijkheden. Als ik opkom en voorschrijf aan de band dat ik op een bepaalde manier wil spelen en ik begin er onmiddellijk aan ... klaar, speel maar wat. Een, twe
e, een, twee, drie, vier. (Muziek) Het is chaotisch omdat ik mijn ideeën opdring ... Ik vertel hen dat ze mij moeten volgen. Als ik echt wil dat de muziek die weg opgaat, is de beste manier voor mij om te luisteren. Het is een luisterwetenschap. Het heeft meer te maken met wat ik kan horen dan wat ik kan
...[+++] doen. Als ik wil dat de muziek een bepaalde intensiteit bereikt, is de eerste stap voor mij om geduldig te zijn en te luisteren naar wat er gebeurt en iets halen uit wat rond mij gebeurt.Maintenant, Evan débute avec ce système, donc nous devons commencer par créer un nouveau profil pour lui. Il n'est évidemment pas Joanne - donc nous allons Ajouter un util
isateur. Evan. Très bien. Donc la première chose que nous devons faire avec la suite cognitive est de commencer par la formation d'un signal neutre. Av
ec neutre, il n'y a rien de particulier qu'Evan ait à faire. Il se contente d'être là. Il est détendu. Et l'idée est d'établir une base de référence ou l'état normal de son cerveau, parce que chaque cerveau est différe
...[+++]nt. Cela prend huit secondes. Et maintenant que c'est fait, on peut choisir une action de mouvement. Donc, Evan choisissez quelque chose que vous pouvez visualiser clairement dans votre esprit. Evan Grant: Tirer . Tan Le: Très bien. Donc, nous choisissons tirer . Donc, l'idée ici maintenant est que Evan doit imaginer l'objet qui vient vers lui dans l'écran. Et il y a une barre de progression qui défile à l'écran pendant qu'il le fait. La première fois, rien ne se passera, parce que le système n'a aucune idée de comment il pense à tirer . Mais si on garde cette pensée sur toute la durée de huit secondes. Donc: un, deux, trois, partez. Okay. Donc, si nous acceptons cela, le cube est vivant. Donc, nous allons voir si Evan peut effectivement essayer d'imaginer qu'il le tire.
Omdat Evan nieuw is voor dit systeem moeten we eerst een nieuw profiel voor hem aanmaken. Hij is duidelijk niet Joanne, dus voegen we een gebruiker toe. Evan. OK. Het e
erste wat we moeten doen met de cognitieve suite is een neutraal signaal aanleren. Wat betreft het neutrale signaal, moet Evan niets speciaals doen. Hij is met niets bezig. Hij is ontspannen. Het is de bedoeling een referentiestand, of normale status voor zijn brein op te stellen, omdat elk brein verschillend is. Het duurt acht seconden. Nu dit achter de rug is, kunnen we een bewegingsactie uitkiezen. Evan, kies iets dat je je duidelijk visueel kunt voorstellen. Evan Grant
...[+++]: Laten we trekken doen. Tan Le: OK, ik kies dus trekken . Het idee hierachter is dat Evan zich moet voorstellen dat het voorwerp vooruit het scherm ingaat. Er is een voortgangsbalkje dat langs het scherm zal scrollen terwijl hij dat doet. De eerste keer zal er niets gebeuren, omdat het systeem geen idee heeft hoe hij over trekken denkt. Hou die gedachte vast voor de volle acht seconden. Dus: één, twee, drie, start. OK. Zodra we dit accepteren, komt de kubus tot leven. Laten we eens zien of Evan kan trekken in zijn fantasie.Le monde open source a appris à traiter le flot d'idées nouvelles, parfois divergentes, qui utilisent des services comme GitHub — alors pourquoi les gouvernements ne le font-ils pas ? Dans cette conférence exaltante, Clay Shirky montre comment les démocraties peuvent tirer une leçon d'internet, pour ne pas se contenter de transparence mais aussi pour tirer profit de la connaissance de tous leurs citoyens.
De opensource-wereld heeft leren omgaan met een toevloed van nieuwe, vaak uiteenlopende ideeën, via hostingdiensten zoals GitHub — waarom kunnen overheden dat dan niet? In deze stimulerende talk toont Clay Shirky hoe democratieën lessen kunnen leren van het internet, om niet alleen transparant te zijn, maar ook te putten uit de kennis van al hun burgers.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'a
nnée décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et
les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le génér
al David Richards d' ...[+++]arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het besl
issende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Quand il commençait une phrase, spécialement au début de l'interview, et faisait des pauses, vous lui donniez la parole, le pont pour arriver à la fin de la phrase, et à la fin, il était en train de faire des phrases complètes tout seul. Je ne savais pas ce qui était en train d'arriver, mais je faisais tellement partie de ce processus pour en arriver là.
Wanneer hij een zin begon, met name in de eerste delen van het interview, en pauzeerde, gaf jij hem het woord, de brug om aan het einde van de zin te kunnen komen, en tegen het einde, sprak hij uit zichzelf volledige zinnen. Ik wist niet wat er aan de hand was, maar ik was inderdaad onderdeel van het proces om hem uit zijn woorden te laten komen.
est un ensemble de points d'observations qui suppose que les médias sont produits par les professionnels, ils arrivent du monde extérieur pour la plupart, ils arrivent en morceaux relativement épars, et ils arrivent relativement lentement. Et à cause de ces quatre caractéristiques
De grote Chinese Firewall... bestaat uit een aantal observatiepunten... die ervan uitgaan dat media worden gemaakt door professionals... vooral uit de buitenwereld komen... in relatief weinig brokken... en dat het relatief langzaam binnenkomt.
Parce que, après tout, dans ce cadre, entre la page 1 et la page 300, vous devez répondre à cette question de pourquoi les choses arrivent et comment elles arrivent, dans quel ordre elles arrivent.
Want uiteindelijk, in dat kader, tussen paginas 1 en 300, zal je deze vraag moeten beantwoorden; waarom gebeuren dingen, hoe gebeuren dingen, in welke volgorde gebeuren ze.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
arrivent à en tirer ->
Date index: 2021-09-16